Share

ตอนที่166คนงามเมืองโจว

last update Last Updated: 2025-08-17 22:34:20

ค่ำคืนที่บรรยากาศอบอวลไปด้วยความอบอุ่นและความรู้สึกของการจากลา ที่ห้องจัดเลี้ยงในบ้านโจว ซึ่งถูกตกแต่งอย่างงดงามเพื่อเป็นเกียรติแก่เสี่ยวหนี่ที่กำลังจะเดินทางไปวังหลวง ทุกคนที่มานั่งที่โต๊ะรับประทานอาหารนั้นเต็มไปด้วยความสุขใจและอบอุ่นจากการที่ได้อยู่ร่วมกันในค่ำคืนนี้

ท่านโจวนั่งอยู่ตรงกลางโต๊ะ พร้อมกับเว่ยหยงไท่ จงอินเฉา และตงเจี้ยนที่ต่างก็เป็นแขกผู้มีเกียรติในค่ำคืนนี้ เสียงพูดคุยดังขึ้นเรื่อยๆ กับ รอยยิ้มและเสียงหัวเราะเป็นส่วนหนึ่งของค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น

“ท่านโจวไม่ไปร่วมงานแต่งตั้งฮองเอาจริงๆ หรือ” หยางลี่เอ่ยปากด้วยความนอบน้อม

“คงไม่เพราะสุขภาพข้าน้อยตอนนี้ถึงจะฟื้นตัวมาบ้างแต่ก็เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น”

“ข้าเสียดายแย่อยากจะให้ท่านโจวร่วมพิธีแต่งตั้ง” โจวหลิ่วเยว่ยิ้ม

“คิดเสียว่าข้าน้อยรับรู้ แล้วก็พอแล้วหากมีโอกาสคงได้เยี่ยมเยือน”

ในขณะที่เสียงสนทนาเต็มไปด้วยความสนุกสนานนั้น เสี่ยวหนี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ ประตูห้องก็ถูกซูเหม่ยประคองออกมาอย่างนุ่มนวล เสี่ยวหนี่ในวันนี้แตกต่างจากเสี่ยวหนี่คนเดิมที่เคยทำอาหารในครัว สวมอาภรณ์งดงามสีแดงเลือดหมูประดับดิ้นสีทองปัก ลวดลายดอกไม้ที่ละ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่169ฮองเฮาคนใหม่

    จ้าวหรานเจียวไม่รีบร้อนตอบ เอนไปข้างหลังแล้วเริ่มพูดต่อ“เจ้ามักจะทำตัวอ่อนแอให้ดูน่าสงสาร แต่นั่นมันแค่…น่าสงสาร ไม่ใช่ความรัก ดูอย่างเสี่ยวหนี่ซิ...นางไม่เคยสร้างปัญหาหรือทำร้ายใคร นางเป็นคนที่น่าสงสารจริงๆ นางไม่เคยทำร้ายตัวเอง นางเพียงแค่มีชีวิตที่ง่ายดายและสดใส ไม่เหมือนเจ้าที่เสมือนขุดหลุมฝังตัวเองให้ลึกลงไปเรื่อยๆ”“ข้าก็แค่ปกป้องความรักที่มีให้ฝ่าบาท ยึดฝ่าบาทไว้เช่นคนรักกัน” หยางชินอวี้หันมามองด้วยสายตาที่ไม่พอใจ“แน่นอน...แต่ความรักที่เจ้าทำไปนั้นก็เหมือนกับการทำร้ายตัวเอง ข้าไม่แน่ใจว่าฝ่าบาทจะเห็นความดีในตัวเจ้าหรือไม่ ดูสิ...เรื่องที่เจ้าป้ายสีชวีหยากับการใส่ร้ายว่านางเป็นผู้ร้ายมันจะไม่สามารถปิดบังความจริงได้ตลอดไปหรอกนะ”จ้าวหรานเจียวกล่าวด้วยเสียงเบาๆ แต่ดวงตากลับเต็มไปด้วยความแหลมคม หยางชินอวี้หรี่ตาลง พูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความกังวล “ท่านน้าหมายความว่า...”“สักวันความจริงจะต้องปรากฏออกมา ถ้าเรื่องนี้ถึงหูฝ่าบาท ฝ่าบาทเองก็จะต้องทำการไต่สวนและลงทัณฑ์เจ้าอย่างแน่นอนและไม่มีข้อยกเว้นใดๆ เพราะที่ตำหนักเย็นนั้นชวีหยายังอยู่ดี” จ้าวหรานเจียวยิ้มอย่างมีเลศนัยหยางชินอ

