Home / รักโบราณ / บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน / ตอนที่ 15 เส้นทางชีวิตอันผกผัน 1

Share

ตอนที่ 15 เส้นทางชีวิตอันผกผัน 1

Author: LiHong
last update Last Updated: 2025-06-28 21:47:23

หนึ่งปีที่แล้ว

ท่ามกลางแสงจันทร์สีนวลละมุนละไม บนต้นไม้ใหญ่อายุกว่าร้อยปีภายในหุบเขาเร้นลับ เงาร่างชายหญิงกำลังนั่งอิงแอบกันและกันอยู่เช่นนั้นเนิ่นนาน

บนกิ่งไม้ที่ความสูงระดับนี้หากมิใช่มีวรยุทธ์ล้ำเลิศเกรงว่าคงตกต้นไม้ไปแล้ว

“อ๊ะ! ไท่หยาง...ท่านทำอะไร?”

หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่มเอนกายลง ยื่นศีรษะหนุนนอนบนตักนาง

“ข้าชอบ” เขานอนแหงนหน้าสบายอารมณ์ “ตักนี้ของเจ้าเป็นของข้า รู้หรือไม่?”

หญิงสาวยิ้มขัน “ร่างกายข้าเป็นของท่านอยู่แล้ว”

ชายหนุ่มหัวเราะเสียงทุ้มพลางพลิกตัวเข้าหานาง เอื้อมวงแขนโอบรอบเอวบาง “วงแขนนี้ของข้า ข้าจะให้เจ้าแค่คนเดียว คนอื่นจะไม่ได้แบบนี้”

นัยน์ตาคนฟังยิ่งทอแววหวานล้ำ “จำคำท่านไว้”

“ข้าย่อมจำขึ้นใจ”

ทั้งสองแย้มยิ้มให้กันอย่างมีความสุข

สายลมบนยอดไม้ส่งกระแสเย็นจัด ทว่าบรรยากาศรอบกายของชายหญิงกลับอบอุ่นอย่างยิ่ง

“ไท่หยาง...”

“หืม...”

“ท่านใช้ชีวิตอิสรเสรี เป็นจอมยุทธ์เต็มตัวเช่นนี้ ผู้คนในตระกูลหลิวไม่เดือดเนื้อร้อนใจแย่แล้วหรือ?”

นอกจากไม่อนาทรร้อนใจ ชายหนุ่มยังเอ่ยเสียงเนิบ ท่าทางเกียจคร้าน “ซิงเอ๋อร์ เจ้าไม่รู้อะไร พวกเขาไม่มีวันเดือดร้อนแน่นอน”

“หืม?”

“ข้าม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 27 ฝึกยิงธนู3

    เพียงครู่ ซิงเยว่ก็ยิงธนูดอกแรกออกไปอย่างอ่อนแรง ผลที่ได้คือลูกธนูตกลงที่เบื้องหน้า ห่างจากเป้ามากมายนักจังหวะนั้นพลันได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักแฝงกระแสเย้ยหยันดังแว่วมาเป็นซ่งหลันอวี้ที่ยืนแสยะยิ้มสาแก่ใจอยู่ไม่ไกลซิงเยว่ไม่สนใจ หลิวไท่หยางยิ่งไม่ให้ค่า เขาหันไปหยิบลูกธนูมาอีกทั้งกระบอกไม้ไผ่“คุณหนูลองยิงใหม่”ซิงเยว่หยิบลูกธนูมายิงอีกคราคราวนี้ลูกธนูเข้าเป้าทันทีอย่างน่าอัศจรรย์หญิงสาวหยิบลูกธนูมายิงอีกครั้ง คราวนี้ยิงทีเดียวสองดอกและเข้าเป้าทั้งสองดอก นางหยิบมาอีกสามดอก เสียงฉึกดังขึ้นติดๆ กันในพริบตาหญิงสาวยิงเข้าเป้าตรงจุดสีแดงทีเดียวทั้งสามดอกเท่านั้นยังไม่พอ คราวนี้ซิงเยว่หยิบลูกธนูมาถึงสี่ดอก นางกางนิ้วหนีบลูกธนูด้วยมือขวา มือซ้ายกำด้ามคันธนูแน่น ก่อนพลิกเป็นแนวราบขนานกับช่วงบ่า ยกขึ้นเล็กน้อยช้าๆจังหวะที่ม่านตาหรี่ลงนางยิงส่งไป รวดเร็วดุจสายฟ้าเสียงฉึกๆ ดังติดๆ กันอีกครา ธนูแต่ละดอกเข้าเป้าที่ตั้งเรียงรายทั้งหมดสี่เป้าด้วยกันนับเป็นฝีมือก้าวกระโดดที่ทำคนถึงขั้นตื่นตะลึง เหล่าบุรุษถึงกับทึ่ง อึ้งกันทั้งลานฝึก เงียบกริบเลยทีเดียวซิงเยว่ยืนมองลูกธนูนิ่งๆ นึกชื่นชมผลงา

