ความฝัน

[เกวลิน]

บรื้นนน!! ฉันได้ยินเสียงเร่งเครื่องยนต์รถ ตอนนี้ฉัน…อยู่บนรถเหรอ? ทำไมมองอะไรไม่ชัดเลยนะ? ฉันง่วงจัง!

“ฮึกๆๆฮือออ!” เสียงร้องไห้ดังมาจากข้างๆฉันเลยนี่ เสียงที่คุ้นหูของผู้หญิง

“แม่เหรอ?” ฉันเห็นภาพที่เรือนลางของผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆตัว แม้จะเห็นไม่ชัด แต่ฉันจำเสียงนี้ได้ เสียงของแม่นี่

“ฮึกๆ! เกวลูก! เราไปหาพ่อกันนะลูก ฮือออ”

“พ่อเหรอ? แฮ่กๆ! พ่ออยู่ไหนเหรอคะแม่?” ทำไมจู่ๆก็รู้สึกแน่นหน้าอกขึ้นมาได้นะ ฉัน…หายใจไม่ออกเลยสักนิด

“ฮึกฮือออ!!”

“อึก! มะ…แม่! แฮ่กๆ! แม่~” อาการแน่นหน้าอกมันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆเลย ลมหายใจฉันมันเริ่มอ่อนแรงลงเรื่อยๆ อีกทั้งฉันเริ่มรู้สึกเหมือนทุกอย่างกำลังจะวูบดับไปเลย

ปี๊นนนน!!! และสิ่งสุดท้ายที่ฉันเห็นและได้ยิน ก่อนที่ทุกอย่างมันจะหายไป คือแสงไฟจากหน้ารถบรรทุก และเสียงแตรที่ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

“เกวลิน! เกวลิน!!” ฉันได้ยินเสียงเรียกที่แว่วดังเข้ามาในหู แต่มันคือเสียงใครกันนะ? อึก! ทำไมทุกอย่างมันถึงมืดไปหมดอย่างนี้ล่ะ? แน่นหน้าอกจัง! ฉันหายใจไม่ออกเลย

“เกวลิน!!”

พรวด!! และทันทีใดนั้นความรู้สึกแน่นหน้าอก หายใจไม่ออกที่เกิดขึ้นกับฉันเมื่อกี้ก็สลายหายไป รู้สึกเหมือนถูกดึงขึ้นมาจากน้ำ หลังจากที่จมลงไปใต้น้ำลึกเลย

“เฮือก! แฮ่กๆๆ!” ฉันหอบหายใจเข้าออกอย่างสุดแรง หลังจากที่หลุดพ้นจากอาการแน่นหน้าอกก่อนหน้านี้

“อยากตายมากรึไงฮ่ะ!? เกวลิน!!” แต่แล้วเสียงที่ดังอยู่ข้างหูช่วยเรียกสติฉันกลับมาได้อย่างดีเลยล่ะ

“คุณคิมหันต์!” ฉันมองคนตัวสูงที่อยู่ตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ ก่อนจะหันไปสังเกตรอบๆตัวเอง และเริ่มรู้สึกได้ถึงความเย็นที่ครอบคลุมร่างกายของฉันเอาไว้ ตอนนี้ฉัน…กำลังนั่งอยู่ในอ่าง ตัวที่เปียกไปทั้งตัว ทำให้ฉันพอจะรู้ได้ว่าเมื่อกี้ฉัน…คงจะจมลงไปในอ่างทั้งตัวสินะ!

“ทำบ้าอะไรของเธอฮ่ะ!? จะดำลงไปในน้ำทำไม!?”

“ฉะ…ฉัน…ไม่รู้ว่าฉันเข้ามาอยู่ในนี้ได้ยังไง?” ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเข้ามาอยู่ในนี้ได้ยังไง? รู้ตัวอีกทีก็เห็นว่าตัวเองมาโผล่อยู่ในอ่างซะแล้ว

“เฮ้อออ! ยัยโง่เอ้ย!”

หมับ!! คนตัวสูงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะก้มลงมาอุ้มตัวฉันออกจากอ่าง และเพราะกลัวตกฉันเลยยกแขนขึ้นไปโอบคอเขาเอาไว้อย่างไว เขาพาฉันเดินออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะวางฉันลงบนเตียงในห้อง

“เธอไปทำอะไรในนั้น?!” น้ำเสียงที่ฟังดูเหมือนกำลังดุฉันอยู่ถูกเปล่งออกมาจากคนตรงหน้า

“ฉัน…” ฉันจำได้ว่าตัวเองร้องไห้อยู่ในห้องนี้ บนเตียงนี้เลย ก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อล้างหน้า แต่จู่ๆก็…ไปโผล่อยู่ในอ่างได้ยังไงก็ไม่รู้เหมือนกัน “ฉัน…จำไม่ได้!”

“คิดจะฆ่าตัวตายเพราะโดนฉันจูบแค่นั้นรึไง!? มันไม่สิ้นคิดไปหน่อยเหรอ?”

“ฉันไม่ได้คิดจะทำเรื่องบ้าๆแบบนั้นซะหน่อย แต่…”

“แต่อะไร?”

“แต่ฉันจำไม่ได้ว่าฉันไปโผล่อยู่ในอ่างได้ยังไง!” ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เพราะความหนาวจากเสื้อผ้าที่เปียกชื้นบนตัว บวกกับเจออากาศหนาวจากแอร์มันก็ยิ่งหนาวจนปากสั่นตัวสั่นเข้าไปใหญ่

“เฮ้อออ! ถอดเสื้อออกซะ!”

“อะไรนะ? นี่คุณบ้า…” ทำไมในหัวเขาถึงมีแค่เรื่องน่ารังเกียจแบบนี้นะ

พรึ่บ!! คนตรงหน้าไม่รอฟังสิ่งที่ฉันจะพูดให้จบ แต่เขากลับเหวี่ยงโยนของบางอย่างมาให้ฉัน

“เปลี่ยนเสื้อซะ!” ของที่เขาโยนมาให้ฉัน คือเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของเขานั่นเอง เขา…ตั้งใจโยนเสื้อของเขามาให้ฉันเปลี่ยนเหรอ?

“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวมันก็แห้ง!”

“กว่าเสื้อเธอจะแห้ง เธอคงได้หนาวตายก่อนล่ะมั้ง! รีบๆเปลี่ยนเสื้อแล้วออกมากินข้าวซะ!”

ขวับ!! พูดจบเขาก็เดินหันหลังออกไปจากห้องทันที เฮอะ! เอาแต่ใจตัวเองชะมัด! ไอ้คนใจร้าย! ไอ้คนเห็นแก่ตัว! ฉันเกลียดคุณ!!

ฟุ่บ!! ฉันลุกจากเตียงแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำใหม่อีกรอบเพื่อเปลี่ยนเสื้อ

“เฮ้อออ!” ฉันถอนหายใจออกมา ทันทีที่ได้มองตัวเองในกระจก ทำไมสภาพฉัน…มันถึงได้น่าสมเพชขนาดนี้นะ ร่างทั้งร่างเปียกปอนเป็นหมาตกน้ำ สิ่งที่มองแล้วน่าเจ็บใจที่สุด ก็คงเป็นรอยที่อยู่บนคอฉันนี่แหละ ทำไมมันไม่จางลงซักทีเลยล่ะ!? ฉัน…ทนมองมันต่อไปแบบนี้ไม่ไหวหรอกนะ ทั้งรอยพวกนี้ และผู้ชายคนนั้น ฉันอยากจะหนีหายจากเขาไปให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

จะเป็นยังไงนะ? ถ้าเมื่อกี้…เขาไม่ช่วยดึงฉันขึ้นมาจากอ่าง ถ้าเป็นแบบนั้น…บางทีฉันอาจจะหนีไปจากเขาไปได้แล้วล่ะ!

“แม่เหรอ?”

จริงสิ! เกือบลืมเรื่องนี้ไปเลย ตอนที่ฉันจมลงไปในอ่าง ฉันเห็นอะไรบางอย่างผุดขึ้นมาในหัวด้วย มันคือความฝันรึเปล่านะ? แต่ทำไมถึงได้รู้สึกคุ้นๆกับเหตุการณ์นั้นจังเลยล่ะ? รู้สึกเหมือนเคยอยู่ในเหตุการณ์นั้นมาก่อน แต่ก็จำไม่ได้ว่ามันเคยเกิดเหตุการณ์นั้นกับมาก่อนจริงๆมั้ย?

เฮ้อออ! สับสนจัง! ทำไมวันนี้ถึงมีเรื่องให้น่าหงุดหงิดได้มากขนาดนี้กันนะ