ตอนที่ 7 น้องสาว

   เมฆ (เมฆินทร์): หนุ่มหล่อมาดนิ่ง สุขุม และอ่อนโยน เป็นเพื่อนสนิทของธนาและวายุตั้งแต่เด็ก ด้วยธุรกิจที่บ้านใกล้เคียงกัน ทำให้ทั้งสามเติบโตมาด้วยกันและมีความผูกพันที่แน่นแฟ้น เมฆเป็นคนที่มีความเป็นผู้นำสูง และเป็นที่พึ่งพาของเพื่อน ๆ ได้เสมอ

​   วายุ: หนุ่มกะล่อน เจ้าสำราญ และมีอารมณ์ขันตลอดเวลา เป็นเพื่อนซี้ของธนามาตั้งแต่เด็กเช่นกัน แม้จะมีนิสัยต่างกับเมฆและธนาอย่างสิ้นเชิง แต่ความรักและห่วงใยที่มีให้กันนั้นไม่เคยลดลง วายุเป็นคนที่มีพลังบวกและชอบสร้างบรรยากาศให้ครึกครื้นอยู่เสมอ

   วายุเดินนำหน้าเข้างานมาอย่างคึกคัก พร้อมกับเมฆที่ยืนส่งยิ้มบาง ๆ

​   วายุ: "เฮ้ย! ว่าไงวะคุณธนา! คุณพ่อคงดีใจตายเลยนะที่เห็นคุณลูกชายกลับมาอยู่บ้านได้ในที่สุดวันนี้" (วายุพูดเสียงดังขึ้นอย่างล้อเลียน)

​   เมฆ: (เดินเข้ามาสมทบพร้อมยิ้มบาง ๆ) "ว่าไงวะ ทำไมถึงมาด้วยกันได้ นี่อย่าบอกนะว่าไอ้วายุ แกเลิกสถิตอยู่แต่ที่คอนโดไอ้เมฆได้แล้ว"

​   วายุ: "แหม ไอ้ท่านรองประธานนี่ก็พูดเวอร์ไป ฉันแค่เปลี่ยนบรรยากาศเฉย ๆ ป่ะ" (วายุสวนกลับทันควัน ในขณะที่เมฆยังคงยืนยิ้ม)

​   ธนา: (หันไปมองเมฆอย่างหงุดหงิด) "แล้วแกจะยืนยิ้มอีกนานไหม จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ ขอบใจมากนะที่อุตส่าห์ยอมโผล่หัวมางานสำคัญพิเศษวันนี้ได้"

​   เมฆ: (สีหน้าจริงจังขึ้นเล็กน้อย) "แกทำหน้าอะไรแบบนั้นธนา นี่มันวันพิเศษของคุณอานะ"

   ​ธนา: "ก็ใช่ไง วันพิเศษของพ่อฉัน ไม่ใช่ของฉันสักหน่อย!" (ธนาพูดจบก็ยกแก้วไวน์ขึ้นกระดกจนหมดแก้วด้วยสีหน้าเซ็ง ๆ อย่างชัดเจน)

   ​เมฆ: (รีบถามด้วยความเป็นห่วง) "นี่เป็นอะไรอีก อย่าบอกนะว่ายังห่วงพ่อเรื่องที่พ่อจะหาแม่ใหม่ให้แก ได้ข่าวว่ามีน้องสาวคนใหม่ด้วยนี่"

​   ธนา: (ยิ่งโมโหขึ้นกว่าเดิม) "อย่าให้พูดเลยว่ะ...ป่ะ เข้าไปในงานกันเถอะ" (ทั้งสามคนเดินลึกเข้าไปในงาน)

​   ทันใดนั้น สายตาของธนาก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวคุ้นตาคนหนึ่งกำลังยืนหมุนตัวไปมาในชุดราตรีสีชมพูอ่อน ๆ ที่สวยราวกับเจ้าหญิง ภาพตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มทั้งสามคนถึงกับตะลึงในความงามของริสา

​   วายุ: "โอ้โห! นี่มันนางฟ้าชัด ๆ นั่นลูกใครวะ ทำไมไม่เคยเห็นในแวดวงธุรกิจของพ่อนายมีลูกสาวบ้านไหนสวยขนาดนี้มาก่อนเลยวะ ไปมาก็หลายงานแล้วไม่เคยเห็นแก๊งสาวสวยแก๊งนี้เลย"

​   เมฆ: (มองไปที่หญิงสาวทั้งสามด้วยสายตาที่หวานเยิ้ม แต่สายตาของเขาไปสะดุดเข้ากับหญิงสาวที่ยืนหันหลังให้อยู่ในชุดสีฟ้า) "ผู้หญิงที่ยืนหันหลังอยู่ในชุดสีฟ้านั่น...ฉันรู้จัก"

​วายุ: "ใครวะ"

​เมฆ: "ยิ่งกว่ารู้จักอีก!"

