แชร์

บทที่ 768

ผู้เขียน: มู่โร่ว
พูดจบ เขาก็โขกศีรษะด้วยเสียงที่ดังก้องและหนักแน่น

เย่มู่มู่ได้สติในทันที แล้วรีบพยุงเขาขึ้นมา

“เจ้า เจ้าคือแม่ทัพเฉินขุย เจ้ามาที่นี่ได้ยังไงกัน!”

เฉินขุยกำลังจะอธิบาย ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องดังขึ้น

มีคนหล่นลงมาที่พื้น

คนที่มาในครั้งนี้เป็นสตรี นางสวมชุดกระโปรงยาวสีเขียวคราม บนศีรษะหวีเป็นมวยแบบโบราณ

ปักด้วยปิ่นปักผมแบบเรียบง่าย

เมื่อนางเห็นเฉินขุยคุกเข่าอยู่ที่พื้น กำลังเตรียมจะหัวเราะ

ทันใดนั้นก็มองเห็นเย่มู่มู่!

“คุณหนู่เย่?”

เย่มู่มู่มองเห็นนางแวบแรก ก็เข้าใจได้ในทันที “หยางชิงเหองั้นหรือ?”

หยางชิงเหอพยักหน้าอย่างรัวเร็ว “ใช่ใช่ใช่ ดีใจมากที่ได้พบคุณนะคะ!”

เย่มู่มู่ยื่นมือออกมาเพื่อจับมือทักทายเธอ

เฉินขุยยืนขึ้น แล้วลองยื่นมือที่ดำคล้ำออกมา

เย่มู่มู่จับมือทักทายเขาอย่างแผ่วเบา “สวัสดีค่ะ แม่ทัพเฉินขุย!”

เฉินขุยใจเต้นราวกับกลอง!

เขาได้จับมือกับท่านเทพ!

มือของท่านเทพเชียวนะ~

เธอเหมือนกับเทพธิดาอย่างไรอย่างนั้น

น้ำเสียงของเธอน่าฟังยิ่งนัก ไพเราะจับใจราวกับนกขมิ้นที่ออกมาจากหุบเขา

เย่มู่มู่เห็นป้าหลิวยังเป็นลมอยู่ที่หน้าประตู เธอจึงเดินเข้าไปหมายจะกดจุดเหรินจงให้กับป
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 770

    เมื่อได้ยินเสียงที่แก่ชราและห่อเหี่ยวของผู้เป็นพ่อ หยางชิงเหอก็ร้องไห้ออกมาเสียงดังยิ่งขึ้นพ่อของเธอรีบปลอบโยน “อย่าร้อง เด็กดี พ่อกับแม่ไม่โทษลูกหรอกนะ เดี๋ยวพ่อจะจองตั๋วเครื่องบิน พรุ่งนี้จะบินไปหา ลูกไม่ต้องกลับมาที่บ้าน พ่อกับแม่จะไปหาลูกเอง!”“เห็นลูกสบายดี พวกเราถึงจะวางใจ!”เย่มู่มู่ส่งกระดาษเช็ดหน้าให้เธอ!เมื่อเห็นหยางชิงเหอสะอึกสะอื้น น้ำไหลออกมาราวกับน้ำพุที่ไม่สามารถหยุดไหลได้เธอก็อิจฉามากเช่นกัน อย่างน้อยพ่อแม่ของหยางชิงเหอก็ยังมีชีวิตอยู่แต่เย่มู่มู่และพ่อแม่ของเธอ อยู่คนละโลกไม่สามารถพบเจอกันได้อีกแล้วเธอสละพื้นที่บริเวณระเบียงให้กับหยางชิงเหอ ส่วนตนเองถอยออกมาเธอสั่งซื้อเสื้อผ้าของแม่ทัพเฉินขุย ซื้อไซซ์ใหญ่ที่สุด รวมถึงรองเท้าและเสื้อผ้าทั้งด้านในและนอกอีกหลายชุดสำหรับคนที่สูงกว่าหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร แล้วให้ทางแพลตฟอร์มนำมาส่งสั่งเสื้อผ้าที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ชุดลำลอง แล้วก็ชุดพนักงานบริษัทสำหรับใส่ทำงานอีกสองชุด รวมถึงรองเท้าให้กับหยางชิงเหอ แล้วให้ทางแพลตฟอร์มนำมาส่งเมื่อทำทั้งหมดเสร็จแล้ว เธอก็เปิดคอมพิวเตอร์ แล้วเข้าสู่หน้าตลาดหุ้นในเวลานี้ ต

