เปิดอกคุยกัน4

ยามอิ๋นสี่เค่อ[1]มาเยือนสองร่างที่เปลือยเปล่าทั้งคืน จึงได้เวลาควานหาเสื้อผ้ามาสวมใส่

เพื่อมิให้ถูกพบเห็นจนความแตก จ้าวเหว่ยและซานซานจึงรีบลุกขึ้นมาแต่งตัว พวกเขาต่างยืนหันหน้าคนละทิศเร่งจัดการกับชุดของตัวเอง

ระหว่างผูกสายคาดเอว อ้อมแขนอุ่นพลันโอบรัดรอบกาย ริมหูซ้ายยังได้ยินเสียงทุ้มต่ำพร้อมลมหายใจร้อนผ่าว

“ข้าประสงค์ให้เจ้าติดตามข้างกายตลอดเวลา ทว่าการเป็นแค่นางกำนัลไม่อาจกระทำได้ เพราะข้ายังต้องเดินทางไปมาระหว่างกองทัพกับพระราชวัง ทำภารกิจอันพึงมี มิสู้เจ้าเข้ารับการทดสอบเป็นองครักษ์หญิงจะดีกว่า”

ได้ยินจ้าวเหว่ยเอ่ยเช่นนั้น เรียวคิ้วบางก็ขมวดเข้าหากัน

แม้ว่าต้าถังให้อิสระเปิดกว้างระหว่างชายหญิง แต่แท้ที่จริงเคร่งครัดเรื่องกฎระเบียบยิ่ง ทหารในกองทัพหรือองครักษ์พิทักษ์วังหลวงไม่กีดกั้นแบ่งแยกเพศพันธุ์ก็จริง แต่ลำดับขั้นตอนกลับเข้มขลังนัก

ซานซานมุ่นคิ้วคิดหนัก

เดิมทีนางไม่ต้องการเป็นองครักษ์หญิงเพราะไม่ชอบความยุ่งยากซับซ้อนในกระบวนการเหล่านั้น

ทว่ายามนี้นางไม่อาจปล่อยผ่านให้สามีต้องเหน็ดเหนื่อยคนเดียวอีกแล้ว เพื่อรักษาเนื้อตัวมิต้องแต่งชายา เขายอมละทิ้งความสุขสบายในวัง เสนอตัวออกรบยึด