มีสิทธิ์อะไร

"ไปส่งน้องที่คอนโดสิคิม..."วสันต์เอ่ยบอกลูกชาย

"แล้วน้องมายังไงgหรอครับ?"เขาถามเสียงนิ่ง แต่มันกลับดูกวนประสาทผู้เป็นพ่อมากกว่า

"คิมหันต์!"วสันต์กดเสียงต่ำกล่าวปรามลูกชายที่หัวรั้น เอาแต่หักหน้าเขา

"เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะคุณลุง...เดี๋ยวเมกลับกับพ่อก็ได้ค่ะ...พ่อผ่านคอนโดเมพอดี...เดี๋ยวจะรบกวนเฮียเปล่าๆ"

"ครับ...ต้องขอโทษด้วยนะครับพอดีเฮียติดธุระ"พูดจบเขาก็เดินออกไปจากบ้านทันที

"ค่ะ...เมเข้าใจ"เธอเม้มปากแน่น รู้สึกอึดอัดกับคิมหันต์วันนี้เอามากๆ ทั้งที่ปกติเธอไม่เคยต้องมารู้สึกแบบนี้เลยด้วยซ้ำ แถมยังสบายใจด้วย ทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับเขา เหมือนไม่ใช่เขาเลย แค่แววตาดุดันแสนเย็นชานั้นก็ยิ่งรู้สึกไม่ใช่ใหญ่

อีกด้าน...

"จริงๆ พี่เหนือไม่ต้องขึ้นมาส่งเกลก็ได้นะคะ"มิเกลเอ่ยบอกแสงเหนือที่เดินมาส่งถึงหน้าห้องด้วยความเกรงใจ แต่ก็ไม่คิดที่จะละลาบละล้วงที่จะเข้าไป หากเธอไม่ได้ชวน เขาให้เกียรติเธอมากๆ อะไรที่ไม่ได้ก็จะไม่ทำ

"ไม่เป็นไรครับ...พี่เต็มใจ"แสงเหนือยังคงระบายยิ้มที่แสนอบอุ่นให้เธอ แววตาที่จ้องมองเธอนั้น ฉายแววว่าเขาคลั่งไคล้เธอเพียงใด ผู้หญิงอะไรน่ารักน่ามอง ทำเอาหัวใจหวั่นไหวไปหมด

"งั้น...ขั