แชร์

ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว
ผู้แต่ง: เหวินเหยียนหน่วนหยู่

บทที่ 1

ผู้เขียน: เหวินเหยียนหน่วนหยู่
จี้ซือหานกลับมาจากต่างประเทศ ในฐานะที่เป็นคนรักลับๆของเขา ซูหว่านจึงถูกรับตัวไปยังคฤหาสน์หมายเลข8ในทันที

ตามข้อตกลงแล้ว ก่อนที่จะพบเขา เธอต้องชำระล้างร่างกายให้สะอาด ห้ามมีกลิ่นน้ำหอมหรือกลิ่นผงหอมหลงเหลืออยู่แม้แต่นิดเดียว

เธอปฏิบัติตามรสนิยมของเขาอย่างเคร่งครัด หลังจากอาบน้ำจนสะอาด เปลี่ยนไปใส่ชุดนอนผ้าซาติน และมายังห้องนอนชั้นสอง

ชายหนุ่มกำลังนั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เมื่อเห็นเธอเดินเข้ามา เขาก็กวาดตามองเธอด้วยสายตาเรียบเฉย

"มานี่สิ"

เสียงที่แสนเย็นชา ไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆของเขา ทำให้ซูหว่านรู้สึกกดดันและหนักหน่วงภายในใจ

เขาเป็นคนอารมณ์แปรปรวนและอ่อนไหวง่าย ซูหว่านกลัวทำเขาโกรธ จึงเดินเข้าไปหาเขาอย่างไม่รอช้า

ยังไม่ทันจะยืนให้มั่น จี้ซือหานก็ดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอด นิ้วเรียวยาวจับคางของเธอไว้

เขาก้มหน้าลงประทับจูบบนริมฝีปากสีแดงเธอ

ตลอดเวลาที่ผ่านมาจี้ซือหานไม่พูดคุยกับเธอ เขาไม่เคยอ่อนโยนอบอุ่น เมื่อเห็นหน้าเธอ เขาก็จะทำแต่เรื่องบนเตียงเท่านั้น

ครั้งนี้เป็นอีกครั้งที่เขาไปดูงานต่างประเทศสามเดือน เขาไม่ได้แตะต้องผู้หญิงมานานขนาดนี้ คิดว่าคืนนี้ชายหนุ่มคงไม่ยอมปล่อยเธอง่ายๆ

จนกระทั่งเธอผล็อยหลับไป ชายหนุ่มถึงได้เสร็จกิจ

เมื่อเธอตื่นขึ้นมา พื้นที่ข้างกายว่างเปล่า เสียงซู่ซ่าดังออกมาจากในห้องอาบน้ำ

เธอมองไปตามเสียง ก็เห็นเงาสูงยาวสะท้อนบนกระจกฝ้า

ซูหว่านรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ทุกทีเมื่อเขาเสร็จกิจก็จะจากไปทันที ไม่เคยรอจนเธอตื่น แต่ครั้งนี้กลับยังอยู่?

เธอพยุงตัวที่อ่อนเปลี้ยของตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งบนเตียง รอจนชายหนุ่มออกมาอย่างเรียบร้อยว่าง่าย

หลังจากนั้นไม่กี่นาที จู่ๆเสียงน้ำในห้องน้ำก็หยุดลง ชายหนุ่มนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนนึงเดินออกมา

น้ำจากปอยผมหยดลงบนผิวสีแทน มันค่อยๆไหลไปตามรอยหยักกล้ามเนื้อจนถึงซิกแพ็ก แล้วไหลต่ำลงมาจนถึงช่วงร่างอันแข็งแรง เป็นภาพที่ยั่วยวนและเป็นอันตรายต่อใจอย่างมาก

ใบหน้าอันหล่อเหลาและประณีตราวกับถูกแกะสลัก เครื่องหน้าเด่นชัดเป็นคมสัน ดวงตาเรียวที่แสนเย็นชาห่างเหินคู่นั้นลึกล้ำจนไม่อาจคาดเดา

ชายหนุ่มมีหน้าตารูปร่างที่แสนเพอร์เฟ็ค เพียงแต่ออร่าสังหารที่แผ่ซ่านอยู่ตลอดเวลานั้น ทำให้ใครต่อใครไม่กล้าเข้าใกล้

จี้ซือหานเห็นว่าเธอตื่นแล้ว สายตาเย็นชาคู่นั้นก็ปรายตามองเธอเล็กน้อย

"ต่อไปนี้ เธอไม่ต้องมาที่นี่อีก"

ซูหว่านชะงัก ไม่ต้องมาที่นี่อีกหมายความว่ายังไง?