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 27 ฝึกยิงธนู2

    ซิงเยว่พลิกคันธนูไปมา คลึงลูกธนูในมืออีกครู่หนึ่ง เพื่อทำความรู้จัก เพราะนางไม่แน่ใจนักว่าเคยยิงธนูหรือไม่หลิวไท่หยางขยับกายเบี่ยงออกด้านขวา เพื่อให้นางเห็นเป้าในระยะสายตาได้ชัดเจน “คุณหนู เป้าอยู่ทางนั้น”หญิงสาวละสายตาจากลูกธนูมองตามคำ “อ้อ...”จังหวะนั้นบุรุษผู้หนึ่งเดินเข้ามาหา กล่าวทักทายด้วยสุ้มเสียงทุ้มนุ่ม “คุณหนูใหญ่คงยังไม่คุ้นชินธนูกระมัง ให้ข้าคอยดูแลชี้แนะอย่างใกล้ชิดดีหรือไม่?”เขาผู้นี้มีฐานะเป็นถึงรองหัวหน้าสำนักคุ้มภัย ใบหน้าหล่อเหลา รูปร่างสูงเพรียว บุคลิกท่วงท่าสง่างามนักหลิวไท่หยางขมวดคิ้ววูบ รีบเบี่ยงตัวมายืนบังร่างของซิงเยว่จนมิด แววตาดำจัดเย็นชามาก ดั่งกลัวใครมาพรากคนสำคัญไปบุรุษผู้เดิมจ้องบ่าวชายด้วยสายตากังขา เขาคิดไม่ถึงว่าในจวนซ่งจะซื้อทาสได้ดี มีบุรุษที่ตัวโตโดดเด่นถึงเพียงนี้ชายหนุ่มทั้งสองยืนตระหง่านจ้องหน้ากันเงียบงัน บดบังสตรีผู้หนึ่งจนคล้ายถูกปราการหินกลืนหายซิงเยว่ยืนนิ่งไม่ว่าอะไร เพียงปล่อยให้เสี่ยวชางปกป้องได้เต็มที่ร่างใหญ่ของหลิวไท่หยางจึงยืนตระหง่านดุจกำแพง มิให้ใครสั่นคลอนทะลวงเข้ามาในอาณาเขตหวงห้ามทั้งสิ้น เขามองผู้มาใหม่ประดุจพลเมืองดี

