ตอนที่ 3 โลกกว้าง
ทางด้านอิงดาวที่ตอนนี้ตื่นแล้วแต่ก็ยังไม่ยอมกลับบ้าน ด้วยความที่วันนี้รู้สึกตื่นเต้นที่อิงฟ้าจะพาไปสมัครงานที่ผับ MeGa ซึ่งเป็นชื่อเดียวกันกับเจ้าของผับ
"อิง กลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว 10โมงพี่จะพาไปเจอคุณเมกะ เขาต้องการจะเจออิงและสัมภาษณ์อิงด้วยตัวเองว่าจะรับอิงเข้าทำงานไหม เพราะอายุของอิงยังไม่ถึง20" อิงฟ้าเอ่ยขึ้นเพราะหลังจากใช้เวลาในการอาบน้ำแต่งตัวก็เกือบ30นาที แต่น้องสาวตัวดียังนอนกลิ้งอยู่บนที่นอนอยู่เลยทั้งๆ ที่อิงดาวตื่นก่อนเธอด้วยซ้ำ
"ค่ะ..พี่ฟ้าคนสวย อิงจะรีบอาบน้ำแต่งตัวให้ไวเลยค่ะ รับรอง20นาทีเรียบร้อยทุกอย่างแน่นอน พี่ฟ้าแต่งตัวเสร็จแล้วไปทานข้าวที่บ้านอิงนะคะ แม่โทรมาเมื่อกี้ว่าเตรียมกับข้าวเสร็จแล้วและเตรียมเผื่อพี่ฟ้าด้วยค่ะ" อิงดาวพูดจบก็กระโดดลงจากเตียงวิ่งลงบันไดอย่างเร็ว หายแว็บไปด้านหลังบ้าน
"คงปีนรั้วข้ามไปอีกสินะ เฮ้อ! จะออกประตูหน้าบ้านดีๆ เหมือนคนปกติไม่เป็นสินะเจ้าเด็กแสบ" อิงฟ้าได้แต่ถอนหายใจกับความซนของน้องสาว อายุก็18จะเข้า19ปีอยู่แล้ว จะเข้ามหาลัยอยู่แล้วยังวิ่งซนเป็นเด็กอยู่อีก
ทางด้านของเมกะ
"ฮัลโหล..ไอ้เฟมโต วันนี้พวกมึงจะมากี่โมง"
"ไปตอนไหนก็เจอตอนนั่นแหละ" ตู๊ดๆๆๆๆ สายถูกตัดไปทันทีที่พูดจบไม่เปิดโอกาสให้อีกฝั่งได้พูดอะไรเลย
"ห่าเอ๊ย เพื่อนแต่ละคน พูดแต่ละทีนึกว่าดอกพิกุลจะร่วงออกจากปาก"
วันนี้เขามีนัดกับเพื่อนสังสรรค์ที่ผับ หาโอกาสที่จะเจอกับแบบนี้ได้ยาก เพราะลีออนงานยุ่งจะเจอแต่ละทียากเย็นแสนเข็ญ
09:40น. ณ ผับ MeGa
"คุณเมกะเป็นคนค่อนข้างดุและตรงต่อเวลามาก เวลาเขาถามอะไรมาอิงก็ตอบไปตามความจริงเลยไม่ต้องกลัวหรือโกหก" ฟ้าบอกน้องสาวขณะขับรถมาจอดบริเวณหน้าผับแต่ยังไม่ลงจากรถ
"ค่ะพี่ฟ้า อิงจะทำให้เต็มที่ค่ะ พี่ฟ้าคอยดูอิงดาวVersion2ได้เลยค่ะ" อิงดาวดูมั่นอกมั่นใจไม่มีความประหม่าเลยแม้แต่น้อย
"หึ ห้าวจริงๆ อย่าร้องไห้ให้เห็นแล้วกันเวลาโดนดุ" ฟ้าได้แต่ส่ายหัวกับความห้าวเป้งของน้องสาว
"ปะลงได้แล้ว" อิงฟ้าในชุดกางเกงยีนขายาวขาดเข่ากับเสื้อยืดรัดรูปสีขาวดูเป็นสาวเรียบร้อยขัดกับลุคกลางคืนตอนทำงานลิบลับ
"ค่ะ" อิงดาวในชุดกระโปรงยีนแต่งขาดเล็กน้อยกับเสื้อเชิ้ตสีขาวเปิดกระดุมบน3เม็ดเผยให้เห็นเกาะอกด้านใน ปล่อยผมยาวดัดลอนลุคนี้ดูเป็นสาวเซ็กซี่ขึ้นมาทันตา บวกกับตากลมโตปัดขนตาเล็กน้อยทำให้ใบหน้าดูมีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามอย่างมาก ดูยังไงก็ไม่เหมือนเด็กอายุ18
"อ้าวน้องฟ้า..มากันแล้วเหรอครับ ตรงเวลาเลยนะครับนายรออยู่บนห้องทำงานน้องฟ้าขึ้นไปได้เลยครับ" ภัทรลูกน้องคนสนิทเมกะที่นั่งทำงานอยู่ด้านล่างเอ่ยขึ้นเมื่อเจอสองสาวเปิดประตูเข้ามา พนักงานจะมีรหัสประตูหน้าผับแค่บางคนเท่านั้นที่เมกะไว้ใจ ภัทรจึงไม่แปลกใจที่อิงฟ้าสามารถเปิดประตูเข้ามาด้านในได้
"ขอบคุณค่ะพี่ภัทร งั้นฟ้าขอตัวก่อนนะคะ แล้วเจอกันค่ะ" อิงฟ้าเอ่ยขอบคุณพร้อมกับอิงดาวที่ก้มหัวให้ภัทรหนึ่งทีเพื่อแสดงคำขอบคุณ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"เข้ามา" เสียงเรียบดังออกมาจากในห้อง พาลให้อิงฟ้าขนลุกเพราะไม่ค่อยได้คุยกับเมกะเป็นการส่วนตัวสักเท่าไหร่ จึงรู้สึกประหม่าและกลัวอยู่ไม่น้อย
แอ๊ด....