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่168ขอเวลาไตร่ตรอง

    สวนของบ้านโจวบรรยากาศในสวนที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้และเสียงนกร้อง ทำให้ทุกอย่างดูสงบสุขยิ่ง เว่ยหยงไท่เดินเข้ามาหาเสี่ยวหนี่ที่ยืนอยู่กลางสวน ใบหน้าของเขาจริงจังแต่มีความห่วงใยที่เก็บซ่อนไว้ในใจเว่ยหยงไท่เดินมาหยุดข้างๆ เสี่ยวหนี่ ยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นเสี่ยวหนี่ที่ยังคงยืนอยู่ในชุดเรียบง่ายดูท่าทางเหมือนว่าจะยังคงเป็นคนเดิมที่เขารู้จักแต่ลึกลงไปในสายตากลับมีความเศร้าและความหม่นหมองซ่อนอยู่"เสี่ยวหนี่...ข้ามานี่เพื่อพูดเรื่องสมุนไพรชางลู่เจ้าคงไม่ต้องการมันแล้วสินะ" เสี่ยวหนี่มองดูรากชางลู่ที่เว่ยหยงไท่ถืออยู่ในมือ ก่อนจะยิ้มบางๆ ให้กับเขา"พี่เว่ย ข้ายังต้องใช้มันอยู่ วันหน้าข้ายังต้องการมันไว้ใช้ ท่านมอบให้ข้าเถอะ""เจ้าคิดจะทำอะไร เจ้าจะจากพวกเราไปอย่างนั้นหรือทั้งๆ ที่ข้านึกว่าตอนนี้เจ้ามีความสุขแล้วแท้ๆ" เว่ยหยงไท่ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ "ข้ากำลังไตร่ตรอง" เสี่ยวหนี่ตอบด้วยเสียงที่ค่อนข้างหนักแน่น "ช่วงเวลาต่อจากนี้ไป ข้าขอความสุขให้ตัวเองในขณะที่ยังมีโอกาส ข้าจะทำให้ตัวเองรู้สึกว่า...หากถึงวันที่ต้องจากไป ข้าจะไม่รู้สึกเจ็บปวดหรือเสียดายอะไรอีก"เว่ยหยงไท่ชะงักไปครู่หนึ

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่167เลี้ยงส่ง

    ตงเจี้ยนที่นั่งอยู่ข้างๆ ฮ่องเต้หยางลี่หันไปพูดด้วยเสียงเงียบๆ “ขอให้ทุกคนได้ลิ้มรสฝีมือของซูเหม่ยหัวหน้านางในห้องเครื่องมือดีจากวังหลวง วันนี้ข้ารู้สึกว่าทุกอย่างดูจะสมบูรณ์แบบทีสุดเลย”เว่ยหยงไท่ที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็กล่าวด้วยน้ำเสียงขำๆ “แต่อาหารของท่านซูเหม่ยต้องดีอยู่แล้ว ดูท่าทุกคนก็รู้กันดีอยู่แล้ว ข้าเองก็ผิดว่าไม่มีทางผิดหวัง” เขาพูดเสริมแล้วยิ้มให้เสี่ยวอี้ที่ยืนรออยู่ข้างๆซูเหม่ยยิ้มให้ทุกคนอย่างยินดี ก่อนจะเรียกเสี่ยวอี้มาให้บริการอาหารที่เพิ่งเตรียมเสร็จใหม่ๆ พร้อมเสียงพูดต่อไป “เริ่มเลยค่ะ ทานปลาเมนูหลักของเราก่อนนะคะ”เมนูปลาในวันนี้คือ "ปลาทอดขิงกับซอสผลไม้" ปลาตัวใหญ่ที่ทอดกรอบแล้วนำไปราดด้วยซอสขิงเปรี้ยวหวานจากผลไม้สด ทั้งส้มและมะนาวที่มีกลิ่นหอมทำให้รสชาติของปลากลมกล่อมยิ่งขึ้น เสิร์ฟมาพร้อมกับข้าวสวยหอมกรุ่นจากกระบอกข้าวที่เพิ่งหุงใหม่ๆอีกหนึ่งเมนูคาวที่ทุกคนต้องการลิ้มลองคือ "ต้มยำปลาหมึก" ซุปต้มยำรสชาติจัดจ้านเปรี้ยวเผ็ดจากสมุนไพรอย่างตะไคร้ ใบมะกรูด และพริกสด ท่ามกลางปลาหมึกสดๆ ที่ต้มจนสุกอย่างดีอาหารหวานที่มาพร้อมกันนั้นคือ "ขนมถั่วเขียวกวน" ที่ซูเหม่ยและเสี

