MasukShare
Episode 05แค่กอด
Terakhir Diperbarui:
2024-11-23 22:04:39ฉันมองหน้าผู้ชายที่ชวนฉันไปคอนโดอย่างแปลกใจ
"นายอายุเท่าไหร่?" "16 ครับ " เขายิ้มจางๆให้ฉัน มันก็คงจะไม่แปลกหรอกมั่งที่เด็กผู้ชายอายุ16ปี จะมาซื้อบริการฉัน "ไว้ผับปิดค่อยเจอกัน" "ผมขอไลน์พี่ไว้ได้ไหม?" "โทรศัพท์มาสิ" เขายื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันก็กดๆไลน์ของฉันให้เขาไป เสร็จแล้วก็ยื่นโทรศัพท์คืน "ผมชื่อไวท์นะครับ" "อื้ม" ฉันตอบสั้นๆ "พี่ชื่อ...?" ฉันไม่ตอบ...ฉันหันหลังให้เขาแล้วเดินเข้าผับ "เฮ้...พี่ยังไม่บอกผมเลยนะว่าพี่ชื่ออะไร" เขาตะโกนตามหลังฉันแต่ฉันไม่ได้สนใจ ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะ เห็นพี่ซันกำลังนั่งนัวเนียกับผู้หญิงอยู่ ผู้ชายคนนี้มักมากในกามจริงๆ แต่ก็ดี...ดูๆไปแล้วก็เหมาะสมกับจินดี รายนั้นก็มั่วใช่ย่อย แอบไปมีอะไรกับพี่กายเพื่อนของแฟนตัวเองแต่พี่ซันคงไม่รู้ ที่ฉันรู้เรื่องนี้เพราะพี่กายเล่าให้ฟัง "ทำไมนานมาจัง" พี่กายดึงเอวฉันไปกอด "พอดีเจอคนรู้จักค่ะเลยคุยกันนิดหน่อย" "คืนนี้ นอนกับพี่ไหม?" พี่กายกระซิบถามฉัน "คืนนี้รินไม่ว่างค่ะ...ไว้โอกาสหน้านะคะ" "เอางั้นก็ได้...แต่ครั้งหน้าต้องไปนอนกับพี่นะห้ามปฏิเสธ" "ค่ะ...รินสัญญา" "ไอ้ซันมึงสนใจเพื่อนบาง" พี่เฌอพูดท้วงพี่ซัน เพราะตอนนี้พี่ซันเอาแต่นัวเนียกับผู้หญิงไม่สนใจใครเลย "เออ!! พวกมึงเดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" พูดจบพี่ซันกับผู้หญิงคนนั้นก็ลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ คงไม่ต้องถามหรอกมั่งว่าไปทำไม...คงจะไม่พ้นเรื่องอย่างว่านั้นแหละ จากนั้นพวกเราก็ดื่มกันต่อ สักพักพี่เฌอกับพี่กายก็ขอตัวออกไปดูดบุหรี่ด้านนอก "ริน กูสังเกตมาสักพักละ" "อะไรของมึง สะกิดอยู่นั่น!!" "มึงดูผู้ชายโต๊ะนั้นสิกูเห็นเขามองมึงตลอดเลย" แอมเอามือมาสะกิดให้ฉันดูคนที่มองฉัน ฉันมองไปตรงโต๊ะที่แอมมันบอกว่ามีคนมองฉัน พอฉันหันไปมองผู้ชายโต๊ะนั้นก็ชูแก้วเหล้าขึ้นแล้วก็ส่งสายตาหวานให้ฉัน เขาคือคนที่ชวนฉันไปคอนโดตอนที่อยู่ห้องน้ำ เด็กคนนั้นที่ชื่อไวท์ "หล่อวะรินกูอยากได้เขาจัง แต่ดูเหมือนเขาจะสนใจมึงมาก ไม่มองกูเลยสักนิด" แอมทำหน้าเฟลนิดๆ "มึงเดินไปถามเขาให้กูหน่อยสิว่าชื่ออะไร ขอไลน์ให้กูด้วย" "ชื่อไวท์ อายุ16 ไลน์น้องมันเดี๋ยวกูส่งให้" "หื้ม..มึงรู้..อีรินมึงไฟแรงมากคะ กูว่าละทำไมเขามองมึงจัง" แอมยู่ปากใส่ฉัน "เป็นไง เด็ดไหมมึง?" "กูยังไม่ได้มีอะไรกับน้องมันเลย ผับปิดน้องมันชวนกูไปต่อที่คอนโด" "หื้ม...ทำไมผู้มึงมีแต่หล่อๆเด็ดๆวะ" "มึงพูดเหมือนป๋าของมึงไม่หล่อเลยนะแอม" ป๋าที่ฉันพูดถึงก็คือเจ้าของมหาลัยที่แอมมันแอบกิ๊กอยู่นั่นแหละ ถึงอายุจะเข้าเลขสามแล้วแต่ยังหล่ออยู่เลย หุ่นนี่ล่ำมาก ซิ๊กแพ็คแน่นๆ "จุ๊ๆ อย่าพูดดังเดี๋ยวป๋าก็โผล่มาหรอก วันนี้กูแอบหนีมาเที่ยวสะด้วย" "ขอให้ป๋ามาเจอมึง" "ริน..มึงตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้เห็นไหมพูดถึงป๋าแล้วกูขนลุกเลย" แอมลูบแขนตัวเองไปมา ฉันกับแอมนั่งดื่มกันต่อ เด็กที่ชื่อไวท์เขาก็มองฉันอยู่นะ มองแบบไม่ระสายตาไปทางอื่นเลย ฉันก็ทำเป็นไม่สนใจ...สักพักพวก พี่ซัน พี่กาย พี่เฌอ ก็เดินกลับมาที่โต๊ะ ผู้หญิงคนที่นัวกับพี่ซันไม่รู้เธอไปไหนแล้วเธอไม่ได้กลับมาด้วย จากนั้นเราก็พากันดื่มต่อจนผับใกล้จะปิด ติ่ง แชทไลน์ฉันเข้า ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครกันทักมาป่านนี้ พอกดเข้าไปดูก็รู้ทันทีว่าใครทักมา จะใครละก็เด็กคนที่ชื่อไวท์นั้นแหละ ( ไวท์ "ผมรออยู่ที่รถนะครับรถ รุ่น***ทะเบียน***" ฉันเปิดอ่านแต่ไม่ได้ตอบกลับไป ) "แอม มึงจะกลับตอนไหน?" ฉันหันไปถามแอม "อื้อ..มึงจะไปแล้วหรอ ไปก่อนเลยเดี๋ยวกูกลับพร้อมพี่เฌอ" แอมยิ้มให้ฉันแบบรู้กัน "พี่กาย เดี๋ยวรินขอตัวกลับตอนนะคะ" "ผับยังไม่ปิดเลย ทำไมรีบกลับล่ะ" "พอดีมีนัดอะคะ ขอตัวนะคะ" "ครับ อย่าลืมนะครั้งหน้ารินต้องไปนอนกับพี่นะ" "ค่ะ ไม่ลืม" "แอม อย่าเมามากละมึง" ฉันหันไปบอกแอม แอมมันพยักหน้าแล้วก็ทำมือโอเคให้ฉัน จากนั้นฉันก็เดินออกมาจากผับแล้วก็ตรงไปที่รถของเด็กที่ชื่อไวท์ ติ่ง ติ่ง ติ่ง เสียงแชทฉันเข้ารัวๆ แต่ฉันไม่ได้เปิดอ่าน เพราะกำลังพยายามมองอยู่ว่ารถของไวท์คือคันไหน เดินหาสักพักฉันก็เจอรถของไวท์ ฉันเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งข้างในรถ ภายในรถ... "ไปเลยนะครับ" "อื้ม" จากนั้นไวท์ก็ขับรถออกไปจากผับ "พี่ยังไม่บอกผมเลยว่าพี่ชื่ออะไร?" ไวท์เอียงคอมาถามฉัน "ฉันจำเป็นต้องบอกนายด้วยหรอ" ฉันพูดเสียงเรียบบวกกับทำหน้านิ่งๆ หรือเรียกอีกอย่างก็คือทำหน้าตายด้าน พอฉันพูดจบประโยคไวท์ดูเหวอนิดๆที่ฉันตอบแบบนั้น "นะ บอกชื่อผมหน่อย ผมอยากรู้ชื่อพี่จริงๆ" "ไม่จำเป็น" "ทำไมพี่เย็นชาจัง" "ยิ้มให้ผมดูหน่อยดิ...