ตอนที่ 1 เปิดประตูผิดชีวิตเปลี่ยน NC

ในห้องที่ความมืดสลัวโอบล้อมเอาไว้ ริสาเดินเซเข้ามาในห้องอย่างอ่อนแรงและทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มโดยไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีใครนอนอยู่ก่อนแล้ว ความอบอุ่นที่โอบกอดเข้ามาทำให้เธอยิ่งซบเข้าไปใกล้กับแผงอกกว้างพร้อมกับขยับตัวซุกซนอย่างออดอ้อน ริมฝีปากบางพร่ำเพ้อเสียงแผ่ว “ทำไมความฝันนี้มันรู้สึกดีจังเลยนะ” มือบางเริ่มลูบไล้ขึ้นไปตามลำคอแกร่งราวกับสำรวจโลกใหม่ที่ไม่เคยพบเจอ

​ในขณะที่ฤทธิ์แอลกอฮอล์กำลังปลุกเร้าอารมณ์ของธนา การสัมผัสที่ดูแผ่วเบาแต่ร้อนแรงจากคนข้างตัวยิ่งทำให้ความเป็นชายของเขาพลุ่งพล่าน เขาพลิกตัวขึ้นคร่อมพร้อมกับจับข้อมือบางกดลงไปกับเตียง ก่อนจะก้มลงจูบอย่างเร่าร้อนและดุดัน และซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่น ความมึนเมาบวกกับความเร่าร้อนที่เผาผลาญภายในทำให้ทั้งคู่ตกอยู่ในห้วงแห่งราคะ เขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอออกอย่างรวดเร็วและโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี ในความมืดสลัวที่ลอดเข้ามาจากแสงจันทร์หน้าต่าง ร่างกายที่ขาวผ่องของเธอยิ่งดึงดูดสายตาของเขาให้ตะลึงงันไปชั่วขณะ ก่อนที่เขาจะรีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร่งรีบราวกับอดอยากมานานปี

​ธนาก้มลงใช้ริมฝีปากดูดดื่มไปกับเนินอกขาวผ่องของเธอราวกับกำลังตักตวงความหวาน ส่วนริสาในห้วงแห่งความฝันอันล้ำลึกก็ปล่อยให้ตัวเองดื่มด่ำไปกับรสสัมผัสที่หวานล้ำจนเกินบรรยาย ในใจเธอได้แต่พร่ำเพ้อว่า “นี่คือความฝันแรกที่พิเศษที่สุด” บทรักที่เกิดขึ้นนี้มันร้อนแร

ราวกับไฟที่กำลังแผดเผา ทั้งคู่ปลดปล่อยความต้องการที่ซ่อนอยู่ภายในใจจนหมดสิ้น ความสัมพันธ์ที่เร่าร้อนในยามค่ำคืนที่ขับเคลื่อนด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้ทั้งคู่เข้าถึงความสุขที่ไม่อาจหาคำมาบรรยายได้ ในช่วงเวลาที่ความต้องการอยู่เหนือทุกอย่าง ทั้งสองต่างไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่อยู่ตรงหน้าคือใคร แต่สุดท้ายก็ได้พาตัวเองไปถึงจุดหมายที่ปรารถนาจนหมดแรงและหลับใหลไปในที่สุด ความเงียบสงบในห้องทำให้ทั้งสองคนที่ต่างหมดสติไปจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หลับใหลไปในที่สุด และเรื่องราวไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นในคืนนั้นโดยที่ทั้งคู่ต่างไม่ทันตั้งตัว

​เช้าแห่งความสับสน

​แสงอาทิตย์ยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้อง ทำให้ริสารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยความสับสนและตกใจ เธอเหลือบมองไปรอบๆ ห้องที่เต็มไปด้วยข้าวของที่ไม่คุ้นตา ก่อนจะเบนสายตาไปหยุดอยู่ที่ร่างของชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่ข้างๆ หัวใจของเธอเต้นระรัวด้วยความหวาดกลัวและอับอาย ทันทีที่เธอเห็นใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน ความทรงจำที่เธอพยายามจะลืมเลือนก็พุ่งเข้ามาราวกับกระแสน้ำเชี่ยว เขาคือผู้ชายที่หล่อเหลาจนสะดุดตาตั้งแต่แรกเห็นในวันที่เธอย้ายเข้ามาอยู่คอนโดนี้ ผู้ชายในฝันที่เธอแอบมองมาตลอดคือคนที่เธอทำความผิดพลาดด้วยในคืนที่ผ่านมา ริสารีบดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัว มองสำรวจร่างกายตัวเองอย่างรวดเร็ว และเมื่อแน่ใจว่าเรื่องราวเมื่อคืนไม่ใช่แค่ความฝัน เธอก็รีบเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น ก่อนจะวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง

ธนาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกปวดหัวตุบๆ พร้อมกับความมึนงงที่เข้าจู่โจม ดวงตาเหลือบไปเห็นรอยสีแดงบนผ้าปูที่นอน หัวใจก็กระตุกวูบ ภาพในคืนที่ผ่านมาผุดขึ้นมาในหัวราวกับถูกฉายซ้ำ รอยยับยู่ยี่บนเตียงและกลิ่นน้ำหอมจางๆ ทำให้เขาแน่ใจว่านี่ไม่ใช่ความฝัน เขารีบก้มลงมองตัวเอง และเมื่อเห็นว่าบ็อกเซอร์ถูกถอดออกไป เขาถึงกับตัวชาไปชั่วขณะ

​“ซวยแล้ว! นี่มันเรื่องจริงเหรอ?”

​ความสับสนและคำถามมากมายถาโถมเข้ามาในหัว เขาไม่มีแม้แต่ความทรงจำว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่ ธนารีบวิ่งไปเปิดประตูห้องและมองซ้ายมองขวา แต่ก็ไม่พบใคร เขาปิดประตูลงอย่างรวดเร็วพลางคิดในใจว่าเมื่อคืนกลับมาได้อย่างไร

​เขาวิ่งไปหากระเป๋าสตางค์และรีบเช็กโทรศัพท์มือถือ ทุกอย่างยังอยู่ครบ มีเพียงรูปถ่ายงานเลี้ยงเมื่อคืนที่ยังคงค้างอยู่ในหน้าจอ เขาจึงกดโทรหาผู้ช่วยคนสนิททันที

​ธนา: “ฮัลโหลคุณพงษ์พัฒน์ เมื่อคืนผมกลับมาได้ยังไง?”

พงษ์พัฒน์: “ผมเรียกคนขับรถให้ครับท่านรอง เมื่อคืนผมเองก็ดื่มเหมือนกัน ขอโทษด้วยนะครับที่ขับไปส่งท่านรองไม่ได้ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ?”

ธนา: “ปะ...ปะ...เปล่าๆ! ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่เมาจนจำไม่ได้ว่ากลับยังไง งั้นแค่นี้แหละ วันนี้ผมไม่เข้าบริษัทนะ พอดีมึนหัวนิดหน่อย คุณช่วยดูจัดการแทนผมด้วย”

พงษพัฒน์: “ได้ครับท่านรอง”

​ทันทีที่วางสาย ธนารีบจัดการธุระส่วนตัวและลงไปที่เคาน์เตอร์นิติบุคคลพร้อมกับรปภ.เพื่อขอดูกล้องวงจรปิด เขาดูภาพหน้าคอนโดแล้วก็เห็นเพียงแค่ตัวเองเดินเข้ามาคนเดียว

​ธนา: “งั้นขอดูกล้องที่ชั้น 9 หน่อยครับ”

​ภาพในกล้องก็ยังคงเหมือนเดิม เขานั่งดูอยู่นานก็ไม่มีใครเข้ามาในห้องของเขาเลย ธนารู้สึกขนลุกซู่ไปทั้งตัวหรือว่าเมื่อคืนจะเป็นผี เขารีบส่ายหัวสลัดความคิดนี้ทิ้งไป

​ธนา: “ช่วยกลับไปดูก่อนหน้านี้หน่อยได้ไหมครับที่หน้าห้องผม”

​ภาพย้อนกลับไปช่วงก่อนที่เขาจะเข้าห้องก็ไม่มีใคร แต่แล้วเมื่อภาพถูกฉายมาถึงตอนที่เขากำลังจะออกไป และภาพก็เริ่มบันทึกไปทึงช่วงที่มีหญิงสาวออกมาจากลิฟท์ เขาหยุดชะงัก ค่อยๆเดินถอยหลังกลับมาดู...!

