ตอนที่65ในตำหนักท่านมีคนของข้าในตำหนักข้ามีคนของท่าน

ณ ศาลาเย็นริมสระบัวภายในตำหนักไทเฮา กลิ่นหอมอ่อนของชาอวี้เซวียนลอยอ้อยอิ่งในสายลมยามสาย เสียงน้ำไหลเบาๆ ผสานกับเสียงนกในสวน ทำให้บรรยากาศดูสงบและงดงามเหนือกาลเวลา

กุ้ยเฟยชวีหยาเดินเข้ามาในศาลาอย่างสง่างาม แม้จะแต่งกายเรียบง่ายกว่าปกติ แต่ท่วงท่ายังคงสูงศักดิ์ ย่อกายถวายพระพรไทเฮาฟู่ฉีอย่างนอบน้อม

“ถวายพระพรไทเฮาเพคะ”

ไทเฮาฟู่ในอาภรณ์ไหมสีงาช้าง นั่งสงบนิ่งอยู่เบื้องหน้าชุดน้ำชา ท่วงท่าภูมิฐานสมเป็นอดีตพระมเหสีแห่งฮ่องเต้องค์ก่อน แววตาเยือกเย็นนั้นมองสบมายังชวีหยาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ก่อนพยักหน้าเล็กน้อยเป็นเชิงอนุญาตให้นั่งลง

“นั่งลงเถอะ”

ชวีหยาทำตามโดยไม่อิดออด แม้ในใจจะระวังตัวมากกว่าทุกครั้ง ยิ้มบางๆ พลางประคองถ้วยชาอย่างนอบน้อม

“ไทเฮาเรียกหาหม่อมฉัน ซวีหยายินดีรับใช้อย่างยิ่งเพคะ”

ไทเฮาฟู่ฉีไม่ตอบในทันที นางเพียงยกถ้วยชาขึ้นจิบเบาๆ ก่อนเอ่ยขึ้นช้าๆ เสียงราบเรียบแต่เปี่ยมไปด้วยอำนาจ

“ช่วงนี้วังหลังดูสงบเงียบดี เจ้าเองก็ดูจัดการเรื่องภายในได้ดี… จนข้าวางใจ”

“เป็นหน้าที่ของหม่อมฉันเพคะ หากมีสิ่งใดบกพร่อง หม่อมฉันพร้อมรับคำตำหนิทุกประการ แต่หากเป็นคำชม ก็ต้องแบ่งปันให้กับเหล่าสนมน้อยใ