บ่วงรักแสนหวาน

บ่วงรักแสนหวาน

last updateLast Updated : 2025-10-12
By:  สิรี&EVAVYUpdated just now
Language: Thai
goodnovel12goodnovel
Not enough ratings
90Chapters
27views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“ถ้าหนูเป็นลูกแมวแล้วพี่วินล่ะคะเป็นอะไร” “พี่ก็เป็นของหนูไงคะ เป็นของจัสมินคนเดียวเลยดีไหมครับ”

View More

Chapter 1

บทนำ

ด้วยดีกรีใบปริญญาตรี คณะบริหารธุรกิจ เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง จากมหาวิทยาลัยชื่อดังของสหรัฐอเมริกา และปริญญาโท ภาควิชาเศรษฐศาตร์ เกียรตินิยมอันดับสอง จากประเทศอังกฤษ จึงทำให้ถูกอธิการบดีมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งที่รู้จักมักคุ้นกับบิดาเป็นการส่วนตัวขอร้องให้มาช่วยเหลือเป็นกรณีพิเศษชั่วคราว ซึ่งมันอยู่เหนือความคาดหมายเป็นอย่างมากและยังท้าทายความสามารถในอีกรูปแบบหนึ่งที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งจะต้องทำ อาจารย์สอนทางด้านวิชาเศรษฐศาตร์มันหายากมากเชียวหรือคือคำถามที่ถามไปในครั้งที่ถูกทาบทามให้เป็นอาจารย์พิเศษ

 ‘ไม่ยาก แต่ตอนนี้คนที่มาสมัครอายังไม่เห็นใครเหมาะสมเท่ากับวินเลยสักคน อาจารย์เรามีหลายคนก็จริงแต่มันยังไม่เพียงพอต่อจำนวนนักศึกษาที่ลงเรียน ระหว่างรอคนที่มีคุณสมบัติตามที่มหาลัยต้องการหลานช่วยอาหน่อยละกันนะ อาขอร้องล่ะ นี่มันก็ใกล้จะเปิดภาคเรียนใหม่เต็มทนแล้วด้วย อาจารย์คนก่อนเขาขอลาออกกะทันหัน เราไม่มีเวลามากพอและก็ไม่อยากถอดถอนวิชาเรียนของนักศึกษาที่ลงเรียนไว้กับอาจารย์คนก่อนด้วย ครั้นจะให้ไปเรียนรวมกับเซคอื่นมันก็จะแน่นมากเกินไป เรียนไม่รู้เรื่องกันพอดี’

‘บอกตามตรงว่าผมไม่อยากจะยื่นมือเข้าไปยุ่งเกี่ยวในเรื่องนี้เลย แต่เป็นเพราะคุณอาผมยอมตกลงก็ได้ครับ แต่ไม่รู้ว่าผมจะทำออกมาดีได้รึเปล่า อีกอย่างผมก็ไม่ได้จบทางด้านอาจารย์มาโดยตรงอย่าคาดหวังอะไรกับผมเยอะนะครับ’

‘ขอบใจมากวินที่ช่วยเหลืออา ระดับวินอาว่าเรื่องนี้สบายมาก อย่ากังวลใจไปเลย มีเกียรตินิยมอันดับหนึ่งอันดับสองจากมหาวิทยาลัย

 การันตีมาแบบนี้เด็กๆที่จะได้เรียนกับวินโชคดีไม่น้อยเลยรู้ไหม ประสบการณ์ตรงจากผู้บริหารอีกต่างหาก เอาเป็นว่าถ้าได้อาจารย์

 คนใหม่เมื่อไหร่วินก็ไม่ต้องรับหน้าที่สอนต่ออีกแล้วล่ะ ระหว่างนี้ต้องรบกวนเราไปพลางๆก่อน’

‘ครับ แต่บอกไว้ก่อนว่าผมคงไปสอนไม่ได้ทุกวันหรอกนะครับคุณอา เพราะทุกวันนี้เรียนตามตรงเลยว่างานของผมล้นมือมาก ขยายโรงแรมพร้อมๆกันหลายแห่งเวลาผมจึงถูกดึงไปแทบหมด’

‘เรื่องนั้นอาเข้าใจดี ถ้ามีอาจารย์คนอื่นว่างจากการสอนและเวลาไม่ทับกันอาจะให้เขาลงสอนแทนในส่วนที่หลานเวลาไม่ได้ เอาอย่างนี้

 วินเลือกมาเลยละกันว่าจะให้ได้วันไหน’

‘ผมให้ได้แค่วัน...’