​ธนา: “เดี๋ยวๆๆๆๆ เมื่อกี้ครับ อย่าเพิ่ง! ขอดูต่อหน่อยครับว่าหลังจากนี้เกิดอะไรขึ้น”

​ภาพเบื้องหน้าปรากฏให้เห็นหญิงสาวคนหนึ่งที่เดินโซซัดโซเซมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องของเขาและห้องข้างๆ จังหวะที่กำลังจะไขประตูคีย์การ์ดก็หลุดมือ เธอพยายามหยิบมันขึ้นมาอย่างทุลักทุเล แล้วทันใดนั้นเองเธอก็ผลักประตูห้องของธนาและก้าวเข้าไปด้านในอย่างไม่ลังเล

​รปภ.คนที่ A: “อ๋อ คนนี้นี่เอง”

ธนา: “เขาคือใครครับ?”

รปภ.คนที่ A: “ลูกบ้านของคอนโดนี้แหละ แต่ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าอดีตลูกบ้านมากกว่า ตั้งแต่เช้า เธอมาทำเรื่องแจ้งย้ายออกแล้ว แปลกมากที่ข้าวของก็ทิ้งไว้ แต่ก็มีไม่เยอะหรอกเพราะเธอเพิ่งย้ายเข้ามา เสียดายเงินค่ามัดจำจริงๆ มาอยู่แป๊บเดียวก็ออกไปแล้ว ว่าแต่คุณไม่เคยเห็นเธอเหรอครับ นักศึกษาสาวสวย รู้สึกว่าเธอเป็น... อะไรรู้สึกจะเป็นอินฟลูเอนเซอร์น่ะครับ”

ธนา: “เธอย้ายออกไปนานหรือยังครับ?”

รปภ.คนที่ A: “ก็ก่อนที่คุณจะมาไม่นาน เหมือนเธอจะรีบออกไป มีแค่กระเป๋าใบไม่ใหญ่มากแล้วก็ไปเลย”

​รปภ.ทั้งสองคนมองหน้ากันแล้วหัวเราะเบาๆ

​รปภ.คนที่ B: “อย่าบอกนะครับว่าเธอเข้าไปปล้นสวาท”

ธนา: “ฮ่าๆๆ”

​ธนาหัวเราะแห้งๆ และใจก็คิดตาม

​รปภ.คนที่ A: “ผมล้อเล่นครับ ว่าแต่คุณรู้จักเธอไหมครับ ทำไมเธอถึงเข้าห้องคุณ”

รปภ.คนที่ B: “น่าจะเข้าห้องผิดแหละ ดูจากท่าทางแล้วน่าจะเมามา”

​ธนาอึ้งไปกับเหตุการณ์ที่ได้รู้ เขาเดินกลับห้องด้วยความรู้สึกหวั่นใจและหวาดกลัว คิดในใจว่า “จะติดโรคไหมวะ?” แต่จากเหตุการณ์ที่พอจะจำได้รางๆ หญิงสาวคนนั้นยังบริสุทธิ์อยู่เลย "เราต้องรับผิดชอบเธอไหมนะ แต่ถ้าเธอจะเรียกร้องเธอก็ต้องมาหาเราสิ เพราะเธอรู้ห้องหนิ ว่าเราอยู่ห้องไหน เขาก็คิดไปอีกว่าถ้าเธอเกิดท้องขึ้นมาจะเป็นอย่างไร" ธนาสับสนไปหมดจึงรีบวิ่งกลับไปหารปภ.อีกครั้ง

​ธนา: “ขอโทษนะครับ คุณพอจะรู้ไหมว่าเธอชื่ออะไร ในช่องทางขายออนไลน์ของเธอ”

รปภ.คนที่ A: “รู้สิ เป็น FC เธออยู่เลย”

​รปภ.รีบกดโทรศัพท์และยื่นให้ ธนารับมาดูและก็จำได้ว่าคือหญิงสาวที่เขาเจอในลิฟต์เมื่อวันก่อน เขาเคยแอบคิดในใจว่าทำไมนักศึกษาถึงมีเงินมาเช่าคอนโดหรู ที่แท้ก็เป็นแม่ค้าออนไลน์นี่เอง เขาจึงกดติดตามช่องทางออนไลน์ของเธอไป ไม่ใช่เพราะหลงใหล แต่เพราะเขากลัวว่าหญิงสาวจะท้อง เขาจึงเฝ้าดูความเคลื่อนไหวของเธอทุกวันเพื่อหวังว่าจะไม่เกิดความผิดปกติทางร่างกายขึ้น...