Home / โรแมนติก / ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล / ตอนที่ 7 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล

Share

ตอนที่ 7 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล

last update Last Updated: 2025-08-26 01:16:31

เมื่อกรรมการเก็บธงแดงลงลัมโบร์กินีเก้าคันก็เริ่มเคลื่อนที่ออกจากจุดสตาร์ทไล่ตามกันไป

บรึ้น บรึ้น~

“รถออกตัวแล้วเว้ย”ไทเลอร์เอ่ยเสียงตื่นเต้นเพราะการแข่งขันครั้งนี้แข่งรวดเดียวจบไม่มีการแก้มือใด ๆ และคู่แข่งในสนามก็ฝีมือดีไม่แพ้ไทเลอร์

“ก็ตูดไม่ติดเก้าอี้แล้ว”

“ไม่โทรปลุกพวกกูเลยนะไอ้แม็กซ์”สามหนุ่มที่เพิ่งฟื้นจากฤทธิ์ไวน์แดงเปิดประตูเดินเข้ามาแต่ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นไทเลอร์แขนใส่เฝือกนั่งไม่ติดเก้าอี้

“อ้าวเห้ยยย”

“พวกมึงอย่าเพิ่งถามกู กูใช้สมาธิอยู่”ไทเลอร์พูดเสียงเข้มสีหน้าจริงจังพลางเอามืออีกข้างที่ถือแก้วเครื่องดื่มยกขึ้นเชิงออกคำสั่งห้ามไม่ให้เพื่อนรบกวนสมาธิ ดวงตาคมโฟกัสไปที่รถแข่งบนสนามทั้งเก้าคันโดยเฉพาะลัมโบร์กีนีสีขาวแดงหมายเลขแปด

“แล้วใครลงแข่งแทนมันวะ”คิวท์กระทุ้งศอกกระซิบถามแม็กซ์เวลด้วยความสังสัย เมื่อแม็กซ์เวลได้ยินเช่นนั้นก็ยันตัวลุกยืนขึ้นสาวก้าวเดินไปหาไทเลอร์

“กูก็ไม่รู้ใครมาแข่งแทนแต่เห็นบอกว่าฝีมือดี แต่เท่าที่มองก็ออกตัวช้าเกือบสามสิบวิแต่โค้งแรกก็ไม่เลวนะ เข้าโค้งแซงสวยดี”แม็กซ์เวลยิ้มมุมปากใจก็ลุ้นละทึกกับรถที่อยู่ในสนามถึงจะยังไม่วางใจฝีมือคนที่อยู่บนรถ แต่ก็ต้องยอมรับว่าโค้งแรกของลัมโบร์กีนีสีขาวแดงหมายเลขแปดไปได้สวยจริง ๆ แทบจะขึ้นแซงนำลัมโบร์กีนีเขียวคันแรกได้

บรึ้นนน~!!

“เร่งเครื่องหน่อย ๆ อีกนิดเดียว”สามหนุ่มหล่อ คิวท์ อีริคและเจค็อปออกเสียงเชียร์ด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นลัมโบร์กีนีหมายเลขแปดของมิเรย์เริ่มวิ่งเทียบคู่กับคันแรก

“ไป ๆ ตามไป”ตอนนี้ทุกคนภายในห้องวีไอพีและโซนธรรมดาด้านนอกต่างจับจ้องไปที่กลางสนามแทบไม่ละสายตาพร้อมกับเสียงตะโกนเชียร์กึ่งก้องตอนนี้กลางสนามเดือดเป็นไฟแล้วฝีมือคนขับสองคนสูสีกันใช่เล่น

ด้านมิเรย์เมื่อรู้ว่าอีกไม่กี่อึกใจเธอก็จะได้ขึ้นนำเป็นลำดับที่หนึ่งเธอจึงตัดสินใจงัดไม้เด็ดใส่โค้งที่อยู่ด้านหน้าดริฟท์ขั้นสุด

“เอาว่ะมิเรย์มาถึงขั้นนี้แล้ว ขับให้แจ๋วเหมือนปากสักที”พูดจบมิเรย์ก็เรซซิ่งเข้าโค้งสุดเหวี่ยงแซงนำลัมโบร์กีนีเขียวคันแรกได้สำเร็จตามที่เธอคิด

