Mag-log inShare
2 - เพื่อนเราไม่เก่าเลย
Huling Na-update:
2025-07-09 13:54:30เพื่อนเราไม่เก่าเลย
ทินกรนอนค้างอยูที่โรงพยาบาลตลอดทั้งสัปดาห์ที่ผ่านมา เพราะโดนแม่ยึดทุกอย่างของเขา แม้กระทั้งคีย์การ์ดของคอนโดเอาไว้ด้วย และตั้งแต่วันนั้น ก็ยังไม่กล้าเข้าไปที่บ้าน จึงมาอาศัยอยู่ที่โรงพยาบาลแทน มีห้องพักส่วนตัวไว้สำหรับผู้บริหาร และถือว่าได้เรียนรู้งานของเหล่าบุคลากร และศึกษาเกี่ยวกับที่นี่ไปในตัวพร้อมๆเลย ก่อนที่จะเข้ามาบริหารงานที่นี่อย่างเต็มรูปแบบ
“เมื่อไหร่ จะเข้าไปหาแม่เขาที่บ้านสักทีล่ะ ไปขอโทษแม่ส่ะน่ะ นี่ก็ผ่านมาเป็นมาสัปดาห์แล้วน่ะ แล้วต่อไปก็อย่าไปทำอะไรแบบอีก จริงอยู่ที่เมืองนอกทีมใช้ชีวิตในแบบของทีมได้ แต่ที่นี่ไม่เหมือนกันน่ะ รู้จักให้เกียรติคนอื่น แล้วทีมจะเจอคนที่ดี คนที่รักทีมจริงๆเอง” หมอโปรดพูดขึ้นมาก่อนทันที เมื่อเห็นทินกรเปิดประตูเดินเข้ามาภายในทำงานของเขา และพร่ำสอนบอกทินกรออกไปอย่างยาวเหยียด
“ถ้าเย็นนี้ว่าง จะแวะไปครับ” ทินกรเอ่ยตอบ แล้วนั่งลงที่โชฟาตัวยาวข้างโต๊ะทำงานของหมอโปรด
“แล้วเรื่องที่ จะเข้ามาทำงานที่นี่ล่ะ ตอนนี้พร้อมยัง” หมอโปรดเอ่ยถามเรื่องงานขึ้นมาบ้าง เมื่อเห็นว่าให้เวลากับทินกรมามากพอสมควรแล้ว
“พร้อมครับ พรุ่งนี้เริ่มงานได้เลย” ทินกรเอ่ยตอบออกไปพอแต่ให้มันจบๆ โดยไม่ได้คิดอะไร
“ให้มันได้อย่างนี้สิลูกพ่อ” หมอโปรดส่ายหน้าอย่างเบื่อหน่าย ในความดื้อของลูกชายให้ทันที เพราะบังคับมากก็ไม่ได้
“...” ทินกรได้แต่นั่งอยู่เงียบๆ เมื่อไม่เห็นว่าพ่อจะพูดอะไรออกมายาวกว่านี้
“เดือนหน้าจะมีนักศึกษาทุน ที่ทางโรงพยาบาลของเราได้มอบทุนให้ทางภาคอีสาน และจะเข้าฝึกงานที่นี่เป็นเวลา 6 เดือน พ่อจะให้เขามาเป็นผู้ช่วยของทีมน่ะ และจะมอบหมายให้ทีมเป็นคนจัดการเลย” หมอโปรดขึ้นมา เมื่อเห็นว่าทินกรนั่งเงียบ
“ทำไมต้องเป็นทีมด้วยครับ” ทินกรหันไปถามทันที เพราะปกติ ถ้ามีพยาบาลฝึกหัดเข้ามา หมอโปรดจะเป็นคนดูแล และจัดการเองทุกอย่าง
“ก็ต่อไป ทีมต้องเป็นคนบริหารงานที่นี่แทนพ่อยังไงล่ะ” หมอโปรดบอกออกไปตามตรง เพราะต่อไปเขาจะวางมือ และยกทุกอย่างให้ทินกรเป็นคนดูแลแทน เพราะลูกสาวก็ไม่ได้เอาดีทางด้านนี้
“คือตอนนี้ ทีมไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธอะไรได้เลยใช่ไหมครับ” ทินกรถามออกไป แต่คำตอบที่ได้ก็ยังเหมือนเดิมอยู่ดี ก็คือไม่มีทางปฏิเสธนั้นแหล่ะ