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 769

    เย่มู่มู่เห็นว่าเขาชอบ “ตอนที่แม่ทัพเฉินกลับไป ข้าจะให้คนเตรียมโคมไฟระย้าคริสตัลสักสองสามดวงเอากลับไปให้ฮูหยินของท่านด้วย!”เฉินขุยดีใจอย่างมาก รีบประสานมือโค้งคารวะอย่างรวดเร็ว “ขอบคุณท่านเทพ!”“หลูหมิง เจ้าพาแม่ทัพไปเดินดูรอบ ๆ หลังจากล้างหน้าล้างตาแล้วค่อยไปกินข้าวพร้อมกันที่ชั้นล่าง”“ขอรับท่านเทพ!”หลังจากที่ทั้งสองคนออกไปจากห้องแล้ว ก็ได้ยินเสียงอุทานด้วยความประหลาดใจของเฉินขุยระเบิดออกมา“ว้าว สิ่งที่แขวนแกว่งไปแกว่งมานี่คืออันใดกัน? ไยถึงสามารถแสดงมาตรส่วนของเวลาได้ด้วยตนเองเล่า?”“เหตุใดเจ้าไม่ต้องเปิดปุ่มเปิดปิด ดวงไฟก็สามารถสว่างได้ด้วยตนเองเล่า”เย่มู่มู่มองดูหยางชิงเหอที่ยังคงโทรศัพท์อยู่ จึงอยากไปดูเพื่อปลอบโยนเธอสักหน่อยดูว่ามีอะไรที่สามารถช่วยเหลือเธอได้บ้างทันใดนั้น ก็มีเสียงร้องอย่างตกใจดังออกมาจากชั้นบน“ว้าว น้ำในถังนี้สะอาดยิ่งนัก ดื่มไม่ได้อย่างนั้นหรือ?”“ใช้ล้างชักโครกได้เท่านั้นหรือ? ของดีเสียหายหมด!”ทางด้านระเบียง ตั้งแต่วินาทีที่หยางชิงเหอโทรศัพท์หาแม่ น้ำตาของเธอก็ไหลออกมาราวกับสายฝนหมายเลขโทรศัพท์ของแม่ยังไม่ได้ยกเลิก ยังสามารถโทรติดต่ออยู่

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 768

    พูดจบ เขาก็โขกศีรษะด้วยเสียงที่ดังก้องและหนักแน่นเย่มู่มู่ได้สติในทันที แล้วรีบพยุงเขาขึ้นมา“เจ้า เจ้าคือแม่ทัพเฉินขุย เจ้ามาที่นี่ได้ยังไงกัน!”เฉินขุยกำลังจะอธิบาย ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องดังขึ้นมีคนหล่นลงมาที่พื้นคนที่มาในครั้งนี้เป็นสตรี นางสวมชุดกระโปรงยาวสีเขียวคราม บนศีรษะหวีเป็นมวยแบบโบราณปักด้วยปิ่นปักผมแบบเรียบง่ายเมื่อนางเห็นเฉินขุยคุกเข่าอยู่ที่พื้น กำลังเตรียมจะหัวเราะทันใดนั้นก็มองเห็นเย่มู่มู่!“คุณหนู่เย่?”เย่มู่มู่มองเห็นนางแวบแรก ก็เข้าใจได้ในทันที “หยางชิงเหองั้นหรือ?”หยางชิงเหอพยักหน้าอย่างรัวเร็ว “ใช่ใช่ใช่ ดีใจมากที่ได้พบคุณนะคะ!”เย่มู่มู่ยื่นมือออกมาเพื่อจับมือทักทายเธอเฉินขุยยืนขึ้น แล้วลองยื่นมือที่ดำคล้ำออกมาเย่มู่มู่จับมือทักทายเขาอย่างแผ่วเบา “สวัสดีค่ะ แม่ทัพเฉินขุย!”เฉินขุยใจเต้นราวกับกลอง!เขาได้จับมือกับท่านเทพ!มือของท่านเทพเชียวนะ~เธอเหมือนกับเทพธิดาอย่างไรอย่างนั้นน้ำเสียงของเธอน่าฟังยิ่งนัก ไพเราะจับใจราวกับนกขมิ้นที่ออกมาจากหุบเขาเย่มู่มู่เห็นป้าหลิวยังเป็นลมอยู่ที่หน้าประตู เธอจึงเดินเข้าไปหมายจะกดจุดเหรินจงให้กับป

