Mag-log inShare
ตอนที่ 3. สัมผัสจากใต้ฝุ่น
Huling Na-update:
2025-06-14 21:10:29ตอนที่ 3. สัมผัสจากใต้ฝุ่น
เสียงน้ำหยดไหลลงบนพื้นเย็นเฉียบ แม้หลังจากเลิกเรียนได้อาบน้ำไปแล้วรอบหนึ่ง ทว่าความเหนียวเหนอะหนะ เมื่อสักครู่ทำให้จำใจต้องเข้ามาอาบใหม่อีกครั้ง "ฮือ ทำไงดี" อารมณ์ค้างยังคงพุ่งพล่านในตัว แม้จะปลดปล่อยไปแล้วหลายครั้ง ทว่าทำไมนะไม่สุดสักที ด้านใต้ฝุ่นและใต้ล่า "กลับมาได้สักที" ใต้ล่าเอ่ย เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ผู้เป็นพี่ชายต้องบินไปดูงานที่ต่างจังหวัด ข้อตกลงระหว่างพี่น้องจึงเกิดขึ้น "อืม หวังว่ามึงจะรักษาสัญญานะ" ใต้ฝุ่นเอ่ย "หวังเรื่องนั้น มึงห่วงเรื่องสอนนักศึกษาก่อนเถอะ คลาสก่อนหน้านี้ให้กูไปรับหน้าแทน คลาสหน้ามึงไปเองเลย" "ไปสอนให้ก่อน ไม่กี่สัปดาห์เอง กูไม่อยากย้อมสีผม" "อะไรของมึงวะเนี่ย" ใต้ฝุ่นสบถออกมาอย่างหงุดหงิด ทั้งที่คนรับปากคือมัน แต่เขาต้องรับชะตากรรมแทน ทว่ายังโชคดีที่พวกเขาหน้าเหมือนกันจึงไม่มีใครจับได้ "เลิกบ่น ไปห้องไข่มุกกันดีกว่า" แอ๊ด! ประตูห้องสุดหรูถูกเปิดออกด้วยฝีมือของสองหนุ่ม ทว่าภายในกลับเงียบสงัดราวกับว่าไม่มีใครอยู่ภายในห้อง "อาบน้ำ?" เสียงหยดน้ำภายในห้องน้ำดังเล็ดลอดออกมาจากห้อง ทำให้รู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังอาบน้ำอยู่ สองชายหนุ่มเดินเลี่ยงไปนั่งรอยังเตียงนอนของเธอ ไม่นานมากนักร่างบางเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูผืนเล็กเดินออกจากห้องน้ำมา "....." ดวงตาสวยเบิกกว้างด้วยความตกใจ หากภายในห้องมีเพียงชายหนุ่มที่คุ้นเคยคงเป็นเรื่องปกติ ทว่ากลับมีชายอีกคนนั่งอยู่ใกล้ ๆ กันอีกด้วย แม้พวกเขาจะปกปิดใบหน้าด้วยหน้ากาก ทว่ารูปร่าง โครงหน้า ดวงตากลับคล้ายคลึงกัน 'ไม่ใช่' กลับเหมือนกันต่างหาก "ตกใจอะไรครับ ไข่มุก" "ปะ...เปล่า พวกคุณเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ" ร่างบางก้าวขาเรียวเข้าไปใกล้ขึ้น ใกล้ขึ้น สุดท้ายเธอเดินมาหยุดอยู่ตรงปลายเตียงนอน "สวัสดีครับ ไข่มุก" "ค่ะ คุณชื่ออะไรคะ" ไข่มุกเอ่ยถามชายอีกคนที่หน้าตาคล้ายกันกับชายที่เธอเรียก 'นายท่าน' "เรียกผมว่าคุณท่าน" "คุณท่านฉันจะจำได้ยังไงว่าคนไหนเป็นใคร" พูดอะไรไม่คิดเลย "ผ้าปิดตาคุณไปไหนครับ ใช้มันครับ" ใต้ฝุ่นออกคำสั่งอีกครั้ง ทว่าร่างบางกลับทำตามอย่างว่าง่ายอีกครั้ง ผลัก! "อ๊ะ!" ทันทีที่ผ้าปิดตาผูกมัดเรียบร้อยแล้ว ร่างบางกลับถึงผลักลงบนเตียงนอนอย่างแรง ผ้าขนหนูฝืนบาง หลุดออกจากหน้าอกกองลงบนพื้นเย็นเฉียบ ใต้ฝุ่น "สวย คุณสวยมาก" สายตาลุกวาว แม้ตัวเองจะไม่ชอบผู้หญิงร่างบางเกินไป ทว่าร่างกายของหญิงตรงหน้า กลับทำให้เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก "คุณเป็นคนที่สองที่พูดแบบนี้" ใต้ฝุ่น "คนแรกคือมันสินะ" ร่างแกร่งกระโดดขึ้นบนเตียงนอน ต่างจากใต้ล่าเขาเดินเลี่ยงออกไปยืนสูบบุหรี่ ที่ระเบียงของห้อง "อ๊า~" ใต้ฝุ่นถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ออกจนหมด จากนั้นมือหนาจึงเมื่อทำงานทันที "เซ็กซี่จัง" เพี๊ยะ! "โอ๊ย อย่าตีก้นฉันแรง! มันเจ็บ" เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! "โดนตีแค่นี้ ยังตัวสั่นถ้าโดนเอาพร้อมกันสองแท่งจะทนไหวเหรอวะ" เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! "โอ๊ย ปล่อยนะเจ็บ" จากแรก ๆ ตื่นเต้นตอนนี้ขอเปลี่ยนคำพูดแล้ว ก้นกลมพยายามหลบหลีกฝามือหนา ทว่ากลับไม่เป็นผล ทว่าน้ำตาเริ่มอาบนองสองแก้มกลม "เจ็บ!" "รุนแรงจังวะ" คนยืนมองสถานการณ์อยู่ด้านนอกเอ่ย ขณะที่ตัวเองย้ายร่างแกร่งเข้ามาภายในห้อง "สำออย แค่นี้เองทำเป็นจะตาย" คำพูดของอีกฝ่ายชัดเจนพอ ที่จะทำให้เธอรู้ ว่าคนนั้นเป็นใคร "กรี๊ด!!!" นิ้วร้ายกระแทกเข้ามาทั้งที่ยังไม่ได้ตั้งตัวเลยด้วยซ้ำ น้ำตาไหลอาบสองแก้ม ผ้าปิดตาชุ่มไปด้วยน้ำตาของเธอเอง ทว่ายังไม่ทันได้โต้แย้งอะไรต่อ ปากร้อนของใต้ล่าประกบจูบ เขาสอดลิ้นเข้ามาอย่างอุกอาจ คนตัวเล็กได้เปิดประสบการณ์ใหม่อีกครั้ง จ๊วบๆๆๆๆๆ แจ๊ะๆๆๆๆๆๆ "อื้อ! อื้อ!" เสียงหายเข้าในคอน้ำลายเหนียวไหลย้อยลงข้างมุมปาก "เอาปากมึงออกไปไอ้ใต้ล่า" ใต้ล่า ชื่อจริงของใครคนใดคนหนึ่งถูกเรียกชื่อขึ้น แต่ชั่วโมงนี้จะใครก็ชั่งเถอะ เมื่อปากเป็นอิสระ มือหนาของใครไม่รู้บีบแก้มนุ่มของเธอแรง ๆ จนต้องอ้าปากกว้างตามแรงบีบ "อื้อ" กลิ่นคาวคลุ้งไปทั่วทั้งปากทว่าไม่นานมากนักเธอก็เริ่มปรับตัวได้ "อ๊า~ เอาคืนผมเหรอครับไข่มุก" ใต้ฝุ่นครางออกมาด้วยความพึงพอใจ เมื่อโดนอีกฝ่าย ดูดหัวมลสู้กลับ "ผมของกินด้านล่างนะครับ" จ๊วบ~ จ๊วบๆๆๆๆ ร่างบางนอนหงายลำตัวอยู่บนเตียง