"สวัสดีค่ะคุณเมกะ นี่น้องสาวฟ้าชื่ออิงดาวค่ะ ที่ฟ้าจะพามาสมัครงานที่ผับค่ะ" อิงฟ้ากล่าวทักทายเจ้าของผับเสียงสั่นเล็กน้อยด้วยความประหม่า
"สวัสดีค่ะ หนูชื่ออิงดาวค่ะ เรียกว่าอิงหรือดาวก็ได้ค่ะ เอาที่ทุกคนสะดวก อยากเรียกแบบไหนได้หมดค่ะ" อิงดาวยกมือสวัสดีพร้อมกล่าวทักทายเสียงใสไม่มีอาการประหม่าแม้แต่น้อย
"นั่งก่อนสิ" เมกะเผลอยิ้มให้กับความใจกล้าของเด็กสาวตรงหน้าจนเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว สร้างความแปลกใจให้อิงฟ้าไม่น้อยเพราะตั้งแต่ทำงานที่นี่มา2ปีไม่เคยเห็นเมกะยิ้มเลยสักครั้ง นอกจากหน้านิ่งกับเวลาโมโห สาบานเลยจริงๆ ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เห็นรอยยิ้มของเมกะ
"ขอบคุณค่ะ" อิงฟ้ากับอิงดาวนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับโต๊ะทำงานของเมกะ
"อิงพึ่งจะอายุ18ปีใช่ไหม" เมกะเริ่มสัมภาษณ์อิงดาวด้วยท่าทีสบายเป็นกันเอง พร้อมหย่อนสะโพกหนาลงบนโซฟาฝั่งตรงข้าม ขายาวหุ่นนายแบบตวัดขึ้นไขว่ห้างอย่างเคยชิน
"ใช่ค่ะ อิงอายุครบ18ปีบริบูรณ์แล้วค่ะ" อิงดาวตอบกลับเสียงหวาน พร้อมส่งรอยยิ้มหวานที่ใครๆ ได้เห็นเป็นต้องหลงใหลรอยยิ้มนี้ทุกคนไปให้เมกะ จนเมกะเผลอยิ้มตามดังต้องมนต์สะกด
"เข้ามหาวิทยาลัยเรียนสาขาอะไรเรา" เมกะยังยิงคำถามสบายๆ ไม่เหมือนสัมภาษณ์งานเลยแม้แต่น้อย
"เรียนบัญชีค่ะ เพราะอิงชอบรับจ๊อบช่วยทำบัญชีบ่อยๆ เลยถนัดเรื่องนี้ค่ะ" เสียงสนทนาเจื้อยแจ้วยังดังต่อเนื่องอยู่พักใหญ่ กว่าจะได้บทสรุปก็เล่นเอาอิงฟ้าลุ้นแทบแย่ กลัวความใจกล้าช่างพูดของน้องสาวจะทำให้เมกะรำคาญแต่ผิดจากที่คาดการณ์ไว้มาก เมกะกับหัวเราะชอบใจเวลาที่อิงดาวเล่าวีรกรรมให้ฟัง นี่เขาคิดถูกแล้วใช่ไหมที่พาน้องสาวมาฝากทำงานที่นี่
"โอเค ฉันคิดว่าฉันมีตำแหน่งที่เหมาะสมให้อิงทำแล้วละ" เมกะเอ่ยขึ้นหลังจากที่ดื่มน้ำเสร็จหลังจากคุยกันจนคอแห้งกันเลยทีเดียว
"หมายความว่าคุณเมกะจะรับอิงเข้าทำงานแล้วเหรอคะ" อิงดาวยิ้มหน้าบานตาโตจากเดิมทีที่โตอยู่แล้วตอนนี้โตยิ่งกว่าไข่ห่าน
"ใช่ ฉันจะให้อิงมาช่วยฉันทำบัญชี เอาเวลาว่างหลังจากเลิกเรียนหรือวันเสาร์เปิดเทอมก็เอาตารางเรียนให้ภัทรมันว่าจะเข้ามาวันไหนบ้าง ลำพังให้ไอ้ภัทรทำคนเดียวก็ไม่ไหวจะมีเวลาทำทีก็สิ้นเดือน ถ้าอิงมาช่วยจะได้ทยอยทำตั้งแต่ต้นเดือนสิ้นเดือนมาจะได้ไม่วุ่นวาย สะดวกเริ่มงานวันไหน ช่วงนี้ก็ยังไม่เปิดเทอมนี่ วันนี้เลยไหมฉันกำลังปวดหัวกับตัวเลขที่ไอ้ภัทรมันสรุปมาพอดี " เมกะอธิบายร่ายยาวแต่ตอนนี้อิงดาวดีใจจนหูดับไปแล้ว ไม่ได้ยินสิ่งที่เมกะพูดเลยนอกจากคำว่ารับเข้าทำงานแล้ว
"อิง อิงดาว เมกะยื่นมือไปสะกิดไหล่อิงดาวเบาๆ เพื่อเรียกสติ
"คะ? คุณเมกะว่าอะไรนะคะ"