บริหารโรงแรมและรีสอร์ททั้งในประเทศรวมถึงต่างประเทศมาหลายปีนับตั้งแต่กลับมาดำรงตำแหน่งต่อจากบิดาที่ผันตัวไปเป็นที่ปรึกษาอยู่กับบ้านและหมั่นพามารดาออกไปท่องเที่ยวใช้ชีวิตในวัยเกษียณอย่างเต็มที่ส่วนตัวเขานั้นไม่ค่อยจะมีเวลาได้พักสักผ่อนแบบเต็มที่สักเท่าไหร่ ทุกวันคือการเรียนรู้เพื่อก้าวพัฒนาต่อไปข้างหน้า และตัวเขาเองก็ต้องเป็นผู้สอนที่ต่อแต่นี้ไปไม่ใช่สอนเฉพาะบุคลากรที่ยังมีประสิทธิภาพในการทำงานไม่เพียงพอแต่ต้องสอนอีกไม่รู้กี่ชีวิตที่ยังคงเป็นนิสิตนักศึกษา ได้แต่หวังว่าจะได้สละตำแหน่งที่ยังไม่ได้ทำหน้าที่ในเร็ววันนี้

รถเมอร์ซิเดสเบนซ์สีดำสนิทคันงามติดฟิล์มหนาทึบกำลังแล่นมาตามถนนคอนกรีต และเริ่มชะลอเพื่อตีวงเลี้ยวซ้ายช้าๆเพื่อตรงดิ่งผ่านถนนด้านหน้าไปยังด้านหลังตึกสีขาวที่มีตัวอักษรตัวโตๆว่าคณะบริหารธุรกิจ นี่แหละคืออีกบทบาทนับต่อแต่นี้ที่ไม่รู้ว่ามันจะสิ้นสุดลงเมื่อใด หรือมันอาจเป็นเพราะโชคชะตาที่กำหนดเอาไว้แล้วให้เขามายืนอยู่จุดนี้ ส่วนหลักวิทยาศาสตร์บอกว่ามันต้องมีเหตุและผลควบคู่กันไปอยู่เสมอ แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม ผลสรุปก็คือเขาเลือกที่จะกระทำมันด้วยตัวเองแล้ว