​วายุ: "ใครวะ!"

​เมฆ: "ก็ยัยเมย์ไง...น้องสาวของฉันเอง!"

​(เมฆยิ้มอ่อนโยนก่อนจะเดินเข้าไปหาเมย์อย่างไม่ลังเล ทิ้งให้ธนาและวายุนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง)

​(เมย์ หญิงสาวร่างเล็กหน้าหวานเพื่อนสนิทของริสา สะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เธอหันกลับไปเจอพี่ชายร่างสูงหล่อคมที่ยืนอยู่ด้านหลัง)

​เมย์: "พี่เมฆ! มาด้วยเหรอคะ"

​เมฆ: "ทำไมมางานนี้ไม่บอกพี่เลย เมย์เองก็ไม่เห็นบอกว่าจะย้ายกลับมาจากเชียงใหม่"

​เมย์: "คุณพ่อคุณแม่ไม่ได้มาค่ะ เมย์เองก็เพิ่งรู้ว่างานที่เมย์จะมาคือบ้านของคุณอาศักดิ์ชัย แล้วอีกอย่างพี่ก็ไม่ค่อยกลับบ้าน มัวแต่อยู่คอนโดหนิคะ" ​(เมฆหันไปมองธนาและวายุด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะผายมือไปทางน้องสาว)

​เมฆ: "นี่ไง...ขอแนะนำ เมย์ น้องสาวฉันเอง ที่แกกับไอ้ธนาไม่เคยเห็นก็ไม่แปลก เพราะยัยเมย์ไปอยู่เชียงใหม่กับคุณยายตั้งแต่อยู่มัธยม เพิ่งจะย้ายกลับมาตอนเข้ามหาวิทยาลัยนี่แหละ"

​(วายุถึงกับถลึงตามองอย่างตกใจ)

​วายุ: "นี่น้องสาวแกโตขนาดนี้แล้วเหรอวะ! โอ้โห...นึกว่าจะอยู่เชียงใหม่อีกสักสิบปี"

​(จี๊ดและริสาทำหน้างง ในขณะที่วายุมองไปเห็นเมย์ที่สวยและน่ารักจนตาค้าง ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างงงกันหมด)

​จิ๊ด: (ถามขึ้นมาอย่างสงสัย) "อ้าว ยายเมย์ นี่แกรู้จักเจ้าของบ้านหลังนี้เหรอ"

​เมย์: "เออ แก...รู้จัก พอดีพ่อกับแม่ฉันสนิทกับคุณอาผู้หญิงที่เสียไปแล้ว (หมายถึงแม่ของธนา) ตอนแรกฉันก็ไม่รู้ว่าแกจะชวนมางานอะไร บอกแค่ว่าเป็นงานเปิดตัวแม่ของริสา พอมาถึงฉันก็มัวแต่ตกใจอยู่ เลยยังไม่ได้บอกว่าฉันรู้จักเจ้าของบ้านนี้"

​จี๊ด: "โธ่เอ๊ย! แกไม่ยอมบอกฉัน ฉันก็ลืมไปว่าแกมันลูกคุณหนู ก็น่าจะอยู่ในแวดวงนี้ มีแต่คนกันเองทั้งนั้นเลย" ​(ในขณะนั้น ริสารู้สึกหวั่นใจและหนักหน่วง เธอคิดว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้คงไม่ราบรื่นเหมือนที่คิดไว้ก่อนจะเข้ามาที่บ้านหลังนี้)

​วายุ: (เริ่มแนะนำตัวเองกับทุกคนอย่างเป็นกันเอง) "เอาล่ะครับ! ในเมื่อพวกเรารู้จักกันแล้ว พี่ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการอีกครั้งนะครับ พี่ชื่อวายุ และนี่พี่เมฆครับ"

​(เมย์ก็แนะนำเพื่อน ๆ ให้พี่ชายรู้จัก ทุกคนต่างแนะนำตัวเองและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน)

​ธนา: (เสียงทุ้มต่ำพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา) "ถ้าอย่างนั้น ผมก็ขอแนะนำเหมือนกันนะครับ..."