"ฉันถามว่าเธอสะดวกเริ่มงานวันไหน คืนนี้ได้ไหมมาช่วยฉันเคลียร์บัญชีของเดือนนี้หน่อย" เมกะย้ำชัดถ้อยชัดคำช้าๆ ทุกคำ จนอิงดาวยิ้มแหย ๆ เพราะเริ่มรู้สึกว่าเมกะจะเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาหน่อยๆ
"ได้ค่ะ อิงยังไม่เปิดเทอม คืนนี้อิงเริ่มงานได้เลยค่ะ" อิงดาวตอบออกมาดีอกดีใจที่ได้งานทำสักทีจนลืมเรื่องสำคัญอีกเรื่อง ดีนะที่นึกขึ้นได้จึงเอ่ยถามขึ้น
"แล้วคุณเมกะให้เงินเดือนอิงเท่าไหร่ จ่ายเป็นชั่วโมงหรือรายวัน รายเดือนคะ" อิงดาวยิงคำถามออกไปพร้อมจ้องหน้าเมกะเพื่อรอคำตอบจนอิงฟ้าที่นั่งฟังอยู่ข้างๆ ต้องสะกิดเตือนน้อง
"อิง จ้องหน้าคุณเมกะแบบนั้นเสียมารยาทนะ"
อิงดาวยังไม่วายฟังที่พี่สาวเตือน เพราะเมกะลุกขึ้นเดินกลับไปที่โต๊ะและกดคอมพิวเตอร์อยู่สักพักจึงเดินกลับมานั่งที่เดิม
"ให้หมื่นห้า ทำงานอย่างน้อยอาทิตย์ละสามวัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องรับผิดชอบงานของตัวให้เสร็จ ไม่งั้นโดนหักเงินค่าขนมแน่นอน"
"เย้ พี่ฟ้าอิงได้ค่าขนมตั้งหมื่นห้าแหนะ อิงไม่ต้องขอเงินแม่แล้วอิงมีเงินจ่ายค่าเทอมแล้วพี่ฟ้า" หลังจากที่เมกะพูดออกมาอิงดาวดีใจกระโดดกอดพี่สาวที่นั่งอยู่ข้างๆ อย่างลืมตัว
"เบาๆ อิง เกรงใจคุณเมกะเขา" อิงฟ้าดุน้องสาวออกไปเบาๆ
"ขอโทษค่ะ อิงดีใจมากไปหน่อย ขอบคุณ คุณเมกะมาก ๆ นะคะ ที่เมตตารับอิงเข้าทำงาน" อิงดาวยกมือไหว้เมกะอย่างนอบน้อมฉบับสาวไทยที่ถูกดารินผู้เป็นแม่สอนมาเป็นอย่างดี
"หึ..ไม่เป็นไร เรื่องแค่นี้เองอย่าคิดมาก คนดีใจก็ต้องแสดงออกแบบนี้แหละธรรมชาติเป็นตัวของตัวเองดีที่สุด" เมกะเผลอยิ้มออกมาไม่รู้รอบที่เท่าไหร่ของวันนี้ เมื่อเจออิงดาววันนี้ในหลายVersion เด็กคนนี้คุยด้วยแล้วรู้สึกสบายใจตรงๆ ไม่เสแสร้ง เขาหลงรักเด็กคนนี้เข้าให้แล้วเหรอนี่ อาการอยากมีน้องสาวกำเริบขึ้นมาทั้งๆ ที่เมื่อก่อนไม่มีความคิดนี้ในหัวเลยด้วยซ้ำ
"งั้นฟ้ากับน้องขอตัวกลับก่อนนะคะ รบกวนเวลาคุณเมกะนานแล้ว" อิงฟ้าเมื่อเห็นว่ารบกวนเวลาของเมกะนานพอสมควรจึงขอตัวกลับเพื่อที่เมกะจะได้ทำงานเพราะธุระของเขากับน้องสาวก็เรียบร้อยแล้ว
"โอเค ค่อยเจอกันคืนนี้ กลับกันดีๆ ละ"
"สวัสดีค่ะ" สองสาวยกมือไหว้เมกะก่อนจะจูงมือกันออกจากห้องไป
เมกะยังมองตามสองสาวจนเปิดประตูออกไป วันนี้อิงฟ้าแต่งตัวในลุคที่เขาไม่เคยเห็น พอแต่งตัวแบบนี้ดูเป็นสาวเรียบร้อยน่ารักขึ้นมาทันที ดูน่าทะนุถนอม ซึ่งต่างจากลุคทำงานตอนกลางคืนอย่างกับคนละคน
ตอนที่ 4 วันแรก20:00 น. ณ ผับ MeGa"พี่ภัทรสวัสดีค่ะ" อิงฟ้าและอิงดาวกล่าวทักทายภัทรเมื่อเจอเข้ากับภัทรที่ประตูทางเข้า"สวัสดีครับ นายให้มารอพาน้องอิงดาวขึ้นไปบนห้องทำงานครับ" ภัทรบอกออกไปพร้อมเดินนำอิงดาวขึ้นไปชั้นบน"เดี๋ยวอิงขึ้นไปทำงานก่อนนะคะ ไว้เจอกันตอนเลิกงานค่ะ" อิงดาวโบกมือลาพี่สาวก่อนจะเดินตามภัทรลูกน้องคนสนิทของเมกะขึ้นไปด้านบนระหว่างทางขึ้นไปห้องเมกะ"สองห้องนี้เป็นห้องส่วนตัวของนาย เวลาเพื่อนนายมาสังสรรค์จะใช้ห้องนี้ ส่วนอีกห้องเป็นห้องนอนของนายเวลานายทำงานดึกแล้วค้างที่นี่ทุกห้องจะมีประตูเชื่อมถึงกันหมด อิงอยู่ที่นี่ก็ห้ามเดินเล่นเพ่นพ่านจะเป็นอันตรายเอาเรายังเด็ก อีกอย่างลูกน้องทุกคนที่นี่ยังไม่รู้จักว่าอิงเป็นพนักงานที่นี่เข้าใจไหมครับ" ภัทรแนะนำโซนต่างพร้อมกำชับเด็กสาวตรงหน้าเพื่อความปลอดภัยของเธอเองเพราะเขาและเจ้านายไม่มีเวลามาเฝ้าตลอด24ชั่วโมงเพราะฉะนั้นสิ่งสำคัญคือต้องบอกให้เธอรู้ว่าพื้นที่ตรงไหนไปได้พื้นที่ตรงไหนเป็นพื้นที่ต้องห้าม"รับทราบค่ะพี่ภัทรสุดหล่อ" อิงดาวรับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะ"เดี๋ยวนายจะเข้ามาอีกประมาณ20นาที อิงนั่งรอไปก่อนพี่จะไปเช็กความเรียบร้อยด้
ตอนที่ 5 แรกเจอ"แดกเหมือนของขาด...ที่อังกฤษไม่มีเหล้าขายหรือไง" เมกะมองหน้าเพื่อนอย่างปลงๆ เพราะเพื่อนแต่ละคนไม่เหมือนมนุษย์เดินดินเหมือนคนปกติทั่วไป ราวกับว่านรกขุมสุดท้ายส่งมาเกิดเพื่อป่วนโลกมนุษย์ให้วุ่นวายเดือดร้อนเพราะตั้งแต่เกิดได้โตมาเท่าที่จำความได้เพื่อนทั้งสามคนรวมทั้งเขาเองด้วยทำความดีไม่ถึง30เปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำเมื่อเทียบกับความเลวค่อนไปทางชั่ว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นพวกเขาก็ไม่เคยรังแกใครก่อนแม้จะมีอำนาจในมือที่เหนือกว่าคนอื่นๆ"มี..แต่ไม่อร่อยเท่าเหล้าฟรีที่ผับมึง" เซนติตอบออกมาหน้าตายราวกับคำพูดพวกนั้นไม่มีนัยสำคัญอะไร"หึ" เมกะได้แต่ส่ายหัวเบาๆ ให้กับความกวนตีนของเพื่อนทางด้านของลีออนที่ตอนนี้เดินทางมาถึงแล้วกำลังเข้ามาทางด้านหลังผับอย่างเคยทำตึก ตึก ตึกเสียงรองเท้าผ้าใบสีขาวกระทบกับทางเดินเป็นจังหวะ เดินมาหยุดยังชั้นสองหน้าห้องทำงานของเมกะที่มีอิงดาวนั่งทำงานอยู่"เปิดประตู" ลีออนสั่งเสียงนิ่งเมื่อลูกน้องของเมกะไม่ยอมเปิดประตูให้เข้าไปสักที"นายอยู่ที่ห้องรับรองครับ เชิญคุณลีออนที่ห้องครับ" ลูกน้องที่เฝ้าหน้าประตูพูดขึ้นเสียงสั่นเล็กน้อยถึงแม้ว่าจะทำงานกับเมกะมานานแต่ก็น
แนะนำตัวละครลีออน ลูกครึ่งอังกฤษ-ไทย-จีน ส่วนสูง189 เซนติเมตร นักธุรกิจหนุ่มมากความสามารถ เป็นที่รู้จักในนามนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ส่วนธุรกิจสีเทาคือเจ้าพ่อบ่อนกาสิโนทั้งในฮ่องกงและโซนยุโรป นอกจากนั้นยังมีธุรกิจสีเทาค่อนไปทางดำคือค้าอาวุธสงครามกับกลุ่มเพื่อน ไม่มีใครไม่รู้จักลีออนอิงดาว เด็กสาวผู้ไร้เดียงสา อาศัยอยู่กับแม่ตั้งแต่เด็กเพราะผู้เป็นพ่อนั้นได้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอต้องดิ้นรนหาเงินเองเพื่อจ่ายเป็นค่าเทอมและค่าใช้จ่ายส่วนตัวเพียงเพราะไม่อยากรบกวนผู้เป็นมารดาที่แก่ตัวลงทุกวันอิงฟ้า พี่สาวข้างบ้านคนสนิทของอิงดาว อายุมากกว่าอิงดาว2ปี ทั้งสองสนิทกันตั้งแต่เด็กเพราะโตมาด้วยกัน อิงดาวรักอิงฟ้าเหมือนพี่สาวแท้ๆ ส่วนอิงฟ้าก็รักและเอ็นดูอิงดาวเหมือนน้องสาวไม่ต่างกัน อิงฟ้าเป็นผู้หญิงเก่งสามารถเอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์เพราะทำงานหาเลี้ยงตัวเองมาตั้งแต่มัธยม Intro… “เธอเป็นของฉัน..ไม่มีสิทธิ์มองผู้ชายคนอื่น" ลีออนประกาศกร้าวเสียงดังให้หญิงสาวที่นอนขดตัวอยู่บนเตียงรับรู้ถึงสถานะของตัวเอง"แต่หนูเป็นน้องคุณนะ คุณจะทำแบบนี้กับหนูไม่ได้""แม่ฉันมีลูกคน
ตอนที่1 เจรจาตึก ตึก ตึก เสียงรองเท้าหนัง กระทบกับพื้นพรมทางเดิน ยามที่ร่างสูงหุ่นนายแบบสาวเท้ายาวเดินตรงไปยังโต๊ะ VIP ของผับชื่อดังใจกลางกรุงเทพฯ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากรั้วมหาวิทยาลัยชื่อดัง ดวงตาเฉี่ยวคมฉบับลูกครึ่งไทย-อังกฤษ-จีน จ้องมองผ่านแสงไฟสลัวภายในผับเมื่อเห็นเจ้าของผับนั่งไขว่ห้างมองมาที่เขาเช่นกัน"ไงมึง"เมกะเจ้าของผับเอ่ยทักทายเสียงเรียบด้วยถ้อยคำสนิทสนม ทำให้ผู้มาใหม่ซึ่งกำลังตั้งท่าจะเดินหนี เป็นอันต้องจำใจยอมไปกระแทกตัวนั่งลงโซฟาฝั่งตรงข้ามด้วยสีหน้าหงุดหงิดเล็กน้อยที่ดันเจอเข้ากับสิ่งที่ไม่ได้อยากเจอในค่ำคืนนี้"งานการไม่ทำหรือไง แสนรู้ว่ากูจะมา" คำพูดราบเรียบแต่คนฟังถึงกับจุกถูกส่งไปลอย ๆ แต่เป้าหมายชัดเจนคือชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามนั่นเอง"เอ้า เอ้า..นั่นปากเหรอที่พูด นี่ผับกู..เป็นบุญตามึงแค่ไหนแล้วที่เห็นกูอยู่นี่" เมกะว่าให้ ก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มกับลูกน้องนานนับนาทีกว่าจะกลับมาสนทนากับลีออน"หายหน้าหายตาเลยนะมึง กูนึกว่าหนีกลับไปซบอกพ่อที่อังกฤษซะแล้ว""ไร้สาระ"หนุ่มหล่อใบหน้าคมปรายตามองเพื่อนชาวเอเชียเพียงนิด ก่อนละสายตาหนีจนสะดุดกับลูกค้าซึ่งเป็นชายสูงวัยที
ตอนที่ 2 ไม่มีความสงบสุขอีกต่อไปพรึบ กรี๊ดๆๆๆๆ อือๆๆๆๆๆๆ"เงียบครับ เงียบก่อน พวกเราไม่ได้จะมาทำร้ายคุณ" เจเนสรีบยกมือขึ้นปิดปากดารินเจ้าของบ้านทันทีเพื่อไม่ให้ส่งเสียงดังเพราะไม่เพียงแต่เขาและเจ้านายเท่านั้นที่จะไม่ปลอดภัย ดารินเจ้าของบ้านเองก็จะพลอยโดนร่างแหไปด้วยเพราะให้ที่หลบซ่อนพักพิง"นายของเราได้รับบาดเจ็บ เราแค่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ พวกเราไม่ได้จะทำร้ายคุณ ได้โปรดเชื่อใจเรานะครับ" เจเนสค่อยๆ ปล่อยมือออกเมื่อได้รับสัญญาณจากดารินโดยการพยักหน้าว่าเข้าใจสิ่งที่เจเนสพูด