LOGIN"ถึงจะเป็นพี่น้อง...!แต่ก็ไม่ใช่ท้องเดียวกันหนิ จริงมั้ย...!"
View Moreบทนำ
เรื่องราวเริ่มต้นในค่ำคืนหนึ่งที่ชีวิตของ ธนา ทายาทนักธุรกิจหนุ่มผู้สมบูรณ์แบบ ต้องพลิกผันเมื่อโชคชะตานำพาให้เขาได้มาพบกับ ริสา นักศึกษาสาวสวยผู้มากความสามารถเกินวัย
ในคืนนั้น ธนาเพิ่งกลับมาจากงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จของบริษัท เขาอยู่ในอาการมึนเมาอย่างหนักจนแทบจะไม่มีสติ เสียงดนตรีในงานยังคงก้องอยู่ในหู แสงไฟจากเมืองกรุงลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องสี่เหลี่ยม เขาค่อยๆ เดินโซเซเข้าไปในห้องแล้วทิ้งตัวลงบนเตียงกว้างทันที โดยไม่มีแรงแม้แต่จะถอดเสื้อสูทออก
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ริสากำลังเดินกลับจากฉลองวันเกิดกับกลุ่มเพื่อนสนิท แม้จะไม่ได้ดื่มหนักเท่าธนา แต่ความเหนื่อยล้าจากการเตรียมโปรเจกต์งานส่งอาจารย์และฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เพียงเล็กน้อยก็ทำให้เธอรู้สึกมึนหัวจนโลกหมุน เธอใช้คีย์การ์ดเปิดประตูห้องที่อยู่ติดกันกับห้องของธนา แต่ด้วยความไม่คุ้นชินเพราะเพิ่งย้ายมาได้ไม่นานและอาการเมาที่ทำให้เธอสายตาพร่ามัว ขณะนั้นเธอเผลอทำคีย์การ์ดหลุ่นลงพื้น แต่ตอนก้มหยิบดันเงยขึ้นผลักประตูผิดห้องเนื่องจากประตูห้องข้างๆปิดไม่สนิทเพราะติดรองที่ถอดทิ้งไว้ และเธอได้เดินเข้าไปในห้องของธนาแทนที่จะเป็นห้องของตัวเอง
นี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวต่อจากนี้...แต่ทั้งคู่จะต้องกลับมาพบกันในอีกสถานะหนึ่ง เรื่องราวหลังจากนี้จะเป็นยังไง ก็คงต้องติดตามกันต่อไปค่ะ..
แนำนำตัวละคร
แนะนำตัวละคร
ธนา (อายุ 27 ปี) ไม่ได้เป็นแค่ทายาทธรรมดา แต่เป็น รองประธาน ที่กุมอำนาจในอาณาจักร อสังหาริมทรัพย์และคอนโด แนวหน้าของเมืองไทยด้วยวัยเพียงยี่สิบเจ็ดปี เขาคือภาพลักษณ์ของความสมบูรณ์แบบที่จับต้องยาก: ใบหน้าคมคาย ผิวขาวสะอาด สูงโปร่งสง่างาม จมูกโด่งเป็นสัน... ทุกอย่างราวกับถูกปั้นแต่งมาเพื่อเป็นประธานในอนาคต
แต่ภายใต้รูปลักษณ์ที่ไร้ที่ติ คือความ สุขุมเยือกเย็น ที่เกือบจะถึงขั้น เย็นชา ธนาเป็นคนที่ไม่เคยแสดงความสนใจในสิ่งรอบตัวหรือผู้คน ทำให้เขามีออร่าที่เข้าถึงยาก
ริสา (อายุ 22 ปี) คือสาวน้อยนักศึกษาปี 4 ที่ "อินฟลูเอนเซอร์" ดาวรุ่งที่ทั้ง รับรีวิวสินค้า และ ขายของออนไลน์ หาเงินใช้เองจนไม่เคยรบกวนครอบครัว ริสาไม่ได้มีดีแค่ความสวย แต่มี "สมอง" และ "ความสามารถ" ในการสร้างรายได้ที่ทำให้ใครๆ ก็ทึ่ง
รูปร่างของเธอ สะสวย หุ่นบาง เอวบางร่างเล็ก ผิวขาวผ่อง มี เสน่ห์ดึงดูดใจ อย่างเป็นธรรมชาติ นิสัยของเธอคือความ สดใส น่ารัก และ มีชีวิตชีวา เธอใช้ชีวิตอยู่กับแม่ด้วยความรักและกตัญญูเสมอมา ริสาเป็นตัวแทนของคนรุ่นใหม่ที่ พึ่งพาตัวเองได้อย่างน่าชื่นชม เป็นสาวน้อยที่ดูบอบบางแต่เปี่ยมไปด้วยพลังและ "ไฟ" ในการใช้ชีวิตเป็นอย่างดี