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 767

    เย่มู่มู่กำลังโทรศัพท์อยู่ โทรศัพท์สายนี้โทรมานานมากแล้วเหวินเหลียนเยว่กับทนายความบินมาถึงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตอนที่ไปยังฟู่ลี่กรุ๊ป ถูกขัดขวางเอาไว้นอกประตูไม่สามารถเข้าไปภายในบริษัทได้เธอกำลังโทรศัพท์ไปแก้ไขปัญหานี้และจางเฉินซีที่อยู่ในเที่ยวบินหลังจากพวกเขา กำลังซื้อหุ้นของฟู่ลี่กรุ๊ปบนเครื่องบิน เพื่อดึงราคาหุ้นให้ขึ้นมาอย่างต่อเนื่องทว่าเงินทุนจำนวนสามพันล้านที่อยู่ในมือเหลืออยู่ไม่มากนักเขาบอกว่ามีคนขายหุ้นอย่างมีเจตนาร้าย ทว่าไม่สามารถต้านทานนักลงทุนรายย่อยที่เข้ามาได้ จึงถูกกลืนไปจนหมดชื่อเสียงของคุณชายตระกูลจางของเขา ยังคงมีประโยชน์ในตลาดหุ้นอยู่บ้างนักลงทุนรายย่อยแทบจะพุ่งเป้ามาที่เขาเขาเพิ่งจะเข้าสู่ตลาดหุ้น ก็ถูกพาดหัวข่าวว่าเงินลงทุนระยะสั้นของตระกูลจางเข้าสู่ตลาด และกระตุ้นความกระตือรือร้นจากนักลงทุน!เขาให้เย่มู่มู่โอนเงินเข้าไป เพื่อรับประกันว่าหุ้นจะยังคงเพิ่มขึ้นเป็นสีแดงอย่างต่อเนื่องในวันพรุ่งนี้!เย่มู่มู่โอนเงินสองพันห้าร้อยล้านให้เขา!จากนั้น เธอก็โทรศัพท์หาฮ่าวอี้ ฮ่าวอี้เพิ่งจะขับรถคุ้มกันเซิ่นอันเพื่อนำของโบราณไปขายหลังจากที่เขารับโทรศัพท

