เข้าสู่ระบบ"กรี๊ดดดด...ไอ้บ้าลุกขึ้นไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!!"เสียงกรีดร้องของมิเกลดังลั่นห้อง พร้อมกับหยิบหมอนไปฟาดที่หัวของคิมหันต์แรงๆ หลายๆที
"โอ๊ย...มันเจ็บเนี้ย!"
"คุณข่มขืนฉัน!! คุณหลอกฉัน...คนเลว!!"โวยวายไปก็ฟาดหมอนใส่รัวๆ
"เลิกโวยวายสักที ได้ฉันมันก็ยังดีกว่าได้ไอ้หน้าจืดนั่น"เขาลุกขึ้นจากที่นอนแล้วเอาผ้าห่มที่คุมตัวออก แต่เมื่อคืนเขานุ่งแค่ผ้าเช็ดตัวนอน ซึ่งตอนนี้ผ้าเช็ดตัวไม่รู้หลุดหายไปไหนแล้ว ทำให้มิเกลเหลือบไปเห็นความยิ่งใหญ่ของเขาที่มันตื่นตัวในตอนเช้าด้วยความตกใจจนตาแทบถลนออกมานอกเบ้า
"กรี๊ดดดดดด อุจาดตา ไปใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้!!"
"ทำเป็นตกใจไปได้ ทีเมื่อคืนยังครางอยู่เลย"เขาตอบหน้านิ่งไม่ใส่ใจ ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้นไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่ "หิว"
"บอกฉันทำไม?"เธอรวบผ้าห่มมาพันตัวแล้วลุกไปห้องน้ำ
"ทำอะไรให้กินหน่อย"
"ไม่!!"
"ฉันไม่พูดซ้ำนะ!"คิมหันต์กดเสียงต่ำออกคำสั่งกลายๆ
"..."เธอไม่ตอบอะไร แต่เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำแต่งตัวแทน วันนี้เธอมีนัดกับเอวาเลยคิดว่าจะอาบน้ำแต่งตัวรอเลยดีกว่า ส่วนเรื่องนั้น ก็ช่าง
"เดี๋ยวฉันไปส่ง!"คิมหันต์เอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะติดกระดุมเสื้อของเธอกลับเหมือนเดิม"แล้วคุณไม่ทำแล้วเหรอ?"มิเกลถามด้วยความสงสัย"ไม่มีอารมณ์แล้ว...เธอรีบไม่ใช่หรอ?"คิมหันต์พูดเสียงเรียบ และแน่นอนมิเกลสัมผัสและรับรู้ได้ว่าท่าทางของเขาเปลี่ยนไปจากเดิม เขาเองก็ดูกังวลไม่ต่างอะไรจากเธอเลยตลอดทางที่นั่งอยู่ในรถ คิมหันต์และมิเกลไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลย มีเพียงความเงียบสงัดและเสียงลมหายใจเป่ารดออกมายาวๆ แข่งกัน"พี่ปราณ...สวัสดีค่ะ"มิเกลเอ่ยทักทายหมอหนุ่มหน้าหวานด้วยรอยยิ้ม จะว่าไปเขาในลุคนี้ต่างจากที่เจอที่ร้านเหล้าอีกนะ ลุคคุณหมอดูสุภาพอบอุ่นเอามากๆ อารมณ์แบบหมอหล่อในฝัน ส่วนลุคกลางคืนที่เธอเจอจะเป็นแนวผู้ชายเจ้าสำราญหน่อยๆ และที่เป็นเอกลักษณ์เลยคือพี่ปราณจะเป็นคนยิ้มง่าย คารมคมคาย หว่านล้อมเก่ง จะบอกว่าหลอกล่อเหยื่อไปเชือดนิ่มๆ ก็คงแบบนั้น แบดบอยในคาบผู้ชายอบอุ่น และนั่นแหละคือเขา ใช้ความสุภาพบุรุษเป็นตัวล่อให้สาวๆให้ติดกลับ พอได้แล้ว ก็ไร้เยื่อใยไม่สานต่อ"สวัสดีครับน้องมิเกล"ปราณยิ้มตอบรับสาวสวย อย่างมิเกลด้วยท่าทางใจดี"แล้ว...มึงมาทำไม?"ไม่วายต