แสงไฟจากโคมระย้าคริสตัลสะท้อนชุดราตรีผ้าไหมสีชมพูอ่อนที่ "ริสา" สวมใส่ แม้จะเรียบง่ายแต่กลับขับเน้นความสง่างามของเธอ ทรงผมที่เกล้ามวยต่ำเผยให้เห็นลำคอระหงส์และผิวพรรณเปล่งปลั่ง ขณะที่ใบหน้าแต่งแต้มเพียงเล็กน้อยแต่ก็สะกดทุกสายตาได้อย่างอยู่หมัดงานเลี้ยงเปิดตัวภรรยาและลูกสาวคนใหม่ของ ศักดิ์ชัย เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ชื่อดังถูกจัดขึ้นอย่างหรูหราแต่ก็อบอุ่น แขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงานต่างก็เป็นบุคคลสำคัญในแวดวงธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นนักพัฒนาโครงการ สถาปนิก หรือผู้บริหารระดับสูงจากสถาบันการเงิน"ริสา สวยมากเลยลูก" มณี เอ่ยชมลูกสาวด้วยรอยยิ้มภาคภูมิใจที่เห็นเธอดูสง่างามในสถานะใหม่ธนาที่ยืนมองมาแต่ไกลอยู่ในห้วงภวังค์แห่งความงามของเธอ...ในชุดราตรีสีชมพูอ่อนขับเน้นความสง่าและงดงามราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยาย แต่เมื่อสายตาเลื่อนไปเห็น มณี ที่เดินเคียงข้างมา...ภาพความงามที่เคยตราตรึงก็พลันแตกสลาย หัวใจที่เคยเต้นรัวกลับเย็นเยียบลงในทันที ความรู้สึกไม่ดี ที่มีต่อแม่เลี้ยงพุ่งตรงไปที่เธอโดยไม่มีเหตุผล เขาไม่รู้มาก่อนว่าริสาคือลูกสาวของมณีผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตพ่อของเขา...ทุกอย่างดูเหมือนภาพที่ถูกจัดฉากเ
ใช่หรือเปล่า...?เท้าของธนารีบเหยียบเบรกทันทีจนรถเอี๊ยดเสียงดัง เขามองผ่านกระจกข้างด้วยหัวใจที่เต้นระรัว'ใช่ไหมนะ... เธอหรือเปล่า'รถเมล์สาย 12X เลี้ยวเข้ามาจอดเทียบป้ายพอดี หญิงสาวคนนั้นก้าวขึ้นรถไปอย่างไม่รีรอ ธนามองตามจนรถเมล์เคลื่อนตัวออกไปอย่างช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ ขับรถตามไปติดๆเขาลดกระจกลง พยายามชะเง้อมองหญิงสาวบนรถเมล์คันนั้น เธอหันหลังให้ นั่งก้มหน้าก้มตาอยู่กับโทรศัพท์มือถือ ดูเหมือนจะไม่มีทางรู้เลยว่ามีคนแอบมองอยู่ ธนาขับตามไปเรื่อยๆ โดยไม่ทันรู้ตัวว่าเวลาได้ล่วงเลยไปนานแค่ไหนแล้ว จนกระทั่งรถเมล์จอดสนิทที่ป้ายสุดท้าย และริสาก้าวลงจากรถไปธนาสะดุ้งสุดตัวเหมือนเพิ่งตื่นจากภวังค์"บ้าเอ๊ย! เราทำอะไรอยู่วะ" เขาพึมพำกับตัวเองด้วยความสับสน ตั้งสติได้จึงรีบกลับรถมุ่งหน้าสู่คอนโดของตัวเองเมื่อทิ้งตัวลงบนเตียง เขาก็ยังคงคิดวนเวียนถึงใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น 'หรือว่าเราตาฝาด? จะใช่เธอจริงๆ เหรอ' เขานึกสงสัย ก่อนจะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดไลฟ์สดขายเสื้อผ้าที่เคยดูประจำ และวินาทีที่เห็นชุดเดรสสีชมพูตัวนั้น เขาก็จำได้ในทันทีว่าเคยเห็นเธอใส่ในไลฟ์สดมาก่อนหญิงสาวในไลฟ์ดูแตกต่างจากที่เจอ
