Chapter 79 หรือคนนี้จะพิเศษกว่าคนอื่น

สองพ่อลูกหยุดคุยกันเมื่อแม่เรียกให้มาร่วมโต๊ะกินข้าว ชานนท์ดูจะรับมือกับเรื่องแบบนี้ได้สบายๆ ทำให้พ่อกับแม่ประทับใจได้มากทีเดียว ผิดกับณิชาที่เป็นเจ้าของบ้านแท้ๆ แต่กลับรู้สึกเหมือนเป็นคนแปลกหน้าเสียอย่างนั้น

“กับข้าวเผ็ดไปหรือเปล่าจ๊ะ ปกติสองพ่อลูกเค้ากินเผ็ดกัน” แม่พูดด้วยความเป็นห่วง กลัวคนกรุงจะกินเผ็ดไม่ได้

“เผ็ดแค่ไหนก็ไหวครับ” ชานนท์ยิ้มประจบแล้วปรายตามองหญิงสาวที่นั่งอยู่ใกล้ๆ “ครั้งก่อนที่ไปขายข้าวสารหน้าบริษัทพี่ ได้ยินพนักงานคุยกันว่าน้ำพริกของน้องเตยอร่อยมาก เสียดายไม่ได้ชิมเลยสักคำ ถูกแย่งไปหมดก่อน”

“น้ำพริกบ้านนอกจะถูกปากไฮโซอย่างคุณชานนท์เหรอคะ” ณิชาอดแขวะไม่ได้

“อยู่ที่รสมือคนทำต่างหากล่ะ” เขายิ้ม ดีใจที่เธอต่อปากต่อคำแบบนี้มากกว่าทำเหมือนคนไม่รู้จัก

“แม่ต่างหากคนทำ เตยแค่คนขายน้ำพริกค่ะ” เธอก้มหน้าก้มตากินข้าวแสร้งไม่สนใจดวงตาวิบวับของเขา

พ่อกับแม่หันมาสบตากัน แล้วส่งยิ้มประดักประเดิดให้ชานนท์ ปกติลูกสาวเป็นคนพูดจาสุภาพอ่อนหวาน ไม่ค่อยตีฝีปากนักนอกจากคนสนิทสนมกันจริงๆ เท่านั้น

หรือคนนี้จะพิเศษกว่าคนอื่น

เมื่อทานอาหารเสร็จเขาก็ช่วยเก็บจานไปในครัว ณิชาอาสาล้า