LOGINShare
EP 1/3 บ่วงพิศวาส
Last Updated:
2025-05-11 16:23:39“สงวนมาสามสิบปี ไข่แดงยังอยู่ไม่โดนจิ้มสักที คนสวยเครียดค่ะเจ๊” เวนิสาคร่ำครวญ ความสมบูรณ์แบบเกินไปก็ทำให้ผู้ชายขยาด คงคิดเอาว่าสวยๆ อย่างนี้น่าจะมีแฟนแล้วเลยไม่มีใครกล้าจีบ ให้ตายสิ!
“ว่าไปนั่น ฉันว่าอีกไม่นานแกคงเสร็จคุณนายแม่ โดนจับแต่งงานกับอีตาเจ้าของสเปิร์มชัวร์!” รวีกานต์เอ่ยอย่างมั่นอกมั่นใจ
“แหม...ถ้าเขายอมแต่งฉันก็แต่งนะ คนนี้น่ะข้อยกเว้น โอ้ว! คนอะไร หล่อ รวย ตัวสูงด้วย ปากน่าจูบอีกต่างหาก โอ๊ย...อยากจะพลีร่างให้เดี๋ยวนี้เลย”
เวนิสาทำหน้าเคลิ้มฝัน สองเพื่อนรักส่ายหน้าทำท่าแขยง ก่อนจะหยิบน่องไก่ชิ้นหนึ่งยัดเข้าปากชะนีสายหื่น
“พูดซะอยากจะเห็นหน้าเลย บอกมาซิ เขาเป็นใคร”
กะเทยร่างหมีถามมา แต่เวนิสาส่ายหน้าพรืด
“บอกไม่ได้ เดี๋ยวโดนฟ้อง แม่บอกว่าเขาไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่เอาเรื่องบ้าๆ นี่ไปขอให้เขาช่วย ฉันต้องปิดเป็นความลับ ห้ามเปิดเผยว่าเขาเป็นใคร แต่ว่า...ถ้าเอ่ยชื่อออกไปใครๆ ก็คงรู้จัก เพราะเขาฮอตมาก!”
“เฮ้อ...เกิดเป็นคนรวยนี่ดีจริงๆ ทำอะไรเพี้ยนๆ ได้หน้าตาเฉย เอานี่...ค่าบ้านงวดสุดท้าย ฉันเป็นไทแล้วโว้ย!”
รวีกานต์โยนเงินปึกเล็กๆ ให้เพื่อนสาว ตอนสร้างบ้านหลังนี้เธอไม่มีเงินสักบาท เวนิสาช่วยออกให้ในส่วนของเธอ พอเรียนจบเธอก็ผ่อนคืนเจ้าหล่อน จนในที่สุดก็ครบจำนวนแล้ว
“นี่...ฉันบอกว่าไม่ต้องคืนก็ได้ ฉันให้แกอยู่นี่ไปจนตายยังได้เลย”
“ไม่ได้หรอก เพื่อนกันต้องหารสิ ฉันไม่ใช่เพื่อนกินนะ ที่เห็นเพื่อนรวยแล้วต้องเกาะ”
“ฉันยอมให้แกกับเจ๊หวานเกาะอย่างยินยอมพร้อมใจเลย”
แม่สาวสวยแต่โทรมยังไม่หยุดเอ่ยเย้า หยิบเอาเงินปึกนั้นใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะเริ่มแทะน่องไก่ที่ถืออยู่ในมืออีกข้าง อาการปวดตุบๆ ยังคงมีอยู่ที่ท้องน้อย ได้แต่อดทนกับมันให้ถึงที่สุด
“นี่...วันนี้ฉันเจอบอสใหญ่ด้วยนะ เขาคุยกับฉันแถมยังเอาร่มให้ยืมด้วย โอ๊ย...ใจนี่เต้นตุบๆ เลย”
น่องไก่ในมือเวนิสาถูกวางลงเบาๆ คำว่า ‘บอสใหญ่’ ที่รวีกานต์เอ่ยอ้างทำเอาความอร่อยหมดจากไก่ชิ้นนี้ แม่แสงตะวันยามเช้า ในที่สุดก็ทำตามฝันได้สำเร็จสินะ
“เล่ามาเดี๋ยวนี้ตะวัน นั่นผู้ชายของฉันนะยะ!”
เจ๊หวานมีทวง ใครก็รู้ว่าบอสของรวีกานต์เนื้อหอมขนาดไหน แม้ว่าไม่มีใครได้มีโอกาสคบหาดูใจกับเขาอย่างจริงจังก็เถอะ
“คือว่า...” แล้วรวีกานต์ก็เริ่มเล่าเรื่องตอนหัวค่ำให้เพื่อนๆ ฟัง เจ๊หวานฟังไปก็อายม้วน เขินแทนรวีกานต์ในสถานการณ์นั้น ในขณะที่เวนิสาต้องซ่อนความไม่สบายใจไว้ใต้ใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“ฉันว่าบอสต้องปิ๊งหล่อนแน่เลย”
“จริงหรือคะเจ๊ เขาจะชอบฉันจริงเหรอ”
“จริงสิ แม่ดวงตะวันของเราสวยน้อยซะเมื่อไหร่ จริงไหมยัยวี”
เวนิสาได้แต่พยักหน้ายิ้มๆ หากสวรรค์จะบันดาลให้ทั้งสองรักกันใครจะไปห้ามได้เล่า ความเจ็บปวดน่ะ คงไม่มากเกินกว่าจะแบกรับกระมัง เธอมั่นใจว่าไม่เคยคิดอยากแต่งงานหรือรักผู้ชายคนไหน แน่นอน นั่นเพราะเธอมีคนที่รักและอยากแต่งงานกับเขาแล้ว แม้ว่ามันจะเป็นเพียงความฝันลมๆ แล้งๆ ก็ตาม
“เขาน่ะ ยังหล่อเหมือนสมัยก่อนเลยนะคะ ดูคมเข้มขึ้นด้วย เมื่อก่อนตอนที่อยู่มหา’ลัย ฉันกับยัยวีกรี๊ดเขามากเลย เขาเป็นเดือนมหาลัยที่ฮอทมากๆ เนอะวีเนอะ”
“อือ...ฉันยังเคยเอาจดหมายรักของแกไปให้เขาด้วย น่าอายชะมัด เขาคงคิดว่าจดหมายนั่นเป็นของฉัน” เวนิสาเบะปากใส่
“ใช่ และนั่นทำให้เขาไม่เปิดอ่านแถมยังโยนทิ้งถังขยะให้ฉันต้องปวดใจเล่น”
รวีกานต์เท้าความ เธอปลื้มศศินมากนะ ถึงขนาดที่ว่าพอเรียนจบก็สมัครไปทำงานที่บริษัทเขา และน่าดีใจนักที่เธอได้เข้าทำงานที่นั่นจริงๆ
“แกเอาจริงหรือตะวัน ถ้าเขาชอบแกจริงๆ แกจะ...”
