LOGINShare
7 ห้ามรังแกน้อง
Last Updated:
2025-08-29 01:24:08“ไม่ค่ะ อันที่จริงก็รู้ตัวคนทำแล้ว เจ้าของร้านเปิดกล้องให้ดู เมย์เจ็บใจมากเลยค่ะแต่ก็ทำอะไรไม่ได้”
“ร้านอยู่ที่ไหนป้าจะพาไปแจ้งความ”
“ไม่ต้องถึงกับแจ้งความหรอกค่ะ เมย์ไม่เป็นไรต่อไปเมย์จะระวังให้มากขึ้น”
“ถือว่าฟาดเคราะห์ไปนะลูก ต่อไปมีเรื่องแบบนี้ให้รีบโทรหาป้าเลยนะ” คุณหญิงบอกพร้อมกับลูบศีรษะอย่างเอ็นดูก่อนเอ่ยต่อ “ขวัญเอยขวัญมานะลูก ป้าไม่น่าใจอ่อน ยอมให้หนูมาเองเลย”
“ไม่ใช่ความผิดของคุณป้าหรอกค่ะ เมย์แค่โชคร้าย …คุณป้าคะ”
“ว่ายังไงลูก”
“เมย์อยากไปเยี่ยมแม่ค่ะ”
“หนูพึ่งมาเหนื่อย ๆ ขึ้นไปพักผ่อนก่อนเถอะ เดี๋ยวช่วงเย็น ๆ ป้าจะพาไป”
“ค่ะ”
“ไปกินข้าวกันก่อนดีกว่า”
“เมย์ยังไม่หิว ถ้าคุณป้าไม่ว่าอะไรเมย์ขอขึ้นไปจัดของก่อนนะคะ”
“ได้จ้ะตามใจ ถ้าหิวก็บอกหนูนาได้เลยนะ”
เมื่อเจ้าของบ้านอนุญาต เมธาวีจึงหมุนตัวเดินกลับขึ้นห้องแต่ต้องชะงัก เมื่อเจอชายร่างท้วมหนวดเครารุงรังเดินลงมาพอดี เธอสะบัดหน้าใส่เขา ก่อนรีบเดินสวนขึ้นไปทันที เห็นดังนั้นเขาก็อดที่จะหยอกล้อเธอหน่อยมิได้
“ระวังคอจะหักเอานะสะบัดแรงขนาดนั้นน่ะ” เขาบอกให้ได้ยินกันเพียงสองคน เมธาวีไม่ต่อปากต่อคำเร่งฝีเท้าเดินขึ้นบันไดต่อ
“กรลงมาพอดีเลย มาทานข้าวกับแม่ก่อน แม่มีเรื่องจะคุยด้วย”
“ครับ”
“เมื่อกลางวันเกิดเรื่องอะไรกันขึ้น แม่ได้ยินเสียงเราโวยวาย”
“เปล่านิครับ”
“กร” คุณหญิงแก้วฤดีมองด้วยสายตาดุอย่างรู้ทัน
“กลัวแล้วครับบบ มีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย”
“เข้าใจผิดเรื่องอะไร” เมื่อเลี่ยงไม่ได้เขาจำต้องเล่าเหตุการณ์วันนี้ทั้งหมดให้มารดาฟัง เว้นเสียแต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่
“ก็ไม่แปลกที่น้องจะคิดแบบนั้น ดูสภาพตัวเองสิ ผมเผ้ารุงรัง ไปตัดสักทีได้มั้ยลูก แม่อยากได้ลูกชายคนเดิมกลับมา ชีวิตเป็นของเรา ถ้าเราไม่รักตัวเองแล้วใครจะมารักเรา”
“คุณแม่ครับ”
“ตามใจแต่ก็แค่บอกไว้ แล้วเรื่องหน้าบ้านล่ะที่ยืนเถียงกันเกิดอะไรขึ้น”
“ไม่มีอะไรครับ แค่บีบแตรให้สองคนนั้นหลบรถเฉย ๆ”
“จริงนะ อย่าให้แม่รู้นะว่าแกไปรังแกน้อง”
“ทำไมผมต้องทำแบบนั้นด้วยละครับ”
“ไม่รู้สิ ก็เรามันนิสัยไม่ดี แม่ไม่ไว้ใจเท่าไหร่หรอกนะ”
“คุณแม่! นี่ผมลูกชายคุณแม่นะครับ”
“เอาละ ๆ เรื่องที่ผ่านมาแล้วก็ให้ผ่านไป แต่ต่อจากนี้กรต้องช่วยแม่ดูแลน้องด้วยนะ อะไรช่วยได้ก็ช่วยน้องหน่อย น้องมาฝากผีฝากไข้ เราเป็นเจ้าบ้านก็ต้องต้อนรับช่วยเหลือ”