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
90 Chapters
บทนำ
ด้วยดีกรีใบปริญญาตรี คณะบริหารธุรกิจ เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง จากมหาวิทยาลัยชื่อดังของสหรัฐอเมริกา และปริญญาโท ภาควิชาเศรษฐศาตร์ เกียรตินิยมอันดับสอง จากประเทศอังกฤษ จึงทำให้ถูกอธิการบดีมหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งที่รู้จักมักคุ้นกับบิดาเป็นการส่วนตัวขอร้องให้มาช่วยเหลือเป็นกรณีพิเศษชั่วคราว ซึ่งมันอยู่เหนือความคาดหมายเป็นอย่างมากและยังท้าทายความสามารถในอีกรูปแบบหนึ่งที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าวันหนึ่งจะต้องทำ อาจารย์สอนทางด้านวิชาเศรษฐศาตร์มันหายากมากเชียวหรือคือคำถามที่ถามไปในครั้งที่ถูกทาบทามให้เป็นอาจารย์พิเศษ ‘ไม่ยาก แต่ตอนนี้คนที่มาสมัครอายังไม่เห็นใครเหมาะสมเท่ากับวินเลยสักคน อาจารย์เรามีหลายคนก็จริงแต่มันยังไม่เพียงพอต่อจำนวนนักศึกษาที่ลงเรียน ระหว่างรอคนที่มีคุณสมบัติตามที่มหาลัยต้องการหลานช่วยอาหน่อยละกันนะ อาขอร้องล่ะ นี่มันก็ใกล้จะเปิดภาคเรียนใหม่เต็มทนแล้วด้วย อาจารย์คนก่อนเขาขอลาออกกะทันหัน เราไม่มีเวลามากพอและก็ไม่อยากถอดถอนวิชาเรียนของนักศึกษาที่ลงเรียนไว้กับอาจารย์คนก่อนด้วย ครั้นจะให้ไปเรียนรวมกับเซคอื่นมันก็จะแน่นมากเกินไป เรียนไม่รู้เรื่องกันพอดี’‘บอกตามตรงว่าผมไม่อยากจะ
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
ตอนที่ 1 อาจารย์อนาวิน
นิสิตนักศึกษาสาวรูปร่างอรชรอ้อนแอ้นส่วนสูงตามมาตราฐานเดินเข้าไปในตึกเรียนระหว่างทางเดินผ่านล็อบบี้ก็ก้มหน้าก้มตากดโทรศัพท์ที่อยู่ในมือไปด้วยเหมือนกับหลายๆคนที่กระทำในลักษณะเดียวกัน จะด้วยธุระด่วนหรือไม่ใช่ธุระก็ตามแต่ทุกคนล้วนก้มหน้าราวไม่อยากรับรู้อะไรรอบๆตัวเลย และด้วยความที่สายตาจดจ่อมัวสนใจแต่สิ่งที่อยู่ในมือจนทำให้ไม่ได้มองทางอย่างที่ควรจะเป็น อาศัยเพียงสัญชาติญาณในการก้าวเดินจึงทำให้ชนกับคนที่หยุดยืนอยู่ตรงหน้าเต็มๆแรงปะทะที่ไม่เบานักส่งผลให้หนังสือเล่มหนาหลุดร่วงลงสู่พื้นหินอ่อนในทันที ด้วยอารามกำลังตกใจพลันดวงตาสดใสสีน้ำตาลอัลมอนด์ก็เบิกกว้างพร้อมร้องอุทานออกมาเบาๆ“โอ๊ะ! ขอโทษนะคะที่เดินชนคุณ” เสียงหวานใสกล่าวขอโทษพร้อมก้มศีรษะลงอย่างรู้สึกผิดแล้วรีบหย่อนสมาร์ทโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดลงไปในกระเป๋าสะพายทันทีก่อนจะก้มลงไปเก็บหนังสือเรียนเล่มหนาที่พื้น สถานการณ์ตอนนี้คือไม่สามารถคาดเดาอารมณ์ได้ว่าเขาคนนี้จะโกรธเธอไหมเพราะเขานิ่งมากทั้งสีหน้าและแววตาเหมือนว่าเขากำลังประเมินอะไรเธออยู่สักอย่าง ฮือ ไม่ได้ตั้งใจชนก็บอกไปแล้วไง โอดครวญกับตัวเอง ว่าควรรีบเดินหนีไปเลยดีไหม เขาอยากไม่ยอมพูดด้ว