“ใช่ครับ...คุณลูก ถ้าทีมไม่อยากทำ พ่อจะส่งกลับไปเรียนต่ออีก เลือกเอาน่ะ ว่าจะไปเรียนต่อ หรืออยู่สอนพยาบาลฝึกหัดที่นี่ เผื่อดีไม่ดีลูกอาจจะถูกใจ ได้สารสัมพันธ์กันยาวก็ได้น่ะ พ่อได้ข่าวมาว่า พยาบาลคนนี้สวย และเก่งเสียด้วยสิ แถมเป็นนักเรียนทุนมาจากมหาลัยชื่อดังทางตอนเหนืออีก”
“ถ้ามาจากมหาลัยดัง แล้วจะเลือกเข้ามาฝึกที่โรงพยาบาลของเราทำไมกันครับ”
“น่าจะมีเหตุผลอะไรบางอย่างแหล่ะ พ่อว่า”
“เฮ้อ...ครับคุณศาสตราจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ในย่านนี้” ทินกรถอนหายใจยาว และเอ่ยแซวพ่อออกไป
“เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ นายแพทย์ทินกร” หมอโปรดเอ่ยแซวกลับมาบ้างโดยไม่มีใครยอมใครเลยจริงๆ พ่อลูกคู่นี้
หากใครที่ไม่เคยรู้ภูมิหลังของทั้งคู่มาก่อน ต่างก็อาจจะคิดว่าทั้งคู่คือสายเลือดกันจริงๆ เพราะทั้งหน้าตา นิสัย แถมรูปลักษณ์ยังถอดแบบกันมาส่ะขนาดนี้ เหมือนกันยังกับร่างสะท้อนอย่างเห็นๆ
“หึ...” ทินกรเค้นหัวเราะออกมาทันที พร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ อย่างรู้ทันกัน
“แล้วนี้จะไปไหนอีกล่ะ” หมอโปรดถามขึ้น เมื่อเห็นลูกชายลุกขึ้น กำลังจะเดินออกไป
“ไปหาเพื่อนครับ...วันนี้ต้องได้ปลดปล่อย เพราะพรุ่งนี้จะต้องทำงานแล้ว คงไม่ได้ออกไปอีกนาน” ทินกรเอ่ยตอบออกไป แล้วเดินออกจากห้องทันที
“...” หมอโปรดได้แต่ส่ายหน้าให้แก่ความดื้อรันของทินกรเบาๆ เมื่อชายหนุ่มเดินออกไปแล้ว
กลางดึก ณ Smile Club
ผับหรูใจกลางเมืองกรุง ทินกรตั้งใจ เอาไว้แล้วว่าวันนี้จะต้องได้มาปลดปล่อยอย่างเต็มที่ ก่อนที่จะเริ่มงานในวันพรุ่งนี้ จึงได้โทรนัดกับเพื่อนเก่า สมัยที่เรียนตั้งแต่มัธยมอย่าง คามิน ที่สนิทกันและยังติดต่อกันตลอดเพียงคนเดียวของเขาที่นี่ เพราะพึ่งจะเข้าเรียนมหาลัยได้ปีสอง หมอโปรดก็สั่งย้ายทินกรไปเรียนเฉพาะทาง ที่ต่างประเทศทันที เมื่อสืบรู้มาว่าลูกชายไปแอบใช้ความเร็วในแข่งรถ
“ว่าไงเพื่อนยาก” คามินถามขึ้นมาทันที ที่เดินเข้ามายังห้องวีไอพีของผับ ที่ได้นัดกันไว้ตั้งแต่ก่อน
“สบายดี ก็อย่างที่มึงรู้นั้นแหล่ะ” ทินกรตอบกลับไป พร้อมยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นมากระดกทีเดียวหมดแก้ว
“ไปเป็นเด็กนอกมาตั้ง 7 ปี กูคิดแต่ว่า มึงจะหิ้วเมียฝรั่งมาฝากกูเสียอีกน่ะ” คามินเอ่ยแซวขึ้นมา เพราะก็แอบรู้มาบ้างว่ามีสาวตาน้ำข้าวแอบมาติดพันธ์เพื่อนของเขาอยู่บ้างไม่น้อย
“ก็เหมือนมึงตอนนี้แหล่ะ...เพียงแต่กูไม่เคยไปผูกมัดกับใคร” ทินกรสวนคำพูกลับมาทันที