"เข้ากันดีจริงๆ ...มานี่เลย!!"คิมหันต์กระโจนเข้าไปกอดมิเกลเอาไว้แน่น พร้อมกับซุกไซ้ไปที่ซอกคอหอมของเธอ เป็นการลงโทษ"คุณคิม!!...อย่า!!""ถ้าตะวันเอาคันไหนไป เธอต้องชดใช้แทนตะวัน...อยากรับหน้าแทนกันนักนี่...น้ำละ1ล้าน...ฉันจะภาวนาให้ตะวันเลือกคันละ10ล้าน""คะ...คุณคิม...คุณจะบ้าหรอ...เมื่อคืนยังไม่พอใจใช่ไหม...ทำไมถึงบ้ากาม หื่นกระหายแบบนี้ห๊ะ!??""เฮีย...ขอFerrari SF90 Stradale ได้ไหมคะ""เอ่อ...เดี๋ยวขอตัวแปบนะคะ"มิเกลดันหน้าคิมหันต์ออกไป พร้อมกับวิ่งไปหาชิดตะวัน "คันนี้เท่าไหร่คะคุณตะวัน"เอ่ยถามน้องสาวเขา แต่เจ้าของรถกลับยกยิ้มอย่างพอใจ กับราคาหูฉีกนั่น ใจก็อยากจะพูดว่าเอาคันนั้นแหละ เอาคันนั้นเลย"น่าจะ40ล้านค่ะพี่สะใภ้...ทำไมคะ?"คนไม่รู้เอ่ยถามด้วยใบหน้าสงสัยกับท่าทางเหมือนกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของเธอ"สะ...สี่สิบล้าน!!...เปลี่ยนคันดีกว่าไหมคะ...คุณตะวันยังอยู่มหาลัยอยู่เลย...สัก2-3ล้านก่อนดีไหมคะ?""พี่สะใภ้...รถราคานั้นไม่มีในลานจอดรถของเฮียหรอกค่ะ...ขั้นต่ำนี่7ล้านอัพ"เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตากลมโตก็เบิกกว้างทันที นี่เขาจะรวยเกินไปหรือเปล่า ทำไมไม่หัดมีรถราคาถูกๆ กับเขาบ้าง แล้วแบ
เช้าวันต่อมา..."อ๊ะ!!"มิเกลร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดตรงกลางกายสาว หลังจากที่กำลังจะลุกออกจากเตียง แต่เพราะเจอศึกที่หนักหน่วงราวกับหมาป่าหิวโหยอย่างคิมหันต์ ก็ถึงกับสะดุ้งด้วยความแสบ "คนบ้ากาม...เจ็บจะตายอยู่แล้วยังนอนหลับหน้าตาเฉย!!"เธอดุคนที่นอนหลับลึกอยู่ข้างกายเธอ โดยที่มือหนาก็กอดรัดเอวของเธอเอาไว้แน่น ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรกับเธอเลยแม้แต่น้อย หน้าหยิกให้เนื้อเขียวจริงๆเลยพรึ่บ!!เธอดึงแขนแกร่งของเขาออกจากตัว ก่อนที่จะค่อยๆ พยุงร่างอันเปลือยเปล่าของตัวเองเดินไปที่ห้องน้ำ จากนั้นก็รีบลงไปด้านล่างเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้กับเขา"อุ๊ยคุณมิเกล...ตื่นแล้วเหรอครับ?"จิมคนสนิทของคิมหันต์เอ่ยถามเมื่อเห็นคนรักของเจ้านายเดินลงมาจากชั้นบน ด้วยท่าทีเหมือนกับเจอศึกหนักมา คงจะหนักเอาเรื่องเลยจริงๆ จิมมองท่าทางของมิเกลแล้วแอบนินทาว่าที่เมียของเจ้านายในใจ"ค่ะ...เกลจะไปทำอาหารเช้าให้คุณคิมค่ะ..."เธอตอบด้วยรอยยิ้ม"เอ่อ...อย่าดีกว่าครับ...เดี๋ยวให้แม่บ้านทำให้จะดีกว่า...เดี๋ยวจะโดนดุกันยกบ้านเอา"จิมกล่าว"ขนาดนั้นเลยเหรอคะ...""ปกติครับ...ไม่ขนาดนั้น""เกลจะเป็นคนบอกเองค่ะ...จะไม่ทำให้ใครต้องโดนดุ...ใ
@คฤหาสน์คิมหันต์"เอากระเป๋ามิเกลไปไว้ห้องฉัน"เสียงคิมหันต์เอ่ยบอกลูกน้องเสียงเข้ม ใบหน้าหล่อคมคายนิ่งตึงจนมิเกลนั้นถึงกับขมวดคิ้วมุ่น"ต้องทำเสียงดุขนาดนั้นเลยเหรอ..."มิเกลเอ่ยถามอย่างไม่ค่อยเข้าใจ ต้องขรึมเข้มอะไรขนาดนั้น"ก็มันเป็นลูกน้อง ถ้าไปคุยเล่นกับมัน ฉันก็ไม่น่าเคารพน่ะสิ""เกี่ยวเหรอ?...""เกี่ยวสิ เราก็ต้องวางตัวให้น่าเชื่อถือ ไม่งั้นจะคุมคนเป็นพันเป็นหมื่นคนได้ยังไง""คุณคิม..."คิมหันต์โอบเอวมิเกลเดินขึ้นมาบนห้องนอน แต่อยู่ๆคนในอ้อมแขนแกร่ง ก็เอ่ยเรียกเขาขึ้น"หืม? ...""คุณ...เคยมีแฟนไหม?""ไม่เคย..."เขาตอบเสียงเรียบนิ่ง"จริงหรอ...ทำไมไม่เคยล่ะ?""เพราะฉันคือความหวังของพ่อไง...ฉันไม่มีเวลามาคิดเรื่องไร้สาระแบบนั้นหรอก...เรียน...ทำงาน...เป็นหน้าตาให้ครอบครัว""แล้วทำไมถึงต้องคาดหวังแค่กับคุณ...แฝดคุณล่ะ""ไอ้เหมมันเป็นคนหัวรั้น...ไม่ค่อยสนใจใคร...ทำอะไรตามใจตัวเอง...พ่อเลยไม่อยากบังคับมัน เพราะด้วยนิสัยของมันชอบเล่นชอบเที่ยว...ไม่ค่อยสนใจเรียน...สุดท้ายความคาดหวังเลยมาตกที่ฉัน"