จี้ซือหานดึงสายตากลับมา เขาหมุนตัวหันไปหยิบเอกสารแล้วส่งให้เธอ "สัญญานี่ สิ้นสุดก่อนกำหนด"

พอเห็นสัญญาคู่นอนฉบับนั้น ซูหว่านถึงตระหนักขึ้นได้ในที่สุด จี้ซือหานต้องการจบความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอ

ที่แท้การที่ครั้งนี้เขายังไม่จากไป ไม่ใช่เพราะอาวรณ์ แต่เพราะอยากเลิก

อยู่กับเขามาห้าปี เธอเคยคิดอยู่แล้วว่าจะต้องมีวันนี้ แต่แค่ไม่คิดว่าจะลงเอยแบบนี้

ไม่มีเหตุผลหรือคำอธิบายใดๆ แต่แค่ออกคำสั่งมาโต้งๆ

เธอพยายามกดความเจ็บปวดที่ถาโถมเข้ามาในใจ ค่อยๆเงยหน้ามองจี้ซือหานที่กำลังใส่เสื้อผ้า

"อีกแค่ครึ่งปีก็จะหมดสัญญาแล้ว รออีกหน่อยไม่ได้หรอคะ?"

หมอบอกว่าเธอยังมีเวลาอีกสามเดือน เธออยากจะอยู่กับเขาจนกว่าชีวิตจะจบลง

จี้ซือหานไม่ตอบ แต่มองหน้าเธอ สายตาของเขาเย็นชา ไม่มีความผูกพันห่วงหาเลยแม้สักนิด ราวกับเขากำลังเตะของเล่นที่เล่นจนเบื่อทิ้งก็เท่านั้น

ความเงียบของชายหนุ่ม ทำให้ซูหว่านเข้าใจได้ในทันที

เป็นเวลาถึงห้าปี แต่เธอก็ยังไม่อาจกุมหัวใจของเขาเอาไว้ได้ ควรจะตื่นจากฝันลมแล้งๆสักที

เธอรับสัญญามา แสร้งฉีกยิ้มขึ้นมุมปาก เป็นรอยยิ้มที่งดงามและเงียบสงบ "ไม่ต้องซีเรียสขนาดนี้ก็ได้ค่ะ ฉันแค่ล้อเล่น"

จากนั้นก็พูดเสริมขึ้นอีก "ฉันอยากจะไปจากคุณตั้งนานแล้วเหมือนกัน ในเมื่อตอนนี้สัญญานี่สิ้นสุดก่อนกำหนด ฉันสิดีใจจะแย่"

มือที่กำลังจัดแจงแขนเสื้อเชิ้ตให้เข้าที่ชะงักไปนิดหน่อย เขาช้อนสายตาเย็นเฉียบขึ้นมองซูหว่าน

เมื่อเห็นใบหน้าของเธอไม่มีแม้แต่ร่องรอยความเศร้า มิหนำซ้ำยังแฝงด้วยความดีใจเล็กๆ ราวกับว่านี่เป็นการหลุดพ้นสำหรับเธอ

คิ้มเข้มของชายหนุ่มขมวดเข้าหากัน แล้วถามด้วยเสียงเรียบ "เธออยากไปจากฉันนานแล้ว?"

ซูหว่านแสร้งพยักหน้าราวกับไม่แคร์ "ใช่ค่ะ ฉันก็อายุขนาดนี้แล้ว ถึงเวลาต้องแต่งงานมีลูกเหมือนกัน จะให้เป็นคู่นอนหลบๆซ่อนๆของคุณไปตลอดไม่ได้มั้งคะ?"

เรื่องแต่งงานมีลูก ชีวิตนี้คงเป็นไปไม่ได้แล้ว แต่ในเมื่ออยู่ต่อหน้าจี้ซือหาน เธอจะต้องจากไปอย่างมีศักดิ์ศรีที่สุด

พอคิดมาถึงตรงนี้ เธอก็ถามจี้ซือหานขึ้นอีกแกล้มหัวเราะ "ในเมื่อสัญญาสิ้นสุดแล้ว งั้นต่อจากนี้ฉันก็มีแฟนได้แล้วใช่ไหมคะ?"

นัยน์ตาของจี้ซือหานไม่อาจคาดเดาอารมณ์ เขามองหน้าเธอนิ่งอยู่สักพัก หยิบนาฬิกาปองแปงที่วางอยู่บนหัวเตียง ก่อนจะหมุนตัวเดินจากไป

"เรื่องของเธอ"

นี่เป็นคำพูดสุดท้ายก่อนที่เขาจะออกไป

เธอมองดูแผ่นหลังของชายหนุ่ม รอยยิ้มบนใบหน้าซูหว่านก็ค่อยๆจางลง

จี้ซือหานเกลียดเวลาที่คนอื่นมาแตะต้องของๆเขา แต่เมื่อได้ยินว่าเธอจะมีแฟนเขากลับไม่สะทกสะท้าน

ดูท่าทางว่า...