ใบหน้าสวยหันหน้าไปด้านขวาเพื่อให้ ถนัดกับการปนเปอแท่งร้อนของใต้ฝุ่น ส่วนขาด้านล่างโดนยกขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม โดยมีใต้ล่า ครอบครองรูชมพูของตัวเองไว้ จ๊วบ~ จ๊วบๆๆๆๆ "อื้อ ๆ ๆ" ใต้ฝุ่น "ดูดแรง ๆ เลยครับผมจะเสร็จแล้ว" จ๊วบ~ จ๊วบๆๆๆๆ "อื้อ ๆ ๆ ๆ ฮือๆ ๆ" "ผมช่วยครับ คุณจะได้เสร็จทันมัน" จ๊วบ~ จ๊วบๆๆๆๆ "อื้อ~ // อ๊า~" จนทั้งคู่กระตุกเสร็จพร้อมกัน เป็นครั้งแรก ของประสบการณ์ที่เธอรู้สึกเสียวจน ไม่ได้สติ เคยดูแต่ในหนังที่เพื่อนเคยเปิดให้ดูแซนวิชมันเป็นแบบนี้นี่เอง ใต้ล่าหมายจะอุ้มร่างบางที่นอน หมดเรี่ยวแรงไว้ในอ้อมแขน "ไปล้างตัวกันครับ" ทว่ากลับโดนห้ามพลามไว้เสียก่อน "พอเลย มึงจะเอาตัวไข่มุกไปไหน" "น้องเหนื่อยแล้ว ให้น้องได้พักก่อน" "วางลง ไอ้ใต้ล่ากูเป็นพี่มึงนะ" "...." 'คนอ่อนโยนหน่อยคือนายท่าน ส่วน คนดุ ๆ คือคุณท่าน ถูกไหม' เธอคิดในใจระหว่างสองพี่น้องกำลังเถียงกันอยู่ "หนูโอเครใช่ไหมครับ" 'หนู? กรี๊ด' "จะเป็นอะไรมากไหมคะ มุกกลัว" ใต้ฝุ่น "คุณจะชอบมัน รีบนอนลงซะ!" "พูดกับน้องดี ๆ ไม่เป็นอะไรครับเจ็บแค่ช่วงแรก รับรองหลังจากนั้นหนูจะฟิน และชอบมันแน่" ใต้ล่าเอ่ย "หึ กูจะคอยดูตอนมึงได้กระแทกเข้าไปแล้ว มึงจะยังแสนดี แบบนี้อยู่อีกไหม" ประโยคสุดท้ายที่ออกจากปาก ของเขาทำให้ฉันฉุกคิด ขึ้นได้ว่า 'หลังจากนี้ฉันต้องเจอกับอะไรบ้างนะ ......กรี๊ด'
Pinakabagong kabanata
บ้านเช่าหรรษา ตอนที่ 38. ปิดบ้านเช่าอย่างสมบูรณ์
ตอนที่ 38. ปิดบ้านเช่าอย่างสมบูรณ์ค่ำคืนในคอนโดที่ไม่เงียบเหงาอีกต่อไปยามเย็นของวันศุกร์ แสงแดดอ่อน ๆ ลอดผ่านกระจกบานใหญ่ของคอนโดชั้นสิบแปด สาดลงบนพื้นไม้ลามิเนตสีอบอุ่นภายในห้อง ข้างนอกมีเพียงเสียงลมพัดผ่านระเบียงและเสียงจราจรเบา ๆ จากถนนเบื้องล่าง ทว่าในห้องแห่งนี้ กลับเต็มไปด้วยชีวิตชีวาใต้ฝุ่นและอชิ ยืนอยู่กลางครัวแบบเปิด ขณะที่มือซ้ายถือผ้ากันเปื้อน มือขวากำลังคนซอสบาร์บีคิวในกระทะอย่างตั้งใจ จนกลิ่นหอมของเครื่องเทศคละคลุ้งไปทั่วห้องห้องนั่งเล่นถัดออกไปถูกจัดแต่งใหม่ทั้งหมด โซฟาถูกเลื่อนชิดผนัง โต๊ะกลางถูกแทนที่ด้วยโต๊ะญี่ปุ่นเตี้ย ๆ วางบนพรมขนนุ่มสีครีม ที่มุมห้องมีไฟประดับสีส้มอุ่น ๆ แขวนเป็นสายระย้าจากเพดานลงมา