“เย้! ไม่ได้แจ๋วแค่ปากเว้ย อย่าอื่นก็แจ๋ว”เธอพูดคนเดียวในรถอย่างดีใจพร้อมกับเปลี่ยนเกียร์ขับซิ่งต่อ ฝั่งแก๊งแม็กซ์เวลเมื่อเห็นมิเรย์ซิ่งลัมโบร์กีนีแซงนำขึ้นเป็นลำดับที่หนึ่งได้ก็ร้องเฮขึ้นพร้อมกันด้วยความดีใจ

“เจ๋ง”แม็กซ์เวลดีดนิ้วแล้วเผยรอยยิ้มบนใบหน้าส่วนไทเลอร์เองก็ไม่ต่างกันยิ้มแย้มยกใหญ่พลางหันใบหน้าไปยักคิ้วให้กับเพื่อนทั้งสี่ที่ยืนเรียงรายกันเป็นแถวหน้ากระดาน

“ของเขาดีอย่างกับที่เขานำเสนอจริง ๆ”

“เฮียแม่งขับรถฝีมือไม่ตกตามเคยจริง ๆ นี่ขนาดเมื่อคืนเมาหัวราน้ำนะกูยอมใจ”ฝั่งเจโรมเอ่ยพูดขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อมาถึงสนามในนาทีที่สามสิบของเวลาแข่ง รวมทั้งเจเดน ดรีมและเทียน่าก็มาด้วย ขาดแต่มิเรย์เช่นเคย ซึ่งทั้งสี่คนยังไม่ทราบว่าไทเลอร์เกิดอุบัติเหตุแต่เอ่ยปากชมไว้ก่อนเพราะเห็นรถหมายเลขแปดซิ่งนำหน้าคันอื่น ๆ

“นี่โทรหายัยเรย์ไม่รับเลย ไม่รู้หลับลึกหรือเป็นอะไรไหม ติดต่อยากจริงกูจะบ้า”ดรีมพูดและพยายามกดโทรหามิเรย์นับสิบสายไม่รู้ว่าเพื่อนเป็นอะไรไหมโทรหาก็ไม่รับสาย

“หรือมิเรย์รู้ว่าเราจะชวนมานี่อีก เลยไม่อยากมา”เทียน่าวิเคราะห์เล่น ๆ มือเล็กหยิบขนมเข้าปากเคี้ยวไปพูดไปสายตาก็จับจ้องมองรถในสนาม

ผ่านไปไม่นานลัมโบร์กีนีขาวแดงหมายเลขแปดและลัมโบร์กีนีเขียวหมายเลขสองวิ่งเข้าสู่รอบโค้งสุดท้าย ทุกคนที่จับจ้องมองการแข่งขันลุ้นฉี่แทบเล็ด

“ห้านาทีสุดท้ายโว๊ย สู้เขา สู้เขา”

“เร็ว เร็ว”

“เหยียบให้สุด ให้สุด”

ตอนนี้มิเรย์ซิ่งผ่านโค้งที่สิบสามรับป้าย Last lab รอบโค้งสุดท้ายเป็นคันแรก เธอขับมุ่งหน้าไปโดยไม่สนใจสิ่งใดแม้กระทั่งคู่แข่งเพราะตอนนี้เป้าหมายเดียวคือเส้นชัยที่เธอต้องคว้ามาให้ได้ตามที่พี่ชายบอก

บรึ้นน~ บรึ้น~ บรึ้น~

“เร็ว เร็ว เร็ว”จังหวะนี่ไม่มีใครในห้องวีไอพีนั่งติดเก้าอี้ได้เลย จนต้องวิ่งลงไปติดขอบสนามด้านล่างลุ้นเชียร์

แต่ไม่กี่วินาถัดมาลัมโบร์กีนีสีขาวแดงหมายเลขแปดก็วิ่งด้วยความเร็ว ผ่านธงหมากรุกหวุดหวิดทำเอาแก๊งหนุ่มหล่อทั้งห้าคนและทุกคนที่ลุ้นขอบสนามร้องเฮลั่นดีใจกับศึกชัยชนะครั้งนี้

“กรี๊ด!! กรี๊ด!!.”