“แล้วหนูเมย์ของคุณแม่นี่ยังไงกันครับ ไปเจอกันได้ยังไง”
หนึ่งเดือนก่อนหน้า
เสียงหัวเราะดังกระหึ่มจากการนั่งดูซีรีส์สุดโปรด Business Proposal EP2 ที่สนุกจนไม่อาจรอให้ถึงบ้านก่อนได้จนเมธาวีต้องจอดรถแวะดูระหว่างทางอย่างทนไม่ไหว ฉากที่นางเอกกับเพื่อนรักเมาหนัก จนตำรวจต้องพาไปส่งบ้าน ทำเอาหญิงสาวหลุดหัวเราะออกมาคนเดียวอย่างคนบ้า
“ฮ่า ๆ โอ๊ย ฮามากฉากนี้จะฮาไปไหนเนี่ย อยากมีเพื่อนที่เมาไปด้วยกันแบบนี้จัง” เสียงหัวเราะสดใสดังอยู่ภายในรถที่จอดอยู่ริมจุดชมวิวเนินนางพญาจันทบุรี ยามนี้แสงพระอาทิตย์สีเหลืองอ่อนผ่องใสในเย็นวันศุกร์สุดสัปดาห์เริ่มละขอบฟ้าแล้ว วันหยุดที่หลายคนต่างหนีความวุ่นวายในเมืองกรุงมาพักผ่อนกับธรรมชาติ
เมย์ เมธาวีบัณฑิตจบใหม่ป้ายแดง เธออาศัยอยู่กับมารดาเพียงสองคนเนื่องจากบิดาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว หญิงสาวช่วยมารดาส่งเต้าหู้นมสดไปตามร้านต่าง ๆทั่วจังหวัดจันทบุรี เธอทำเช่นนี้จนเรียนจบ วันนี้ก็เช่นกันเธอออกมาส่งเต้าหู้นมสดเรียบร้อยแล้ว
ระหว่างทางกลับบ้านนั้นก็เหลียวไปเห็นรถเก๋งคันหรูราคาหลายล้านจอดอยู่ริมทาง โดยด้านนอกมีกลุ่มวัยรุ่นชายยืนถือไม้ชี้เข้าไปด้านในรถอย่างหาเรื่อง เธอมองผ่านกระจกรถที่ใสทำให้เห็นว่าด้านในเป็นผู้หญิงมีอายุ แต่งตัวดีมีสีหน้าหวาดกลัว
เมื่อเห็นท่าไม่ดีก็ไม่รอช้า หักพวงมาลัยเข้าไปหาพร้อมบีบแตรยาวใส่กลุ่มวัยรุ่นเสียงดังสนั่น ชาวบ้านและรถที่ขับผ่านไปมาเห็นความผิดปกติ เริ่มออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น ชาวบ้านแถวนี้จะช่วยกันดูแลความเรียบร้อยของชุมชนไม่ให้เกิดเรื่องไม่ดี
เพราะนี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญของจังหวัด เป็นแหล่งรายได้ของชาวบ้าน ทุกคนจึงต้องช่วยกันเป็นหูเป็นตา
“ทำอะไรกัน” เมื่อเห็นว่ามีชาวบ้านมาแล้ว เมธาวีจึงกล้าลงรถมาอย่างกล้า ๆกลัว ๆ พร้อมกับไม่ลืมถือร่มที่อยู่ในรถติดมือลงมาด้วย
“รีบไปเลยอย่ามายุ่งเรื่องของคนอื่น ถ้าไม่อยากเจ็บตัว” ชายฉกรรจ์คนหนึ่งยืนถือไม้ขู่มาทางเธอ
“ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วยฉันกลัว” ทันทีที่เห็นเธอและชาวบ้านที่เดินมาหลายคน หญิงวัยกลางคนรีบลดกระจกลงเล็กน้อยก่อนตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ
Latest chapter
ป่วนนักนะ รักซะเลย 50 แต่งงานกันนะ