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 27 ฝึกยิงธนู1

    หลายวันนานร่วมเดือนที่พำนักในจวนซ่งซิงเยว่ยังคงไม่รู้สึกคุ้นเคยอะไร ความทรงจำที่เพียรสร้างยังคงว่างเปล่า มองไปทางใดล้วนไม่อาจนึกสิ่งใดออกนางรู้มาว่าจวนใหญ่แห่งนี้เคยถูกไฟไหม้ สาเหตุเพราะเรื่องขัดแย้งปมการค้า จนต้องสร้างใหม่ทั้งหมดหญิงสาวลองหยั่งเชิงถามจากคนในจวน หลายปากล้วนบอกเล่าเช่นนั้น ให้รู้สึกคลุมเครืออย่างยิ่งเหมือนมิใช่ความจริง คล้ายผู้คนจงใจบังตาบางสิ่งกระนั้นสิ่งหนึ่งที่นางรู้อีกคือหลายปีที่ซ่งเสวียนชิงต้องบากบั่นก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาอีกครา เขาลำบากไม่น้อยจูซิ่วเองที่เป็นสตรีก็ได้รับความลำบากเช่นกัน สังเกตได้จากฝ่ามือที่หยาบกร้านคู่นั้น ยามอีกฝ่ายหยิบจับป้านชาคีบตะเกียบยามร่วมมื้ออาหาร ซิงเยว่จึงรับรู้ได้ไม่ยากกระนั้นลูกๆ อย่างซ่งหลันอวี้และซ่งหลันจวิ้นกลับมีผิวพรรณนุ่มนิ่มเนียนละเอียด ทั้งขาวผ่องนวลลออบอบบาง มีบ่าวไพร่ติดตามไม่ต่างจากองค์หญิงองค์ชายเห็นได้ชัดว่าซ่งเสวียนชิงและจูซิ่วดูแลบุตรทั้งสองอย่างประคบประหงมทะนุถนอมปานใด แทบจะยกขึ้นฟ้า สรรหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ตลอดเวลาซ่งหลันอวี้ค่อนข้างเป็นสตรีที่เอาแต่ใจ มิใคร่เคยเห็นซิงเยว่ในสายตาวันนี้เมื่อซิงเยว่เดินเล่นมาถ

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 26 คำถามหยั่งเชิง 2

    ทุกวัน ซ่งเสวียนชิงมักจะปลีกตัวจากงาน หาเวลามาพูดคุยกับซิงเยว่อย่างเอื้อเอ็นดูท่าทางบ่งบอกว่ายิ่งเห็นบุตรสาวยิ่งคิดถึงอดีตภรรยา เขาจึงเล่าเรื่องราวของมารดาผู้ล่วงลับให้ซิงเยว่ฟังมากมาย เป็นบิดาที่ใส่ใจบุตรสาวอย่างยิ่ง ทั้งยังแสดงออกชัดเจนว่ายังรักและอาลัยอาวรณ์ต่อภรรยาผู้ล่วงลับจากใจจริง“โม่เหลียน แม้จะมีนิสัยมุทะลุดุดัน แต่นางเป็นภรรยาที่ดี เป็นมารดาที่รักบุตร พ่อเองก็รักนางมากเช่นกัน”ขณะที่พูดวาจาเหล่านี้ ใบหน้าหล่อเหลาตามวัยของซ่งเสวียนชิงมักประดับด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนเสมอ เขาเล่าอีก“หลังจากนางให้พ่อรับจูซื่อมาเป็นภรรยาอีกคน นางที่ชอบท่องยุทธ์จึงพาเจ้าล่องไพรศึกษาทุกสิ่งบนผืนพนา ทว่าหลังจากนั้นพลันเกิดภัยพิบัติธรรมชาติมิคาดฝัน ทำให้พวกเราขาดการติดต่อกัน หลังจากนั้นพ่อก็ทราบข่าวว่ามารดาเจ้าตายไปแล้วด้วยโรคร้าย ส่วนเจ้าก็หายตัวไป พ่อตามหาเจ้าตลอดกว่าจะเจอและรับตัวกลับมาไม่ง่ายเลย”ซ่งเสวียนชิงเล่าย้อนอดีตโดยที่ใบหน้าไม่เปลี่ยนสี ในแววตายังฉายแววรักใคร่ห่วงหาเด่นชัดซิงเยว่รับฟังนิ่งๆ มิโต้แย้งอันใด ทั้งๆ ที่ไม่เหมือนกับฝันร้ายที่ฝังแน่นของตนแม้แต่นิดเดียวหญิงสาวรู้สึกแปลกใจตัวเอง