ก่อนที่เจเนสจะเอื้อมมืออีกข้างไปกดปิดสวิตช์ไฟเพราะแสงสว่างจากด้านในสามารถมองเห็นจากด้านนอกชัดเจนเพราะหน้าต่างบานใหญ่ไม่ได้ดึงม่านปิด"ขอบคุณที่กรุณาช่วยเหลือพวกเรา คุณมีอุปกรณ์ทำแผลไหมครับ นายผมเขาได้รับบาดเจ็บ" ภาษาไทยสำเนียงต่างชาติถูกเปล่งออกมาด้วยแววตาขอบคุณ คนฟังรับรู้ได้ทันทีแม้จะมองฝ่าความมืดที่มีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาให้เห็นแค่รางๆ"เปิดไฟก่อนนะคะ แล้วฉันจะทำแผลให้ ฉันเป็นพยาบาลค่ะ"ดารินพยายามตั้งสติ เพราะคิดว่าบุคคลตรงหน้าคงกำลังเดือดร้อนจริงๆ คงไม่ได้คิดจะจี้ปล้นฆ่าอะไรตนเพราะถ้าเป็นแบบนั้นจร
ตอนที่ 5 แรกเจอ"แดกเหมือนของขาด...ที่อังกฤษไม่มีเหล้าขายหรือไง" เมกะมองหน้าเพื่อนอย่างปลงๆ เพราะเพื่อนแต่ละคนไม่เหมือนมนุษย์เดินดินเหมือนคนปกติทั่วไป ราวกับว่านรกขุมสุดท้ายส่งมาเกิดเพื่อป่วนโลกมนุษย์ให้วุ่นวายเดือดร้อนเพราะตั้งแต่เกิดได้โตมาเท่าที่จำความได้เพื่อนทั้งสามคนรวมทั้งเขาเองด้วยทำความดีไม่ถึง30เปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำเมื่อเทียบกับความเลวค่อนไปทางชั่ว แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นพวกเขาก็ไม่เคยรังแกใครก่อนแม้จะมีอำนาจในมือที่เหนือกว่าคนอื่นๆ"มี..แต่ไม่อร่อยเท่าเหล้าฟรีที่ผับมึง" เซนติตอบออกมาหน้าตายราวกับคำพูดพวกนั้นไม่มีนัยสำคัญอะไร"หึ" เมกะได้แต่ส่ายหัวเบาๆ ให้กับความกวนตีนของเพื่อนทางด้านของลีออนที่ตอนนี้เดินทางมาถึงแล้วกำลังเข้ามาทางด้านหลังผับอย่างเคยทำตึก ตึก ตึกเสียงรองเท้าผ้าใบสีขาวกระทบกับทางเดินเป็นจังหวะ เดินมาหยุดยังชั้นสองหน้าห้องทำงานของเมกะที่มีอิงดาวนั่งทำงานอยู่"เปิดประตู" ลีออนสั่งเสียงนิ่งเมื่อลูกน้องของเมกะไม่ยอมเปิดประตูให้เข้าไปสักที"นายอยู่ที่ห้องรับรองครับ เชิญคุณลีออนที่ห้องครับ" ลูกน้องที่เฝ้าหน้าประตูพูดขึ้นเสียงสั่นเล็กน้อยถึงแม้ว่าจะทำงานกับเมกะมานานแต่ก็น
ตอนที่ 4 วันแรก20:00 น. ณ ผับ MeGa"พี่ภัทรสวัสดีค่ะ" อิงฟ้าและอิงดาวกล่าวทักทายภัทรเมื่อเจอเข้ากับภัทรที่ประตูทางเข้า"สวัสดีครับ นายให้มารอพาน้องอิงดาวขึ้นไปบนห้องทำงานครับ" ภัทรบอกออกไปพร้อมเดินนำอิงดาวขึ้นไปชั้นบน"เดี๋ยวอิงขึ้นไปทำงานก่อนนะคะ ไว้เจอกันตอนเลิกงานค่ะ" อิงดาวโบกมือลาพี่สาวก่อนจะเดินตามภัทรลูกน้องคนสนิทของเมกะขึ้นไปด้านบนระหว่างทางขึ้นไปห้องเมกะ"สองห้องนี้เป็นห้องส่วนตัวของนาย เวลาเพื่อนนายมาสังสรรค์จะใช้ห้องนี้ ส่วนอีกห้องเป็นห้องนอนของนายเวลานายทำงานดึกแล้วค้างที่นี่ทุกห้องจะมีประตูเชื่อมถึงกันหมด อิงอยู่ที่นี่ก็ห้ามเดินเล่นเพ่นพ่านจะเป็นอันตรายเอาเรายังเด็ก อีกอย่างลูกน้องทุกคนที่นี่ยังไม่รู้จักว่าอิงเป็นพนักงานที่นี่เข้าใจไหมครับ" ภัทรแนะนำโซนต่างพร้อมกำชับเด็กสาวตรงหน้าเพื่อความปลอดภัยของเธอเองเพราะเขาและเจ้านายไม่มีเวลามาเฝ้าตลอด24ชั่วโมงเพราะฉะนั้นสิ่งสำคัญคือต้องบอกให้เธอรู้ว่าพื้นที่ตรงไหนไปได้พื้นที่ตรงไหนเป็นพื้นที่ต้องห้าม"รับทราบค่ะพี่ภัทรสุดหล่อ" อิงดาวรับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะ"เดี๋ยวนายจะเข้ามาอีกประมาณ20นาที อิงนั่งรอไปก่อนพี่จะไปเช็กความเรียบร้อยด้
