ตอนที่ 6 ไม่ได้งอนเลยจริงๆ

“ป๋าสวัสดีค่ะ”

“เลิกเรียนแล้วโทรหาป๋านะป๋าจะได้มารับที่เดิม หนูจะได้ไม่ต้องรอกลับบ้านพร้อมเจ้าซีลอน วันนี้น้องมีนัดกับเพื่อนหลังเลิกเรียนไปทำรายงานส่งอาจารย์วันพรุ่งนี้น่ะ เมื่อคืนบอกป๋าไว้อย่างนั้น ไม่รู้เชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหน หึๆ” พูดถึงเจ้าตัวแสบที่ถอดแบบนิสัยพ่อมามากกว่าแม่ก็นึกถึงเมียที่ชอบค่อนขอดในหลายๆ เรื่อง

“แล้วป๋าไม่ต้องเข้าบริษัทไปทำงานเหรอคะถึงจะอยู่รอรับจัสมินกลับบ้านเลย ความจริงไม่ต้องก็ได้นะคะ ให้ลุงสมชายมารับจัสมินก็ได้ค่ะ กลัวป๋าจะรอนาน”

“ป๋าเป็นเจ้าของบริษัทนะคะลูกสาว จะเข้างานหรือไม่เข้าก็ย่อมได้ หนูมีปัญหาอะไรรึเปล่าหรือไม่อยากให้ป๋าอยู่รอรับเลย” มาร์ตินหรี่ตาอย่างสงสัยโดยไม่เก็บอาการ จัสมินเลยรีบส่ายหน้าผมกระจาย พลางแนบแก้มกับท่อนแขนแข็งแรงของบิดา

“จัสมินแค่ไม่อยากให้ป๋าต้องรอนานนี่คะ เพราะกล้วป๋าจะเบื่อแล้วพาลหงุดหงิด อย่ามาจับผิดลูกสาวแบบนี้สิคะ จัสมินไม่ได้มีความลับอะไรนะคะ” วิธีรับมือกับป๋าต้องใช้ลูกอ้อนหนักๆ ถึงจะได้ผล มามี๊บอกเคล็ดลับมา

“โถลูก รอหนูป๋าจะเบื่อได้ยังไงล่ะคะ เอาล่ะรีบไปเรียนเถอะ เลิกแล้วก็รีบโทรมาหาป๋าเลยนะ อย่าไปสนใจไอ้พวกหน้าหม้อหน้าหมาที