“เออ...กูไม่เถียง ทำไงได้ว่ะ มึงหนีกูไปตั้ง 7 ปี แถมกูก็ไม่มีเพื่อนที่ไหน พอแต่กูมีมันเป็นเพื่อน ใครจะคิดว่ะ ว่าอยู่ๆ จากเพื่อนที่สนิท จะกลายมาเป็นเมียกูอยู่ตอนนี้ แถมแมร่งโคตรเด็ดเลย ไม่น่ะปล่อยผ่านมาตั้งหลายปีเลย” คามินยอมรับออกมาตามตรง
เพราะตั้งแต่ที่ทินกรไปเรียนที่ต่างประเทศ เขาก็ไม่มีเพื่อนเลย จนวันหนึ่งมีหญิงสาวลุคห้าวๆคนหนึ่ง ชื่อว่า เหมือนฝัน ที่พึ่งจะย้ายหน่วยกิจเข้ามาเรียนที่คณะเดียวกัน และเป็นจังหวะที่อาจารย์ในคลาสสั่งให้ทำงานคู่ชายหญิงพอดี และทั้งสองก็ต่างไม่มีเพื่อน จึงจับกลุ่มกันเอง และจากนั้นก็สนิท และเรียนด้วยกันมาจนจบ ทั้งคู่ไปดื่มเลี้ยงฉลองกันที่คอนโดของคามิน เพราะต่างคนต่างคิดว่าสนิทกัน และเชื่อใจ เมาจนแทบไม่ได้สนิท จนทั้งคู่เผลอมีความสัมพันธ์กัน และตอนนี้ทั้งก็แต่งงานกันมาและใช้ชีวิตด้วยกันมาจะเข้า 4 ปีแล้ว
“ยังมาคุยอวดกูอีกน่ะมึง สงสารคนโสดแบบกูบ้างเถอะ ใครบอกให้มึงเอาผู้หญิงมาเป็นเพื่อนว่ะ ร้อยทั้งร้อยเสร็จมึงทั้งนั้นแหล่ะ แต่แปลกน่ะ ผู้หญิงคนนี้ทำคนแบบมึงเชื่องได้ไง กูชักจะอยากเห็นหน้าแล้วล่ะสิ”
“มึงอยากรู้เหรอ ว่าทำไมเธอถึงเอาคนแบบกูอยู่ได้” คามินถามกลับไป
“อื้ม กูก็แค่สงสัยไปอย่างนั้นแหล่ะ” ทินกรพยักหน้าเพียงเล็กน้อย แล้วหันมาเลิกคิ้วขึ้นถามอย่างสงสัย
“มันเอากูโคตรเก่งเลยเว้ย กูก็ยังงงว่าคนแบบมันไปแอบเรียนเรื่องพวกนี้มาจากไหนกัน ทั้งๆที่ภายนอกไม่มีใครกล้าจีบมันเลย” คามินพูดออกมาแบบไม่อาย
“แล้วไม่คิดจะมีลูกกันเหรอ แต่งกันมาก็พอสมควรแล้วนี้” ทินกรถามขึ้นมา
“กูรอให้มึงแต่งงานก่อน กูค่อยมี” คามินพูดพร้อมกับยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นบ้าง
Pinakabagong kabanata
บ่วงรัก ทินกร 11 - บทพิสูจน์
บทพิสูจน์ทั้งสามยังคงนั่งดื่มกันอยู่ที่เดิม พร้อมกับพูดคุยกันอยู่ที่เดิม และเหมือนฝันหญิงสาว เพียงคนเดียวที่อยู่ภายในห้อง ยังคงเป็นผู้ฟังที่ดี ไม่ออกความคิดเห็นใดๆ เอาแต่คอยชงเหล้าให้กับสามีของเธอ“กูหมายถึง พิพิมมาฝึกงานที่โรงพยาบาล ซึ่งกูเป็นคนดูแลอยู่ตอนนี้ แล้วเธอก็ยังเป็นนักศึกษาทุนของพ่อกูเอง แถมพักอยู่ที่คอนโดเดียวกันกับปั้นหยาอีกด้วย” ทินกรบอกออกไปตามความจริง เพราะเขาไม่คิดที่จะปิดบังเพื่อนอยู่แล้ว“แบบนี้ ยิ่งพิสูจน์ง่ายเลยเพื่อน ว่าน้องเขามีแฟนหรือไม่มี” คามินเริ่มคิดอะไรขึ้นมาออก พร้อมกับสายตาที่มีเล่ห์เหลี่ยม“แต่กูได้ยินเธอคุยโทรศัพท์ เรียกชื่อผู้ชายน่ะเว้ย” ทินกรพูดบอก เพราะเขาได้ยินเธอเรียกพี่เธอร์ แถมยังพูดครับ บอกคิดถึงอีก“แค่ได้ยิน แล้วมึงเห็นกับตาหรือยัง” คามินสาดคำถามกลับทันที“ยัง กูแค่ไปส่งเธอที่คอนโด ไม่ได้ขึ้นไป เพราะกลัวจะเห็นอะไรไม่ดีเข้า เผลอๆเธออาจจะอยู่กับแฟนก็ได้ใครจะไปรู้” ทินกรเอ่ยบอกออกไปตามตรง ตามที่เขาคิด“ถ้ากูแนะนำวิธีที่กูคิดไว้ มึงจะทำตามที่กูบอกไหมเพื่อน” คามินเมื่อนึกอะไรขึ้นมาได้ ถามทินกรกลับไปอย่างอยากรู้คำตอบทันที“วิธีอะไรของมึง” ทินกรหน้
บ่วงรัก ทินกร 10 - ความเจ็บปวดที่ได้รับ
ความเจ็บปวดที่ได้รับกลับมาที่ปัจจุบัน“โดนขนาดนั้น...ทำไมถึงลุกหนีพี่ไปได้อีก” เสียงนุ่มเอ่ยถาม พร้อมกับจ้องมองหน้าอย่างต้องการคำตอบ“...” หญิงสาวไม่ตอบอะไรออกมา ได้แต่ก้มหน้าหนี ไม่กล้าสบตากับหมอหนุ่ม“รู้ไหมว่าพี่รู้สึกยังไง...ตอนตื่นขึ้นมาแล้วไม่เจอพิม พี่รู้สึกว่าตัวเองโดนฟันแล้วถูกทิ้งยังไงก็ไม่รู้” เสียงนุ่มพูดออกมาอีกครั้ง“นี้พี่จำได้ทุกอย่างเลยจริงเหรอ...” หญิงสาวถามขึ้น เพราะเธอยังสงสัยว่า เขาเมา แต่ทำไมเขาจำทุกอย่างได้หมดเลย“พี่ก็บอกแล้วไง...ว่าหายเมาแล้ว ตอนเสียบแล้วเจ็บนั้นแหล่ะ” หมอหนุ่มย้ำคำพูดออกมาอีกครั้ง และกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาวในประโยคหลัง“พี่ทีม...ถอยออกไปเลยน่ะ” หญิงสาวตาลุกวาว แล้วรีบดันร่างสูงออกห่างจากตัวเธอตอนนี้ เพราะเธอเริ่มหน้าแดงขึ้นมา เมื่อหมอหนุ่มพูดถึงเรื่องนี้ออกมาอย่างไม่อาย“แค่รหัสเข้าห้องก็พอจะทำให้พิมรู้อะไรขึ้นมาบ้างแล้ว ใช่ไหม” ร่างสูงไม่พูดเปล่า รีบจับร่างของหญิงสาวให้นอนราบไปกับที่นอนทันที“ว้าย...พี่จะทำอะไร” หญิงสาวที่ตกใจ อยู่ตอนนี้ร้องออกมาทันที เมื่อร่างสูงขึ้นมาคร่อมเธอเอาไว้“เรามาทบทวนความหลังหน่อยไหม...” ร่างสูงจ้องมองด้วยแววตา
บ่วงรัก ทินกร 9 - อดีตและความทรงจำที่ดี NC
อดีตและความทรงจำที่ดี NCย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีก่อน 14/02/2019ณ โรงเรียนมัธยมของเอกชน“พิม...” เสียงเอ่ยเรียกชื่อหญิงสาว เมือเห็นว่าหญิงสาวเดินออกมาด้านนอกเพื่อที่จะกลับบ้านไปฉลองวันจบการศึกษาพอดีและวันนี้ ก็เป็นวันที่ชายหนุ่มพึ่งจะกลับมาจากต่างประเทศ หลังจากที่พ่อส่งตัวให้ไปเรียนแพทย์เฉพาะทาง แต่วันนี้เจ้าแอบบินกลับมาเพื่อที่จะมาแสดงความยินดีกับหญิงสาวแทน“พี่ทีม...มาตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ” หญิงสาวถามขึ้นอย่างดีใจที่ได้เห็นชายหนุ่ม“พี่พึ่งจะลงจากเครื่องมา...ก็แวะมารับเรานี้แหล่ะ ไปกันได้แล้ว ทุกคนรออยู่ที่ร้านแล้ว” เสียงนุ่มเอ่ยบอก“...” หญิงสาวไม่รอช้ารีบขึ้นรถของชายหนุ่มไปทันที“อยากกินไร...