Share

EP 1/2 บ่วงพิศวาส

last update Last Updated: 2025-05-11 15:06:43

ณ บ้านหลังน้อยของสามสาว

รวีกานต์วิ่งเข้าบ้านด้วยความรวดเร็ว บ้านหลังน้อยแบบสองชั้นมีสามห้องนอน สี่ห้องน้ำ และหนึ่งห้องเก็บของ ตอนสร้างบ้านนี้เธอลงขันกับเพื่อน สร้างตั้งแต่ยังเรียนอยู่ปีหนึ่ง จนแม้เรียนจบก็ยังอยู่ที่นี่แม้ว่าบางคนจะมีครอบครัว แต่ก็แวะเวียนมาค้างด้วยกัน มาเมาธ์มอยและปรึกษาหารือ เหมือนเป็นบ้านหลังที่สองของพวกเธอไปแล้ว

“กลับมาแล้วค่า มีใครอยู่ไหม ซื้อไก่กับชาเย็นมาฝากค่า”

รวีกานต์ร้องบอกคนในบ้าน แล้วนาทีต่อมา ร่างสูงใหญ่ของชายใจสาวในชุดที่มีผ้ากันเปื้อนก็รีบวิ่งมารับหน้า สุภาพสตรีเจ้าเนื้อรีบเบะปากราวอยากจะร้องไห้ ในมือมีตะหลิวถือค้างอยู่ ผ้ากันเปื้อนที่สวมเต็มไปด้วยหยดซอสและฝุ่นแป้ง

“โอ...ในที่สุดสวรรค์ก็โปรดกะเทยในวันฝนตก ฮือ...อยากจะร้องไห้”

เจ๊หวาน กะเทยร่างหมี รีบเข้ามารับเอาของกินและเครื่องดื่มที่รวีกานต์ถืออยู่ เอาไปจัดการแกะใส่จาน วันนี้ฝนตก ไม่อยากออกไปซื้อกับข้าว กะว่าจะทำอาหารกินเองที่บ้าน แต่ว่าแม่ครัวหัวป่าก์ดันปวดท้องรอบเดือน กะเทยร่างถึกเลยต้องรับหน้าที่แม่ครัวจำเป็น มันไม่ง่ายเหมือนการถือแปรงแต่งหน้าเลยขอบอก

“แล้วยัยวีไปไหนคะ ทำไมเจ๊เข้าครัวได้ล่ะ” ถามแล้วเดินไปนั่งยังโซฟาสีขาวที่วางอยู่หน้าจอโทรทัศน์ ถัดจากส่วนของครัวเล็กๆ แล้วก็ได้เห็นคนที่ถูกถามถึง เจ้าตัวนอนเหยียดร่างอยู่บนโซฟาตัวยาว มีถุงน้ำร้อนวางไว้บนหน้าท้อง มีหนังสือเมนูอาหารกางทับใบหน้าอยู่

“ฉันอยู่นี่ เมนส์มา ใกล้จะตายแล้ว ปวดท้องมากเลย”

เวนิสา วรรณรัตน์ ชื่อเล่น วีนัส หรือ วี อย่างที่เพื่อนทั้งสองเรียกขาน ลุกจากการนอนมานั่งไหล่ห่อ อาการปวดประจำเดือนเกิดขึ้นอีกแล้ว มันเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่สาวยันตอนนี้จะสามสิบอยู่รอมร่อ

“เฮ้อ...สรุปว่าเดือนนี้แกก็ยังไม่ท้องใช่ไหม”

คนสวยแต่โทรมพยักหน้ารับคำถามของเพื่อนสาว นี่เป็นครั้งที่สามแล้วสำหรับการทำกิ๊ฟท์เพื่อให้เธอตั้งท้องตามที่มารดาต้องการ มันเป็นเรื่องพิลึกพิลั่นที่เกิดขึ้นกับเธอ

หนึ่งปีที่แล้ว หมอที่โรงพยาบาลแจ้งว่าเธอป่วยเป็นโรคช็อกโกแลตซีสต์ มันโตขึ้นเรื่อยๆ ในมดลูกของเธอ มารดาที่รักแนะให้เธอตั้งครรภ์เพื่อจะได้หายจากโรคนี้ ใช่แล้ว มันบ้าบอจริงๆ แต่ท่านมีร้อยแปดพันวิธีที่จะทำให้เธอตกลง มันเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เธอไม่ต้องแต่งงานตามที่ท่านต้องการ ในเมื่อท่านอยากได้หลาน เธอก็จะให้หลาน แถมเธอยังหายจากโรคบ้าๆ นี่ด้วย ทุกอย่างมันเลยสรุปที่เธอต้องเข้าทำกิ๊ฟท์เพื่อจะมีลูก และอย่าถามถึงพ่อของลูกเลย ไม่มีหรอก เธอไม่มีแฟนด้วยซ้ำ แต่เธอรู้นะว่าใครเป็นคนบริจาคสเปิร์ม รู้จักเขาดีเลย

“ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันจะผ่าตัดเอาซีสต์ออก ไม่มงไม่มีมันแล้วลูกอ่า” เวนิสาเปรยอย่างเจ็บปวด เธอมักมีไข้ในทุกครั้งที่รอบเดือนมา ใบหน้างดงามดูซูบซีดเสมอยามต้องตกอยู่ในภาวะนี้

“เอ้า...ไหนบอกไปคุยกับเขามาแล้วไม่ใช่เหรอ”

กะเทยร่างหมีร้องถามมาจากส่วนของครัว เจ๊หวานอายุมากกว่าสองสาวอยู่สองปีเศษ ทว่าเรียนจบมาพร้อมๆ กัน

“อือ...ฉันคงบ้าไปแล้วเจ๊ แต่ว่า...เรื่องบ้านี่มันอยู่ในสายเลือดน่ะ ไม่มีใครบ้าได้เท่าฉันกับแม่แล้วมั้ง”

“แล้วไง แกไปตกลงอะไรกับเขา”

รวีกานต์ใคร่รู้ หนึ่งปีที่ผ่านมาเธอเฝ้ามองการกระทำของเพื่อนรักมาโดยตลอด อยากรู้เหลือเกินว่าถ้าเวนิสาทำกิ๊ฟท์สำเร็จ ลูกออกมาหน้าตาจะเป็นอย่างไร

เวนิสายิ้มแหยๆ เสยผมยุ่งๆ ของตัวเองไปข้างหลัง เผยใบหน้างามแต่ซูบซีดให้เพื่อนรักได้ยล

“ฉันบอกเขาว่า...อะแฮ่ม! ‘พี่คะ ฉันไม่ได้ขอให้พี่มาแต่งงานกับฉัน หรือคบกับฉัน ไม่จำเป็นต้องรักฉันด้วย พี่แค่ทำยังไงก็ได้ ให้ฉันท้องก็พอ! โอเคนะ!’  แบบนี้แหละ ฉันบอกเขาแบบนี้ แหะๆ”

“ยัยวี! ยัยบ้า! พูดอะไรออกไปเนี่ย” รวีกานต์ร้องว่าเพื่อนอย่างตื่นตะลึง คนอะไรจะใจกล้าหน้าด้านปานนั้น

“โอ้คุณพระ! กะเทยกราบเลยขอบอก” เจ๊หวานสำทับคำพูดของรวีกานต์ แม่คุณหนูไฮโซอย่างเวนิสา ชอบทำอะไรเพี้ยนๆ แบบนี้แหละ

“ก็ฉันเหนื่อยนี่ ไปให้หมอเอาเครื่องมือจิ้มตรงนั้นมาสามรอบแล้วนะ ไม่เห็นท้องสักที จะผ่าตัดแม่ก็ไม่ให้ผ่า แกกลัวว่าฉันจะเป็นอะไรไป แม่ฉันโอเว่อร์แค่ไหนก็รู้นี่นา ฉันไม่มีทางเลือก เลยว่าจะไปให้เขาปล้ำซะให้มันท้องๆ จะได้สมใจคุณนายแม่”

“แกบ้าไปแล้วจริงๆ ยัยวี”

“ใช่...ฉันรู้ แต่ว่า...ฉันก็ไม่คิดจะแต่งงานนี่นา โดนจิ้มๆ ให้ท้องสักทีก็ดีเหมือนกัน อยากรู้จริงๆ ว่ามันจะฟินแค่ไหน ฮ่าๆๆๆ”

แม้ยามเจ็บไข้ได้ป่วยยังมีอารมณ์หัวเราะร่า การมองโลกในแง่ดีติดตัวเวนิสามาตั้งแต่แบเบาะ ชีวิตของเธอสมบูรณ์แบบแม้ว่ามีเพียงแค่มารดาที่เลี้ยงเธอมา บ้านเธอร่ำรวย มีกิจการหลายอย่าง เธอใช้ชีวิตแบบสุขเกินสุขมาจนอายุจะสามสิบปีบริบูรณ์แล้ว