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
ตอนที่ 1 อาจารย์อนาวิน (2)
“วันนี้มาช้านะจ๊ะคุณหนูจัสมินคนสวย แถมเสียงแซวยังเกรียวกราวเหมือนเดิมจนใครบางคนแถวนี้อิจฉาจนตาเหลือกแทบทุกวันอีกเช่นกันเพราะอยากให้ผู้แซวแต่ผู้ดันเมินนางชนิดไม่เหลียวแลให้ชุ่มชื่นในหัวใจ”“หือ ดาด้าจ๋าคนสวยช้านิดหน่อยเองส่วนเสียงแซวน่ะไม่อยากได้เลยจริงๆ อยากให้หันมาแซวกัสกันมากกว่าเพราะรู้ว่าเพื่อนชอบปู้จายเข้าขั้นสูงสุดทั้งที่ตัวเองก็ยังแม้นแมน” สายตาซุกซนของจัสมินมองสำรวจเนื้อตัวเพื่อนชายแม้นแมนแต่ตัวแล้วหัวเราะคิกเมื่อเจอตัวดสายตาแบบนางร้ายในละครใส่“จ้ะ แม่คนสวยใสไร้ที่ติเตียน กุลสตรีสูงส่ง วันนี้ซีลอนสุดหล่อของฉันมาไหมคะว่าที่พี่ผัวขา ไม่เห็นหน้าน้องมาหลายวันคิดถึงม๊ากมาก” เสียงห้าวที่ดัดให้หวานหยดยิ่งกว่าผู้หญิงแท้หลายคนยังอายสอบถามถึงน้องชายเพื่อนสนิทที่หล่อใสน่าขยุ้มน่าขย้ำและน่าดูเอ็นที่สุด ไม่ใช่ๆ น่าเอ็นดู ถ้าได้เคี้ยวคงกรุบกริบน่าดู อ๊าย“เว้นน้องชายของฉันเอาไว้คนหนึ่งได้ไหมกัสจัง น้องสะใภ้ที่คลอดหลานให้ออกมาเล่นด้วยไม่ได้ไม่อยากมีจ้ะ ฉันต้องขอโทษด้วยนะจ๊ะพ่อรูปหล่อจ๋า อีกอย่างป๋ากับมามี๊ท่านก็คงไม่ปลื้มเหมือนกันนั่นแหละที่จะได้ลูกชายเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคน เพราะฉะนั้นกรุณา
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
ตอนที่ 1 อาจารย์อนาวิน (3)
ผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ที่นั่งฟังอาจารย์คนใหม่ที่เข้ามาก็เริ่มต้นแนะนำตัวเองคร่าวๆให้นักศึกษาได้รู้จักด้วยน้ำเสียงอันทุ้มลึกชวนฟัง จากนั้นก็เริ่มพูดเรื่องการเรียนการสอนโน่นนี่นั่นที่เข้าสมองบ้างไม่เข้าบ้าง ปากเล็กเริ่มอ้าหาวติดๆ ดวงตาฉ่ำหวานปรือปรอยเพราะความง่วงเข้าครอบคลุมแต่ก็ยังฝืนถ่างตาเอาไว้ พลางควานมือเข้าไปในกระเป๋าสะพายหาลูกอม แกะเปลือกแล้วเอาใส่ปาก รสชาติเปรี้ยวๆหวานๆช่วยได้แค่นิดหน่อยเท่านั้น เพื่อนก็ไม่มีใครชวนคุยเพราะต่างตั้งอกตั้งใจฟังเป็นพิเศษ“งือ ง่วงจังเลย เมื่อคืนไม่น่านอนดึกเลยเรา” โอดครวญเบาๆ กับตนเอง เมื่อไหร่จะยอมปล่อยสักทีคือความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัวสมอง พอเงยหน้าขึ้นอีกครั้งก็ดันสบกับประสานสายตาคมๆคู่นั้นเข้าอย่างจัง แล้วอาการหาวก็กลั้นเอาไว้ไม่อยู่เสียด้วย และด้วยความหลงลืมตัวชั่วขณะจึงไม่ได้ยกมือขึ้นมาปิดปากรักษากิริยามารยาทที่ดีต่อหน้าผู้คน พอเห็นมุมปากที่ดูเหมือนว่าจะยกขึ้นนิดๆของอาจารย์ความอายก็ตีตื้นขึ้นมา“ผมอาจจะพูดจาน่าเบื่อไปหน่อยเลยทำให้มีคนง่วงนอนจนหาวปากกว้างเชียว ถ้าไม่มีอะไรสงสัยวันนี้ผมก็จะพอแค่นี้ก่อนละกัน ไว้เจอกันครั้งหน้าค่อยเริ่มต้นเข้าสู่
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