วันนี้ป๋าเลี้ยงไม่อั้น” เสียงนุ่มเอ่ยบอกเมื่อเข้ามาถึงที่ร้าน“วันนี้พิมจะกินให้พุงกาง...อ้วนเป็นหมูไปเลย” พิพิมพูดขึ้นมา พร้อมกับทำตาลุกว่าเมื่อเห็นอาหารตรงหน้าที่มาเสิร์ฟเมื่อภาคินน้องชายของพิพิมขอตัวกลับไปก่อน เพราะไม่ค่อยชอบทานอะไรพวกนี้ แต่ที่จริงแล้วคือข้ออ้างอีกตาม คงจะแอบหนีไปเล่นเกมตามประสาผู้ชายนั้นแหล่ะส่วนปั้นหยา ก็นัดฉลองกันกับเพื่อนในชั้นเรียนต่อ จึงทิ้งให้พิพิมอยู่กับพี่ชายของเธอแ
บ่วงรัก ทินกร 8 - วันแห่งความทรงจำที่ดี
วันแห่งความทรงจำที่ดีพิพิมรีบคว้าเอาแฟ้มไปอย่างเร่งรีบ แล้วเดินตามทินกรออกไปทันที ทั้งกึ่งวิ่งกึ่งเดิน เพื่อให้ทันกับหมอหนุ่ม ที่ก้าวเท้าเพียงไม่กี่ก้าวก็ถึงหน้าลิฟต์แล้ว ต่างกับเธอที่ทั้งก้าวเท้าสับๆ แทบไม่ทัน“...” หญิงสาวได้แต่หอบเหนื่อย เมื่อเข้ามาภายในลิฟต์ และมีอาการเท้าสั่นเพียงเล็กน้อย เพราะรีบตามทินกรมากไปหน่อยมือหน้าของหมอหนุ่มยื่นออกไปคว้า เอาแฟ้มที่พิพิมกอดไว้แนบอกกลับมาเป็นฝ่ายถือเสียเอง เพราะเห็นหญิงสาวมัวแต่ยืนหอบอยู่ติ๊ง!เมื่อลิฟต์เลื่อนขึ้นมาถึงยังชั้นเป้าหมาย พิพิมได้แต่ยืนนิ่งและไม่ยอมก้าวขาออกจากลิฟต์ ตามร่างสูงไป เพราะตอนนี้ขาเกิดเป็นตะคริวขึ้นมาเสียดื้อๆ จึงได้แต่ยืนนิ่งๆ เพื่อเก็บอาการเอาไว้ และไม่กล้าที่จะขยับเพราะกลัวจะล้มเอาทางด้านหมอหนุ่ม เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ยอมก้าวออกมาจากลิฟต์ จึงได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ แล้วเดินกลับเข้าไปที่ลิฟต์คืน และไม่พูดอะไรอุ้มหญิงสาวขึ้นมาในท่าเจ้าสาวทันที เขาก็พอจะทราบอยู่บ้างว่าหญิงสาวเป็นอะไร หากให้เดาถ้ารองเท้าไม่กัด ก็คงจะเหน็บชาที่ขา“หึ...ยังเป็นเหมือนเดิมเลยน่ะ นิสัยไม่เคยเปลี่ยน” หมอหนุ่มเค้นหัวเราะออกมา พร้อมกับส่ายหน้าเ
บ่วงรัก ทินกร 7 - ถูกกลั่นแกล้ง
ถูกกลั่นแกล้งพิพิมที่ได้เวลาพักกลางวัน หญิงสาวก็เดินมายังโรงอาหารของทางโรงพยาบาล เพื่อที่จะได้หาอะทานเหมือนบุคลากรท่านอื่นๆ ขณะที่เธอเดินเข้ายังโรงอาหาร ก็มีทุกสายตาจ้องมองมาที่เธอตั้งมากมาย จนเธอต้องทนฝืนเดินไปสั่งอาหาร“ใช้บัตรนี้ครับ” เสียงเข้มของหมอหนุ่มเอ่ยขึ้น พร้อมกับยื่นบัตรที่ใช้สำหรับใช้ในการสั่งอาหารของรงพยาบาลแห่งนี้ เพราะเมื่อเขาเดินตามหญิงสาวมาตั้งแต่แรก จึงมั่นใจแล้วว่า เธอไม่มีบัตรแน่นอน เพราะเธอพึ่งจะมาที่นี่เป็นวันแรก จึงใช้บัตรเขาแทนและรับจานข้าวของหญิงสาวมา“เอ่อ...ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวมองหน้าร่างสูง แล้วรับจานข้าวกลับมาจากมือของหมอหนุ่มที่ยื่นมาให้ แล้วก็เดินออกหาที่นั่งทานแบบเงียบๆทินกรเมื่อเห็นหญิงสาวเดินออกไปแล้ว จึงได้เดินไปสั่งน้ำมาให้แก่หญิงสาว เมื่อเห็นว่าเธอยังไม่ได้น้ำดื่ม แล้วร่างสูงก็เดินไปหาหญิงสาว ที่นั่งทานข้าวเงียบๆทันที“เดี๋ยวค่ะ...จะพาพิมไปไหน” หญิงสาวเอ่ยถาม แล้วทหน้าอย่างไม่เข้าใจทันที ที่จู่ๆ ทินกรก็มาคว้ามือของเธอแล้วพาเดินออกไป“...” ชายหนุ่มไม่พูดอะไรตอบ แต่กลับจูงมือของหญิงสาวให้เดินตามเขาไป“จะพาพิมไปไหนค่ะ พิมยังทานข้าวไม่เสร็จเลยน่ะ” หญิ
บ่วงรัก ทินกร 6 - เผชิญหน้า
เผชิญหน้า“พิพิม!...”“...” หญิงสาวตาค้างทันที ที่ได้เจอกับชายหนุ่มอีกครั้ง ยืนตัวแข็งจนทำตัวไม่ถูก เพราะไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน“นี้ ทำหน้าตกใจกัน อย่าบอกน่ะว่า...ไม่เคยติดต่อกันเลย...” หมอโปรดถามขึ้น เมื่อเห็นว่าเด็กทั้งสองต่างตกใจ ที่ได้เจอหน้ากันและกัน“...” ทินกรได้แต่พยักหน้ารับ และจ้องมองไปที่ใบหน้าหวานของพิพิม อย่างไม่อยากล่ะสายตาเลยแม้แต่น้อย และมีคำถามในใจอยู่มากมายที่อยากจะถาม“ถ้าอย่างนั่น...ก็คุยกันไปน่ะ เดี๋ยวลุงจะออกไปหาอะไรดื่มข้างนอกเสียหน่อย” หมอโปรดพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าทั้งคู่ต่างอยากมีคำถามต่อกัน“หายไปไหนมาตั้ง 5 ปี” ทินกรยิงคำถามใส่ทันที เมื่ออยู่กันตามลำพัง และเห็นว่าพ่อเดินออกไปจากห้องนี้แล้ว“พะ พิมก็ไปเรียนต่อยังไงล่ะค่ะ...” พิพิมเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกัก กล้าๆกลัวๆ และไม่กล้าสบตากับชายหนุ่มตรงหน้า“แค่เรียนเหรอ...” เสียงนุ่มของทินกรเอ่ยถาม แล้วย่างก้าวเข้าไปใกลๆหาหญิงสาวทันที“...” พิพิมถอยออกห่างเล็กน้อย และไม่ได้เอ่ยตอบอะไร แถมยังหลบสายตาของร่างสูงตรงหน้าอีก เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มอธิบายจากตรงไหนก่อน“แล้วทำไม...ไม่ส่งข่าวใครๆบ้างเลย เล่นหายไปดื้อๆแ
Maaari mong magustuhan
คืนแรกรักวิศวะเพลย์บอย
อัญธิญาน์1.1K viewsเกมรักวิศวะเพลย์บอย
อัญธิญาน์2.4K viewsเสือร้ายขังรัก (จบเรื่อง)
วารินทร์ทิพย์4.9K viewsรักนี้ 20 ปีไม่มีสาย
ชาไทยเย็น929 viewsคู่หมั้นตัวร้ายกับนายเย็นชา
ดอกอ้อลู่ลม219 viewsตื้อรักนายฮอตเนิร์ด
ลภัสลัล305 viewsของตายยังไม่ตาย
เปอร์เซียรอส181 viewsม่านรักมาเฟีย
เปอร์เซียรอส187 views
