(๓) แคว้นตงระส่ำระสาย

๓

แคว้นตงระส่ำระสาย

         แม้ฮองเฮาจะพยายามปิดข่าวแล้ว แต่ข่าวระหว่างฮ่องเต้กับองค์หญิงรองก็เล็ดลอดออกมานอกวังอยู่ดี

         ที่ผ่านมาฮ่องเต้แคว้นตงสร้างภาพลักษณ์อันดีงามให้ตัวเองมาตลอด คนที่ทราบข่าวจึงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

         “องค์หญิงรองปลิดชีพจนเองเช่นนั้นหรือ”

         ในตลาดเช้าวันนี้ หัวข้อสนทนายังคงเป็นผู้สูงศักดิ์แห่งแคว้น ตอกย้ำข่าวลือก่อนหน้าให้เป็นจริงยิ่งขึ้น

         คนปล่อยข่าวซึ่งกำลังนั่งทานโจ๊กอยู่ถึงกับยิ้มกริ่ม แม้หู่ชิงจะรู้สึกสงสารองค์หญิงรองอยู่บ้าง แต่เมื่อคิดว่าน้องสาวตนต้องตายอย่างอนาถเพราะคำสั่งของฮ่องเต้เช่นกัน ความรู้สึกผิดบาปในใจจึงสลายหายไปในทันที

         “นี่เพียงแค่เริ่มต้น”

         เฟิ่งเฟยยิ้มกริ่ม คืนนี้นางจะร่ายเวทบทใหม่ให้ฮ่องเต้ผู้นี้หลงในกามอารมณ์อย่างแท้จริง นอกจากจะทำระยำกับบุตรตนแล้ว ยังออกคำสั่งให้เมียชาวบ้านมาอุ่นเตียงให้ด้วย

         “ขุนนางในราชสำนักมีเพียงตระกูลเดียวเท่านั้นที่เป็นกลาง นอกนั้นล้วนอยากเด็ดปีกข้าทั้งสิ้น นอกจากตระกูลชิงแล้ว ท่านสามารถใช้งานได้เต็มที่”

         หู่ชิงเอ่ยเสียงเหี้ยมเกรียม 220 ชีวิตในตระกูลหู่ต้องไม่ตายเปล่า!

         “ได้ แบบนี้ก็ดีเช่นกัน ยิ่งวุ่นวายยิ่งดี”

         เฟิ่งเฟยไม่ได้ช่วยหู่ชิงเพราะเขาเป็นสมาชิกคนแรกของหมู่บ้านเท่านั้น แต่นางอยากให้บิดาผู้บ้าอำนาจของตนตามล้างตามเช็ดเรื่องนี้ให้!

         ตกกลางคืนเฟิ่งเฟยก็ปฏิบัติตามแผนที่วางไว้ในใจ ฮ่องเต้ผู้นอนกระสับกระส่ายลืมตาขึ้น

         สั่งการให้องครักษ์ไปนำตัวฮูหยินใหญ่ของเสนาบดีฝ่ายขวาเข้าเฝ้า พร้อมจับนางอุ่นเตียงโดยไม่สนใจใครหน้าไหน สร้างความขุ่นเคืองใจให้เสนาบดีคู่พระทัยนัก

         และเหตุการณ์ยิ่งหนักข้อขึ้นไปอีก เมื่อเหล่าฮูหยินของขุนนางคนสำคัญล้วนถูกกระทำไม่ต่างกัน

         ฟางเส้นสุดท้ายได้ขาดลงเมื่อมีอยู่คืนหนึ่ง ฮ่องเต้สุนัขได้ออกคำสั่งให้องครักษ์ไปจับตัวฮูหยินสาวของแม่ทัพน้อยซึ่งกำลังตั้งครรภ์อยู่มาร่วมประเวณี 