ตอนที่ 2 หรือโดนร่ายมนต์ใส่
งานเลี้ยงการกุศลที่จัดขึ้นภายในห้องแกรนด์บอลรูมของ Paradise Hotel Bangkok รวมกลุ่มคนมีเงินมีชื่อเสียงรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ของทุกวงการในสังคมเอาไว้เป็นจำนวนมาก เนื่องจากในค่ำคืนนี้จะมีการประมูลของมีมูลค่าของคนดัง โดยเงินที่ได้โดยไม่มีการหักค่าใช้จ่ายจะนำไปบริจาคให้กับมูลนิธิต่างๆที่ต้องการความช่วยเหลือทางด้านการเงินและงานสังคมเช่นนี้ที่เป็นสีสันคือการแต่งกายบวกเครื่องเพชรนิลจินดาที่เหล่าบรรดาคุณหญิง คุณนายใส่มาประชันกันส่องแสงสะท้อนวิบวับหยอกล้อกับแสงไฟสว่างจ้า หากมองนานๆอาจจะปวดลูกตาเอาได้ก็ยังคงเป็นเทรนด์ที่ยังไม่ตกยุคตกสมัยแม้ว่าโลกจะก้าวหน้าไปมากกว่าเดิมแล้วก็ตาม เรียกว่าเข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม จะมากจะน้อยก็ควรมีติดกาย“ทำไมมันถึงดูน่าเบื่อจัง” คงมีแต่อาหารเท่านั้นที่น่าสนใจมากที่สุดในตอนนี้แล้วล่ะมั้ง สายตาคู่หวานมองสิ่งรอบกายแล้วถอนหายใจทิ้งเป็นว่าเล่น เห็นบริกรเดินถือถาดใส่เครื่องดื่มสีสวยผ่านตรงหน้าก็ถามก่อนฉวยแก้วใดแก้วหนึ่งว่าอันไหนน้ำอะไรเพราะกลัวว่าถ้าหยิบผิดแล้วงานมันจะเข้าก่อนเข้าสู่การประมูล ลูกสาวเจ้าของเบียร์รายใหญ่ระดับประเทศแต่กลับดื่มของมึนเมาได้เพียงน้อยนิด เรียก
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
ตอนที่ 2 หรือโดนร่ายมนต์ใส่ (2)
เจ้าของร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรเพิ่งก้าวขาออกจากลิฟต์มีอันต้องชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นหญิงสาวที่เขาจำได้ว่าเธอคือหนึ่งในลูกศิษย์ของเขา ร่างเพรียวระหงที่คาดเดาว่าน่าจะหนึ่งร้อยหกสิบห้าเซนติเมตรแต่งกายด้วยชุดเดรสสายเดี่ยวสีชมพูกะปิ ผ้าปักลายดอกสีขาวผสมงานปักเลื่อมคริสตัลระยิบระยับ ตัวทรงกระโปรงพองคล้ายทรงบัลเล่ต์ สั้นประมาณหัวเข่า อวดขาเรียวยาว และรองเท้าส้นสูงสีเงินระยิบระยับที่เดาว่าน่าจะสองนิ้ว อดที่จะชื่นชมไม่ได้ว่าช่างเลือกชุดได้เข้ากับตัวเองเป็นอย่างมากเพราะสวยหวานน่ารักไปทั้งตัว เหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ในร่างของมนุษย์ไม่มีผิด “หาอะไรอยู่รึเปล่า” เขาคิดว่าเธอต้องเห็นเขาแล้วแหละแต่ทำเป็นมองไม่เห็น เขาจึงต้องพาตัวเองเข้ามาหา อย่างน้อยๆ ตอนนี้ก็ได้ชื่นว่าลูกศิษย์แต่กลับทำเมินเหมือนเขาคืออากาศธาตุที่เจ้าหล่อนจะสนใจหรือไม่สนใจก็ได้อย่างนั้นเหรอ มันน่านักเชียว “คะ เอ่อ อาอะ...อาจารย์อนาวิน คือว่าหนู...หนูกำลังจะไปห้องน้ำน่ะค่ะแต่จำทางไม่ได้” จัสมินสะดุ้งนิดๆและเกิดอาการติดอ่างขึ้นมาปัจจุบันทันด่วน เมื่ออยู่ๆ ดันมาเจออาจารย์อนาวินเดินเข้ามาทัก ยังไงล่ะคือมันก็ไม่เชิงทักทายใช่ไหมแบบนี้