(เขาเดินมุ่งตรงเข้ามาหาริสาและใช้มือโอบไหล่เธอไว้)

​(ริสารู้สึกเหมือนหายใจไม่ทั่วท้อง แขนขาอ่อนแรงไปหมดทันที)

​ธนา: "คนนี้...ริสา น้องสาวผมเอง"

​(ทุกคนต่างยืนอึ้งกับคำพูดของธนา เสียงตบมือของวายุดังขึ้นเพื่อปรับบรรยากาศที่ตึงเครียดให้กลับมาเป็นปกติ)

​วายุ: "ดีเลย! ดีเลย! มีแต่คนกันเองทั้งนั้นเลย! คนนี้น้องไอ้เมฆ คนนี้น้องไอ้ธนา ส่วนผม...ไม่มีน้อง งั้นน้องจิ๊ดเป็นน้องพี่ไหมล่ะ ฮ่าๆๆๆ"

(จี๊ดที่กำลังกินขนมเต็มปากก็หัวเราะแก้เก้อ เธอรีบตบมือไปพร้อมกับวายุเพื่อช่วยคลายบรรยากาศที่อึดอัด)

​วายุ: "เอาล่ะ ๆ! ในเมื่อเราทุกคนรู้จักกันอย่างเป็นทางการแล้ว เย็นวันเสาร์ที่จะถึงนี้พี่จะเปิดไนท์คลับอย่างเป็นทางการ สาว ๆ ไปกันนะ! ดื่มฟรี! ฟรีทั้งงานทั้งคืน! โอเคไหม!"

​จี๊ด: (ปรบมือดีใจ) "ดีค่ะ! ดีค่ะ! ดีค่ะ!"

​(ในขณะที่สายตาของธนาจ้องไปที่ริสาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ส่วนริสาก็จ้องกลับอย่างไม่ลดละ)

   บรรยากาศในงานเลี้ยงดูผ่อนคลายขึ้นทันทีที่เสียงดนตรีจากวงออเคสตราบรรเลงกังวานไปทั่วบริเวณ ผู้คนเริ่มขยับตัวคลอตามจังหวะเพลงอย่างสบายอารมณ์ ในมือแต่ละคนถือแก้วไวน์ใบสวย

​การเต้นรำที่ไม่คาดคิด

   ​ในจังหวะนั้นเอง เมฆที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากกลุ่มสามสาวก็วางแก้วไวน์ลง ก่อนจะเดินตรงไปหาริสา เขาโค้งตัวลงอย่างสง่างาม พร้อมเอ่ยเชิญชวนด้วยรอยยิ้มอบอุ่น

"ขอเรียนเชิญเต้นรำกับพี่สักเพลงได้ไหมครับ น้องริสา"

​   ริสาที่กำลังตกใจกับท่าทีของเขาถึงกับอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ วางแก้วไวน์ในมือลง แล้วยื่นมือออกไปรับสัมผัสอันอ่อนโยนของเมฆ ทั้งคู่เดินออกไปกลางฟลอร์เต้นรำ ดูราวกับเจ้าชายและเจ้าหญิงในเทพนิยาย

​"น้องริสานี่ดังในโซเชียลใช่ไหมครับ" เมฆเอ่ยขึ้นระหว่างที่เต้นรำ "พี่เห็นคนติดตามเยอะมากเลยนะ รีวิวสินค้าแต่ละที ยอดขายถล่มทลายเลย"

​   ริสายิ้มอย่างเขินอาย ใบหน้าเธอแดงระเรื่อราวกับลูกตำลึงสุก "แหม...ไม่ได้ขนาดนั้นหรอกค่ะพี่เมฆ สินค้าที่ริสารีวิวของเขาดีอยู่แล้วค่ะ ถึงริสาไม่พรีเซนต์ก็ขายได้อยู่ดี"

​"ถ่อมตัวจังเลยนะครับ ตัวเล็กแค่นี้ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง" เมฆพูดด้วยแววตาชื่นชม

​สายตาอันตราย

   ​ขณะที่เมฆกับริสากำลังเต้นรำกันอย่างโรแมนติก สายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองมาอย่างเกรี้ยวกราด ธนากำหมัดแน่น มองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่เหมือนจะฉีกริสาให้เป็นชิ้นๆ เขาจิบไวน์ในมือจนหมดแก้ว ก่อนจะวางแก้วลงอย่างแรง แล้วหันไปถามหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ

​"มีใครจะเต้นรำกับพี่ไหม" เสียงทุ้มต่ำของเขาฟังดูเย็นชาจน จิ๊ดกับเมย์สะดุ้งเล็กน้อย ทั้งคู่มองหน้ากันอย่างไม่แน่ใจ

​จิ๊ดจึงเป็นฝ่ายอาสา "ดะ...ได้ค่ะ"

​   ธนาลากจิ๊ดออกไปกลางฟลอร์อย่างไม่มีความโรแมนติกใดๆ ทั้งสิ้น แล้วพาเธอเข้าไปเต้นอยู่ข้างๆ คู่ของเมฆกับริสา

   ​เมื่อเพลงกำลังจะจบลง ทั้งคู่หมุนตัวสลับคู่กันอย่างงงๆแบบไม่ทันตั้งตัว ธนาเหวี่ยงจิ๊ดไปอย่างแรงจนเมฆต้องรีบรับเธอไว้ด้วยความงุนงง ในจังหวะนั้นเอง ธนาก็ดึงตัวริสาเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว...