บทที่14

เอยถามเสียงสั่น เมื่อเห็นคิงห์หยิบกุญแจมือเหล็กจากลิ้นชักข้างเตียง ดวงตาคมกริบสบตาเขานิ่ง ๆ แต่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ที่พุ่งพล่าน

“มึงยั่วกูไม่หยุด งั้นกูจะทำให้มึงจำว่าใครเป็นเจ้าของมึง”

“อ๊ะ… เสี่ย… เอยขอโท…”

เสียงยังไม่ทันจบ มือทั้งสองข้างของเอยก็ถูกตรึงแน่นกับหัวเตียง กุญแจล็อกดัง แกร๊ก อย่างแน่นหนา ร่างเปลือยเปล่าถูกบังคับให้นอนหงายรับแรงอารมณ์จากคนที่กำลังคลั่ง

“จะหนียังไงล่ะทีนี้ หึ… เด็กยั่วสวาทของกู”

“อ๊ะ… อ๊าา… เสี่ย… มันแน่น”

“ก็ต้องแน่นดิ มึงมันของกู กูจะเอามึงยังไงก็ได้”

เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างหู ก่อนเสี่ยคิงห์จะกระแทกลำเอ็นเข้ามาจนสุด เอยร้องครางเสียงหลง ข้อมือขยับไม่ได้ ถูกจับไว้แน่น ทำได้แค่ยกสะโพกรับแรงกระแทกอย่างบ้าคลั่ง

ปัก ปัก ปัก

เสียงกระแทกไม่หยุด ขาเอยสั่นระริก น้ำตาซึมที่หางตาเพราะทั้งเสียวทั้งจุก แต่กลับยิ่งทำให้เสี่ยคิงห์ยิ่งกระแทกแรงขึ้น

“มึงอยากให้คนอื่นชมว่ามึงน่ารักใช่มั้ย? งั้นครางให้ดัง ให้ทุกคนรู้ว่าใครเป็นคนทำมึงร้องคราง”

“อ๊าา… เสี่ย… เอยจะ… อ๊ะ… แตกแล้ว”

“ยังไม่ให้แตก ยังไม่ได้อนุญาต อย่ากล้าขัดคำสั่งกู”

เสียงกระแทกเร็วถี่จนเตียงสั่น เสียงกุญแจมือกระทบกับหัวเตียงดังตามแรงโยก

“ใครเป็นเจ้าของรูนี้”

“อ๊ะ… เสี่ยคิงห์… เสี่ยเป็นเจ้าของ… ของเอยคนเดียว”

“ดี งั้นกูจะเอาให้มึงจำไปทั้งชีวิตว่าอย่ามายั่วคนอื่นต่อหน้ากูอีก”

เสียงหอบหายใจหนักปะปนกับเสียงเนื้อกระทบกันไม่หยุด เสี่ยคิงห์ปล่อยน้ำแรกเข้าไปเต็มรู เอยถึงกับสะดุ้งทั้งตัว ขาอ่อนแรงสั่นระริก

“อ๊า… เสี่ย… มัน… แน่น… จะตายแล้ว”

เอยร้องครางเสียงหลง น้ำตาคลอเพราะความเสียวแล่นพล่านไม่หยุด แต่ยังไม่ทันได้พัก ร่างสูงใหญ่ก็ยังไม่หยุดกระเเทก

พรวด

“มึงคิดว่าจะจบแค่นี้เหรอ หืม?” เสียงกระซิบทุ้มต่ำดังข้างหู ขณะที่สะโพกเสี่ยคิงห์ยังคงขยับเข้าออกต่อ แม้จะพ่นน้ำไปแล้ว “มึงยั่วกู ให้โมโหมึงต้องรับผิดชอบ”

“เสี่ย… ไม่ไหวแล้ว… ขอพัก”

“ไม่ได้ มึงไม่มีสิทธิ์ขออะไรทั้งนั้น จนกว่ากูจะพอใจ”

เอยดิ้นหนี แต่โดนจับสะโพกแน่นจนหนีไม่ได้ เสี่ยคิงห์ถอนลำออกแค่ครึ่ง แล้วกระแทกเข้าไปใหม่เต็มแรงจนเอยตัวกระตุกสุดแรง

ปัก ปัก ปัก

เสียงกระแทกในห้องพร้อมเสียงครางแตกพร่าของทั้งสองคน เสียงกุญแจมือยังคงกระทบหัวเตียงเบา ๆ ทุกครั้งที่เอยสะบัดข้อมือเพราะทนความเสียวไม่ไหว

“กูจะเอามึงทั้งคืน ให้มึงเดินไม่ไหว จำไว้เลย อย่าคิดจะอ่อยใครอีกนอกจากกู”

“อ๊าาาาา เสี่ย… เอยจะตายแล้ว… เสี่ยใจร้าย”

“ใจร้าย? แต่รูมึงรัดกูแน่นขนาดนี้ มึงน่ะ ชอบโดนกูลงโทษไม่ใช่เหรอ?”