"คนบ้า!!...เห็นแก่ตัวที่สุดเลย"คนบนเตียงละเมอเบาๆ ทำเอาคิมหันต์ขมวดคิ้วหนาจนเป็นปม นี่ถึงขั้นเก็บไปละเมอเลยหรอ รู้สึกผิดจัง หรือเขาควรที่จะบอกเธอไปดีนะ"หึ! ฉันสินะ"มุมปากยกยิ้มเบาๆ "ถึงขนาดเพ้อหาฉันเลย..."แม้จะรู้สึกดีที่เป็นคนในฝันของเธอ แต่ก็อดที่จะสงสารและรู้สึกผิดต่อเธอไม่ได้มือหนาค่อยๆ เช็ดเนื้อตัวตามร่างกายให้เธอ เพื่อระบายความร้อน หวังว่ามันจะช่วยได้บ้างไม่มากก็น้อย"ไอ้จิม...ซื้อยาลดไข้มาให้หน่อย...ข้าวต้มด้วยหรือไม่ก็โจ๊ก...ตอนนี้เลยนะ กูให้เวลามึง20นาที หามาให้ได้"คิมหันต์ยกโทรศัพท์ขึ้นโทรหาลูกน้องคนสนิทด้วยเสียงอันเข้ม[เอ่อ...นายครับ...ให้เวลาน้อยไปไหมครับ...แล้วผมจะไปหามาทันได้ยังไง]"ถ้าเรื่องแค่นี้ทำไม่ได้ก็ลาออกไปซะ!!"พูดจบเขาก็ตัดสายไปในทันทีผ่านไป20นาที..."อื้อ...ปวดหัวจัง"คนป่วค่อยๆลืมตาขึ้น พร้อมกับอาการปวดหนึบที่ศีรษะ มือน้อยๆ ค่อยๆ ยกขึ้นมากุมและคลึงเบาๆเพื่อระบายความปวดให้เบาบางลง"ตื่นแล้วหรอ...กินข้าวก่อนไหมจะได้กินยา...""คุณ!!...คุณเข้ามาได้ไง...ออกไปเลยนะ"เมื่อได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยถาม เธอก็หันไปจ้องหน้ามาเฟียหนุ่มอย่างคิมหันต์ตาเขม็ง"ยิงประตูเข้ามา"เขาตอ
"ไปส่งน้องที่คอนโดสิคิม..."วสันต์เอ่ยบอกลูกชาย"แล้วน้องมายังไงgหรอครับ?"เขาถามเสียงนิ่ง แต่มันกลับดูกวนประสาทผู้เป็นพ่อมากกว่า"คิมหันต์!"วสันต์กดเสียงต่ำกล่าวปรามลูกชายที่หัวรั้น เอาแต่หักหน้าเขา"เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะคุณลุง...เดี๋ยวเมกลับกับพ่อก็ได้ค่ะ...พ่อผ่านคอนโดเมพอดี...เดี๋ยวจะรบกวนเฮียเปล่าๆ""ครับ...ต้องขอโทษด้วยนะครับพอดีเฮียติดธุระ"พูดจบเขาก็เดินออกไปจากบ้านทันที"ค่ะ...เมเข้าใจ"เธอเม้มปากแน่น รู้สึกอึดอัดกับคิมหันต์วันนี้เอามากๆ ทั้งที่ปกติเธอไม่เคยต้องมารู้สึกแบบนี้เลยด้วยซ้ำ แถมยังสบายใจด้วย ทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับเขา เหมือนไม่ใช่เขาเลย แค่แววตาดุดันแสนเย็นชานั้นก็ยิ่งรู้สึกไม่ใช่ใหญ่อีกด้าน..."จริงๆ พี่เหนือไม่ต้องขึ้นมาส่งเกลก็ได้นะคะ"มิเกลเอ่ยบอกแสงเหนือที่เดินมาส่งถึงหน้าห้องด้วยความเกรงใจ แต่ก็ไม่คิดที่จะละลาบละล้วงที่จะเข้าไป หากเธอไม่ได้ชวน เขาให้เกียรติเธอมากๆ อะไรที่ไม่ได้ก็จะไม่ทำ"ไม่เป็นไรครับ...พี่เต็มใจ"แสงเหนือยังคงระบายยิ้มที่แสนอบอุ่นให้เธอ แววตาที่จ้องมองเธอนั้น ฉายแววว่าเขาคลั่งไคล้เธอเพียงใด ผู้หญิงอะไรน่ารักน่ามอง ทำเอาหัวใจหวั่นไหวไปหมด"งั้น...ขั






![NightZ [V] CLINGY JUNIOR](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