เขาจะเบื่อเธอแล้วจริงๆ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
ความคิดเห็น (2)
goodnovel comment avatar
Fahladda
เกิดใหม่ชาตินี้ขอเป็น
goodnovel comment avatar
KC Ching
อ่านแล้วนักเขียนด้อยค่านางเอกเกินไป เฮ้ออ่านแล้วอึดอัด พระเอกก็นิสัยเหี้ยเกิน ยุคสมัยนี้ผู้หญิงเขาเก่งแกร่งแล้วค่ะ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 715

    ช่างเสื้อหยิบชุดเจ้าสาวชุดนั้นลงมา เมื่อสัมผัสโดนเนื้อผ้าและเพชรที่ประดับอยู่ด้านบน ก็อึ้งไปชุดแต่งงานชุดนี้เต็มไปด้วยผ้ากอซสีอ่อนหลายชั้น ประดับด้วยดอกกุหลาบและเพชรที่ทอจากผ้าซาตินเนื้อนุ่ม ตัวชุดเป็นสีขาวคริสตัลเรียบง่ายและวิจิตรงดงามด้วยเพชรที่ถูกเย็บเข้าด้วยกันอย่างลงตัว ส่องประกายด้วยเสน่ห์อันงดงามและสง่างามจนน่าทึ่งถ้าดูไม่ผิด หากอ่านไม่ผิด นี่คือชุดแต่งงานเพียงชุดเดียวในโลกที่ถูกออกแบบโดยดีไซน์เนอร์ชุดแต่งงานชื่อดังระดับโลกหลายปีก่อน ชุดเจ้าสาวชุดนี้ถูกเก็บเอาไว้ในห้องนิทรรศการที่ต่างประเทศ แต่ต่อมาได้ยินว่าถูกคนซื้อไปในราคาสูงลิ่วคิดไม่ถึงว่าคนที่ซื้อชุดเจ้าสาวไป จะเป็นท่านประธานของกลุ่มบริษัทจี้ ถ้าไม่ได้รักอีกฝ่ายจริง จะยอมจ่ายหนักขนาดนี้ได้ยังไง?ที่สำคัญอีกชุดนึงที่อยู่ในตู้ ราคาก็ไม่ธรรมดา ดูก็รู้ว่าเป็นรุ่นลิมิเต็ด เดาว่าก็น่าจะมีแค่ชุดเดียว ไม่ซ้ำใคร"คุณนายจี้ ท่าทางคุณผู้ชายจะรักคุณมากเลยนะคะ..."ซูหว่านได้ยินคำพูดของช่างเสื้อ ก็พยักหน้าอย่างไม่ปิดบังผู้ชายคนนั้นรักเธอมาก รักจนยอมมอบทุกอย่างให้กับเธอ รักจนยอมตายไปพร้อมกับเธอเธอคิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่หล

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 714

    ซูหว่านพยักหน้าด้วยความเข้าใจ "ก็ได้ค่ะ ฉันเอาตามที่คุณพูด ตอนนี้ถ้าคุณไม่ขึ้นเครื่องบิน ก็ต้องขึ้นรถพยาบาลก่อน..."ถ้ายังไม่ห้ามเลือดอีก เขาจะทนไม่ไหวเอา จี้ซือหานเห็นว่าเธอเป็นห่วงเขา ถึงได้จับมือเธอขึ้นเครื่องบินอย่างว่าง่ายคืนนี้ ซูหว่านเฝ้าอยู่ข้างกายจี้ซือหาน รอหมอห้ามเลือด เย็บแผล เปลี่ยนยาให้เขาเสร็จ เธอถึงได้โล่งใจเมื่อเห็นว่าฟ้าเริ่มสาง ซูหว่านก็รู้สึกว่าไม่น่าจะจัดงานแต่งได้ จึงเอ่ยข้อเสนอกับเขา "หรือเลื่อนออกไปวันนึงไหม"ชายหนุ่มที่ถือผ้าขนหนูช่วยเช็ดผมให้เธอ พูดด้วยความแน่วแน่ "ไม่ได้ ยังไงวันนี้ก็ต้องจัดงานแต่ง!"ซูหว่านที่เพิ่งแช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำ อุงไอน้ำร้อนๆในมือ หันกลับไปมองเขา "แต่แผลของคุณ..."จี้ซือหานพูดอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น "ต่อให้แผลจะใหญ่กว่านี้ ก็ไม่สำคัญเท่ากับการจัดงานแต่ง"ซูหว่านยังอยากพูดอะไรอีก แต่จี้ซือหานหยิบไดร์ขึ้นมาเป่าผมให้เธอจากนั้น ขับรถไปส่งเธอที่วิลล่าของซานซานด้วยตัวเอง โดยไม่สนคำทัดท้านของเธอ"สิบเอ็ดโมง ฉันจะพาคนของตระกูลจี้ มารับเธอ"กำหนดการณ์เดิมคือสิบโมง แต่กลัวว่าเธอจะเหนื่อยเกินไป อยากให้เธอพักผ่อนกว่านี้อีกหน่อย ชาย

