LOGIN" อะไรเนี่ย ทำไมเยอะจัง
" นั่นเธอยุ่งอะไรกับของใช้ส่วนตัวชั้น " คือๆ ไหมแค่จะจัดของให้เป็นระเบียบค่ะ แต่ไม่คิดว่าข้างในจะมี.. " นั่นมันถุงยางอนามัย แล้วมันมีไว้สำหรับทำกิจกรรมบนเตียง เธอเคยใช้มันมั้ย " ไม่ค่ะ..ไม่เคย " อ่าว แล้วไม่กลัวท้องหรอ " คือไหมหมายถึง ไหมไม่เคยทำอะไรแบบนั้นค่ะ เธอก้มหน้าก้มตาตอบคำถามเขาด้วยความเขินอาย " ไม่ลองหน่อยหรอ สนุกนะ " ไม่เป็นไรค่ะไหมไม่ชอบ " ยังไม่ลองแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าชอบหรือไม่ชอบ " ทำไมวันนี้คุณปริญกลับมาบ้านเร็วผิดปกติคะ " ก็อาจารย์ยกเลิกคลาส แล้วเธอหล่ะทำไมถึงกลับมาก่อนชั้น " คือวันนี้ไหมได้เรียนแค่วิชาเดียวค่ะ วิชาตอนบ่ายอาจารย์ยกเลิกคลาสเหมือนกัน " ว่างๆแบบนี้เรามาหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่า " ทำอะไรคะ! เมื่อเธอได้ยินแบบนั้นก็ทำท่าทีตกใจ " ตกใจอะไรคิดว่าชั้นจะชวนเธอทำกิจกรรมบนเตียงหรอ ไม่มีทางแค่เห็นหน้าเธอมังกรยักษ์ของชั้นก็หดแล้ว " มังกรยักษ์หรือหนอนใบชากันแน่ " อยากให้ชั้นโชว์มั้ยเธอจะได้รู้ว่ามันไม่ใช่หนอนใบชา เมื่อเธอได้ยินแบบนั้นก็คว้าถุงยางอนามัยที่อยู่ในลิ้นชักแล้วปาใส่หน้าเขารัวๆ " ทำอะไรของเธอเนี่ย นี่มันถุงยางอนามัยอย่างดีเลยนะ เขารีบก้มลงไปเก็บถุงยางอนามัยด้วยความเสียดาย " เสียดายหรอ ได้ พูดจบเธอก็ฉีกซองถุงยางอนามัยทีละชิ้นอย่างไม่เสียดายของ ส่วนเขาก็ยืนมองเธอด้วยอารมณ์ที่ฉุนเฉี่ยว " เชิญฉีกตามสบายเลยนะ เพราะเธอจะได้ใช้งานมันทุกชิ้น เธอที่กำลังจะเตรียมฉีกอีกซองก็หยุดชะงัก แล้วยืนตัวสั่น " ไหมขอโทษ " ไม่ทันแล้วสาวน้อย วันนี้พ่อแม่ชั้นไม่อยู่บ้านพอดี ดังนั้นเรามีเวลาอีกยาว " คุณปริญคิดจะทำอะไรไหม ไหนบอกเห็นหน้าไหมแล้วหมดอารมณ์ไม่ใช่หรอ " ไม่มีอารมณ์ก็ทำให้มันมีได้ มานี่เลยนะยัยตัวแสบ " อย่าเข้ามานะไม่งั้นไหมตะโกนลั่นบ้านแน่ " ก็ลองดูสิ ในขณะที่เธอกำลังจะกรีดร้องเขาก็ตรงดิ่งเข้าไปหาเธอแล้วใช้ฝ่ามือปิดปากเธอเอาไว้ " ถ้าเธอตะโกนชั้นจะใช้คัดเตอร์นี่กรีดหน้าเธอ เข้าใจมั้ย! เธอรีบพยักหน้าด้วยความหวาดกลัว ส่วนเขาก็ใช้จังหวะที่เธอเผลอนำสก็อตเทปปิดปากเธอเอาไว้ " จะว่าไปแล้วเธอใส่ชุดนักศึกษานี่ก็ดูเซ็กซี่ดีนะ ในขณะที่เธอพยายามขยับตัวหนีเขาก็นำเข็มขัดรัดข้อมือทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ " ดูซิว่าเธอฉีกถุงยางชั้นไปกี่ซองละ หนึ่ง สอง สาม สี่ สรุปเธอต้องใช้งานมันรวมทั้งหมดสี่ซอง เมื่อเธอได้ยินแบบนั้นก็ส่ายหัวไปมาด้วยความกลัว " วันศุกร์นี้เธอต้องไปปาร์ตี้เป็นเพื่อนชั้น ถ้าเธอไม่ไปชั้นจะทำแบบนี้กับเธออีก แต่ถ้าเธอตอบตกลงชั้นจะปล่อยเธอเดี๋ยวนี้เลย และเธอก็รีบพยักหน้าทันที " ดีมาก ทันทีที่เป็นอิสระเธอก็รีบวิ่งออกจากห้องเขาไปด้วยความเร็ว คืนวันศุกร์ " คุณปริญคะ ไหมไม่ชอบชุดนี้เลย " ไม่ชอบก็ต้องใส่ " แต่มันโป๊มากเลยนะคะ " อย่าเรื่องมาก " บังคับเที่ยวแล้วยังบังคับให้ใส่ชุดบ้าๆนี่อีก " นี่เธออย่าบ่นมากได้มั้ย ชั้นรำคาญหู ขึ้นรถ และแล้วทั้งสองก็มาถึงบ้านหลังใหญ่ที่มีการจัดงานปาร์ตี้ริมสระว่ายน้ำ " ทำไมมาช้าจัง " ก็รอแม่หลับไง ไม่งั้นพายัยนี่ออกมาข้างนอกไม่ได้ " ปริญ นังนี่เป็นใคร " สวัสดีค่ะ " เธอเป็นใครมากับปริญได้ยังไง " น้ำหวานใจเย็นก่อนสิ นี่มันคนใช้บ้านปริญเอง " แล้วปริญเอามันมาด้วยทำไม " ก็ไอ่บิวเป็นคนขอให้พามาด้วย " ใช่ๆ บิวเป็นคนขอไอ่ปริญเอง " ปริญ ต่อไปนี้อย่าไปไหนมาไหนกับนังคนใช้นี่สองต่อสองนะ " โอเคๆ " ไหม พี่ชื่อบิวนะ จำได้ป่ะวันนั้นพี่ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย " จำได้ค่ะ " มานั่งนี่มาพี่เตรียมที่นั่งไว้ให้แล้ว " ขอบคุณค่ะ " ตามสบายเลยนะ นี่พี่กันต์นะเป็นเจ้าของบ้าน " สวัสดีค่ะ " สวัสดีครับ ในขณะที่เขานั่งโอบกอดแฟนสาวแต่สายตากลับจ้องมองไปที่เธอ " ปริญ " ว่า " ปริญไม่สนใจน้ำหวานเลยอ่ะ " ถ้าไม่สนใจแล้วจะมานั่งด้วยหรอ " ก็ปริญเอาแต่จ้องนังนั่น อย่าคิดว่าน้ำหวานไม่รู้นะ " อย่ามางี่เง่าได้ไหมน้ำหวาน " แล้วปริญมองนังนั่นทำไม " ปริญก็มองทุกคนนะ ถ้าน้ำหวานไม่พอใจเดี๋ยวปริญกลับก่อนก็ได้ " ถ้าปริญกลับน้ำหวานก็จะกลับด้วย " น้ำหวานนั่งรอยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวปริญขอตัวไปเอาเครื่องดื่มแปป " น้ำหวานขอไปด้วย " นั่งรออยู่ตรงนี้แหละ " ก็ได้" คุณปริญอาบน้ำก่อนเลยนะคะ" ทำไมต้องรีบอาบด้วย " งั้นไหมขออาบก่อนเลยนะคะ " เดี๋ยวก่อนสิ " คุณปริญมีอะไรหรอคะ " นวดขาให้ชั้นก่อน " คือไหมเหนียวตัวอยากอาบน้ำแล้ว" นี่เธอเป็นเมียชั้นนะ ใช้นวดขาแค่นี้ทำไม่ได้รึไง " เป็นเมียแล้วยังไงคะ " เป็นเมียก็ต้องคอยดูแลเอาใจใส่ผัวสิ " ใครเป็นคนตั้งกฎข้อนี้ขึ้นมา " เดี๋ยวนี้เธอกล้าต้อล้อต่อเถียงกับชั้นหรอ" ก็แล้วทำไม่จะเถียงไม่ได้" ก็เพราะเธอเป็นคนใช้ " แล้วเมื่อกี้ยังบอกว่าเป็นเมียอยู่เลย " ใช้นวดขาแค่นี้ทำมาปากดี " คุณปริญ ปล่อยไหมเดี๋ยวนี้เลยนะ " ไม่ปล่อย มีเมียทั้งทีก็ต้องใช้งานให้คุ้ม " คิดว่าไหมเป็นสิ่งของหรือยังไง " ชั้นไม่ได้คิดว่าเธอเป็นสิ่งของ แต่ชั้นคิดว่าเธอเป็นของเล่นของชั้นต่างหาก " เพี้ย!" นี่เธอกล้าดียังไงถึงได้มาตบหน้าชั้น " ไหมเข้าใจว่าคุณปริญไม่ได้รักไหมและไม่เต็มใจที่จะแต่งงาน แต่คุณปริญไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้กับไหม " ทำไมจะพูดไม่ได้ในเมื่อเธอเป็นตัวต้นเหตุที่ทำให้ชั้นกับอันนาต้องเลิกกัน " เกี่ยวอะไรกับไหม" ก็ถ้าเธอปฏิเสธที่จะแต่งงานกับชั้นคุณพ่อก็คงไม่ว่าอะไรเธอหรอก" แล้วทีคุ
" ยินดีด้วยนะไหม" อันนา " นึกว่าเธอลืมพี่ไปแล้วซะอีก " คือไหม." พี่ขอให้ชีวิตคู่ของไหมพบเจอแต่เรื่องที่ดีนะ " ขอบคุณค่ะ " อันนา คุณมาที่นี่ได้ยังไง" งานแต่งแฟนเก่าทั้งทีจะไม่ให้มาร่วมแสดงความยินดีได้ยังไงคะ " ผมขอบคุณนะที่คุณอุส่ามา" ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ อันนายินดีมา และอันนาก็ขอให้ชีวิตคู่ของปริญเจอแต่เรื่องดีๆนะคะ พูดจบเธอก็ตัดสินใจเดินออกไปจากนั้นเธอก็หันกลับมามองคู่บ่าวสาวอีกครั้งด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าเสียใจ ส่วนเขาก็มองตามหลังเธอด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ ไม่นานเขาก็เดินออกจากงานเพื่อเดินตามหาอดีตคนรัก " ตามหาอันนาอยู่หรอคะ และจู่ๆเธอก็โผล่ออกมาจากมุมมืด " อันนา คุณหายไปไหนมารู้มั้ยว่าผมพยายามหาทางติดต่อคุณมาโดยตลอด คือผมขอโทษนะสำหรับวันนั้น " ไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะ อันนาเข้าใจ และตอนนี้อันนารู้แล้วว่าที่ผ่านมาคุณไม่เคยรักอันนาเลย " ไม่จริง ผมรักคุณและตอนนี้ผมก็ยังรัก" ปากก็บอกว่ารักแต่คุณกลับเลือกแต่งงานกับไหม" คือผมไม่ได้รักไหมเลยนะ " ไม่รักแล้วแต่งงานด้วยทำไมคะ แล้วทีกับอันนาคุณไม่เคยคิดที่จะแต่งงานด้วย" คือผมไม่ได้
" วันนี้มีแขกหรอครับ " เปล่า นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปชั้นจะให้ไหมกับน้องแม็กซ์มาร่วมรับประทานอาหารด้วย" แต่ไหมเป็นคนใช้นะ" แต่น้องแม็กซ์เป็นหลานเรา" ไม่จริง ชั้นไม่เชื่อ" ไม่เชื่อก็ลองถามลูกชายตัวดีของคุณสิ " ปริญ นี่มันเรื่องอะไรกัน " น้องแม็กซ์เป็นลูกชายผมครับ " ไหนปริญเคยบอกกับว่าไม่ชอบนังไหม แล้วไปมีลูกด้วยกันได้ยังไง " มันเป็นแค่อุบัติเหตุครับคุณแม่ " ไหม " คะคุณท่าน " น้องแม็กซ์หล่า " น้องแม็กซ์กำลังนั่งทำการบ้านอยู่ค่ะ " ไปเรียกน้องแม็กซ์มาทานข้าวเย็นด้วยกัน" ค่ะ " แม็กซ์คับ " ค้าบ " ยังไม่เสร็จอีกหรอลูก " ยังเลยค้าบ" ไปทานข้าวก่อนนะเดี๋ยวค่อยกลับมาทำการบ้านต่อ " พวกเขาทานเสดแล้วหรอค้าบ " ยังคับ " แล้วเราทานได้หรอ " แล้วแม็กซ์หิวหรือยังอ่ะคับ เด็กชายพยักหน้าหน้าอย่างน่าเอ็นดู " งั้นไปทานข้าวกัน ทั้งสองเดินจูงมือกันไปยังห้องครัวอย่างที่เคยปฏิบัติเป็นประจำ " ล้างมือให้สะอาดนะคับ " แม่ค้าบ แล้วป้าๆ ไม่มาทานกับเราหรอ แล้วกับข้าวอยู่ไหน " วันนี้แม็กซ์ต้องไปทานข้าวกับคุณท่าน " ได้หรอค้าบ" ได้สิ จากนั้นเด็กชาย
" ทำไมคุณถึงให้ความสำคัญกับเรื่องแต่งงานขนาดนั้น ตอนคบกันดูเหมือนเราจะคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ แต่พอมาตอนนี้ คุณกลับพูดไม่รู้เรื่อง ถ้าผมอยากแต่งผมจะเป็นฝ่ายขอเองโดยที่คุณไม่จำเป็นต้องมาร้องขอ" นี่คงเป็นคำตอบสินะ ได้ งั้นเราจบกันแค่นี้นะคะ อันนาขอให้คุณโชคดีกับเส้นทางที่เลือก " ถ้าคุณอยากไปจริงๆ ผมก็จะให้ไป พูดจบเขาก็เดินจากไปด้วยความรู้สึกผิดหวังและเสียใจ .. " ก้อกๆ เมื่อไม่มีเสียงตอบรับเขาจึงเคาะประตูห้องเธอรัวๆ " ก้อกๆๆๆ" คุณปริญ " ลูกนอนยัง" นี่มันตีสองแล้วนะคะ " ชั้นขอเข้าไปหาลูกหน่อย " ไหมว่าคุณปริญกลับขึ้นไปบนห้องตัวเองเถอะค่ะ มาเสียงดังแบบนี้เดี๋ยวน้องแม็กซ์ตื่น " ไม่อยากให้ลูกตื่นก็ให้ชั้นเข้าไปสิ " คุณปริญเมามากแล้วนะคะ " ไม่มาวว " คุณปริญเดี๋ยวน้องแม็กซ์ตื่น " ลูกจะตื่นก็เพราะเสียงเธอนั่นแหละ " คุณปริญออกไปจากห้องไหมเดี๋ยวนี้ เธอใช้แรงทั้งหมดที่มีดึงร่างเขาออกจากลูกชายแต่นั่นกลับทำให้เขาที่กำลังมึนเมาอยู่นั้นรู้สึกรำคาญใจแล้วประกบจูบเธออย่างป่าเถื่อน " ถ้ากลัวลูกตื่นก็หุบปากซะ จากนั้นเขาก็ดันร่างเธอชิดกำแพง" ปล
" เธอออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น " คุณท่าน " คุณพ่อ " พล้วก! " คุณพ่อครับฟังผมอธิบายก่อน " พล้วก! ไอ่ลูกชั่ว ไอ่ลูกสารเลว ชั้นไม่คิดเลยว่าแกจะเป็นคนแบบนี้ " ผมขอโทษครับ " แค่ลูกคนเดียวแกยังไม่มีปัญญารับผิดชอบแล้วอนาคตแกจะเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีได้ยังไง " คือตอนนั้นผมไม่อยากเสียอันนาไป" แล้วถ้าให้เลือกอีกรอบแกจะเลือกลูกหรือเลือกผู้หญิง" ผมไม่รู้ " ถ้าแกเลือกอันนา ชั้นจะส่งไหมกับน้องแม็กซ์กลับไปอยู่บ้าน ส่วนแกก็ต้องแต่งงานกับอันนา " ไม่นะ น้องแม็กซ์ต้องอยู่กับผมที่นี่ " งั้น น้องแม็กซ์ต้องอยู่ที่นี่ในฐานะลูกของแกและเป็นหลานชายของชั้น " คุณพ่อครับผมยังไม่อยากให้อันนารู้เรื่องนี้ " ถ้าแกเลือกที่จะบอกความจริงตั้งแรกทุกอย่างมันคงไม่เป็นแบบนี้ " แล้วจะให้ผมทำยังไงในเมื่ออันนาก็สำคัญกับชีวิตผม " ในเมื่อแกสร้างปัญหาเองแกก็ต้องจัดการปัญหาทุกอย่างด้วยตัวเองก็แล้วกัน" งั้นผมขอเวลาอีกหน่อยนะครับ " ชั้นจะให้เวลาแกอีกหนึ่งเดือน " ครับ " ไหม " คะ" เดี๋ยวเธอไปพบชั้นที่ห้องทำงานหน่อยนะ" ค่ะคุณท่าน 1 เดือนต่อมา.. " จะหมดเวลาแล้วนะ " คืนนี้
4 ปีต่อมา.." แพล้ง!" ว้าย! ตายแล้วแจกันชั้น " แม็กขอโทษค้าบ แม็กไม่ได้ตั้งใจ" รู้มั้ยว่าแจกันนี่ราคาเท่าไหร่ " ไม่รู้ค้าบ" มานี่เลย เด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอน วันนี้ชั้นจะเฆี่ยนแกให้ก้นลายเลย " ไม่นะค้าบแม็กกัว" ชั้นบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามาเล่นซนแถวนี้ สอนไม่รู้จักจำ " แม็กขอโทษ แม็กจะไม่ทำอีกแล้ว " ไม่ต้องมาทำตัวน่าสงสาร แกนี่มันเล่นละครเก่งเหมือนแม่ไม่มีผิด " ฮือๆๆ " แวว ไปหาไม้แขวนเสื้อมาให้ชั้นหน่อย " ค่ะๆ " ไม่ต้องร้องไห้บีบน้ำตาเลยนะ " ได้แล้วค่ะ " มานี่เลย " ฮือๆๆ แม็กกัว " แบมือ เด็กชายแบมือด้วยความกล้าๆกลัวๆ " เพี้ย! เพี้ย! " แงๆๆ " ไม่ต้องร้อง แล้วหันก้นมา " เพี้ย! เพี้ย! เพี้ย! " พอแล้วค้าบแม็กเจ็บ " นั่นคุณแม่กำลังทำอะไรน้องแม็กซ์ " ปริญดูฝีมือเด็กนี่ซิ ดูซิว่ามันทำอะไรกับแจกันแม่ " พี่ปริญค้าบ แม็กไม่ได้ตั้งใจ " รู้ว่าไม่ได้ตั้งใจ พูดอยู่นั่นแหละ " คุณแม่ครับใจเย็นๆก่อน " ปริญดูแจกันแม่สิ มันแตกหมดแล้วแม่อุส่ารักษามันไว้อย่างดี นี่มันของเก่าแก่ที่ตกทอดกันมารุ่นสู่รุ่น แม่จะบ้าตายกับลูกนังไหม " อย่าไปเสียดายเล







