LOGIN" น้องไหมมานั่งทำอะไรตรงนี้
" คือไหมไม่เคยดื่มอะไรแบบนั้น ก็เลยไม่รู้จะปฏิเสธพี่บิวยังไง " พี่ขอโทษแทนไอ่บิวมันด้วยนะ " ไม่เป็นไรค่ะ ไหมเองก็ขอโทษที่เดินหนีออกมา " ไหมไม่ผิดหรอก ไอ่บิวอ่ะผิดที่คะยั้นคะยอให้ไหมดื่มของมึนเมานั่น " พี่กันต์ไม่รังเกียจไหมหรอคะ " รังเกียจเรื่องอะไร " ก็เรื่องที่ไหมเป็นแค่คนใช้ " สมัยนี้ไม่มีใครเขาแบ่งชนชั้นกันแล้ว " แต่ถึงยังไงคนอื่นเขาก็มองว่าไหมอยู่ที่ต่ำ " คนอื่นที่ว่าหมายถึงไอ่ปริญใช่มั้ย " ค่ะ " ไม่เอาหน่าอย่าคิดมากเลย พี่ไม่รังเกียจเราหรอก " ขอบคุณนะคะที่ไม่รังเกียจไหม " ไหมมีเรื่องไม่สบายใจอะไรก็ระบายได้นะพี่ยินดีรับฟัง " ไม่มีหรอกค่ะ ไหมแค่รู้สึกไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้ " หมายถึงงานปาร์ตี้อ่ะหรอ " ใช่ค่ะ " ไอ่ปริญมันบังคับมาใช่มั้ย " ค่ะ " งั้นพี่ไปเอาน้ำส้มให้นะ " ไม่เป็นไรค่ะพี่กันต์ " ถ้าไหมไม่กินอะไรเลยพี่เสียใจนะ " ก็ได้ค่ะ " งั้นตามพี่มา " นี่มันห้องอะไรคะ " ก็ห้องสำหรับจัดปาร์ตี้แหละแต่วันนี้พี่จัดข้างล่าง " ออ " นี่น้ำส้มนะ " ขอบคุณค่ะ ในขณะที่เธอดื่มน้ำส้มเข้าไปได้ครึ่งแก้ว จู่ๆเขาก็เปิดประตูเข้ามา " ไอ่กันต์มึงคิดจะทำอะไรวะ " กูไม่ได้จะทำอะไร " โกหก " มึงเป็นเหี้ยไรว่ะไอ่ปริญ " มึงเอาอะไรใส่แก้วน้ำส้มนั่น " ไม่มี " กูไม่เชื่อ จู่ๆเขาก็ไปแย่งแก้วน้ำส้มจากมือเธอแล้วนำไปเททิ้ง " นี่มันเรื่องอะไรคะ " นั่นดิ พี่ก็งง " ไหม กลับบ้าน " ปล่อยไหมนะ " ขึ้นรถ " อะไรเนี่ย " ชั้นสั่งให้รีบขึ้นรถ " นี่เธอโง่มากเลยนะที่ยอมไปกับไอ่กันต์ " ทำไมจะไปไม่ได้คะ พี่กันต์เป็นคนดี " รู้ได้ไงว่ามันเป็นคนดี " ก็พี่กันต์เขาพูดดีกับไหม " เธอตัดสินคนอื่นเพียงเพราะเขาแค่พูดจาดีๆด้วยเนี่ยนะ " ก็แล้วพี่กันต์ไม่ดีตรงไหน " เธอไม่รู้อะไร ไอ่กันต์มันชอบใช้ยากับผู้หญิง " ไม่จริงไหมไม่เชื่อ ถ้าพี่กันต์ใส่ยาเข้าไปในน้ำส้มไหมก็ต้องเห็นสิ " จะไปเห็นได้ยังไงก็ยามันละลายในน้ำได้เพียงไม่กี่วินาที " แต่ไหมยืนอยู่ด้วยตอนที่พี่กันต์เทน้ำส้มใส่แก้ว " ก็ดีละที่ระมัดระวังตัว " อีกอย่างถ้าพี่กันต์ใส่ยาไหมก็ต้องรู้สึกสิ " ถ้าในน้ำส้มนั่นมียา คาดว่าอีกสองนาทีมันจะออกฤทธิ์ " แล้วคุณปริญรู้ได้ยังไงว่าไหมอยู่ในห้องนั้นกับพี่กันต์ " ก็.. " คุณปริญคะทำไมไหมเริ่มรู้สึกแปลกๆ เขาพูดยังไม่ทันจบจู่ๆเธอก็เริ่มแสดงอาการแปลกๆ " อย่าบอกนะว่ายากำลังออกฤทธิ์ ชิบหายละ เธอพยักหน้าแล้วเริ่มดิ้นทุรนทุราย " คุณปริญคะไหมร้อน เมื่อเขาเห็นท่าไม่ดีจึงรีบจอดรถแล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูรถให้เธอ " ลงจากรถก่อนแล้วใช้น้ำนี่ล้างหน้าซะ " ห้า ห้า ห้า ไหมล้อเล่นค่ะ " เพื่อนเล่นหรอ? " อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคะ ไหมกลัวนะ " เล่นกับใครไม่เล่น พูดจบเขาก็เดินกลับเข้าไปนั่งฝั่งคนขับแล้วออกรถด้วยความเร็วจนเธอไม่ทันตั้งตัว " กรี๊ดดด!!! คุณปริญไหมกลัวแล้ว ไหมขอโทษ " เป็นไงหล่า " คุณปริญ ไหมร้อน และเธอก็แสดงอาอการแปลกๆอีกครั้ง " คิดว่าชั้นจะหลงกลเธออีกรอบหรอ ไม่มีทาง " คุณปริญคะ ไหมหายใจไม่ออก " เลิกแสดงละครได้แล้วชั้นไม่หลงกลเธอหรอก " คุณปริญรอบนี้ไหมร้อนจริงๆไม่ได้ล้อเล่น " นั่นเธอคิดจะทำอะไร เมื่อเธอพยายามปลดเข็มขัดนิรภัยออกเขาจึงชะลอรถแล้วรีบห้ามปรามเธอทันที " ร้อน ร้อน ไม่ไหวแล้ว " หยุดนะ ไม่งั้นชั้นทิ้งเธอลงข้างทางแน่ " ไหมไม่ไหวแล้ว เธอเริ่มถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นด้วยความเร่งรีบส่วนเขาก็ดับรถแล้วหันไปมองเธอด้วยความสับสน" คุณปริญอาบน้ำก่อนเลยนะคะ" ทำไมต้องรีบอาบด้วย " งั้นไหมขออาบก่อนเลยนะคะ " เดี๋ยวก่อนสิ " คุณปริญมีอะไรหรอคะ " นวดขาให้ชั้นก่อน " คือไหมเหนียวตัวอยากอาบน้ำแล้ว" นี่เธอเป็นเมียชั้นนะ ใช้นวดขาแค่นี้ทำไม่ได้รึไง " เป็นเมียแล้วยังไงคะ " เป็นเมียก็ต้องคอยดูแลเอาใจใส่ผัวสิ " ใครเป็นคนตั้งกฎข้อนี้ขึ้นมา " เดี๋ยวนี้เธอกล้าต้อล้อต่อเถียงกับชั้นหรอ" ก็แล้วทำไม่จะเถียงไม่ได้" ก็เพราะเธอเป็นคนใช้ " แล้วเมื่อกี้ยังบอกว่าเป็นเมียอยู่เลย " ใช้นวดขาแค่นี้ทำมาปากดี " คุณปริญ ปล่อยไหมเดี๋ยวนี้เลยนะ " ไม่ปล่อย มีเมียทั้งทีก็ต้องใช้งานให้คุ้ม " คิดว่าไหมเป็นสิ่งของหรือยังไง " ชั้นไม่ได้คิดว่าเธอเป็นสิ่งของ แต่ชั้นคิดว่าเธอเป็นของเล่นของชั้นต่างหาก " เพี้ย!" นี่เธอกล้าดียังไงถึงได้มาตบหน้าชั้น " ไหมเข้าใจว่าคุณปริญไม่ได้รักไหมและไม่เต็มใจที่จะแต่งงาน แต่คุณปริญไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้กับไหม " ทำไมจะพูดไม่ได้ในเมื่อเธอเป็นตัวต้นเหตุที่ทำให้ชั้นกับอันนาต้องเลิกกัน " เกี่ยวอะไรกับไหม" ก็ถ้าเธอปฏิเสธที่จะแต่งงานกับชั้นคุณพ่อก็คงไม่ว่าอะไรเธอหรอก" แล้วทีคุ
" ยินดีด้วยนะไหม" อันนา " นึกว่าเธอลืมพี่ไปแล้วซะอีก " คือไหม." พี่ขอให้ชีวิตคู่ของไหมพบเจอแต่เรื่องที่ดีนะ " ขอบคุณค่ะ " อันนา คุณมาที่นี่ได้ยังไง" งานแต่งแฟนเก่าทั้งทีจะไม่ให้มาร่วมแสดงความยินดีได้ยังไงคะ " ผมขอบคุณนะที่คุณอุส่ามา" ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ อันนายินดีมา และอันนาก็ขอให้ชีวิตคู่ของปริญเจอแต่เรื่องดีๆนะคะ พูดจบเธอก็ตัดสินใจเดินออกไปจากนั้นเธอก็หันกลับมามองคู่บ่าวสาวอีกครั้งด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าเสียใจ ส่วนเขาก็มองตามหลังเธอด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ ไม่นานเขาก็เดินออกจากงานเพื่อเดินตามหาอดีตคนรัก " ตามหาอันนาอยู่หรอคะ และจู่ๆเธอก็โผล่ออกมาจากมุมมืด " อันนา คุณหายไปไหนมารู้มั้ยว่าผมพยายามหาทางติดต่อคุณมาโดยตลอด คือผมขอโทษนะสำหรับวันนั้น " ไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะ อันนาเข้าใจ และตอนนี้อันนารู้แล้วว่าที่ผ่านมาคุณไม่เคยรักอันนาเลย " ไม่จริง ผมรักคุณและตอนนี้ผมก็ยังรัก" ปากก็บอกว่ารักแต่คุณกลับเลือกแต่งงานกับไหม" คือผมไม่ได้รักไหมเลยนะ " ไม่รักแล้วแต่งงานด้วยทำไมคะ แล้วทีกับอันนาคุณไม่เคยคิดที่จะแต่งงานด้วย" คือผมไม่ได้
" วันนี้มีแขกหรอครับ " เปล่า นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปชั้นจะให้ไหมกับน้องแม็กซ์มาร่วมรับประทานอาหารด้วย" แต่ไหมเป็นคนใช้นะ" แต่น้องแม็กซ์เป็นหลานเรา" ไม่จริง ชั้นไม่เชื่อ" ไม่เชื่อก็ลองถามลูกชายตัวดีของคุณสิ " ปริญ นี่มันเรื่องอะไรกัน " น้องแม็กซ์เป็นลูกชายผมครับ " ไหนปริญเคยบอกกับว่าไม่ชอบนังไหม แล้วไปมีลูกด้วยกันได้ยังไง " มันเป็นแค่อุบัติเหตุครับคุณแม่ " ไหม " คะคุณท่าน " น้องแม็กซ์หล่า " น้องแม็กซ์กำลังนั่งทำการบ้านอยู่ค่ะ " ไปเรียกน้องแม็กซ์มาทานข้าวเย็นด้วยกัน" ค่ะ " แม็กซ์คับ " ค้าบ " ยังไม่เสร็จอีกหรอลูก " ยังเลยค้าบ" ไปทานข้าวก่อนนะเดี๋ยวค่อยกลับมาทำการบ้านต่อ " พวกเขาทานเสดแล้วหรอค้าบ " ยังคับ " แล้วเราทานได้หรอ " แล้วแม็กซ์หิวหรือยังอ่ะคับ เด็กชายพยักหน้าหน้าอย่างน่าเอ็นดู " งั้นไปทานข้าวกัน ทั้งสองเดินจูงมือกันไปยังห้องครัวอย่างที่เคยปฏิบัติเป็นประจำ " ล้างมือให้สะอาดนะคับ " แม่ค้าบ แล้วป้าๆ ไม่มาทานกับเราหรอ แล้วกับข้าวอยู่ไหน " วันนี้แม็กซ์ต้องไปทานข้าวกับคุณท่าน " ได้หรอค้าบ" ได้สิ จากนั้นเด็กชาย
" ทำไมคุณถึงให้ความสำคัญกับเรื่องแต่งงานขนาดนั้น ตอนคบกันดูเหมือนเราจะคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ แต่พอมาตอนนี้ คุณกลับพูดไม่รู้เรื่อง ถ้าผมอยากแต่งผมจะเป็นฝ่ายขอเองโดยที่คุณไม่จำเป็นต้องมาร้องขอ" นี่คงเป็นคำตอบสินะ ได้ งั้นเราจบกันแค่นี้นะคะ อันนาขอให้คุณโชคดีกับเส้นทางที่เลือก " ถ้าคุณอยากไปจริงๆ ผมก็จะให้ไป พูดจบเขาก็เดินจากไปด้วยความรู้สึกผิดหวังและเสียใจ .. " ก้อกๆ เมื่อไม่มีเสียงตอบรับเขาจึงเคาะประตูห้องเธอรัวๆ " ก้อกๆๆๆ" คุณปริญ " ลูกนอนยัง" นี่มันตีสองแล้วนะคะ " ชั้นขอเข้าไปหาลูกหน่อย " ไหมว่าคุณปริญกลับขึ้นไปบนห้องตัวเองเถอะค่ะ มาเสียงดังแบบนี้เดี๋ยวน้องแม็กซ์ตื่น " ไม่อยากให้ลูกตื่นก็ให้ชั้นเข้าไปสิ " คุณปริญเมามากแล้วนะคะ " ไม่มาวว " คุณปริญเดี๋ยวน้องแม็กซ์ตื่น " ลูกจะตื่นก็เพราะเสียงเธอนั่นแหละ " คุณปริญออกไปจากห้องไหมเดี๋ยวนี้ เธอใช้แรงทั้งหมดที่มีดึงร่างเขาออกจากลูกชายแต่นั่นกลับทำให้เขาที่กำลังมึนเมาอยู่นั้นรู้สึกรำคาญใจแล้วประกบจูบเธออย่างป่าเถื่อน " ถ้ากลัวลูกตื่นก็หุบปากซะ จากนั้นเขาก็ดันร่างเธอชิดกำแพง" ปล
" เธอออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น " คุณท่าน " คุณพ่อ " พล้วก! " คุณพ่อครับฟังผมอธิบายก่อน " พล้วก! ไอ่ลูกชั่ว ไอ่ลูกสารเลว ชั้นไม่คิดเลยว่าแกจะเป็นคนแบบนี้ " ผมขอโทษครับ " แค่ลูกคนเดียวแกยังไม่มีปัญญารับผิดชอบแล้วอนาคตแกจะเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีได้ยังไง " คือตอนนั้นผมไม่อยากเสียอันนาไป" แล้วถ้าให้เลือกอีกรอบแกจะเลือกลูกหรือเลือกผู้หญิง" ผมไม่รู้ " ถ้าแกเลือกอันนา ชั้นจะส่งไหมกับน้องแม็กซ์กลับไปอยู่บ้าน ส่วนแกก็ต้องแต่งงานกับอันนา " ไม่นะ น้องแม็กซ์ต้องอยู่กับผมที่นี่ " งั้น น้องแม็กซ์ต้องอยู่ที่นี่ในฐานะลูกของแกและเป็นหลานชายของชั้น " คุณพ่อครับผมยังไม่อยากให้อันนารู้เรื่องนี้ " ถ้าแกเลือกที่จะบอกความจริงตั้งแรกทุกอย่างมันคงไม่เป็นแบบนี้ " แล้วจะให้ผมทำยังไงในเมื่ออันนาก็สำคัญกับชีวิตผม " ในเมื่อแกสร้างปัญหาเองแกก็ต้องจัดการปัญหาทุกอย่างด้วยตัวเองก็แล้วกัน" งั้นผมขอเวลาอีกหน่อยนะครับ " ชั้นจะให้เวลาแกอีกหนึ่งเดือน " ครับ " ไหม " คะ" เดี๋ยวเธอไปพบชั้นที่ห้องทำงานหน่อยนะ" ค่ะคุณท่าน 1 เดือนต่อมา.. " จะหมดเวลาแล้วนะ " คืนนี้
4 ปีต่อมา.." แพล้ง!" ว้าย! ตายแล้วแจกันชั้น " แม็กขอโทษค้าบ แม็กไม่ได้ตั้งใจ" รู้มั้ยว่าแจกันนี่ราคาเท่าไหร่ " ไม่รู้ค้าบ" มานี่เลย เด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน วันนี้ชั้นจะเฆี่ยนแกให้ก้นลายเลย " ไม่นะค้าบแม็กกัว" ชั้นบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามาเล่นซนแถวนี้ สอนไม่รู้จักจำ " แม็กขอโทษ แม็กจะไม่ทำอีกแล้ว " ไม่ต้องมาทำตัวน่าสงสาร แกนี่มันเล่นละครเก่งเหมือนแม่ไม่มีผิด " ฮือๆๆ " แวว ไปหาไม้แขวนเสื้อมาให้ชั้นหน่อย " ค่ะๆ " ไม่ต้องร้องไห้บีบน้ำตาเลยนะ " ได้แล้วค่ะ " มานี่เลย " ฮือๆๆ แม็กกัว " แบมือ เด็กชายแบมือด้วยความกล้าๆกลัวๆ " เพี้ย! เพี้ย! " แงๆๆ " ไม่ต้องร้อง แล้วหันก้นมา " เพี้ย! เพี้ย! เพี้ย! " พอแล้วค้าบแม็กเจ็บ " นั่นคุณแม่กำลังทำอะไรน้องแม็กซ์ " ปริญดูฝีมือเด็กนี่ซิ ดูซิว่ามันทำอะไรกับแจกันแม่ " พี่ปริญค้าบ แม็กไม่ได้ตั้งใจ " รู้ว่าไม่ได้ตั้งใจ พูดอยู่นั่นแหละ " คุณแม่ครับใจเย็นๆก่อน " ปริญดูแจกันแม่สิ มันแตกหมดแล้วแม่อุส่ารักษามันไว้อย่างดี นี่มันของเก่าแก่ที่ตกทอดกันมารุ่นสู่รุ่น แม่จะบ้าตายกับลูกนังไหม " อย่าไปเสียดายเล