ใช่หรือเปล่า...?เท้าของธนารีบเหยียบเบรกทันทีจนรถเอี๊ยดเสียงดัง เขามองผ่านกระจกข้างด้วยหัวใจที่เต้นระรัว'ใช่ไหมนะ... เธอหรือเปล่า'รถเมล์สาย 12X เลี้ยวเข้ามาจอดเทียบป้ายพอดี หญิงสาวคนนั้นก้าวขึ้นรถไปอย่างไม่รีรอ ธนามองตามจนรถเมล์เคลื่อนตัวออกไปอย่างช้าๆ ก่อนจะค่อยๆ ขับรถตามไปติดๆเขาลดกระจกลง พยายามชะเง้อมองหญิงสาวบนรถเมล์คันนั้น เธอหันหลังให้ นั่งก้มหน้าก้มตาอยู่กับโทรศัพท์มือถือ ดูเหมือนจะไม่มีทางรู้เลยว่ามีคนแอบมองอยู่ ธนาขับตามไปเรื่อยๆ โดยไม่ทันรู้ตัวว่าเวลาได้ล่วงเลยไปนานแค่ไหนแล้ว จนกระทั่งรถเมล์จอดสนิทที่ป้ายสุดท้าย และริสาก้าวลงจากรถไปธนาสะดุ้งสุดตัวเหมือนเพิ่งตื่นจากภวังค์"บ้าเอ๊ย! เราทำอะไรอยู่วะ" เขาพึมพำกับตัวเองด้วยความสับสน ตั้งสติได้จึงรีบกลับรถมุ่งหน้าสู่คอนโดของตัวเองเมื่อทิ้งตัวลงบนเตียง เขาก็ยังคงคิดวนเวียนถึงใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น 'หรือว่าเราตาฝาด? จะใช่เธอจริงๆ เหรอ' เขานึกสงสัย ก่อนจะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดไลฟ์สดขายเสื้อผ้าที่เคยดูประจำ และวินาทีที่เห็นชุดเดรสสีชมพูตัวนั้น เขาก็จำได้ในทันทีว่าเคยเห็นเธอใส่ในไลฟ์สดมาก่อนหญิงสาวในไลฟ์ดูแตกต่างจากที่เจอ
หลังจากเกิดเรื่องไม่คาดฝัน ริสาตัดสินใจมาขออาศัยอยู่กับ จี๊ด เพื่อนสนิท และเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังริสา: "แก! ฉันขอไปอยู่กับแกหน่อยสิ ตอนนี้ฉันอยู่หน้าคอนโดแกแล้ว"จี๊ด (ตกใจ): "เดี๋ยวๆ ทำไมถึงย้ายเร็วนักวะ ไหนว่าจะไปอยู่คอนโดใหม่?"ริสา: "เรื่องมันยาวอ่ะ ลงมารับฉันก่อน เดี๋ยวฉันเล่าให้ฟัง"ริสาเล่าเรื่องคืนนั้นเมื่อมาถึงห้อง จี๊ดรินน้ำให้ริสาดื่ม แต่พอริสาเริ่มเล่าเรื่องที่ไม่น่าเชื่อ จี๊ดถึงกับสำลักน้ำริสา: "ก็ฉันดื่มไปเยอะจนจำอะไรไม่ได้ รู้ตัวอีกทีก็ไปนอนกอดผู้ชายคนนึงแล้ว"จี๊ด (หน้าเหวอ): "อะไรนะ! แกเนี่ยนะ! ไปนอนกับผู้ชายที่ไม่รู้จัก!?"ริสา (ก้มหน้า): "ฉันไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นเพราะแกนั่นแหละ! แกชวนฉันดื่มเองนะ"จี๊ด (พยายามทำความเข้าใจ): "แล้วแกไปอยู่ในห้องเขาได้ยังไงวะ?"ริสา: "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้ตัวอีกทีก็ตื่นขึ้นมาแล้ว"สารภาพริสาเอาแต่มองเพดานอย่างสิ้นหวัง ขณะที่จี๊ดเกิดความสงสัยจี๊ด: "แต่... ผู้ชายคนนั้นหล่อไหมแก?"ริสา (ตาเป็นประกาย): "หล่อมาก! ดูอายุเยอะกว่าเราหน่อย คงสัก 4-5 ปี"จี๊ด (ยิ้ม): "โอ๊ย! แบบนี้ไม่เรียกแก่หรอก เขาเรียกว่าผู้ชายอบอุ่น! ทำไมแกไม่สานต