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 713

    จี้ซือหานกอดเธอ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ หัวใจที่เจ็บปวดจนชา ก็ค่อยๆสงบลงเขาคลายซูหว่านออก เห็นร่างกายของเธอเปียกปอนไปทั้งตัว ทั้งยังสั่นระริกด้วยความหนาวเหน็บ หัวใจก็เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีก"คนที่ควรพูดขอโทษคือฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน เธอก็ไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้""คุณพูดอะไรโง่ๆ เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันสิ"ซูหว่านพูดจบ ก้มหน้าลงมองมือตัวเองแวบนึง เมื่อเห็นเลือดที่เลอะเต็มมือ ใบหน้าก็ซีดไปทันที"แผลที่หลังของคุณฉีกแล้ว รีบขึ้นรถพยาบาลเถอะ..."เมื่อกี้เธอนึกว่าเป็นน้ำทะเล ไม่คิดว่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเลือด แผลที่หลังจะต้องฉีกออกแล้วแน่ๆ!ซูหว่านควงแขนของเขาได้ ก็เตรียมจะเดินไปยังทิศทางของรถพยาบาล ทว่าจี้ซือหานกลับดึงเธอกลับมา"หว่านหว่าน แผลแค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก"เขาพูดจบ ก็มองเจียงโม่ที่ยืนห่างออกไปไม่ไกลแวบนึง"จับตัวเธอ แล้วค่อยแจ้งคุณเจียง ให้เขามาไถ่ตัวด้วยตัวเอง ไม่งั้นก็ปลดชีวิตเธอซะ!"คำพูดนั้นเขาพูดกับซูชิง ซูชิงรีบรับคำสั่งทันที "ครับ ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!"เจียงโม่ที่คาดเดาได้ตั้งแต่แรกว่าคุณเย่ไม่มีทางปล่อยเธอ เห็นซ

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 712

    ซูหว่านครุ่นคิด ก่อนจะถามเขา "คุณแซ่ชู งั้นคุณรู้จัก..."ชูยีไหม?ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำนี้ออกไป ก็ถูกชูจิ่นเหยียนตัดบท "ผมจะส่งคุณกลับไป"ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็กลืนคำพูดลงไป ขมวดคิ้วมองเขา "ลำบากแทบตายกว่าฉันจะหนีออกมาได้ จะส่งกลับไปทำไม?"ชูจิ่นเหยียนกรอกตาใส่เธออย่างหมดคำพูด "ผมหมายความว่า จะส่งคุณกลับบ้าน..."ซูหว่านจึงได้พยักหน้า ลุกขึ้นจากหาดทราย เธอต้องรีบกลับไปบอกจี้ซือหาน...ว่าเธอหนีออกมาแล้ว เธอปลอดภัย เธอไม่ได้กลายเป็นภาระของเขา และเขาก็ไม่ต้องถูกแบล็กเมล์อีกหลังจากที่เธอขึ้นฝั่งมากับชูจิ่นเหยียน ก็เห็นรถพยาบาลคันแล้วคันเล่าขับตรงไปยังบีชคลับอย่างรวดเร็วฝีเท้าของเธอชะงัก ช้อนสายตามองไปยังชายหาดที่อยู่ห่างไกล มองเห็นร่างมนุษย์ไม่ชัด เห็นแต่เรือลำเล็กลำใหญ่แล่นลงทะเลทีละลำซูหว่านทอดสายตาลงต่ำครุ่นคิดอยู่สักครู่ เอาแต่รู้สึกว่าเจียงโม่ไม่น่าจะส่งคนจำนวนมากขนาดนั้นมาตามหาและช่วยชีวิตเธอ หรือว่าจี้ซือหานมาแล้ว?ถ้าจี้ซือหานมาถึงแล้ว รู้ว่าเธอกระโดดลงทะเล เกรงว่าจะทำให้เขาตกใจมาก เพราะคิดมาถึงตรงนี้ซูหว่านก็เปลี่ยนความคิด"เราไปดูตรงนู้นหน่อยเถอะ?"ไปดูแปบนึง ถ้าจี้