เสียงนกร้องยามเช้าตรู่ปลุกให้คนที่นอนหลับใหลตื่นขึ้น เช้านี้เขารู้สึกสดชื่น เพราะได้นอนหลับเต็มอิ่ม บรรยากาศยามเช้าฟ้าหลังฝน เขาเปิดหน้าต่างรับลม มองไปยังทะเลกว้างด้านหน้า อากาศสดชื่น ท่ามกลางธรรมชาติ“เมย์ ครับ”“อื้อ”“เช้าแล้ว ตื่นได้แล้ว”“เมย์ขอนอนต่ออีกหน่อยค่ะ”“ไม่ได้นะ เดี๋ยวฝนตกอีก”“ถ้าไม่ตื่น รู้ใช่มั้ยว่าต้องโดนอะไร”“อื้อ...ไม่เอาแล้วค่ะ พอแล้ว ตื่นแล้ว”“ไปอาบน้ำเถอะ จะได้ไปหาอะไรกิน”“รู้แล้วค่า”“ทำไมทำหน้าแบบนั้น”“เมย์ไม่สบายใจที่ทำแบบนี้”“แบบไหน”“ที่เรานอนด้วยกัน เราอยู่ในบ้านเดียวกันนะคะ ถ้าคุณลุงคุณป้ารู้จะเป็นยังไง”“ไม่ต้องคิดมากนะ กลับไปพี่จะจัดการเรื่องนี้เอง”“หมายความว่ายังไงคะ”เมธาวีและกรวัฒน์กลับมาถึงบ้านช่วงบ่าย เพราะเมื่อคืนผ่าน
ป่วนนักนะ รักซะเลย 49 ฟ้าร้อง ไฟดับ บรรยากาศเป็นใจ
ร่างบางอ่อนระทวยรู้สึกสายตาพร่ามัว มือที่พยายามดันเขาให้ถอยห่างไร้เรี่ยวแรง ก่อนหน้านี้เขาพยายามอดกลั้นความต้องการของตนเองไม่ให้รักหลับเธอ แต่เธอกับชอบทำตัวน่ารัก ให้เขาอยากสัมผัสอยากอยู่ใกล้ ตอนนี้อารมณ์เขาเตลิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วเมธาวีหน้าแดงก่ำเมื่อเขาลากฝ่ามือสอดใต้ชายเสื้อ สัมผัสผิวเนื้อกายสาว ก่อเกิดความรู้สึกบางอย่าง ร่างกายเริ่มร้อนรุ่ม ยิ่งเขาสัมผัสโดนจุดอ่อนไหว เธอยิ่งควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้ ตอนนี้เธอต้องการมากกว่าแค่การสัมผัส เมธาวีกัดริมฝีปากแน่นกดกลั้นความต้องการของตนเองเพราะรู้สึกอายหากแสดงออกไปริมฝีปากหนาผละออกมองใบหน้าสวย ที่ตอนนี้ราวกับลูกแมวตกน้ำรอให้เขาช่วยเหลือ ใบหน้าหล่อเข้มยิ้มอย่างพอใจ“ผมไม่อยากกินบะหมี่ต่อแล้ว แต่อยากกินอย่างอื่นมากกว่า”ไม่ใช่คำขอแต่เป็นคำบอก เพราะเขาไม่รอคำตอบ ปากหนาโน้มลงครอบครองริมฝีปากบางอีกครั้ง ครั้งนี้รุกเร้าร้อนแรง บราลูกไม้สีเนื้อถูกเขาปลดออกอย่างชำนาญ เผยให้เห็นเนินอกอวบอิ่มน่ามอง มือหนาครอบครอง ลูบไล้บีบเคล้นสัมผัสปลุกเร้าให้ร่างน้อยทรมาน เธอแอ่นอกรับอัตโนมัติเมื่อปลายนิ้วสัมผัสปลายยอดอก
ป่วนนักนะ รักซะเลย 48 ปล่อยตัวปล่อยใจ 18+
“คุณนั่งลงก่อนเดี๋ยวผมทำเอง” เขาบอกปนออกคำสั่ง ก่อนเดินไปปิดหน้าต่างทีละบาน จากนั้นหยิบมือถือขึ้นมาดูพยากรณ์อากาศ“ดูเหมือนว่าพายุจะเข้านะ ผมขอโทษที่ไม่ได้ดูพยากรณ์อากาศก่อนออกมา แถมยังออกมาช้าจนทำให้เรามาถึงนี่เย็น”“ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอกค่ะ งั้นเรากลับกันเลยดีมั้ย”“ตอนนี้ฝนตกหนักและลมกระโชกแรงมาก เรารอให้ฝนซาลงก่อนแล้วค่อยกลับดีกว่า”“แบบนั้นก็ได้ค่ะ” เมธาวีเองก็อยากอยู่บ้านนาน