เสริมบรรยากาศให้ดูนุ่มนวลและโรแมนติกมากขึ้นบนโต๊ะวางอาหารหลากหลายชนิด"ผมซื้อขนมกรุบกรอบมาเพิ่มด้วยสาว ๆ หน้าจะชอบ" ภีมเอ่ยโดยมีภามและแก้วตาที่เดินตามมาติด ๆ ไม่เปล่าในมือยังถือกระป๋องเบียร์และน้ำโซดาหลายขวดมาวางในถังน้ำแข็ง คืนนี้เราไม่กลับง่าย ๆ แน่ใครคออ่อนแพ้นะบอกไว้เลย" เสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นทั่วห้อง ทุกคนต่างทยอยเข้ามา ไม่ใช่เพียงมาร่วมกินดื่ม แต่เหมือนม
บ้านเช่าหรรษา ตอนที่ 37. คนสุดท้าย
ตอนที่ 37. คนสุดท้ายเสียงหอบหายใจและสัมผัสของผิวกายที่แนบชิด สร้างแรงสั่นสะเทือนให้กับทุกอณูความรู้สึกของแก้วตา ร่างเธอถูกประกบไว้ทั้งหน้าและหลังโดยสองร่างชายร้อนแรงที่ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงง่าย ๆภีมอยู่ด้านหน้า เขาประกบจูบลึกอีกครั้ง ก่อนจะดันสะโพกเข้าอย่างหนักหน่วงปัก! ตับ ตับ ตับ ตับ"แน่นมาก อ๊าาาา~" เสียงพร่าของภีมหลุดรอดจากริมฝีปากหนาแก้าตาก็ไม่ยอมแพ้เช่นกันเธอครางในลำคอ ขณะที่กอดเขาไว้แน่น ตับ ตับ ตับภามลูบไล้มือจากเอวขึ้นมาประคองหน้าอกของเธออีกครั้ง บีบเคล้นเบา ๆ ขณะริมฝีปากก็กดจูบที่ไหล่เปลือย ไล่ลงมาตามแนวแผ่นหลังอย่างเสน่หาตับ ตับ ตับ ด้านภีมเริ่มขยับสะโพกเร่งเร็วขึ้นเป็นจังหวะ เขาหนักแน่นแต่ช้าลึกซึ้ง ราวกับอยากให้เธอไม่หลงเหลือความเป็นตัวเองภามก็ประสานจังหวะด้วยจูบ ลูบ และเสียงกระซิบที่หวานปนหยาบ เธอถูกขับเคลื่อนด้วยอารมณ์ของทั้งสองคน จนไม่มีแม้แต่โอกาสจะตั้งสติ มีเพียงความต้องการอันดิบเถื่อนที่เพิ่มพูนขึ้นเรื่อย ๆ"ภีม ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" เสียงเธอหลุดออกมาอย่างไม่ตั้งใจได้ยินแบบนั้นภีมยิ้มให้กับความพยายามของตัวเอง เขาเร่งจังหวะ แรงขึ้นและเร็วขึ้นจนเสีย
บ้านเช่าหรรษา ตอนที่ 36. ตกหลุมพลาง
ตอนที่ 36. ตกหลุมพลางเสียงหัวเราะเบา ๆ ดังขึ้นในห้องพักของแก้วตา ขณะที่ภีมโยนหมอนใส่ภามอย่างแรงพวกเขากำลังหยอกล้อกัน ส่วนแก้วตานั่งยิ้มมองสองหนุ่มที่กำลังเล่นกันเหมือนเด็กน้อยไม่มีผิด“เฮ้ย แก้วตา มานี่ดิ มาอยู่ฝั่งเรา” ภีมเอ่ยพลางคว้ามือหญิงสาวให้ลุกขึ้นจากโซฟา"ไม่เอา ขืนอยู่กับพวกนายสองคน ฉันโดนแกล้งตายแน่" แก้วตาหัวเราะ ทว่าก็ไม่ได้ขัดขืนเมื่อภีมดึงเธอเข้ามาใกล้ตัวภามลุกจากเตียงมายืนข้าง ๆ สีหน้าคล้ายซ่อนอะไรบางอย่างไว้ใต้แววตาคมกริบ แก้วตารู้สึกเหมือนถูกสายตาทั้งสองคู่จับจ้อง สัมผัสถึงความร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ทุกครั้ง“ทำไมมองฉันแบบนั้น...” เสียงของเธอเบา แทบกลายเป็นกระซิบ"อยากมองนี่มันตาฉันนะ""อื้อ~ อยากจูบนี่ก็ปากฉันนะ" สองฝาแฝดอึ้งไปชั่วขนาดกับสิ่งที่แก้วตาทำ ตัวเขาต่างสงสัยมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่"ปล่อยได้แล้วฉันไปนอนดีกว่า""เดี๋ยวก่อนแก้วตา" มือของภามแตะลงที่เอวของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะเลื่อนลงช้า ๆ ขณะที่ภีมก้มหน้าเข้ามาใกล้จนจมูกแทบชนกับแก้มนุ่มรู้ตัวอีกทีริมฝีปากของภีมก็แนบลงที่ริมฝีปากของเธอ พร้อมกับมือของภามที่โอบรัดจากด้านหลังจูบนั้นนุ่มลึกและเร่าร้อนจนร่างเธอสั่
บ้านเช่าหรรษา ตอนที่ 35. หลอกล่อ
ตอนที่ 35. หลอกล่อกลายเป็นที่ฮือฮาในหมู่พนักงาน เมื่อมีพนักงานสาวหน้าฟรอนต์คนใหม่เข้ามาทำงานที่คอนโดแห่งนี้ ปกติแล้วคอนโด ไม่ค่อยรับพนักงานผู้หญิงที่หน้าตาดีหรือดูสะดุดตามาทำงานในตำแหน่งที่ต้องเจอกับผู้คนบ่อยนัก เพราะเกรงปัญหาจะตามมา ทว่าครั้งนี้กลับแตกต่างออกไปแก้วตาสาวผมยาวผิวขาวอมชมพู หน้าตาจิ้มลิ้มที่มาพร้อมรอยยิ้มหวานชวนหลงใหล เธอเพิ่งเริ่มงานได้เพียงสัปดาห์เดียว แต่ชื่อของเธอก็ถูกพูดถึงไปทั่ว"แก้วตา ไปกินข้าวที่ครัวแคนทีนกับพี่ไหมครับ" สุชาติพนักงานยกกระเป๋าเดินเข้ามาถามพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม"เห็นสวย ๆ ไม่ได้เลยนะพี่สุชาติ" คาร่า หัวหน้าทีมซึ่งรับผิดชอบการจัดการพนักงานชายหญิงในฝ่ายบริการเอ่ยขึ้นอย่างเหนื่อยใจ คราวก่อนตอนภรรยาของฝ่ายชายมาโวยวายที่หน้าคอนโด เธอก็เป็นคนรับหน้าให้เองทำเอาสุชาติถึงกับต้องหัวเราะกลบเกลื่อน เขาเป็นคนเจ้าชู้แต่ไม่อันตราย พูดง่าย ๆ ว่าเป็นหมาหยอกไก่ พูดแซวสาว ๆ ไปวัน ๆ แม้นิสัยส่วนตัวไม่น่าคบเท่าไหร่ แต่เรื่องงานกลับตรงข้าม เขาเป็นคนมีระเบียบ ไม่เคยขาด ลา มาสาย แถมช่วยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเก่ง คาร่าจึงยังคงเก็บเขาไว้ในทีม แม้จะเบื่อกับความปากไวของเขาก็ต
บ้านเช่าหรรษา ตอนที่ 34. คุ้นเคย