         ขุนนางทั้งฝ่ายบู๊ฝ่ายบุ๋นลุกขึ้นต่อต้าน ฝ่ายหนึ่งสนับสนุนฮองเฮาโดยให้องค์รัชทายาทขึ้นครองราชย์แทน ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งซึ่งเป็นฝ่ายกบฏหลบซ่อนอยู่แล้วสนับสนุนชินอ๋อง 

         การต่อสู้แย่งชิงอำนาจเกิดขึ้น แคว้นตงระส่ำระสายจนแคว้นข้างเคียงสบโอกาสโจมตีเมืองหน้าด่านแล้วยึดครองได้สำเร็จ

         เมื่อมีศึกนอก ภายในแคว้นจึงไม่อาจต่อสู้กันได้อีกต่อไป มีคนเสนอให้ตามแม่ทัพหู่ชิงกลับมารับตำแหน่ง เพื่อต่อต้านทัพหลวงของแคว้นชิงไฮ้

         “อยากกลับไปรับตำแหน่งหรือไม่”

         เสียงหวานเอ่ยถามขึ้น สองร่างเปล่าเปลือยในน้ำตกกอดกันแนบแน่น พวกเขาเพิ่งผ่านกิจกรรมเข้าจังหวะมาสด ๆ ร้อน ๆ

         แต่ไฟพิศวาสก็ยังครอบงำทั้งคู่ไม่เสื่อมคลาย

         หู่ชิงจุมพิตริมฝีปากนุ่มอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย บีบอกนุ่มเล่นอยู่นานกว่าจะยอมตอบคำถามของหญิงสาว

         “แล้วแต่ว่าผู้ที่เจรจาจะเป็นใคร”

         “เจ้าหวังให้เป็นผู้ใด”

         “ชินอ๋อง”

         เฟิ่งเฟยพยักหน้าแล้วออกคำสั่งลูกสมุนให้ไปชี้นำชินอ๋องมาทางนี้ นางเห็นด้วยที่เขาเลือกชินอ๋องแทนองค์รัชทายาท 

         “ชินอ๋องจะได้เป็นฮ่องเต้หรือไม่ ล้วนอยู่ที่เจ้าแล้ว”

         องค์รัชทายาทยังไม่ได้ขึ้นครองราชย์เพราะฮ่องเต้สุนัขยังมีชีวิตอยู่ เพียงแค่ไม่ได้ออกว่าราชการเท่านั้น กอปรกับมีศึกนอก ทุกคนจึงให้ความสนใจต่อเรื่องนี้ ถึงขั้นมีขุนนางประชุมกันอย่างลับ ๆ

         ผู้ใดที่ปราบแคว้นชิงไฮ้ได้ จะสนับสนุนให้เป็นฮ่องเต้คนต่อไป

         “หากข้าไปรับตำแหน่งแล้วท่านจะทิ้งข้าหรือไม่”

         เสียงทุ้มเอ่ยถามอย่างเศร้าใจ ตอนนี้เขาไม่อยากแยกจากนางเลยสักนิด ด้วยกลัวว่าหลังจากที่เขาจากไป นางจะไปมีชายอื่น

         “เจ้าเกิดมาเพื่อเป็นแม่ทัพ ข้ามาที่นี่เพื่อความสำราญ ข้าไม่สัญญาว่าจะมีเจ้าเพียงคนเดียว แต่สัญญาว่าจะไม่ทอดทิ้งเจ้าแน่นอน”

         เสียงจริงใจของนางทำให้หู่ชิงเชื่อใจ ตระหนักได้ถึงฐานะตน 

         “ข้าเข้าใจแล้ว และสัญญาว่าจะไม่ปันใจให้หญิงใด ร่างกายนี้จะเป็นของท่านเพียงผู้เดียว”

         เฟิ่งเฟยยิ้มรับไม่ได้เอ่ยออกไป เพราะต่อให้เขาไม่สัญญา เขาก็ไม่อาจมีใครได้อีกแล้ว

         “เจ้าต้องเป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว”

         เพราะกลิ่นอายปีศาจในกายข้าได้จองจำเจ้าไปตลอดทั้งชีวิตแล้ว!