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่166คนงามเมืองโจว

    ค่ำคืนที่บรรยากาศอบอวลไปด้วยความอบอุ่นและความรู้สึกของการจากลา ที่ห้องจัดเลี้ยงในบ้านโจว ซึ่งถูกตกแต่งอย่างงดงามเพื่อเป็นเกียรติแก่เสี่ยวหนี่ที่กำลังจะเดินทางไปวังหลวง ทุกคนที่มานั่งที่โต๊ะรับประทานอาหารนั้นเต็มไปด้วยความสุขใจและอบอุ่นจากการที่ได้อยู่ร่วมกันในค่ำคืนนี้ท่านโจวนั่งอยู่ตรงกลางโต๊ะ พร้อมกับเว่ยหยงไท่ จงอินเฉา และตงเจี้ยนที่ต่างก็เป็นแขกผู้มีเกียรติในค่ำคืนนี้ เสียงพูดคุยดังขึ้นเรื่อยๆ กับ รอยยิ้มและเสียงหัวเราะเป็นส่วนหนึ่งของค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น“ท่านโจวไม่ไปร่วมงานแต่งตั้งฮองเอาจริงๆ หรือ” หยางลี่เอ่ยปากด้วยความนอบน้อม“คงไม่เพราะสุขภาพข้าน้อยตอนนี้ถึงจะฟื้นตัวมาบ้างแต่ก็เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น”“ข้าเสียดายแย่อยากจะให้ท่านโจวร่วมพิธีแต่งตั้ง” โจวหลิ่วเยว่ยิ้ม“คิดเสียว่าข้าน้อยรับรู้ แล้วก็พอแล้วหากมีโอกาสคงได้เยี่ยมเยือน”ในขณะที่เสียงสนทนาเต็มไปด้วยความสนุกสนานนั้น เสี่ยวหนี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ ประตูห้องก็ถูกซูเหม่ยประคองออกมาอย่างนุ่มนวล เสี่ยวหนี่ในวันนี้แตกต่างจากเสี่ยวหนี่คนเดิมที่เคยทำอาหารในครัว สวมอาภรณ์งดงามสีแดงเลือดหมูประดับดิ้นสีทองปัก ลวดลายดอกไม้ที่ละ

