Novels by Time To Love

“ฉันพูดไม่เก่ง”ดวงตากลมโตของหญิงสาวได้บอกเล่าความคิดความอ่านทุกสิ่งอย่างให้โคดี้ได้รับรู้โดยไม่ต้องเอ่ยปากพูด ดวงตาคมที่ทอดมองไปที่แม่ค้าคนสวยทอประกายระยิบระยับ..ก่อนริมฝีปากหนาสุขภาพดีของบอดี้การ์ดมากฝีมือจะพึมพำพูดออกไปเพียงสั้นๆแต่ล้วนได้ใจความ “ค่ะ..มินก็พอจะรู้..เพราะหนึ่งอาทิตย์นี้คุณโคดี้พูด

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา ติ้งต่องงง~~ ติ้งต่องงง~~ ตั้งต่องงง~~ แกร๊กกก!!! “ทำไมต้องหมายเหตุให้มินมาส่งอาหารด้วยคะคุณโคดี้?”ทันทีที่บานประตูบ้านพักหรูริมหาดที่สวยที่สุดปรากฏตัวขึ้น..เจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มแสนน่ารักก็แผดเสียงเปิดฉากบ่นเจ้าของใบหน้ามึนตรงหน้าออกไปอย่างอ่อนอกอ่อนใจในทันทีทันใด นั่นเพราะนับตั

“_\\\_เออ..ดิฉันคิดว่าหน้าที่ของดิฉันหมดลงแล้วนะคะ”แต่แล้วสองแก้วป่องก็ต้องเปลี่ยนฉับพลันเมื่อสายตาไม่รักดี..ดันเอาแต่ลอบมองความเพอร์เฟสที่โผล่พ้นสาบเสื้อคลุมของลูกค้าอย่างหน้าไม่อาย มินตราพยายามดึงสายตากลับ..แต่มันก็ช่างยากเย็นเหลือเกินเมื่ออีกฝ่ายดูเหมือนจะตั้งใจ..‘อ่อย’..เธอเต็มอัตรา! “=^=ไม่มี

บ้านพักตากอากาศของ โคดี้ ติ้งงงง!!! [ลุงโคดี้ของแพกซ์ตัน~~/ของพาริชด้วยยยคร้าาา~~] “หึๆ..” เพียงปลายนิ้วกดเล่นวีดีโอประจำวัน..เสียงเจื้อยแจ้วแสนน่ารักน่าเอ็นดูของสองทายาทแห่งตระกูลเรนย์ก็ดังขึ้น มุมปากหนาสีไวน์ก่ำที่ปกติเรียบเฉยบัดนี้กลับมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นอยู่บ่อยครั้ง..หลังมีสองแสบคอยส่งวีดีโอมา

สิบห้านาทีต่อมา ตึกๆๆๆ “ลูกเมียไม่มีจริงหรอ..?”หลังกวาดสายตามองหาความผิดปกติของจอมเผด็จการที่จู่ๆก็พรวดพลาดให้มาในชีวิตโดยที่เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธหรือไม่ยอมรับ เสียงหวานก็พึมพำปรึกษากับตัวเองไปพลางๆ..หลังเจ้าของบ้านหรูริมหาดแห่งนี้ได้ระเห็จตัวเองไปเก็บกล่องปฐมพยาบาลเบื้องต้น “รอเธอไง..” พรึบบบบ!!

กึกกกก!!! และในขณะที่ความคิดมากมายกำลังสู้รบปรบมือกันอยู่ภายในหัวของหญิงสาวอยู่นั้นเอง..พลันความเคลื่อนไหวที่อยู่ๆก็หยุดชะงักลงนั้น ก็ดึงความสนใจทั้งหมดของหญิงสาวให้กลับมาอยู่ยังปัจจุบัน..ที่สภาพแววล้อมข้างนอกตัวรถได้เปลี่ยนไปแล้ว “0.0!..คุณ!..คิดจะทำอะไรฉันคะ!!”และในช่วงเวลาที่เธอกำลังตื่นตาตื่น