ตอนที่ 3.2 ชายที่ชื่อ เจโรม อีแวนสัน

แกร๊กกกก!!!

แต่หงุดหงิดโมโหไปก็เท่านั้น!..เมื่อไอ้คนตันหากลับอย่างมันคงไม่มีทางรับฟังความต้องการของเขา! เจโรมกระแทกลมหายใจออกอย่างหงุดหงิดโมโห..ก่อนจะสาวเท้าเดินผ่านเหล่าบอดี้การ์ดนับยี่สิบชีวิตเข้าไปภายในห้องVVIPประจำกลุ่มทันที

‘อื้อออ~~ อย่าบีบแรงสิคะคุณเดมขาาา~~’และก็เป็นภาพเดิมๆที่เจโรมเห็นจนชินตา..เพราะทันทีที่ผลักบานประตูเปิดเข้ามา ก็เห็นเดมเคร์กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงพริตติ้สาวบนโซฟากลางห้อง..โดยไม่คิดที่จะสงสารลูกตาของเขาแม้แต่น้อย และความโรคจิตของมันยังไม่หมดเพียงเท่านั้น! เมื่อมันได้เรียกผู้หญิงมาปรนนิบัติพัดพีตัวเองถึงสามคน..จนเขาถึงกับต้องกรอกตามองบนอย่างเอือมระอา!

“….”

“^.^ไง…ไอ้เพื่อนรัก..”ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ได้สลดหรือสนใจสีหน้าท่าทางของเขาแม้แต่น้อย เพราะทันทีที่ไอ้ประมุขแห่งตระกูลบูเกต์รับรู้ถึงการมีอยู่ของเขา..มันก็เพียงงัดใบหน้าขึ้นมาส่งเสียงทักทายเขาสั้นๆก่อนจะมุดหน้ากลับไปสนใจทรวงอกพริตตี้ของมันต่อ โดยปล่อยให้เขาเดินตีหน้าไม่สบอารมณ์เข้ามาทิ้งสะโพกสอบลงบนโซฟาตรงกันข้าม..มองมันสนุกสนานกับผู้หญิงข้างกายราวกับคนตายอดตายอยากมาแรมปี

กึกกก!!!

เจโรมส่ายศีรษะเบาๆอย่างเบื่อหน่ายกับภาพตรงหน้า..ก่อนจะเลื่อนปลายนิ้วประดุจอิสตรีขึ้นมาปลดกระดุมบริเวณแผงอกแกร่งลงสามเม็ด จากนั้นก็เอนแผ่นหลังกว้างพิงราบไปกับพนักโซฟานุ่ม..พร้อมกับยกขาเรียวยาวพาดลงไปกับโต๊ะกระจกใส ปล่อยให้เด็กที่มันเรียกมาเผื่อคอยบีบนวดกล้ามเนื้อไปพลางๆอย่างไม่คิดห้ามปราม..ถ้าหากเจ้าหล่อนปฎิบัติหน้าที่ของตัวเองอยู่ในขอบเขตที่เจโรมกำหนดเอาไว้

พรึบบบ!!!

“=~=ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่าไงวะ?”รังสีความเบื่อหน่ายของเจโรมที่แผ่กระจายไปทั่วทั้งห้อง..ทำเอาความสนุกของเดมเคร์ถึงกับลดลงฮวบฮาบ พริตตี้สาวสวยทั้งสามถูกผลักออกจากร่างกาย..ก่อนมาเฟียหนึ่งในห้าของตระกูลมาเฟียพันธมิตรจะตีหน้ายุ่งโพล่งปากถามคนขัดอารมณ์ออกไปอย่างหงุดหงิดโมโห นั่นเพราะกว่าตัวเองจะสลัดปลิงที่คฤหาสน์ทิ้งก็ใช้พลังงานไปมากโข..แต่พอมาเจอไอ้เพื่อนตัวร้าย ความหรรษาของคนที่ตั้งใจมาปลดปล่อยความเหมื่อยล้า..ก็พังพินาศลงพริบตาเดียว!