ๆหน่อยไม่ได้กลับนาน“งั้นคุณนอนพักเอาแรงก่อนมั้ยคะ เดี๋ยวฝนหยุดฉันจะปลุก” เธอบอกเพราะเห็นเขาทำงานตั้งแต่เช้ายังไม่ได้พัก แถมยังขับรถให้เธออีกตั้งหลายชั่วโมง“ก็ดีเหมือนกันครับ แล้วให้ผมนอนที่ไหน”“นอนที่ห้องนี้ค่ะ เป็นห้องของแม่”“ผมขอนอนที่ห้องคุณได้มั้ย”“ไม่ได้ค่ะนอนห้องนี้แหละ เดี๋ยวเมย์จะไปเก็บของที่ห้องต่ออีกหน่อย จะได้ไม่กวนคุณ” เธออธิบาย“ก็ได้ครับ”“งั้นรอแป๊บหนึ่งนะคะ เดี๋ยวเมย์ไปเอา
ป่วนนักนะ รักซะเลย 47 หึงหรือไง
เมธาวีรู้สึกตัวตื่นก็รีบควานหาเสื้อผ้าสวมใส่ด้วยความรวดเร็ววิ่งกลับขึ้นห้องก่อนที่ฟ้าสว่างแล้วจะมีคนมาเห็นเข้าเสียก่อน ร่างบางนั่งลงปลายเตียงจับปากตัวเองที่ตอนนี้ยังรู้สึกถึงรสจูบเร่าร้อนของเขาอยู่เลย ยิ่งคิดถึงปลายนิ้วร้อนของเขาตอนสัมผัสตามร่างกาย ยิ่งทำให้ท้องไส้เธอปั่นป่วนเมธาวีเม้มริมฝีปากแน่น ครุ่นคิดอยู่นานจนรู้สึกใบหน้าร้อนเห่อแดงขึ้น ก่อนยิ้มกับตัวเองเมื่อแน่ใจแล้วว่าเธอเองก็รู้สึกไม่ต่างจากเขาจริง ๆ แต่ที่ทำอยู่มันถูกแล้วหรือเธอกำลังรู้สึกผิดที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้กับเขาง่าย ๆอย่างนี้วันนี้ธนนท์มาหากรวัฒน์ที่บ้านอย่างเช่นปกติ แต่ที่ผิดปกติคือทั้งเมธาวีและเพื่อนของเขามีอาการที่ผิดแปลกไปจากทุกวัน จนเขาสงสัย“ไงอารมณ์ดีจังนะมึงวันนี้”“....” พอได้ยินเสียงไอ้เพื่อนรักเท่านั้นแหละ กรวัฒน์ถึงกับหุบยิ้ม พร้อมกับเหล่มองทันที“นะ ไม่ตอบซะด้วยแสดงว่าเกิดเรื่องดี ๆขึ้น” ธนนท์แซวต่อ“เสือก!”“อ่าว ไอ้นี่กูอุตส่าห์เป็นห่วง รีบมาดูเห็นว่าเป็นลมเป็นแล้งไป มาด่ากันซะงั้น เดี๋ยวกูเปลี่ยนจากเพื่อนมึงไปเป็นคู่แข่งเลยดีมั้ย”“หยุดคิดเลย”“แหมๆ! หวงก้างซะด้วย..เฮ้ยนั่นเจ้าตัวมาพอดีเลย” ธนนท์บอกอย
ป่วนนักนะ รักซะเลย 46 ทำตัวไม่ถูก 18+
มื้อเย็นหญิงสาวไม่ได้ลงมาทานข้าว เอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง เพราะไม่พร้อมเผชิญหน้ากับเขา และทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ต่อหน้าทุกคน เธอเลยเลือกที่จะไม่ลงไป จนดึกทนหิวไม่ไหวต้องลงมาหาอะไรรองท้องไม่อย่างนั้นคืนนี้ นอนไม่หลับเป็นแน่ แต่เมื่อลงมากับพบว่าไฟถูกเปิดสว่างแต่กลับไม่มีคนอยู่“เวลากินไม่ลงมากิน ต้องแอบมาดึก ๆดื่น ๆไม่กลัวผีแล้วหรือไง” กรวัฒน์ที่รออยู่แล้วทักขึ้น“ก็ไฟเปิดโล่งขนาดนี้มีอะไรให้ต้องกลัวคะ”“ทำไมมื้อเย็นไม่ลงมาทานข้าวด้วยกัน”“ฉันทำตัวไม่ถูก ไม่กล้ามองหน้าคุณลุงคุณป้า” เขาได้แต่มองแล้วถอนหายใจ ก่อนจะยื่นจานอาหารที่เตรียมไว้ให้เธอ เพราะรู้ว่ายังไงเธอต้องหิวจนทนไม่ไหว“นี่ ของคุณทานก่อนเถอะ” เมธาวีมองที่จานอาหารสลับกับมองหน้าเขา“ผมรู้ว่าคุณจะต้องแอบลงมากลางดึก”“ขอบคุณค่ะ” เมธาวีรับมาก่อนที่จะทานจนหมด โดยมีเขานั่งมองไม่วางตา จนเธอล้างจานเก็บเข้าที่เรียบร้อยเขาก็ยังไม่ยอมไปไหน“ฉันอิ่มแล้ว ขอบคุณสำหรับอาหาร ฉันขอขึ้นไปข้างบนก่อนนะ”“เมย์! ถ้าคุณเป็นแบบนี้ผมจะไปสารภาพกับคุณพ่อคุณแม่ตอนนี้เลย”“อย่านะคะ อย่าพึ่งบอกฉันยังไม่พร้อมจริง ๆ” แขนแข็งแรงถูกเธอรั้งไว้ “เมย์ คุณฟังผมนะ ผ
ป่วนนักนะ รักซะเลย 45 คนนี้ไม่ปล่อยแน่ครับ 18+
“อื้อ! ” ยิ่งยามเขาขยับนิ้วเข้าออกยิ่งทำเธอเสียวสะท้านยกสะโพกขึ้นลงหวังลดความทรมาน ไม่นานอันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วถูกเขารูดลงจนถึงข้อเท้า จุดที่อ่อนไหวที่สุดของหญิงสาวถูกเขากดเน้น หยอกล้อหมุนวนจนร่างน้อยบิดเร้าเด้งหนี แต่สะโพกกับแอ่นรับ“อ้า! อือ” เสียงครางอื้ออึงดังขึ้น เมื่อเห็นเธอเริ่มทรมาน ผ้าขนหนูที่ห่อหุ้มกายไว้ถูกกระตุกเบา ๆจนหลุดออก เผยให้เห็นอาวุธร้ายที่ขยายโตเต็มที่สาวน้อยหลับตาปี๋ด้วยความเขินอาย เขาเห็นดังนั้นยิ่งชอบใจ สองขาของเธอถูกยกแยกออกจากกัน ร่างใหญ่ดันกายลุกขึ้นคร่อมระหว่างกลาง สองขาเรียวห่อตัวเข้าหากันอัตโนมัติตามสัญชาตญาณ แต่ถูกเขาจับแยกออกเช่นเดิม“เมย์ผมต้องการคุณ” เขาบอกขณะมืออีกข้างจับอาวุธร้ายถูไถกลีบกุหลาบนุ่มนิ่มไปมา ทำเธอเสียวสะท้านไปทั่วร่าง ริมฝีปากล่างถูกกัดแน่นพยายามควบคุมสติ“ปล่อยตัวตามธรรมชาติ แล้วคุณจะไม่ทรมาน” เขาบอกด้วยความที่เธออ่อนประสบการณ์ ถูกเขาล่อลวงหน่อยเวลานี้เธอก็เตลิดคล้อยตามเขาได้ง่าย น้ำใส ๆไหลออกมาเมื่อร่างกายเธอพร้อมไม่รอช้าเขากดปลายอาวุธค่อย ๆสอดเข้าไปในกายเธออย่างช้า ๆ มือบางยกดันอกเขาออกอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“อย่าค่ะ อ่า!”“เมย์ผมหยุดไม
You may also like
เมียเด็ก Honey (I hate you)
ลำเจียก42.6K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่230.5K viewsสุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์69.1K viewsบ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
ฉี แม่น้ำสายเก่า154.1K viewsซ่อนรักนายหัว
รินธารา1.8K viewsโซ่ผูกรัก
ดอกอ้อลู่ลม2.0K viewsภรรยาของเขาคือนางร้ายความจำเสื่อม
กุญแจฟา911 viewsเกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว
ทุกย่างก้าวเกิดบุปผา7.2K views