“เฮอะ! เชื่อเขาเลย แกคงเป็นไข้ทับระดูจนสมองเบลอน่ะวี”

รวีกานต์ค่อนขอด

“ฮือ...ก็ฉันไม่รู้จะทำยังไงนี่นา อีกอย่าง...เจ้าของสเปิร์มน่ะ หล่อวัวตายควายล้มเลยแกเอ๊ย เห็นแล้วอยากจะปล้ำ ฮ่าๆๆๆ”

“อ๊าย...ชะนีขาหื่น เจ๊รับไม่ได้ เป็นผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัวสิลูก” เจ๊หวานอบรม ขณะเดินถือถาดใส่จานไก่ทอดพร้อมชาเย็นในแก้วใสมาเสิร์ฟสาวๆ

รวีกานต์ชูนิ้วโป้งเห็นด้วยในขณะที่เวนิสาเบะปากอย่างระอาเหลือ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พระจันทร์สองใจ   ตอนพิเศษ จูบนี้คือสัญญา

    ตอนพิเศษจูบนี้คือสัญญา__________ห้าปีผ่านไปไวเหมือนนิยาย หน้าร้อนปีนี้เวนิสาพาครอบครัวและเพื่อนรักมาพักผ่อนหย่อนใจที่เกาะชื่อดังทางภาคใต้ ด้วยพุงป่องๆ ของการตั้งครรภ์เข้าเดือนที่ห้าของเธอ ทำให้ศศินไม่อนุญาตให้นั่งเครื่องออกนอกประเทศ ทริปวันหยุดสุดหรรษาเลยตกลงปลงใจที่เกาะแห่งหนึ่งในไทยนี่เอง ในยามนี้ปลายภูและรวีกานต์ คงกำลังรำลึกความหลังเมื่อครั้งแต่งงานกันใหม่ๆ คงพากันเดินจูงมือดื่มด่ำคลื่นลมที่ชายทะเล ส่วนเจ๊หวานอาสาดูแลเด็กๆ ให้ ช่างเป็นทริปที่สุขีเกินจะกล่าวจริงๆ“อืม...ถอดหน่อยๆ ไม่ไหวแล้ว...”เวนิสาอ้อนพ่อของลูกอยู่ที่บาร์เครื่องดื่ม ศศินในชุดที่นุ่งเพียงกางเกงขาสั้น สวมเสื้อลายดอกไม่ติดกระดุม อวดแผงอกล่ำๆ ยั่วใจศรีภรรยา เขายังพยายามบ่ายเบี่ยงด้วยว่าตอนนี้เพิ่งเที่ยงเท่านั้น“ไม่เอา เดี๋ยวชาวบ้านเห็น ไปดูลูกก่อนดีกว่านะคะคนดี” ศศินอ้อนเมีย พยายามดึงมือที่กำลังลูบไล้แผงอกเขา ขนาดท้องอยู่ยังหื่นได้ใจนะแม่ตัวแสบ“ไม่เอา พี่อ่า...เมื่อคืนน้องจูนก็งอแง น้

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/4 คำสัญญาจากพระจันทร์

    ในค่ำคืนที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกน้ำค้าง แลเห็นดวงดาราน้อยใหญ่ประปราย ณ ที่ตรงนั้นท่ามกลางหมอกหนาและดาราพร่างพราว พระจันทร์ดวงใหญ่กำลังอวดโฉมสีเหลืองนวลตาเวนิสากับกลุ่มเพื่อนนั่งสังสรรค์กันอยู่ บนระเบียงดูดาวเหนือหลังคาเรือนพัก พวกเขาปูเสื่อลงนั่ง มีผ้าห่มคนละผืน มีเครื่องดื่มวางตรงหน้าทั้งขนมขบเคี้ยวมากมาย เสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งความสุขกระจ่างอยู่บนใบหน้าของทุกคน ตั้งแต่หัวค่ำกระทั่งค่อนคืนเมื่อเบียร์มากกว่าหนึ่งโหลถูกเทใส่กระเพาะน้อย ไม่นานหลังจากนั้นเจ๊หวานก็สลบเหมือด รวีกานต์กับปลายภูอาสาพยุงร่างหมีของเจ๊ลงไปส่งที่ห้องพัก แน่นอนว่าเพื่อนสาวของเวนิสาไม่ได้ขึ้นมาที่ระเบียงดูดาวอีก ตอนนี้จึงเหลือเพียงแม่ดาวพระศุกร์คนงามกับพ่อพระจันทร์ดวงโต“อืม...ทีนี้ก็ไม่มีก้างขวางคอแล้วเนาะ”ศศินว่าแล้วขยับไปหาเวนิสา พาร่างหล่อนนอนลง ใช้ผ้าห่มของตัวเองห่มทับทั้งสองร่างอีกชั้นหนึ่ง เขามองขึ้นไปบนฟ้า ท่ามกลางหมอกหนายังแลเห็นดาวพระศุกร์ขึ้นเคียงข้างดวงจันทร์ เขาเผยรอยยิ้มละไม“พี่ยิ้มอะไรคะ”“ฉันน่ะ...เหมือนคนโง่แ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/3 คำสัญญาจากพระจันทร์