“เฮียเก่งมาก เก่งจนคนเชียร์งง เมาจะเป็นจะตายยังเก่ง”เจเดนและเจโรมยังคงร้องตะโกนเชียร์ชื่อไทเลอร์ต่อสุดเสียงด้วยความดีใจแต่หลังจากรถลัมโบร์กีนีสีขาวแดงของมิเรย์จอดสนิท มิเรย์ก็ลงจากรถโดยมีทีมงานของไทเลอร์ช่วยเปิดประตูให้ ถอดหมวกกันน็อคออกแล้วสะบัดผมยาวสลวยรับกับสายลมที่พัดมา ก่อนร่างบางจะยื่นหมวกกันน็อคให้ทีมงานแล้วก้าวขาเพื่อเข้าที่พัก แต่ทว่า…

“น้องเรย์”

“นะ นะ น้องเรย์”

“ยะ ยะ ยัยสก๊อยปากแจ๋วมาได้ไง”

แม็กซ์เวลและหนุ่มหล่ออีกทั้งสี่คน ดวงตาเบิกกว้างเอ่ยเรียกชื่อมิเรย์ตาม ๆ กัน เมื่อเห็นสาวสวยที่พวกเขาไม่คาดคิดถอดหมวกกันน็อคออกส่วนฝั่งกลุ่มเพื่อนมิเรย์เองเมื่อเห็นเช่นนั้นก็ตกใจตาโตไม่แพ้กัน

“ยัยมิเรย์”ดรีมอุทานขึ้นยกมือมาป้องปากเคยได้ยินว่าเพื่อนเคยขับรถซิ่งมาบ้างเหมือนกันแต่ก็ไม่เคยเห็นมิเรย์ขับจริง

“เชรดเข้”

“โคตรเท่”คำพูดของสาว ๆ ที่นั่งดูเอ่ยปากชมมิเรย์ นี่ขนาดผู้หญิงด้วยกันแท้ ๆ ยังชมกันไม่ขาดปากน้อยมากที่จะมีนักแข่งเป็นผู้หญิงลงสนามแล้วฝีมือการขับมิเรย์ก็ใช่เล่น

“นางเท่จริง”

********************

Next…

“ขี้อ่อย..”

(ชาติก่อนเกิดเป็นนกรึไงวะ จิกอยู่ได้ขยันจิกขยันเหยียด) 🙄🙄

โอ๊ย ๆ ๆ นี่คือไอ้หนุ่มแม็กซ์เวลเบ๊ปากว่าสาวมิเรย์ขี้อ่อยอ่ะหือออ นี่ล่ะน๊าที่คนเขาบอกคนไม่ใช่ทำไรก็ผิดหูผิดตาไปหมด…

วันนี้มาให้อ่านกันพอหอมปากหอมคอนะคะพี่ ๆ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล   พิเศษตอน 5 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล ตอนจบ

    7 ผ่านไป“แม่คะ โตขึ้นมิลินขอเป็นนักแข่งรถเหมือนลุงเก็นได้ไหมคะ”เสียงเด็กหญิงมิลินเอ่ยถามคนแม่อย่างไร้เดียงสา หลังจากที่กลับมาจากโรงเรียนอินเตอร์กับคนเป็นพ่อ ด้านมิเรย์เมื่อได้ยินลูกสาวเอ่ยพูดก็ตกใจไม่น้อย จากนั้นจึงเอ่ยถามมิลินต่อ“พ่อพาไปสนามแข่งรถมาเหรอคะ”มิลินเมื่อได้ยินมิเรย์เอ่ยถามเช่นนั้นจึงตอบไปตรง ๆ “ใช่ค่ะ คุณพ่อพามิลินกับแพนเตอร์แวะไปสนามแข่งรถมา รถซิ่งมากค่ะคุณแม่ แพนเตอร์ก็ชอบ”สิ้นเสียงไร้เดียงสาของสาวน้อยมิลินมิเรย์จึงไม่พูดอะไรต่อ จากนั้นศรีอัมพรจึงเดินมารับมิลินไปเล่นด้วยที่ห้องนั่งเล่นของบ้าน ด้านแม็กซ์เวลเมื่อเดินเข้ามาภายในบ้านเห็นมิเรย์ตาแข็งใส่ ก็พอจะเดาได้ว่าลูกสาวตัวแสบน่าเล่าเรื่องที่เขาพาตนกับน้องชายไปสนามแข่งรถมาบ้างแล้ว“คิดถึงแม่จัง กอดหน่อย”“นี่แหน่ แม่บอกพ่อแล้วใช่ไหม ว่าอย่างเพิ่งพาลูกเราไปสนามแข่งรถ ลูกเราอายุยังน้อย”มิเรย์พูดตำหนิแม็กซ์เวล ขณะใบหน้าพริ้มเพราก็หันไปมองลูกสาวที่กำลังนั่งเล่นกับศรีอัมพรในห้องนั่งเล่น“พอดีพ่อรีบเอาของไปให้ไอ้เลอร์และไอ้เก็นมัน ขอโทษน๊า ครั้งหน้าจะไม่ทำอีกแล้วครับ”ไม่เพียงแค่พูดร่างสูงยังกอดอ้อนมิเรย์พร้อมกับหอมแก้มฟอดให

  • ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล   พิเศษตอน 4 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล

    วันเวลาผ่านไปเกือบปีตอนนี้มิเรย์กับแม็กซ์เวลก็ยังใช้ชีวิตคู่ด้วยกันอย่างมีความสุข โดยมีแก้วตาดวงใจตัวน้อย ๆ อย่างมิลินอยู่ด้วยไม่ห่างกาย“พ่อ อาบน้ำให้ลูกยัง”เสียงของมิเรย์เอ่ยถามแม็กซ์เวลในขณะที่กายหนาเดินอุ้มมิลินขึ้นมาบนห้องชั้นสอง“อาบแล้วครับแม่ แต่กว่าจะอาบเสร็จก็นานเลย”เนื่องจากมิลินชอบเล่นน้ำ การอาบน้ำเด็กวัยสิบเอ็ดขวบจึงเป็นเรื่องยาก หากไม่ถูกตามใจก็จะงอแง แต่มิเรย์และแม็กซ์เวลก็จะเลี้ยงแบบมีเหตุไม่ตามใจลูกอะไรมาก เว้นแต่หากมิลินอยู่กับย่าและยายก็จะโดนตามใจมากเป็นพิเศษ“แล้วแม่กลับมานานยัง ทานข้าวยังครับ”“ยังเลย ฝากพ่อดูลูกก่อนนะ เดี๋ยวเค้าอาบน้ำแป๊บนึงแล้วจะมาเปลี่ยน อยู่กับพ่อก่อนนะคะเดี๋ยวแม่มาอุ้มนะมิลินคนสวยของแม่”ด้านแม็กซ์เวลเมื่อเห็นว่ามิเรย์เข้าไปอาบน้ำ จึงพามิลินนั่งเล่นของเล่นต่อในห้อง เหลือบสายตาคมมองนาฬิกาตอนนี้ก็เกือบจะสองทุ่ม จากนั้นแกรก…“แม็กซ์ แม็กซ์ เอามิลินมาให้แม่”“มีอะไรแม่”“เอามา เอามิลินมา มาเลี้ยงเอง”ศรีอัมพรเอ่ยพูดกับลูกชาย ขณะขาก็ก้าวเข้ามาในห้องแล้วหลอกล่อมิลินไปกับเธอ ด้านแม็กซ์เวลเมื่อเห็นแม่ทำเช่นนั้นก็รู้สึกงงไม่น้อย กระทั่ง..“วันนี้มิลิน

  • ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล   พิเศษตอน 3 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล

    เมื่อมิเรย์เข้าไปในห้องคลอดแม็กซ์เวลก็นั่งเก้าอี้แทบไม่ติด นั่งได้ไม่ถึงหนึ่งนาทีร่างสูงโปร่งก็ต้องยันตัวลุกเดินไปมาด้วยความตื่นเต้น ขณะใจก็ยังคงห่วงลูกกับมิเรย์ไม่หลุดด้านมิเรย์เมื่อเข้ามาถึงห้องคลอดก็ยิ่งปวดถี่เพิ่มมากขึ้นจนต้องร้องไห้ระบายความเจ็บออกมาโดยไม่อายพี่ ๆ พยาบาลและหมอตาล เมื่อหมอตาลเห็นว่ามิเรย์ปวดมาก จึงประสานงานไปยังวิสัญญีแพทย์มาทำการบล็อกหลังให้มิเรย์คลายความเจ็บปวดเมื่อบล็อคหลังเสร็จเรียบร้อยพยาบาลจึงให้มิเรย์เอาขาขึ้นขาหยั่ง จากนั้นก็ทำการคลุมผ้าปราศจากเชื้อตรงหว่างขามิเรย์อีกคราก่อนจะก้มลงตัดแผลฝีเย็บ จากนั้นหมอตาลก็สั่งให้มิเรย์เบ่ง..“คุณแม่เบ่งค่ะ อื๊ดด~”มิเรย์ออกแรงเร่งสุดกำลังแรง ขณะลมหายใจก็ร้อนพราวหายใจออกมาถี่รัว“เบ่ง อึบ..”“อื๊ด..โอ๊ย หมอตาล”“อีกนิดนึง ๆ”สิ้นเสียงที่หน้าตื่นเต้นของหมอตาล พยาบาลจึงตะโกนขึ้น“คลอดแล้วค่ะ 16:15 น. ทารกเพศหญิง”พูดจบพยาบาลที่พูดขึ้นก็ก้มลงจดอะไรบางอย่างลงไปในเอกสาร ด้านหมอตาลเมื่อมิลินออกมาลืมตาดูโลกแล้วจึงรีบอุ้มมิลินเข้าไปให้มิเรย์ดู แต่ในระหว่างที่มิเรย์ได้เห็นคนแปลกหน้าที่เธออยากเจอน้ำใส ๆ ก็ไหลออกจากตาสองข้างด้วยควา

  • ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล   พิเศษตอน 2 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล

    หลายวันผ่านไปเกือบเหลืออีกเพียงสามสัปดาห์สุดท้ายของการตั้งครรภ์ ศรีอัมพรเองก็เห่อหลานใช่เล่นกดสั่งของเตรียมคลอดมาไว้เต็มบ้าน ไม่เว้นแม้กระทั่งไซมัสเขมมิกาและเก็นชิ ยอมทิ้งงานเพื่อบินกลับมารอรับขวัญหลานสาวที่ใกล้จะลืมตาดูโลกในอีกเร็ววันด้วยความตื่นเต้นกันถ้วนหน้า“รีบ ๆ เข้ามาจัดเลย ไว ๆ”เสียงของศรีอัมพรออกคำสั่งกับพนักงานราวห้าหกคนเสียงดังให้รีบขนของลงจากรถคันใหญ่เข้าในบ้านหลังโต จนทำให้ร่างบางที่นอนหลับกลางวันสะดุ้งตื่นกับเสียงที่รบกวนมิเรย์เมื่อได้ยินจึงใช้มือขยี้ดวงตาพลางยันตัวค่อย ๆ ลุกขึ้นนั่งงัวเงีย จากนั้นก็ลุกเดินไปแหวกม่านดูว่าเสียงคนกำลังทำอะไร“เฮ่อ ปวดหลังจัง”ร่างบางเอ่ยพูดพร้อมกับใช้มือพยุงท้องโต ๆ ขณะมือที่ว่างอีกข้างก็จับกระดูสันหลังเอนตัวคลายความปวด สักพักก็เดินหมุนตัวกลับมาที่เตียงนอนนุ่มด้านแม็กซ์เวลเมื่อรู้ว่าใกล้กำหนดคลอดของมิเรย์เข้ามาเรื่อย ๆ ก็ไปทำงานแค่เพียงครึ่งวันแล้วกลับบ้าน เนื่องจากกลัวว่ามิเรย์จะคลอดก่อนกำหนด มิเรย์เดินกลับมานั่งที่เตียงไม่นานแม็กซ์เวลก็เปิดประตูห้องเข้ามา“วันนี้แม่อยากให้เธอย้ายลงไปอยู่ชั้นล่าง ท้องโตมากกลัวเดินขึ้นลงลำบาก ไหนจะเท้าบว

  • ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล   พิเศษตอน 1 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล

    “ทำเป็นปากหวานตลอด”ไม่พูดเปล่า มือเรียวบางยังจับคางแม็กซ์เวลส่ายไปมาอย่างหมั่นเขี้ยว ด้านแม็กซ์เวลเมื่อเห็นมิเรย์ทำเช่นนั้นจึงยิ้มหวานพลางเอ่ยถามน้ำเสียงปกติออกไป“จะอาบน้ำตอนไหน อาบน้ำได้แล้วมั้ง”เนื่องจากเข้าสู่เดือนที่แปดท้องมิเรย์โตมากจนไม่สามารถทำความสะอาดตัวได้ทั่วถึง แม็กซ์เวลจึงมีหน้าที่ดูแลในเรื่องนี้เพิ่ม เขินก็เขินแต่จะทำไงได้..“อาบเลยก็ได้จะได้เตรียมตัวลงไปทานข้าวเย็นกัน”เมื่อเห็นพระอาทิตย์ใกล้ตกมิเรย์จึงเอ่ยตอบไปอย่างไม่ขัด พูดจบร่างบางก็ยันตัวลุกขึ้นพร้อมกับพยุงท้องโต ๆ ของเธอเดินเข้าห้องแต่งตัวเพื่อถอดชุดเดรสออก“มานี่เดี๋ยวลองทำนี่ให้ดู ไปอ่านเจอมาเขาบอกจะสบาย”ร่างสูงโปร่งเดินดิ่งมาหาร่างบางที่กำลังจะถอดชุดเดรสลงตะกร้า จากนั้นก็โอบเอวมิเรย์จากด้านหลังแล้วพยุงท้องของเธอขึ้น ทว่าร่างบางกลับตกใจ“จะทำอะไร ทำได้เหรอ”“ทำได้ อยู่เฉย ๆ เขาบอกว่าจะชวนให้หายปวดหลังได้ด้วยนะ”ไม่เพียงแค่พูดแม็กซ์เวลยังวางมือหนาลงเบา ๆ พยุงท้องโต ๆ ของมิเรย์ขึ้นต่อ มิเรย์เมื่อเห็นแบบนั้นก็ไม่ว่าอะไร ขณะดวงตาคู่สวยก็มองว่าแม็กซ์เวลจะทำอะไรต่อแล้วสิ่งที่ทำมันดีจริงไหม ทว่าสิ่งที่แม็กซ์เวลทำมันทำให

  • ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล   ตอนที่ 66 ปราบเซียนมาเฟียแม็กซ์เวล

    ช่วงค่ำของวันของวันหลังจากทั้งคู่เดินลงไปทานข้าวเสร็จ ก็พากันกลับมาห้องนอนมิเรย์เองก็ไม่ลืมที่จะกินยาบำรุงแล้วเดินไปแปรงฟันในห้องน้ำ จากนั้นก็เดินมานั่งลงเตียงนอนนุ่มเตรียมตัวเข้านอน ทว่าก่อนนอนก็ยังคงต้องเปิดเพลงในตัวจิ๋วฟังพร้อมทั้งเปิดไฟฉายส่องกระตุ้นพัฒนาการ“ฉันขอทำนะ เธอทาออยโลชันไปยัง”“ทาแล้ว”พูดจบแม็กซ์เวลก็หยิบไฟฉายมาส่องที่หน้าท้องกลม ๆ ของมิเรย์เพื่อกระตุ้นการมองเห็นของเจ้าจิ๋วในครรภ์ ขณะที่เจ้าจิ๋วที่อยู่ในครรภ์เมื่อโดนไฟฉายส่องก็ดิ้นถีบท้องมิเรย์ใหญ่“แรงดีจริง ๆ เธอจะตั้งชื่อลูกว่าอะไร”“ฉันอยากตั้งชื่อว่ามิลิน นายคิดว่าไง”“มิลิน ที่แปลว่าฉลาด ใช่ไหม”แม็กซ์เวลพูดพร้อมกับแสดงท่าทางใช้ความคิด ขณะมือหนาก็ยังส่องไฟฉายกระตุ้นพัฒนาการต่อ ทางด้านมิเรย์เมื่อได้ยินแม็กซ์เวลพูดเช่นนั้นจึงพูดต่อ“อือหึ นายรู้ความหมายได้ยังไง”“ก็ฉันฉลาดไง”สิ้นเสียงทะเล้นของแม็กซ์เวล มิเรย์จึงเบ๊ปากมองบนขึ้นด้วยความหมั่นไส้กับความมั่นในครั้งนี้ ก็จริงอย่างที่แม็กซ์เวลพูดนั่นแหละ จากนั้นทั้งคู่ก็เล่านิทานให้ลูกน้อยฟัง“สรุปนายโอเคไหม? ที่ฉันจะตั้งชื่อลูกชื่อมิลิน”“โอเคสิ เธอว่าไงฉันก็ว่างั้น”ริมฝี

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status