ในห้องที่ความมืดสลัวโอบล้อมเอาไว้ ริสาเดินเซเข้ามาในห้องอย่างอ่อนแรงและทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มโดยไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีใครนอนอยู่ก่อนแล้ว ความอบอุ่นที่โอบกอดเข้ามาทำให้เธอยิ่งซบเข้าไปใกล้กับแผงอกกว้างพร้อมกับขยับตัวซุกซนอย่างออดอ้อน ริมฝีปากบางพร่ำเพ้อเสียงแผ่ว “ทำไมความฝันนี้มันรู้สึกดีจังเลยนะ” มือบางเริ่มลูบไล้ขึ้นไปตามลำคอแกร่งราวกับสำรวจโลกใหม่ที่ไม่เคยพบเจอในขณะที่ฤทธิ์แอลกอฮอล์กำลังปลุกเร้าอารมณ์ของธนา การสัมผัสที่ดูแผ่วเบาแต่ร้อนแรงจากคนข้างตัวยิ่งทำให้ความเป็นชายของเขาพลุ่งพล่าน เขาพลิกตัวขึ้นคร่อมพร้อมกับจับข้อมือบางกดลงไปกับเตียง ก่อนจะก้มลงจูบอย่างเร่าร้อนและดุดัน และซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่น ความมึนเมาบวกกับความเร่าร้อนที่เผาผลาญภายในทำให้ทั้งคู่ตกอยู่ในห้วงแห่งราคะ เขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอออกอย่างรวดเร็วและโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี ในความมืดสลัวที่ลอดเข้ามาจากแสงจันทร์หน้าต่าง ร่างกายที่ขาวผ่องของเธอยิ่งดึงดูดสายตาของเขาให้ตะลึงงันไปชั่วขณะ ก่อนที่เขาจะรีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร่งรีบราวกับอดอยากมานานปีธนาก้มลงใช้ริมฝีปากดูดดื่มไปกับเนินอกขาวผ่องของเธอราวกับกำ
บทนำเรื่องราวเริ่มต้นในค่ำคืนหนึ่งที่ชีวิตของ ธนา ทายาทนักธุรกิจหนุ่มผู้สมบูรณ์แบบ ต้องพลิกผันเมื่อโชคชะตานำพาให้เขาได้มาพบกับ ริสา นักศึกษาสาวสวยผู้มากความสามารถเกินวัยในคืนนั้น ธนาเพิ่งกลับมาจากงานเลี้ยงฉลองความสำเร็จของบริษัท เขาอยู่ในอาการมึนเมาอย่างหนักจนแทบจะไม่มีสติ เสียงดนตรีในงานยังคงก้องอยู่ในหู แสงไฟจากเมืองกรุงลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องสี่เหลี่ยม เขาค่อยๆ เดินโซเซเข้าไปในห้องแล้วทิ้งตัวลงบนเตียงกว้างทันที โดยไม่มีแรงแม้แต่จะถอดเสื้อสูทออกในเวลาเดียวกันนั้นเอง ริสากำลังเดินกลับจากฉลองวันเกิดกับกลุ่มเพื่อนสนิท แม้จะไม่ได้ดื่มหนักเท่าธนา แต่ความเหนื่อยล้าจากการเตรียมโปรเจกต์งานส่งอาจารย์และฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เพียงเล็กน้อยก็ทำให้เธอรู้สึกมึนหัวจนโลกหมุน เธอใช้คีย์การ์ดเปิดประตูห้องที่อยู่ติดกันกับห้องของธนา แต่ด้วยความไม่คุ้นชินเพราะเพิ่งย้ายมาได้ไม่นานและอาการเมาที่ทำให้เธอสายตาพร่ามัว ขณะนั้นเธอเผลอทำคีย์การ์ดหลุ่นลงพื้น แต่ตอนก้มหยิบดันเงยขึ้นผลักประตูผิดห้องเนื่องจากประตูห้องข้างๆปิดไม่สนิทเพราะติดรองที่ถอดทิ้งไว้ และเธอได้เดินเข้าไปในห้องของธนาแทนที่จะเป็นห้องของตัวเ
Comments