นะๆ ผมว่าถ้าพี่ยิ้มต้องสวยมากแน่เลย" เด็กคนนี้ทำไมพูดมากจัง ฉันชักจะรำคาญแล้วนะเนี่ย ฉันเงียบไม่ตอบอะไรแล้วหันหน้าเบี่ยงหนีไปทางอื่น "พี่เย็นชาชะมัดยาดเลยวะ...ชิ!!" ไวท์จิ๊ปากใส่ฉันแล้วหันหน้าไปขับรถต่อ ติ่ง ติ่ง ติ่ง เสียงแชทโทรศัพท์ฉันเข้ามารัวๆอีกครั้ง ฉันกดเข้าไปดูว่าใครเป็นคนส่งข้อความมา ทำไมถึงสงมารัวขนาดนี้ 02:15ซัน (ทำไมรีบกลับ) 02:15ซัน (รออยู่หน้าผับเดี๋ยวกูไปส่ง ) 02:20ซัน (มึงขึ้นรถไปกับใครริน) 02:40ซัน (อยู่ไหน) 02:45ซัน (ทำไมไม่ตอบวะ) ฉันไม่ตอบอ่านเสร็จฉันก็กดปิดหน้าจอโทรศัพท์เลย "แฟนพี่ทักมาหรอ?" "ไม่ใช่ แล้วก็ไม่ต้องมายุ่ง"ณ คอนโด...
พอมาถึงไวท์ก็พาฉันขึ้นมาที่ห้องของเขา ห้องหรูมาก คงจะเป็นลูกคนรวยสินะ "ขอเลขบัญชีพี่หน่อยผมไม่มีเงินสด เดี๋ยวผมโอนให้" ไวท์ยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันก็กดๆเลขบัญชีให้ สักพักก็มีเสียงข้อความเข้า แต่ฉันไม่ได้ดูว่าโอนมาเท่าไหร่ "จะเอาในห้องหรือตรงนี้?" ฉันชี้ไปที่โซฟาตัวใหญ่ "ใครบอกว่าผมจะทำแบบนั้นกับพี่" ไวท์ยิ้มหวานให้ฉัน "หมายความว่าไง?" "ผมแค่อยากนอนกอดพี่เฉยๆ ผมไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นสักหน่อย"#ไรทตามแก้ไขคำผิดเรื่อยๆนะคะ และกำลังเปลี่ยนบทอายุของนางเอก
Bab terbaru
ผู้หญิงขายตัว 84 The End (จบแล้วว)
ภายในห้องน้ำ...พี่ป่าวางฉันลงอย่างเบามือในอ่างน้ำจากุชชี่ที่มีน้ำเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว "ไม่ลงมาอาบด้วยกันหรอ...." ฉันถามที่ป่าที่เอาแต่ถูตัวให้ฉัน "ถ้าให้กูลงไปในอ่างด้วย คงไม่ได้อาบ" พี่ป่ายักคิ้วให้ฉันมือหนาถูวนรอบหน้าอกของฉันเหมือนตั้งใจจะถูแค่ตรงนั้นแค่ตรงเดียว"พี่ป่า" ฉันทำตาดุใส่พี่ป่า เมื่อเห็นว่าพี่ป่าเอาแต่ถูอยู่อย่างนั้น "เออๆ จะดุกูทำไม" พี่ป่าพยักหน้าตอบ มือหนาของพี่ป่าจากที่ถูวนรอบหน้าอกของฉัน ตอนนี้มันได้เลื่อนลงต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงกลีบแคมคู่นั้นของฉัน "พะ พี่ป่า ยะ อย่านะ" ฉันรีบรั้งมือของพี่ป่าเอาไว้ "ก็มึงให้กูถูตรงอื่น" พี่ป่ายักคิ้วใส่ฉันแบบกวนๆ "แต่ไม่ใชตรงนี้" เมื่อกี้ก็พึ่งมีอะไรกัน ถ้าถูตรงนี้มีหวังได้มีอีกรอบแน่ ลูกฉันจะรอดมั้ย "ก็ทำความสะอาดให้ไง เมื่อกี้น้ำกูเยิ้มเต็มรูมึงเลย...." พี่ป่าพูดมันออกมาหน้าตาเฉย ซึ่งถ้าคำๆนี้มันไม่ได้หลุดออกมาจากปากของผู้ชายที่ฉันรัก ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลยแต่ตอนนี้นี่สิ หน้าฉันมันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว พี่ป่าเอามือของฉันที่จับมือเขาออก ก่อนที่จะล้วงลงไปถูแหวกกรีบแคมของฉัน เขาทำแบบนั้นจริงๆ แถมยังยิ้มทะเล้นให้อีกด้วย "อ๊ะ พ
ผู้หญิงขายตัว [83] Nc20+
พี่ป่าพาฉันเข้าไปในบ้าน ตอนนี้ฉันหยุดร้องแล้ว ภายในบ้านมีแม่บ้านอยู่สามคน พี่ป่าจ้างมาทำความสะอาดบ้าน และคอยดูแลเรื่องอาหาร ก็ทำทุกอย่างในบ้านนั่นแหละ ภายในบ้านทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว แทบจะไม่มีอะไรเหมือนเดิมแล้ว ไม่มีรูปครอบครัว ไม่มีห้องทำงานของคุณพ่อตรงนั้น ภายในบ้านไม่มีอะไรเหมือนเดิม มันก็คงต้องเป็นแบบนั้น จะให้ทุกอย่างอยู่เหมือนตอนที่ฉันอยู่ตอนเด็กมันก็คงจะไม่ได้ เพราะเวลามันก็ผ่านมานานมากแล้ว ฉันแอบเสียใจนิดๆนะ ที่ความทรงจำของฉันตอนเด็กมันหายไปแล้ว แต่มันก็ดี ถ้าบ้านยังคงสภาพเหมือนเดิม ฉันคงจำเรื่องราวที่เลวร้ายไม่ลืม "ห้ามร้อง" พี่ป่าหันหน้ามาบอกฉัน เมื่อเห็นว่าฉันทำท่าจะร้องไห้อีกครั้ง "อื้อ รู้แล้ว" ฉัรมองไปรอบๆบ้านอีกครั้ง "พี่ป่ารู้ได้ไงคะว่าบ้านหลังนี้แอมเคยอยู่ตอนเด็ก" ฉันหันไปถามพี่ป่าหลังจากที่เราเดินเข้ามาในบ้านกันแล้ว "กูถามริน" "แล้วซื้อบ้านได้ไง ราคา ?" พี่ป่าถอนหายออกมาเบาๆ ก่อนจะเอามือขึ้นมาลูบหัวฉันอย่างเบามือ "บ้านหลังนี้เขากำลังจะปล่อยพอดี จังหวะมันพอเหมาะพอดีทุกอย่าง กูตั้งใจจะซื้ออยู่แล้วด้วย ส่วนเรื่องราคา ก็ไม่เท่าไหร่" พี่ป่าไหวไหล่ให้ฉันทีหนึ่ง
ผู้หญิงขายตัว [82] หักหลัง
หลังจากคุยกับพ่อแม่ของพี่ป่าเสร็จ ท่านทั้งสองก็ออกไปพักที่โรงแรม และ เตรียมตัวกลับออสเตรเลียในวันพรุ่งนี้ คือ!! มาแค่นี้ แค่นี้จริงๆ แค่มาดูตัวฉัน เมื่อฉันยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานท่านก็กลับ 1 อาทิตย์ผ่านไป เชื่อมั้ยว่าพี่ป่ายังงอนฉันอยู่ เรื่องที่ฉันไม่ยอมแต่งงานกับเขา พี่ป่างอนเป็นจริงเป็นจังมาก "พี่ป่าเอาน้ำให้แอมกินหน่อย" ฉันหันไปบอกพี่ป่าที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่"ลุกขึ้นไปหยิบเองดิ" พี่ป่าตอบโดยที่ไม่มองหน้าฉัน เขายังคงก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าคุยกับใคร "แอมท้องอยู่พี่ก็รู้ มันลุกยากท้องโต'' "....." พี่ป่าเงียบไม่ตอบอะไร "พี่ป่าแอมหิวน้ำ ไปเอาน้ำให้หน่อย !!" พี่ป่ายังทำเป็นหูทวนลม จนฉันต้องนับหนึ่งถึงสิบในใจก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำกินเอง คือพี่ป่าไม่ยอมมาหยิบน้ำให้จริงๆ ก็แค่ไม่แต่งงานด้วยตอนนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่แต่งด้วยเลยสักหน่อย ไม่รู้จะงอนทำไมขนาดนั้น พอฉันเดินกลับมานั่งที่เดิม ตอนแรกพี่ป่าคุยโทรศัพท์อยู่ พอเขาเห็นว่าฉันเดินมา พี่ป่ารีบเอาโทรศัพท์ลง แล้วก็ลุกขึ้นเดินสวนฉันออกไปจากห้องเลย "พี่ป่า พี่ป่าหยุด พี่คุยกับใคร !!" ฉันตะโกนพูดตามแผ่นหลังของพ
ผู้หญิงขายตัว [81] โล่งอก
"เจ้าป่า นั่งลงไป ฉันจะคุยกับเธอ ไม่ใช่แก" พี่ป่าดูจะหัวเสียมากตอนนี้ เขาไม่ยอมนั่งลงตามที่แม่สั่ง จนฉันต้องจับมือให้พี่ป่านั่งเขาถึงยอมนั่งลง"เธอมีอะไรจะพูดรึเปล่า ?" แม่พี่ป่าเอ่ยถามฉันเสียงเรียบๆ ฉันกลั้นหายใจประมาณสามสี่วิ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ พรางพยักหน้าตอบคุณแม่ของพี่ป่า "พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่" ตอนนี้บรรยากาศภายในห้องรับแขกเสียงสนิท เงียบซะจนฉันได้ยินเสียงของหัวใจตัวเองที่มันกำลังเต้นรัวเพราะความประหม่าอยู่ตอนนี้"หนูเคยขายตัวจริงๆค่ะ" "เธอรู้รึเปล่าว่าพูดออกมาแบบนี้ ฉันจะไม่รับเธอเป็นลูกสะใภ้" "แม่ !!" "เจ้าป่าแกหุบปากไปเลยนะ !!"ฉันเอื้อมมือไปจับมือของพี่ป่าแล้วออกแรงบีบเบาๆ พี่ป่าหันหน้ามามองฉัน สีหน้าพี่ป่าดูจะเป็นกังวลมาก ฉันก็ไม่ต่างกันหรอก แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้มจางๆให้พี่ป่าไป "จากชีวิตที่เคยสุขสบาย มีเงินใช้ไม่เคยขาด ทุกๆครั้งที่ปิดเทอมพ่อกับแม่จะพาไปเที่ยวต่างประเทศ""มันเพอร์เฟคมากๆเลยใช่มั้ยคะ""แต่พอมาวันหนึ่ง บ้านล้มละลาย ทรัพย์สินทุกอย่างกำลังจะถูกยึด พ่อกับแม่หนูจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ทิ้งให้หนูจมอยู่กับบ้านที่กำลังจะถูกยึด ญาติพี่น้องไม่มีใครเอื้อมมือมาช
ผู้หญิงขายตัว [80] วันที่ฉันกลัว...