“=_=เบื่อหน้ามึง”และไม่นานคำพูดไม่ถนอมน้ำใจเพื่อนฝูงก็ดังขึ้น..ทำเอาเดมเคร์ที่ได้ฟังยิ่งไม่สบอารมณ์หู! ใบหน้าหล่อเหล่าแบบฉบับสายเลือดผสมที่ค้อนข้างเอียงไปทางฝั่งของบิดาหงิกงอเป็นปลายจวัก ก่อนมือหนาข้างหนึ่งจะล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกงแสลกของตัวเอง..เพื่อหยิบบางสิ่งบางอย่างโยนลงไปบนโต๊ะ

พรึบบบ!!!

“_*_สินค้าใหม่…ยังอยากจะเบื่อหน้ากูอีกไหม?”คิ้วเข้มที่พาดเฉียงอยู่เหนือดวงตาคมเลิกขึ้นเล็กน้อย..ก่อนคำพูดที่เป็นต่อกว่าจะดังขึ้น! และท้ายประโยคนั้นก็ไม่ลืมที่จะพยักพเยิดใบหน้าแสนเจ้าเล่ห์ไปยังสินค้าตัวใหม่..ที่เจ้าตัวใช้เป็นข้ออ้างเพื่อลากเจโรมออกจากถ้ำมาสนุกด้วยกันในค่ำคืนนี้!

ฟุบบบบบ!!!

“ไม่น่าหลงมาคบค้าสมาคมกับพวกมึงเลยสัส!”เสียงทุ้มต่ำเปรยขึ้นอย่างเบื่อหน่าย..แต่ก็ไม่วายที่จะเอื้อมมือไปหยิบของเล่นบนโต๊ะขึ้นมาพิจารณาด้วยสายตาแหลมคมของตัวเองไปพลางๆ

“งั้นก็โทษตัวมึงเองเมื่อยี่สิบปีก่อนเถอะไอ้ห่าเจ!!”คนไม่สลดกับคำพูดแดกดันของเพื่อนฝูง..เพียงไหวไหล่กว้างเล็กน้อย ก่อนจะโยนทุกอย่างกลับไปให้เจโรมรับ..เมื่อตัวมันเองที่ดันหลงผิดมาคบหาสมาคมกับเขาและกลุ่มพันธมิตร ซึ่งคนที่เดินหลงผิดและไม่สามารถกลับตัวได้นั้น..ก็ทำได้แค่กระแทกลมหายใจออกอย่างหงุดหงิดงุ่นงานอยู่เพียงลำพังเท่านั้น!

“แล้วนี้?”เมื่อปรับอารมณ์จนอยู่ในระดับปกติแล้ว..เจโรมก็เอ่ยถามเดมเคร์เกี่ยวกับของที่อยู่ในมือ

“สินค้าใหม่ของไอ้สามแฝด..อยากได้ก็เซ็นซะ!”แต่ดูเหมือนว่าเขาจะคาดหวังกับมันมากเกินไป..เพราะคนจังไรตรงหน้าตอบกลับมาได้กำปั้นทุบดินที่สุด พร้อมกันนั้นมันก็ดีดนิ้วส่งสัญญาณเรียกให้พริตตี้ข้างกายมัน..นำเอกสารสัญญาซื้อขายมาให้เขาเซ็น

พรึบบบ!!!

“=*=ถ้ามันไม่สร้างเงินให้กู..กูคงไม่คบพวกสารเลวอย่างพวกมึงหรอกสัส..!!”ปลายลิ้นร้อนดุนดันเข้ากับกระพุ้งแก้มสากอย่างเป็นจังหวะ..บ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าอารมณ์ที่พึ่งสงบได้เดือดปุดๆขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกันนั้นมือหนาข้างหนึ่งก็จัดการปัดมือของพริตตี้ข้างกายออก..แล้วกัดฟันพูดความจริงจากใจของตัวเองออกไปอย่างไม่ปิดบัง

“_-_เหอะ!..ที่พูดมาเนี่ยไม่ได้ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงากะลาหัวมึงเลยสินะไอ้สัสเจโรม!…น่าไม่อาย!”

กึกกก!!!

“=*=..!”

……………………………………………………

🤣🤣 พระเอกช้านดูเป็นคนดี้ดีกว่าอิเดมเคร์เยอะเลยค่ะว่าไหม555+++🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀

#ด้วยรักจากทาม❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️