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
ตอนที่ 3 เด็กดื้อ
“ทำไมฉันรู้สึกว่ายิ่งเรียนมันยิ่งยากและงานท่วมหัวมากทั้งๆ ที่เพิ่งจะเปิดเทอมไปได้ไม่นาน คนสวยเบื่อที่สุด เรียกว่าแทบจะกินนอนกับหนังสือเล่มหนาๆอยู่แล้วทุกวันนี้” กัสโอดครวญเสียงเศร้าสร้อย ทำหน้าตาห่อเหี่ยว พลางซบหน้าเกลี้ยงเกลาลงกับท่อนแขนตัวเองให้เพื่อนรักฟัง“ชินได้แล้วมั้งเพราะคงต้องเจอแบบนี้ไปเรื่อยๆจนกว่าจะจบนั่นแหละแม่คนสวย” จัสมินพูดแล้วจับมือกัสบีบคล้ายให้กำลังใจคนขี้บ่นยิ้มๆ บ่นกันได้ทุกวันเรื่องนี้แต่บ่นไปก็ต้องก้มหน้าทำตามคำสั่งของอาจารย์ทุกคนอยู่ดี“อุ๊ยๆ คนนั้นๆอาจารย์อนาวินสุดหล่อนี่นา พาสาวสวยแต่น้อยกว่าฉันมากินข้าวสองต่อสองด้วย เขานั่งอยู่โต๊ะข้างหลังเยื้องๆ กับโต๊ะพวกเรานี่เอง แฟนมะหรือว่าไม่ใช่วะนั่น มาก่อนหรือมาหลังเราก็ไม่รู้ด้วยเพิ่งจะเห็น ไม่ต้องเดินเข้าไปทักทายหรอกเนอะ” กัสพูดเสียงเบาอย่างเกรงๆเพราะกลัวคนที่กำลังกล่าวถึงได้ยิน ช่างเปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วจนเพื่อนพากันส่ายหน้า“อือๆ เราไม่ต้องเสนอหน้าเข้าไปทักหรอกหรอกเผื่อเขาอยากนั่งเป็นส่วนตัว แต่ขอฉันหันดูแป๊บนะว่าจะสวยสู้แกไม่ได้จริงไหมนังตุ๊ด หลงตัวเอง” ดาด้าค่อยๆเอียงคอหันไปทางด้านหลังของตนเองแล้วรีบหันกลับมาด้ว
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
ตอนที่ 3 เด็กดื้อ (2)
“อย่าเพิ่งดื้อตอนนี้ได้ไหมจัสมิน รถของผมมันปิดทางออกอยู่รีบๆ ขึ้นมาถ้ายังไม่อยากถูกคันข้างหลังเขาด่าหรือบีบแตรไล่ส่งเอาน่ะ” อนาวินเร่งคนท่ามากที่ไม่ยอมให้ไปส่งอย่างใจไม่ค่อยเย็นสักเท่าไหร่แล้ว ส่วนจัสมินก็มองรถคันที่แล่นมาจ่อทางด้านหลังของคนใจดีที่ขันอาสาจะไปส่งโดยไม่ได้ขอแล้วเม้มปากแน่นอย่างใช้ความคิด ครั้นจะดื้อไม่ขึ้นเขาก็คงไม่ยอมขยับง่ายๆเลยจำใจเอื้อมมือเปิดประตูเข้าไปนั่งอย่างไม่ค่อยจะเต็มใจ“อาจารย์ส่งหนูลงแถวๆนี้ก็ได้ค่ะ แต่ขอเลือกสถานที่ที่คนค่อนข้างพลุกพล่านหน่อยนะคะ หนูจะได้ไม่ยืนเคว้งอยู่คนเดียว” ตอนนี้มันมืดแล้วต้องคิดอะไรให้ละเอียดรอบคอบนิดนึง สมัยนี้ยิ่งมองโลกในแง่ดีมากไม่ได้ด้วย คำขอของสาวน้อยที่นั่งตัวเกร็งมองออกไปนอกหน้าต่างชวนให้หลุดยิ้ม“บ้านคุณอยู่แถวไหนเหรอครับจัสมิน ช่วยเป็นแผนที่ชั่วคราวบอกทางผมด้วยจะได้ไปส่งได้ถูกที่” ถามกลับโดยไม่ฟังในสิ่งที่สาวน้อยวอนขอ ในเมื่อเขาบอกแล้วว่าจะไปส่งเขาก็ต้องไปส่งไม่ปล่อยทิ้งเอาไว้กลางทางคนเดียวเด็ดขาด“ตกลงว่าคุณจะไปส่งหนูให้ได้เลยใช่ไหมคะอาจารย์อนาวิน คนเขาไม่ต้องการยังจะมัดมือชกอีก ฉันล่ะเชื่อเขาเลย” ปากเล็กขยับเขยื้อนบ่นเป็น
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
ตอนที่ 4 เลี้ยงเด็ก