3อาทิตย์ผ่านไป.... ยิ่งใกล้วันจะถึงกำหนดที่พ่อกับแม่พี่ป่าจะมาไทยเมืีอไหร่ ฉันยิ่งรู้สึกตื่นเต้น รู้สึกประหม่า ฉันกลัว กลัวว่าพ่อแม่พี่ป่าจะรับฉันไม่ได้ ถึงแม่ว่าฉันกำลังจะตั้งท้องลูกของพี่ป่าหลานของท่านก็ตาม เรื่องเส้นด้าย ช่วงนี้เธอเงียบๆไป ขุนเขาคงไม่ปล่อยให้เธอออกมา เพราะอาทิตย์ที่แล้วเธอก็มากดกริ่งที่หน้าบ้าน แต่ฉันไม่ได้ออกไปเปิด แต่ดูท่าแล้วคงจะอีกนานกว่าเธอจะเลิกยุ่ง ฉันก็เข้าใจเธอนะ ที่เธอเป็นแบบนี้เธอรักพี่ป่ามาก แต่ตอนนี้พี่ป่าเป็นของฉัน และฉันก็รักเขามากไม่ต่างจากเธอ อ้อ วีนัสกลับโคราชไปแล้วนะ ไม่รู้ว่ามีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่า กลับไปไม่บอกฉันเลย แถมยังแอบกลับตั้งแต่ตอนเช้าตรู่ ไม่รู้ว่าไปยังไง แต่พอไปถึงเธอก็ข้อความมาบอกฉัน ช่วงดึกๆ..."แอม ทำอะไรทำไมไม่ขึ้นมานอน" พี่ป่าพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่นั่งหน้าโต๊ะกระจกไม่ยอมขึ้นเตียงไปนอนสักที "พี่ป่า แอมกลัวว่าทางพ่อแม่ของพี่..." "แอม ไม่มีใครบังคับอะไรกูได้" พี่ป่าพูดสวนขึ้นก่อนที่ฉันจะพูดจบ "พี่ป่าเคยบอกว่าคุณแม่ของพี่ชอบเส้นด้ายมาก" "อื้ม" "แล้วแบบนี้...""อย่าคิดมากแอม ด้ายก็อยู่กับไอ้ขุนไง" "....""ขึ้นมาบนเตี
ผู้หญิงขายตัว [79] Nc20+ [วุ่นวายไม่เลิก]
หลังจากที่ฉันกับวีนัสเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำเสร็จ ฉันใส่เป็นบิกินี่สีน้ำเงิน ขัดกับสีผิว ทำให้ดูขาวมีออร่า ส่วนวีนัสรายนั้นปิดมิดชิดทุกสัดส่วน เหมาะสมกับวัย "โห เจ้ ขนาดเจ้ท้องหุ่นเจ้ดีมาก" วีนัสมองฉันตาไม่กระพริบ "ลงไปเล่นน้ำเถอะห่วงแต่ชมอยู่ได้ ^_^" ฉันหยิบผ้าผืนบางมาคลุมตัวเอาไว้ จากนั้นฉันจูงมือวีนัสลงไปยังชั้นล่าง พี่ป่ากำลังนั่งคุยอะไรกับทันก็ไม่รู้ แล้วก็มีลูกน้องเขาอีกสองคนอยู่ด้วย ปัก! ทันทีที่ฉันลงไปชั้นล่างแล้วพี่ป่าเห็นฉัน เขาวางมือกระแทกกับโต๊ะเสียงดังทันที จากนั้นพี่ป่าก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะขบกรามแน่น "พวกมึงมองเมียกูทำไม !!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าลูกน้องของเขา เพราะตอนนี้ลูกน้องของพี่ป่ากำลังมองฉันตาค้างเลย"ปะ เปล่ามองนะครับนาย'' ลูกน้องของพี่ป่าท่าทางเลิกลักกันมากพอได้ยินเสียงพี่ป่าตะคอกใส่"พวกมึงออกไปเลยนะ ออกไปให้หมด !!" น้ำเสียงอันทรงพลังของพี่ป่า ทำให้พวกลูกน้องรีบพากันวิ่งกรูออกจากบ้านทันแทบไม่ทัน "วีนัส ไปเล่นน้ำรอพี่ก่อนเลยนะเดี๋ยวตามไป" ฉันหันไปบอกวีนัส เพราะไม่อยากให้วีนัสเห็นตอนที่พี่ป่าของขึ้น เดี๋ยวพลานจะกลัวเอา"พี่ป่าคะ อย่าดุเจ้นะคะ ^_^" ว
Anda juga akan menyukai
ให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน50.2K Dibacaเด็กเสี่ย NC-25
C55.2K Dibacaชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน81.4K Dibacaพ่ายรักคุณสามี
ราชินีหิมะ120.6K Dibacaโซ่คล้องรักอสูร
คุณธิดา1.2K Dibacaบ่วงรัก บ่วงเสน่หา
เตชิตา26 Dibacaฝังใจรักชั่วนิรันดร์
ศานิต / รุ่งเพชร190 Dibacaกลรักทัณฑ์สวาท
ปลายฟ้า/ไรท์เกว354 Dibaca
