บทที่ 760

น่าอับอายแค่ไหน!

ก่อนหน้านี้ ลิเลียนคิดว่าเธอใช้ชีวิตที่น่าอับอายใตระกูลซิมเมอร์มามากพอแล้ว

เธอไม่คิดว่าเธอจะสามารถอับอายได้มากกว่านั้น จนกระทั่งที่เธอกำลังรู้สึกในวันนี้!

แม้แต่ไซม่อนเองก็กัดฟันกรอด

พวกเขามาที่นี่เพื่อที่จะใกล้ชิดกับตระกูลเยตส์ให้มากยิ่งขึ้น แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถใกล้ชิดเข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ยกับเหล่าตระกูลเยสต์ แต่อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถสร้างความสัมพันธ์ได้บ้าง

แต่ในท้ายที่สุดมันเกิดอะไรขึ้น? นอกจากจะอับอายขายขี้หน้าสุด ๆ แล้ว พวกเขายังได้อะไรอีกไหม?

"ออกไป! พวกคุณทำให้ตระกูลเยตส์ต้องมาอับอายขายขี้หน้า!” ฟินน์ตะโกนอย่างอดไม่ได้ “แค่นี้มันก็อุกอาจมากพอแล้ว!”

“พวกคุณสามารถทำให้ตัวเองอับอายได้ทุกอย่างตามที่พวกคุณต้องการเลย แต่อย่ามาลากคุณพ่อและคุณย่าของฉันมาเกี่ยวในเรื่องนี้ด้วย!”

“พวกคุณทุกคนคงจะไม่มียางอายแล้ว แต่ทั้งตระกูลจะมาเสื่อมเสียเพราะเรื่องนี้ไม่ได้!”

ฟินน์พูดอย่างขมขื่นและไม่พอใจที่ครอบครัวของไซม่อนไม่เป็นไปตามที่เขาเคยคาดหวังไว้

ไซม่อนและลิเลียนไม่มีทางเลือก พวกเขาทำได้เพียงก้มศีรษะลงขณะพยายามถอยออกจากห้องโถงของงาน

แมนดี้และซีนเธียร