ตอนที่ 3 โลกกว้างทางด้านอิงดาวที่ตอนนี้ตื่นแล้วแต่ก็ยังไม่ยอมกลับบ้าน ด้วยความที่วันนี้รู้สึกตื่นเต้นที่อิงฟ้าจะพาไปสมัครงานที่ผับ MeGa ซึ่งเป็นชื่อเดียวกันกับเจ้าของผับ"อิง กลับบ้านไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว 10โมงพี่จะพาไปเจอคุณเมกะ เขาต้องการจะเจออิงและสัมภาษณ์อิงด้วยตัวเองว่าจะรับอิงเข้าทำงานไหม เพราะอายุของอิงยังไม่ถึง20" อิงฟ้าเอ่ยขึ้นเพราะหลังจากใช้เวลาในการอาบน้ำแต่งตัวก็เกือบ30นาที แต่น้องสาวตัวดียังนอนกลิ้งอยู่บนที่นอนอยู่เลยทั้งๆ ที่อิงดาวตื่นก่อนเธอด้วยซ้ำ"ค่ะ..พี่ฟ้าคนสวย อิงจะรีบอาบน้ำแต่งตัวให้ไวเลยค่ะ รับรอง20นาทีเรียบร้อยทุกอย่างแน่นอน พี่ฟ้าแต่งตัวเสร็จแล้วไปทานข้าวที่บ้านอิงนะคะ แม่โทรมาเมื่อกี้ว่าเตรียมกับข้าวเสร็จแล้วและเตรียมเผื่อพี่ฟ้าด้วยค่ะ" อิงดาวพูดจบก็กระโดดลงจากเตียงวิ่งลงบันไดอย่างเร็ว หายแว็บไปด้านหลังบ้าน"คงปีนรั้วข้ามไปอีกสินะ เฮ้อ! จะออกประตูหน้าบ้านดีๆ เหมือนคนปกติไม่เป็นสินะเจ้าเด็กแสบ" อิงฟ้าได้แต่ถอนหายใจกับความซนของน้องสาว อายุก็18จะเข้า19ปีอยู่แล้ว จะเข้ามหาลัยอยู่แล้วยังวิ่งซนเป็นเด็กอยู่อีกทางด้านของเมกะ"ฮัลโหล..ไอ้เฟมโต วันนี้พวกมึงจะมากี่โม
ตอนที่ 2 ไม่มีความสงบสุขอีกต่อไปพรึบ กรี๊ดๆๆๆๆ อือๆๆๆๆๆๆ"เงียบครับ เงียบก่อน พวกเราไม่ได้จะมาทำร้ายคุณ" เจเนสรีบยกมือขึ้นปิดปากดารินเจ้าของบ้านทันทีเพื่อไม่ให้ส่งเสียงดังเพราะไม่เพียงแต่เขาและเจ้านายเท่านั้นที่จะไม่ปลอดภัย ดารินเจ้าของบ้านเองก็จะพลอยโดนร่างแหไปด้วยเพราะให้ที่หลบซ่อนพักพิง"นายของเราได้รับบาดเจ็บ เราแค่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ พวกเราไม่ได้จะทำร้ายคุณ ได้โปรดเชื่อใจเรานะครับ" เจเนสค่อยๆ ปล่อยมือออกเมื่อได้รับสัญญาณจากดารินโดยการพยักหน้าว่าเข้าใจสิ่งที่เจเนสพูด ก่อนที่เจเนสจะเอื้อมมืออีกข้างไปกดปิดสวิตช์ไฟเพราะแสงสว่างจากด้านในสามารถมองเห็นจากด้านนอกชัดเจนเพราะหน้าต่างบานใหญ่ไม่ได้ดึงม่านปิด"ขอบคุณที่กรุณาช่วยเหลือพวกเรา คุณมีอุปกรณ์ทำแผลไหมครับ นายผมเขาได้รับบาดเจ็บ" ภาษาไทยสำเนียงต่างชาติถูกเปล่งออกมาด้วยแววตาขอบคุณ คนฟังรับรู้ได้ทันทีแม้จะมองฝ่าความมืดที่มีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาให้เห็นแค่รางๆ"เปิดไฟก่อนนะคะ แล้วฉันจะทำแผลให้ ฉันเป็นพยาบาลค่ะ"ดารินพยายามตั้งสติ เพราะคิดว่าบุคคลตรงหน้าคงกำลังเดือดร้อนจริงๆ คงไม่ได้คิดจะจี้ปล้นฆ่าอะไรตนเพราะถ้าเป็นแบบนั้นจร