    เจ๊หวานพยักหน้าเข้าใจ หากเปรียบผู้ชายเป็นของกินได้ ก็แสดงว่าผ่าน เพราะคนเราก็ยังต้องกินเพื่อความอยู่รอด อย่างน้อยรวีกานต์ก็ไม่ต้องทนง่วงอีกต่อไป เพราะมีม็อคค่าปั่นให้ซดทั้งคืน!“แล้วหล่อนละยะแม่ดาวพระศุกร์ ผู้ชายของหล่อนเป็นยังไง”เวนิสาถอนหายใจเฮือกๆ ศศินนั่นหรือ ยังไงดีล่ะ“ก็ดี...พอมองย้อนกลับไป ก็จำได้ว่าเวลาลำบาก เขาก็คอยดูแล คอยปลอบโยน คอยให้กำลังใจ คอยเป็นเพื่อนคู่คิด แม้ว่าความเจ้าอารมณ์ของเขาจะทำให้ฉันอยากจับเขาลงทอดในกระทะก็เถอะ เขาน่ะ ปากร้ายแต่ใจดี บางครั้งการกระทำกับคำพูดก็สวนทาง เรื่องนี้ฉันต้องทำใจให้ชิน”“แล้วไงยะ ก็โอเคในเรื่องนั้น แล้วเรื่องแซ่บล่ะ แซ่บมะ” เจ๊หวานยิ้มหื่นๆวนิสาหรี่ตามอง นึกว่าเธอจะไม่กล้าตอบหรือ เธอไม่ใช่แม่แสงตะวันผู้เหนียมอายนะ“แซ่บเว่อร์ค่าเจ๊! ฮ่าๆๆๆ”“อ๊ายยย!!!”เจ๊ร้องระงมเพราะถูกใจ เหล่าคนงานและสองหนุ่มเมืองกรุงฯ หันมามองทางพวกเธอ ปลายภูโบกมือใส่รวีกานต์ ส่งยิ้มหวานให้กันอย่างข้าวใหม่ปลามันที่แรกรักน้ำต้มผักยังหวานอยู่ ส่วนศศ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/2 คำสัญญาจากพระจันทร์

    เวนิสาหรี่ตามอง ริมฝีปากเหยียดเป็นเส้นตรง “มาปิดให้ไว!”“คร้าบ! ปิดเดี๋ยวนี้คร้าบ!” ศศินจำต้องเดินรอบเตียงเพื่อมาปิดโคมไฟให้แม่ของลูก เอาเถิด จัดมาเสียให้พอ ให้ต้องโดนเมิน ต้องโดนจิกหัวหรือต้องเป็นทาสก็จัดมา สักวันเมื่อเวนิสาเริ่มเบื่อ หล่อนคงกลับมาเป็นแม่ดาวพระศุกร์ผู้น่ารักของเขาเหมือนเดิมกระมัง_________พระอาทิตย์ดวงใหญ่โผล่ขึ้นทางทิศตะวันออก เหนือยอดเขา มันเริ่มโผล่ขึ้นมาทีละนิดๆ ราวกับพู่กันอันใหญ่ที่จุ่มสีส้มแดงคอยแต้มแต่งเวิ้งฟ้ารวีกานต์จ้องมันไม่วางตา หมอกน้ำค้างเหนือชายคายังคงแรงอยู่ แต่มิอาจขัดขวางความตั้งใจ รอบๆ เรือนไม้ของปลายภูโอบล้อมด้วยต้นกาแฟเขียวชอุ่ม มันกินพื้นที่ทั่วทั้งหุบเขา ไม่ต้องบอกว่ามีมูลค่าทางการตลาดมากเท่าใด เธอไม่อยากคาดคิดเพราะอาจทำให้ตัวเองจุกความสุขตาย ในที่สุดฝันของเธอก็เป็นจริงสินะ ฝันว่าสักวันจะได้กลายเป็นซิลเดอเรลล่าของเจ้าชายรูปงามความรักที่เธอมีให้ปลายภูนั้น แม้ไม่ได้ถึงขั้นคลั่งไคล้หลงใหล แต่มันคือรักซึมลึกที่เธอเองยังไม่รู้ตัว ไม่ได้หวือหวา แต่แอบผลิดอกงอกงามในจิตใจ คว