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 26 คำถามหยั่งเชิง 1

    แววตานิ่งสงบจ้องลึกที่บุรุษตรงหน้าซิงเยว่ยังคงถาม “เสี่ยวชาง นอกจากรูปร่างใหญ่โตเหมาะแก่งานหนักแล้ว เจ้ามีความสามารถพิเศษอะไรบ้าง”หลิวไท่หยางตอบเสียงเรียบเคร่งขรึม “ข้าสามารถทดสอบยาพิษในอาหารขอรับ” กล่าวจบก็ล้วงแขนเสื้อหยิบเข็มเงินออกมาจิ้มลงไปบนขนมในน้ำชา “ปลอดภัยขอรับ”นี่คือเหตุผลหลักของชายหนุ่ม นอกจากอยากใกล้ชิดซิงเยว่แล้วเขายังไม่ไว้ใจแม่เลี้ยงนามจูซิ่วผู้นั้น จึงต้องคอยป้องกันและคุ้มกันตลอดเวลาตงอิง สาวใช้ผู้นำขนมและน้ำชามา ยืนมองตาปริบๆ นางกล่าวตะกุกตะกัก “ไม่มียาพิษจริงๆ ใช่ไหมเจ้าคะ?”สาเหตุที่ถามเพราะก่อนยกมานางแอบกินไปหนึ่งชิ้น หากมียาพิษละก็แย่แน่!ซิงเยว่มองตงอิง นางเห็นเศษขนมติดสาบเสื้ออีกฝ่ายมาแต่ไกลก็พอเข้าใจในความกลัวนี้“อันที่จริงข้าต้องขอบใจเจ้ามากนะตงอิง เพราะหากมียาพิษ ข้าก็จะรู้ตัวก่อน เพราะเจ้าคงพิษกำเริบอยู่ตรงนี้”สาวใช้ยิ้มแห้ง “ข้าจะไม่แอบกินก่อนยกมาเจ้าค่ะ”ซิงเยว่หาได้ถือสาตงอิงไม่ นางเพียงยิ้มอย่างนึกขัน จากนั้นก็หันมาถาม “เสี่ยวชาง เจ้ามีของแบบนี้ได้อย่างไร?”อีกคราที่เรียวคิ้วเข้มต้องกระตุก ซิงเยว่มีความคิดที่ละเอียดรอบคอบยิ่งนักชายหนุ่มทั้งภาคภูมิ

  • บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน   ตอนที่ 25 บ่าวกวาดลาน 2

    แต่สตรีมิอาจทำเช่นนั้น พวกนางมีสามีได้แค่หนึ่ง ซึ่งยึดถือเป็นท้องฟ้า เป็นใต้หล้าทั้งหมดของนางครั้นสตรีแพศยาปรารถนาบุรุษสักคนกลับไร้ยางอาย ทำลายผู้อื่นจนแตกสลายแหลกลาญโดยไม่คำนึงถึงศีลธรรมแม่ลูกฝ่ายหนึ่งต้องหมดสิ้นทุกอย่างมิอาจยืนหยัดย้อนคืนเริ่มใหม่ ส่งผลให้ธิดาต้องใช้ชีวิตผิดแผกนับแต่เยาว์ ในขณะที่แม่ลูกอีกฝ่ายซึ่งเข้ามาแทรกกลางทำลายล้างทุกสิ่งกลับมีความสุข และบุรุษผู้นั้นกลับเริ่มต้นใหม่ได้อย่างสดใส เลือกทิ้งใครให้แตกสลายไปกับกาลเวลาได้อย่างมิรู้สึกรู้สาฝ่ายหนึ่งแย้มยิ้มพรั่งพร้อม ในขณะที่อีกฝ่ายหนึ่ง ครอบครัวแตกพ่ายพังยับ จนเหลือตัวคนเดียวอย่างที่เห็นสีหน้าบุรุษขรึมสนิท ขณะคิดถึงใครบางคนความห่วงใยแล่นลามท้วมท้นหัวใจ ไหนเลยยังมีความแค้นเคืองที่เคยถูกนางสะบั้นเยื่อใยตัดรักอยู่อีกหลิวไท่หยางโยนไม้กวาดลานทิ้งไปอย่างไม่ไยดี ก่อนเคลื่อนกายวูบไหวหายไปไร้ร่องรอยชายหนุ่มปรากฏกายอีกครั้งที่เรือนหลังหนึ่ง ซึ่งเป็นเรือนพำนักของซิงเยว่คิดแล้วก็น่าขัน เดือนก่อนเขายังเป็นเจ้านายของนาง แต่ยามนี้เขากลายเป็นบ่าวในจวนของนางเสียแล้วอาทิตย์อัสดงส่องสีแดงฉานผ่านมวลเมฆลงมากระทบพื้นดินส่งผลให้ด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status