ตอนที่ 34. คุ้นเคยกรี๊ด!"ใบเรียกเข้าพักมาเร็วกว่าที่คิดไว้เสียอีก ทั้งที่เพิ่งยื่นใบสมัครไปเอง"และแล้ววันนี้ก็มาถึง เป็นวันแรกที่ร่างบางได้เข้าพักที่ บ้านเช่าหรรษา"สวัสดีค่ะ ฉันแก้วตา มาตามใบสมัครที่ส่งไปที่หอค่ะ""สักครู่นะคะ ดิฉันขอโทรหาฝ่ายนิติบุคคลก่อน ลูกค้าเชิญนั่งรอที่เคาน์เตอร์สักครู่นะคะ"พนักงานสาวที่ให้บริการอยู่หน้าเคาน์เตอร์ขมวดคิ้วด้วยความมึนงง หากมีลูกค้าใหม่มาตามใบสมัคร ฝ่ายนิติบุคคลจะต้องลงมารับด้วยตนเอง ทว่าต้องมีอะไรผิดพลาดไปแน่ ๆ"ทางนี้ค่ะ คุณนิติ ลูกค้านั่งรออยู่ที่ทางด้านโน้น เขาบอกว่ามาจากใบสมัครที่ส่งไปให้ที่บ้านค่ะ""เธอไปทำงานของเธอเถอะ เดี๋ยวฉันจัดการต่อเอง""สวัสดีค่ะคุณลูกค้า ดิฉันเป็นนิติบุคคลของที่นี่ค่ะ ไม่ทราบว่าลูกค้ามาติดต่อด้านไหนคะ" นิติสาวสวยเอ่ยขึ้น"สวัสดีค่ะ ฉันแก้วตา มาตามใบสมัครที่ส่งไปที่หอค่ะ" แก้วตายื่นใบสมัครที่ถูกส่งไปให้เธอที่หอพักให้กับนิติบุคคลได้ดูเมื่อนิติบุคคลตรวจสอบแล้ว กลับพบว่าใบสมัครนั้นเป็นของจริง ไม่ได้เป็นใบที่แอบอ้างขึ้นมาอย่างที่เคยคิดไว้ตั้งแต่แรกนิติบุคคลทำหน้าประหลาดใจที่ได้เห็นใบสมัครของเธอ ทว่ายังไม่ทันจะเอ่ยถา
บ้านเช่าหรรษา ตอนที่ 33. ลูกค้าคนสุดท้าย
ตอนที่ 33. ลูกค้าคนสุดท้ายร้านขนมเค้กกริ่ง!เสียงกระดิ่งหน้าประตูร้านขนมเค้กดังขึ้น เรียกความสนใจของแก้วตา พนักงานสาวของร้าน ให้เงยหน้าขึ้นมองผู้ที่เข้ามาใหม่ ตอนนี้เธอกำลังอบขนมอยู่ เธอละสายตาจากเตาอบครู่หนึ่ง แล้วถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย เมื่อเห็นคนเสียมารยาทเดินเข้ามาในร้านและตรงมาหาเธอ'บ้าจริง สงสัยจะลืมล็อกประตู!' แก้วตาบ่นในใจอย่างหงุดหงิด"ร้านยังไม่เปิด" เธอพูดส่ง ๆ ไป ก่อนจะหันหน้ากลับมาสนใจขนมที่อยู่ในตู้อบต่อ"ขอโทษ พอดีเห็นประตูไม่ได้ล็อก ของเสียมารยาท" ชายหนุ่มในชุดนักศึกษาเอ่ยขึ้น"อืม ไม่เป็นไร ปกตินายก็ไม่มีมารยาทอยู่แล้วนี่" แก้วตาเอ่ย สายตายังคงวุ่นอยู่กับขนมที่กำลังจะเตรียมขาย"อุ๊ย!" ไม่ได้ล็อกประตูว่าซวยแล้ว ใจยังลอยจนเผลอทำมือไปโดนถาดวางขนมอีก ซวยซ้ำซวยซ้อนจริง ๆ"เป็นอะไรไหม ขอดูหน่อย" ภามกับภีมที่ยืนอยู่ไม่ห่างกันรีบคว้ามือบางขึ้นมาเป่าอย่างอ่อนโยน"ไม่เป็นไร กลับไปได้แล้ว อย่ามาวุ่นวาย ฉันกำลังเครียดอยู่" เมื่อเห็นท่าทีลุกลี้ลุกลนของพวกเขา แก้วตาจึงได้จังหวะดึงมือตัวเองออกมาตอนนี้ร้านกำลังจะเปลี่ยนเจ้าของคนใหม่ แน่นอนว่าพนักงานก็ต้องเปลี่ยนชุดใหม่เช่นก
Maaari mong magustuhan
