บทที่ 293

ซูหว่านตอบว่าได้แต่โดยดีแล้วหมุนตัวเข้าห้องน้ำไป เติมน้ำร้อนในอ่างเสร็จแล้วก็แช่ตัวลงไป

อุณหภูมิอุ่นร้อนของน้ำแผ่ซ่านลงบนผิว ทำให้เธอที่เหนื่อยทั้งกายและใจผ่อนคลายลงบ้าง...

ซานซานเตรียมผ้าเช็ดตัวและชุดนอนที่สะอาดให้เธอเสร็จก็เข้าครัวต้มน้ำขิงให้เธอถ้วยใหญ่

แม้หว่านหว่านจะเปลี่ยนหัวใจแล้ว แต่คนที่เคยผ่าตัดใหญ่มานั้นร่างกายอ่อนแอกว่าคนปกติอยู่แล้ว

ตากฝนนานขนาดนี้จะเป็นหวัดเป็นไข้รึเปล่าไม่รู้ เมื่อนึกถึงตรงนีเซานซานก็ให้แม่บ้านไปเอายาแก้หวัดมาให้

ซูหว่านอาบน้ำสะอาดออกมาเห็นบนโต๊ะน้ำชามีทั้งน้ำขิงและยาแก้หวัดก็รุ้สึกอุ่นใจขึ้นมาทันที

เธอนั่งลงบนโซฟา ดื่มน้ำขิงและกินยาแก้หวัดถึงค่อยตามซานซานไปชั้นสอง

"ตอนที๋ฉันซื้อบ้านหลังนี้ได้ทำห้องนอนไว้สองห้อง แม้ตอนนั้นรู้ว่าเธออาจจะไม่กลับมา แต่ฉันยังคงยืนยันที่จะทำแบบนี้ รู้สึกว่าการเก็บไว้ให้เธอหนึ่งห้องเหมือนยังมีเธออยู่ข้างกายฉันเสมอ..."

ซูหว่านมองซานซานที่กำลังปูที่นอนน้ำตาก็รื้นอีก

ครึ่งชีวิตแรกได้รับการดูแลจากซานซานและซ่งซือเยว่ จึงผ่านมาได้อย่างยากลำบาก

ครึ่งชีวิตหลังก็ถึงเวลาที่เธอจะดูแลพวกเขาแล้ว...

ซานซานปูที่นอนเสร็จก็ตบลงบนเตี