08.30 น.“กรี๊ดดด”เสียงกรี๊ดแปดหลอดแสบแก้วหูดังสนั่นหวั่นไหวออกมาด้านนอกจนคนที่กำลังนั่งอ่านข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์พร้อมจิบกาแฟแบบสบายๆต้อนรับเช้าวันใหม่ตรงโต๊ะอาหารเกิดอาการสะดุ้งตกใจและรีบวางทุกอย่างที่อยู่ในมือลงบนโต๊ะแล้วลุกขึ้นเดินแกมวิ่งไปทางต้นเสียงที่เขารู้ดีว่าคือที่ไหนอย่างรีบร้อนด้วยสีหน้าเป็นกังวลเพราะกลัวว่าคนในนั้นจะเป็นอะไรร้ายแรง“มีเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอจัสมิน” อนาวินถามเสียงเครียดแล้วรีบกวาดสายตามองรอบห้องนอนซึ่งก็ไม่พบสิ่งผิดปกติ ได้แต่มองร่างบางบนเตียงที่นั่งปิดหน้าปิดตาสะอึกสะอื้นน้ำตาไหลพรากเหมือนเด็กตัวเล็กๆถูกรังแกงอแงอย่างน่าสงสาร เห็นแล้วอดไม่ได้จึงขยับตัเข้าไปใกล้แล้วทิ้งตัวลงนั่งข้างเตียง พลางดึงรั้งร่างที่สั่นเทาเพราะแรงสะอื้นเข้ามากอดเพื่อปลอบประโลม “ฮือๆ”“เป็นอะไรครับคนเก่ง จัสมินร้องไห้ทำไมบอกได้ไหมครับ” น้ำเสียงทุ้มนุ่มชวนฟังถามอย่างใจเย็นไม่เร่งรัดจะเอาคำตอบ แม้อยากจะรู้ใจแทบขาดก็ตาม“หนู...หนู ฮึก...ฮือ” พูดยังไม่ทันรู้เรื่องจัสมินก็ปล่อยโฮออกมาอีกระลอกใหญ่ ใบหน้าสวยใสแดงก่ำเปรอะเปื้อนไปด้วยหยาดน้ำตามากมายที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย พลางเอียงแก้มเข้าซบกับอ
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
ตอนที่ 4 เลี้ยงเด็ก (2)
“ไม่เอานะคะ หนูไม่แต่งงานกับอาจารย์นะคะ” จัสมินรีบส่ายหน้าหวือจนเส้นผมยาวสลวยที่แผ่สยายอยู่กลางหลังแผ่สะบัดกระจัดกระจาย ใบหน้างามยับยุ่ง คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันจนเป็นปมแน่น น้ำหูน้ำตาที่หลั่งรินเริ่มเหือดแห้งเหลือเพียงคราบจางๆตามแก้มนวลเนียนกับแพขนตาที่เปียกชื้น สองมือยันแผงอกกว้างแข็งกระด้างแต่กลับสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจนเกือบร้อนเพื่อขืนตัวเองออกจากอ้อมแขนที่กอดรัดอยู่บริเวณรอบเอว เธอเว้นระยะห่างเท่าที่จะทำได้ในขณะนี้ ความใกล้ชิดกับเพศตรงข้ามที่ไม่ใช่คนในครอบครัวสร้างความประหม่าให้ไม่น้อย เรียวปากขบเม้มอย่างใช้ความคิดหนัก มันทั้งอายทั้งเขินผสมกันมั่วไปหมด พลางช้อนสายตาเงยหน้าขึ้นมองคนตีหน้าขรึมเป็นจริงเป็นจัง ซึ่งคาดเดาไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ในขณะที่ตัวเธอเองสมองน้อยๆก็ชักมึนงงสับสนไปหมด ใครจะคาดคิดล่ะว่าเขาชวนแต่งงานเพื่อรับผิดชอบการกระทำของตัวเอง ควรดีใจจริงๆน่ะเหรอ ถ้าจะสุภาพบุรุษขนาดนี้หากผิดพลาดร้อยคนเขาจะแต่งงานด้วยการรับผิดชอบทั้งหมดเลยหรือยังไง คิดถึงตรงนี้ก็เกิดอาการไม่พอใจมากขึ้นไปอีก “แต่งงานกับผมมันไม่ดีตรงไหนครับคนสวย ผมมีอะไรแย่งั้นเหรอคุณถึงไม่อยากแต่งด้วย
last updateLast Updated : 2025-10-12
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status