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 766

    หยางชิงเหอให้แท็บเล็ตไว้กับเด็กสาวเพื่อร่ำเรียนหลักสูตรระดับประถมศึกษาในยุคปัจจุบัน นางกับหยางซีจะได้เรียนด้วยกันนางขยันเรียนอย่างมาก และพยายามเป็นคนที่มีประโยชน์ต่อหยางชิงเหอสิบกว่าปีที่ผ่านมานางใช้ชีวิตท่ามกลางวิกฤตอย่างไร้จุดหมาย คนเดียวที่ทำให้นางเชื่อใจและรู้สึกปลอดภัยได้ก็คือหยางชิงเหอตอนนี้ต้องแยกจากชิงเหอช่วงระยะเวลาหนึ่ง ไม่รู้ว่าเด็กสาวจะร้องไห้จนอยู่ในสภาพไหนเมื่อใกล้จะเดินถึงหน้ากระโจมของท่านแม่ทัพใหญ่เสี่ยวเถาก็เช็ดน้ำตา แล้วนำห่อสัมภาระของหยางชิงเหอส่งให้นางแม้ว่าจะยังอาลัยอาวรณ์ ก็กัดฟันกล่าวอย่างสะอึกสะอื้นว่า “คุณหนู หากท่านมีชีวิตที่ดีอยู่ในโลกของท่าน ก็ไม่ต้องกลับมาอีกแล้วเจ้าค่ะ!”เมื่อหยางซีได้ฟังดังนั้น ก็ดึงเอาไว้พลางงร้องไห้โฮและถูกชีเหนียงรีบปิดปากไว้อย่างรวดเร็วนางกล่าวด้วยดวงตาแดงก่ำว่า “คุณหนู เข้าไปเถิดเจ้าค่ะ มีข้าอยู่ พวกเด็ก ๆ ไม่อดหรอก”หยางชิงเหอรับห่อสัมภาระไว้ พลางพยักหน้าให้กับชีเหนียงจากนั้นก็มองไปยังเสียวอู่ หลีชิง และสวีจู้ “ช่วงที่ข้าไป พวกเจ้าดูแลพวกเขาทั้งสามคนให้ดี เมื่อข้ากลับมาจะเอาของขวัญมาฝากพวกเจ้า”เมื่อสหายทั้งสา

  • ปีแห่งภัยอดอยาก ฉันขายวัตถุโบราณเลี้ยงดูท่านแม่ทัพ   บทที่ 765

    ครึ่งชั่วยามต่อมา ฮูหยินเฉินได้ก็พาเหล่าลูก ๆ มาส่งเฉินขุยด้วยดวงตาที่รื้นไปด้วยน้ำตา อนุภรรยาทั้งสองคนร้องไห้สะอึกสะอื้น ส่งเฉินขุยอย่างอาลัยอาวรณ์กลัวว่าเฉินขุยจะไปแล้วไม่กลับมาในความเข้าใจของพวกนาง สถานที่ที่ท่านเทพอาศัยอยู่คือแดนสวรรค์ มีวิชาอาคมและยาวิเศษหลากหลากชนิด สามารถทำให้มนุษย์มีอายุยืนยาวไม่แก่เฒ่า...หากเฉินขุยถูกแดนสวรรค์ล่อลวงไป และไม่เต็มใจกลับมาสตรีเช่นพวกนางทั้งสามคน เลี้ยงดูลูกห้าคน ควรจะทำเช่นไรดีเล่า?เฉินขุยกลับกล่าวอย่างสบาย ๆ ว่า “วางใจเถิด ท่านเทพจะต้องให้ข้ากินอิ่มนอนหลับอย่างแน่นอน!”“ใช่แล้วฮูหยิน ของที่ให้เจ้านำมา นำมาแล้วใช่หรือไม่?”ฮูหยินเฉินหยิบกล่องที่ประณีตงดงามใบหนึ่งออกมา ด้านในคือเครื่องประดับที่ประดับประดาด้วยทับทิมสร้อยคอ ต่างหู กำไลข้อมือ ปิ่นปักผม ปิ่นระย้า...ทั้งชุดจำนวนสิบแปดชิ้นต่อให้ตระกูลชนชั้นสูงและขุนนาง ก็เป็นสิ่งที่งดงามและล้ำค่าอย่างยิ่ง“ท่านพี่ ใส่เครื่องประดับเอาไว้เรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ!”“ข้านำหีบทองหยวนเป่ามาด้วยเจ้าค่ะ ท่านไปที่นั้นจำเป็นต้องมีค่าใช้จ่าย เอาติดตัวไปเถิดเจ้าค่ะ!”เฉินขุยเปิดหีบออกมา ด้านในมีทอง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status