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 711

    ซูหว่านที่พยายามหนีถึงสามครั้งแต่ก็ถูกจับกลับมาได้ทุกครั้ง หันกลับมามองเจียงโม่ที่เดินตามหลังเป็นระยะๆเธอเห็นเอาแต่รับโทรศัพท์ตลอดเวลา ราวกับกำลังปรึกษาเรื่องอะไรอยู่ เพราะระยะค่อนข้างห่าง จึงได้ยินไม่ชัด แต่บางครั้งก็จะได้ยินแค่ชื่อของจี้ซือหานเธอไม่รู้ว่าจี้ซือหานรับปากหรือไม่ แล้วก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รู้แค่ว่าตัวเองจะกลายเป็นภาระของจี้ซือหานไม่ได้เธอมองไปยังผืนน้ำทะเลที่สาดเป็นคลื่นดุเดือด หลังจากมองอยู่หลายอึดใจ ก็กระโดดเข้าไปในทะเลโดยไม่ลังเล...เธอเคยพูดว่าถ้าหากมีใครเอาตัวเธอเพื่อไปข่มขู่จี้ซือหาน ถ้างั้นเธอก็จะไม่ยอมกลายเป็นตัวถ่วงของเขาเด็ดขาดเจียงโม่ที่กำลังเกลี้ยกล่อมพ่อบุญธรรมว่าอย่าแบล็กเมลล์จี้ซือหานอีก ได้เห็นภาพช็อตนั้น ก็ตกใจจนหน้าซีดในทันที"ซูหว่าน!"เธอกรีดร้องออกมาทีนึง โยนโทรศัพท์แล้วพุ่งลงไปในทะเลเพื่อช่วยชีวิต ทว่าถูกร่างใครบางคนพุ่งตัดหน้าเข้ามาก่อน...เสียงกระโดดลงทะเลดัง "ตู้ม" ของชูจิ่นเหยียน ว่ายเข้าไปหาร่างเล็กบางที่พุ่งเข้าไปในคลื่นทะเลด้วยความแข็งขันเจียงโม่ที่อยู่บนชายหาด ตอนแรกยังพอจะเห็นร่างของทั้งสองคนลอยอยู่เหนือผิวน

  • ประธานจี้หยุดใจร้ายสักที คุณซูแต่งงานใหม่แล้ว   บทที่ 710

    ฝีเท้าของซูหว่านชะงักไปทันทีเธออยากจะหันกลับไปโต้ตอบเขาสักสองสามประโยค แต่ก็กลัวจะเสียเวลา จึงไม่ได้สนใจอีกฝ่าย แต่ผลักประตูห้องน้ำหญิงด้วยความรวดเร็วหลังจากที่เธอเข้าไปแล้ว ก็เดินสำรวจห้องน้ำรอบนึง เมื่อเห็นว่าด้านข้างมีหน้าต่างบานเล็ก ก็รีบเดินเข้าไปแล้วเปิดออกข้างนอกเป็นถนนหลวง แค่ปีนออกจากตรงนี้ไป ก็จะสามารถเดินไปถึงถนนหลวงได้ และโอกาสที่จะหนีรอดก็สูงมากทีเดียวเธอเองก็ขี้เกียจมานั่งคิดว่าหลังจากเดินไปถนนหลวงแล้วจะกลับไปยังไง จึงพับแขนเสื้อขึ้น แล้วปีนไปยังขอบหน้าต่างสูงชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนถนนหลวง เขางอขาข้างหนึ่งขึ้น มือข้างหนึ่งทาบบนเข่า กำลังสูบบุหรี่ไปพร้อมกับที่มองดูเธอปีนออกไปนอกหน้าต่างพิลึกคน!ถ้าอยากจะออก ก็เดินผ่านคลับ ออกจากมาประตูหลัก หรือไม่ก็ข้ามชายหาดมาก็ได้แล้ว ทำไมต้องปีนหน้าต่าง?"นี่!"เขาแหกปากคำนึง ทำเอาซูหว่านตกใจจนตกลงมาจากบนขอบหน้าต่าง...ซูหว่านล้มลงอย่างแรง เธอหน้าบูดบึ้งเนื่องจากความเจ็บปวด โชคดีที่ด้านล่างเต็มไปด้วยทราย ไม่อย่างนั้นคงได้กระดูกหักเธอตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น จ้องผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนถนนหลวงตาเขม็ง "นายเป็นโรคหรือไง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status