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่165แค่เจ้าเท่านั้น

    ค่ำคืนที่แสนอบอุ่นในห้องรับแขกของบ้านโจว กลิ่นหอมจากดอกไม้และอาหารที่เพิ่งเสร็จสมบูรณ์ลอยมา เสี่ยวหนี่นั่งอยู่บนเก้าอี้ภายในห้ององตัวเองหยางลี่ที่เดินเข้ามาเงียบๆ สวมกอดเสี่ยวหนี่จากด้านหลัง ข้อมือแข็งแกร่งรัดรอบเอวของเสี่ยวหนี่อย่างอบอุ่น ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่าง ทำให้เสี่ยวหนี่รู้สึกผ่อนคลายขึ้น“เจ้าคิดอะไรอยู่...” เสียงทุ้มของหยางลี่เอ่ยคำถามอย่างอ่อนโยนและห่วงใยเสี่ยวหนี่ที่รู้สึกถึงสัมผัสของหยางลี่ ยิ้มบางๆ ก่อนจะตอบกลับ“ข้าคิดเรื่องหยางชินอวี้...” เสียงของเสี่ยวหนี่สั่นเครือเล็กน้อยแต่ก็พยายามปิดบังความรู้สึกในใจเมื่อได้ยินเช่นนั้นหยางลี่ก็ยิ้มขึ้นอย่างรู้ทันก่อนที่จะก้มหน้าลงไปใกล้ๆ ข้างหูของเสี่ยวหนี่กระซิบเสียงเบาที่ทำให้เสี่ยวหนี่สะดุ้งเล็กน้อย“ข้าได้กลิ่นไหน้ำส้มใครแตกน้าาา...” หยางลี่พูดด้วยน้ำเสียงหยอกเย้า ก่อนจะหัวเราะเบาๆ เหมือนจะทำนองอยากขับไล่ความคิดของเสี่ยวหนี่ออกไปจากหัวเสี่ยวหนี่อายเล็กๆ เมื่อได้ยินคำพูดของหยางลี่แต่ก็นึกขำในใจ หยางลี่ไม่กังวลหรือร้อนรนเรื่องนี้เลยจริงๆ ยังเอามาล้อเล่นใส่อีก แต่เสี่ยวหนี่ก็หัวเราะเบาๆ ออกมาไม่รู้จะตอบอย่างไรหยางล

  • ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!   ตอนที่164ความรัก

    บรรยากาศในห้องรับแขกของบ้านโจวเต็มไปด้วยความเงียบสงบหยางลี่จับมือเสี่ยวหนี่เดินเข้าไปในห้อง ท่านโจวหลิวเยว่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้สักยาว เงยหน้าขึ้นมองทั้งสองด้วยสายตาที่ระมัดระวังแต่ก็ไม่อาจปิดซ่อนความสงสัยที่มีในใจได้เสี่ยวหนี่รู้สึกได้ถึงแรงกดดัน ดวงตาก้มลงหลบเล็กน้อยแต่หยางลี่ที่เดินเคียงข้างกลับมั่นคง และไม่ยอมให้รู้สึกกลัว หยางลี่จูงมือเสี่ยวหนี่เข้าไปใกล้ท่านโจวและหยุดยืนอยู่ตรงหน้าประสนามืออย่างนอบน้อม “ฝ่าบาทอย่ากระนั้นเลย” ท่านโจวห้ามเมื่อเห้นว่าหยางลี่ไม่ควรประสานมือต่อหน้าเขาหยางลี่หันมามองเสี่ยวหนี่และยิ้มอบอุ่นให้ ก่อนที่จะหันกลับมาพูดกับท่านโจว"ท่านโจวข้าหยางลี่ไม่ได้มาในฐานะฮ่องเต้หากแต่มาในฐานะบุรุษคนหนึ่งที่มีใจมั่นคงเท่านั้น”“ฝ่าบาทให้เกียรติเกินไปล้ว” หยางลี่ยิ้มบางๆ “ข้าคิดว่าถึงเวลาที่ข้าจะขอเสี่ยวหนี่กลับไปยังวังหลวงกับข้า" หยางลี่กล่าวหนักแน่นแต่น้ำเสียงแฝงไปด้วยความอบอุ่นที่ใส่ใจเสี่ยวหนี่"ข้าจะให้เกียรติและแต่งตั้งเสี่ยวหนี่ในฐานะฮองเฮาของข้า"ท่านโจวมองไปที่หยางลี่ด้วยสายตาที่ลึกล้ำ ก่อนจะยิ้มเล็กน้อยและขยับตัวนั่งตรง ส่วนเสี่ยวหนี่ก้มหน้านิ่ง"ฝ่าบา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status