ตอนที่1 เจรจาตึก ตึก ตึก เสียงรองเท้าหนัง กระทบกับพื้นพรมทางเดิน ยามที่ร่างสูงหุ่นนายแบบสาวเท้ายาวเดินตรงไปยังโต๊ะ VIP ของผับชื่อดังใจกลางกรุงเทพฯ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากรั้วมหาวิทยาลัยชื่อดัง ดวงตาเฉี่ยวคมฉบับลูกครึ่งไทย-อังกฤษ-จีน จ้องมองผ่านแสงไฟสลัวภายในผับเมื่อเห็นเจ้าของผับนั่งไขว่ห้างมองมาที่เขาเช่นกัน"ไงมึง"เมกะเจ้าของผับเอ่ยทักทายเสียงเรียบด้วยถ้อยคำสนิทสนม ทำให้ผู้มาใหม่ซึ่งกำลังตั้งท่าจะเดินหนี เป็นอันต้องจำใจยอมไปกระแทกตัวนั่งลงโซฟาฝั่งตรงข้ามด้วยสีหน้าหงุดหงิดเล็กน้อยที่ดันเจอเข้ากับสิ่งที่ไม่ได้อยากเจอในค่ำคืนนี้"งานการไม่ทำหรือไง แสนรู้ว่ากูจะมา" คำพูดราบเรียบแต่คนฟังถึงกับจุกถูกส่งไปลอย ๆ แต่เป้าหมายชัดเจนคือชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามนั่นเอง"เอ้า เอ้า..นั่นปากเหรอที่พูด นี่ผับกู..เป็นบุญตามึงแค่ไหนแล้วที่เห็นกูอยู่นี่" เมกะว่าให้ ก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มกับลูกน้องนานนับนาทีกว่าจะกลับมาสนทนากับลีออน"หายหน้าหายตาเลยนะมึง กูนึกว่าหนีกลับไปซบอกพ่อที่อังกฤษซะแล้ว""ไร้สาระ"หนุ่มหล่อใบหน้าคมปรายตามองเพื่อนชาวเอเชียเพียงนิด ก่อนละสายตาหนีจนสะดุดกับลูกค้าซึ่งเป็นชายสูงวัยที
แนะนำตัวละครลีออน ลูกครึ่งอังกฤษ-ไทย-จีน ส่วนสูง189 เซนติเมตร นักธุรกิจหนุ่มมากความสามารถ เป็นที่รู้จักในนามนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ส่วนธุรกิจสีเทาคือเจ้าพ่อบ่อนกาสิโนทั้งในฮ่องกงและโซนยุโรป นอกจากนั้นยังมีธุรกิจสีเทาค่อนไปทางดำคือค้าอาวุธสงครามกับกลุ่มเพื่อน ไม่มีใครไม่รู้จักลีออนอิงดาว เด็กสาวผู้ไร้เดียงสา อาศัยอยู่กับแม่ตั้งแต่เด็กเพราะผู้เป็นพ่อนั้นได้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอต้องดิ้นรนหาเงินเองเพื่อจ่ายเป็นค่าเทอมและค่าใช้จ่ายส่วนตัวเพียงเพราะไม่อยากรบกวนผู้เป็นมารดาที่แก่ตัวลงทุกวันอิงฟ้า พี่สาวข้างบ้านคนสนิทของอิงดาว อายุมากกว่าอิงดาว2ปี ทั้งสองสนิทกันตั้งแต่เด็กเพราะโตมาด้วยกัน อิงดาวรักอิงฟ้าเหมือนพี่สาวแท้ๆ ส่วนอิงฟ้าก็รักและเอ็นดูอิงดาวเหมือนน้องสาวไม่ต่างกัน อิงฟ้าเป็นผู้หญิงเก่งสามารถเอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์เพราะทำงานหาเลี้ยงตัวเองมาตั้งแต่มัธยม Intro… “เธอเป็นของฉัน..ไม่มีสิทธิ์มองผู้ชายคนอื่น" ลีออนประกาศกร้าวเสียงดังให้หญิงสาวที่นอนขดตัวอยู่บนเตียงรับรู้ถึงสถานะของตัวเอง"แต่หนูเป็นน้องคุณนะ คุณจะทำแบบนี้กับหนูไม่ได้""แม่ฉันมีลูกคน