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/1 คำสัญญาจากพระจันทร์

    [21]คำสัญญาจากพระจันทร์______________ไร่กาแฟ ณ ปลายภู สัปดาห์ถัดมาเรือนไม้หลังงามผุดขึ้นท่ามกลางขุนเขาที่โอบล้อมด้วยต้นกาแฟ เส้นทางลดเลี้ยวยิ่งกว่ารถไฟเหาะตีลังกา ทำให้สองสาวเมารถมากกว่าจะได้ชื่นชมธรรมชาติ กว่าจะนั่งรถขึ้นมาถึงบนนี้ได้ ว่าที่คุณแม่ทั้งสองก็จอดรถอาเจียนไปหลายรอบ รวีกานต์ถึงกับหมดแรงนั่งซบอกพ่อเด็กน้อย ในขณะที่เวนิสานั่งหน้าบูดอยู่เบาะข้างหลังบนรถตู้คันหรู ส่วนเจ๊หวานจ้อเจรจาอยู่ด้านหน้ากับคนขับรถวัยขบเผาะหุ่นล่ำหน้าโหด ที่ถูกใจนางเสียเหลือเกิน“ใกล้ถึงแล้วครับ ตะวันไหวไหม”รวีกานต์ส่ายหน้า ปลดเข็มขัดนิรภัยออกเพื่อจะได้กอดปลายภูดีๆ เธอซุกหน้าเข้าหาอกเขาราวลูกแมวตัวน้อยที่ต้องการไออุ่นจากเจ้าของ ปลายภูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ชอบใจนักเวนิสามองเพื่อนรักกับปลายภูผ่านทางช่องว่างระหว่างเบาะนั่ง ได้แต่เบะปากใส่เพราะหมั่นไส้“นี่! แกจะอ้อนเด็กเพื่อ!?”“เรื่องของฉันน่า นั่งเงียบๆ ไปเลย คนจะสวีตกัน เนาะภูเนาะ”รวีกานต์ยิ้มหวานอย

  • พระจันทร์สองใจ   EP 20/5 ผู้หญิงยากๆ

    “แล้วเธอมาทำไม!” น้ำเสียงที่ใช้ไม่ค่อยพอใจนัก จากแค่ประหม่ามึนงง ก็เริ่มมีอารมณ์โกรธเข้ามาปะปน เวนิสากำลังป่วนประสาทเขาอีกแล้วใช่ไหม“มาทำธุรกิจ”“หือ?”คนสวยยิ้มแป้น ก่อนจะอธิบาย“เรามาทำธุรกิจกัน เพื่อความสะดวกในการใช้ชีวิต”“ยังไง”“ง่ายๆ เลย เราก็แค่ทำให้คนรอบข้างเรา เช่นพ่อแม่ พี่น้องเพื่อนฝูง เข้าใจว่าเราสองคนตกลงกันได้เรียบร้อย พี่ก็รู้นี่ ตอนนี้แม่ถามยิกๆ ว่าเมื่อไหร่ฉันจะแต่งงานกับพี่ เมื่อเช้าพ่อพี่ก็โทรมา เพื่อนฉันขู่จะคว่ำบาตรถ้าไม่คืนดีกับพี่ ฉันเลยคิดว่า เพื่อความสบายใจของคนที่รักเราทุกๆ คน ฉันควรเสียสละความไม่สะดวกน้อยนิดแล้วร่วมมือกับพี่น่ะ”“ร่วมมืออะไร ไม่เห็นเข้าใจ” ศศินชักงง“เฮ้ย...พี่นี่โง่ปะเนี่ย พูดไปตั้งเยอะไม่เข้าใจได้ยังไง”“นี่ด่าฉันเหรอ!”“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันนะ!” ตะคอกมาตะคอกกลับ เวนิสาไม่โกงศศินหุบปากฉับ“เอาแบบนี้แหละ พี่เข้าใจแล้วนะ บอกพ่อพี่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status