“เซย์เยสไปเลยเถอะ คนที่สมบูรณ์เพียบพร้อมขนาดนั้นน่ะ”
ยิ่งได้ยินเพื่อนรักเอ่ยเช่นนั้น เวนิสายิ่งสะเทือนใจ เอาเถอะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดละ
“อ้อ...แกมีมาการ็องเหลือๆ บ้างไหม แบ่งใส่กล่องให้ฉันหน่อยสิ ผูกโบสวยๆ ให้ด้วยนะ ฉันจะเอาไปขอบคุณเขาเรื่องร่มน่ะ”
“หาทางอ่อยเขาละสิไม่ว่า”
“โอ๊ยเจ๊! อย่าพูดเหมือนรู้ทันสิ เขาใจดี ฉันก็อยากตอบแทนเขาบ้าง”
“ทำไมหล่อนไม่ทำเองละยะ มาการ็องน่ะ”
“แหม...เจ๊ก็พูดไป เจียวไข่ยังไหม้นี่ยังจะหวังให้ฉันทำมาการ็องเหรอ แล้วฉันน่ะ มีเพื่อนรักอย่างยัยวีอยู่ทั้งคน ไม่ต้องสนอะไรอยู่แล้ว เนอะวีเนอะ”
เวนิสาได้แต่ยิ้มแห้งๆ ให้เพื่อนรัก ความอึดอัดในอกเริ่มต้นเท่าเมล็ดงา ทว่าหนึ่งปีที่ผ่านมามันได้เติบโตจนเกือบเท่าแตงโมลูกใหญ่ๆ คงทำได้แค่เก็บกลืนความอึดอัดไว้ ไม่สามารถบอกใครได้เลย
“เขาจะชอบกินเหรอ มาการ็องมันหวานนะ” ใช่...หวาน ศศินไม่ชอบกิน อย่างน้อยเขาก็เคยบอกแบบนั้นตอนพวกเธอนัดกินข้าวกันแบบพร้อมหน้าครอบครัว เขาดูไม่ปลื้มทุกสิ่งทุกอย่างยามมองมาที่เธอ เกลียดทุกเสียงที่เธอเอื้อนเอ่ยด้วย
“เถอะน่า ฉันก็หาข้ออ้างไปอ่อยเขาเหมือนเจ๊หวานว่านั่นแหละ พรุ่งนี้ทำให้หน่อยนะ” รวีกานต์ย้ำอีก
“อือ...จะลุกมาเตรียมให้แต่เช้าแล้วกัน”
บอกเพื่อนแล้วแอบถอนหายใจ เกิดมาเป็นดาววีนัสช่างห่างไกลความสุขเรื่องความรักเสียนี่กระไร บางทีเธอก็อยากเป็นดวงตะวันบ้าง มันส่องแสงสว่างสดใสเหมือนเพื่อนสาวของเธอนี่อย่างไร
Latest chapter
พระจันทร์สองใจ ตอนพิเศษ จูบนี้คือสัญญา
ตอนพิเศษจูบนี้คือสัญญา__________ห้าปีผ่านไปไวเหมือนนิยาย หน้าร้อนปีนี้เวนิสาพาครอบครัวและเพื่อนรักมาพักผ่อนหย่อนใจที่เกาะชื่อดังทางภาคใต้ ด้วยพุงป่องๆ ของการตั้งครรภ์เข้าเดือนที่ห้าของเธอ ทำให้ศศินไม่อนุญาตให้นั่งเครื่องออกนอกประเทศ ทริปวันหยุดสุดหรรษาเลยตกลงปลงใจที่เกาะแห่งหนึ่งในไทยนี่เอง ในยามนี้ปลายภูและรวีกานต์ คงกำลังรำลึกความหลังเมื่อครั้งแต่งงานกันใหม่ๆ คงพากันเดินจูงมือดื่มด่ำคลื่นลมที่ชายทะเล ส่วนเจ๊หวานอาสาดูแลเด็กๆ ให้ ช่างเป็นทริปที่สุขีเกินจะกล่าวจริงๆ“อืม...ถอดหน่อยๆ ไม่ไหวแล้ว...”เวนิสาอ้อนพ่อของลูกอยู่ที่บาร์เครื่องดื่ม ศศินในชุดที่นุ่งเพียงกางเกงขาสั้น สวมเสื้อลายดอกไม่ติดกระดุม อวดแผงอกล่ำๆ ยั่วใจศรีภรรยา เขายังพยายามบ่ายเบี่ยงด้วยว่าตอนนี้เพิ่งเที่ยงเท่านั้น“ไม่เอา เดี๋ยวชาวบ้านเห็น ไปดูลูกก่อนดีกว่านะคะคนดี” ศศินอ้อนเมีย พยายามดึงมือที่กำลังลูบไล้แผงอกเขา ขนาดท้องอยู่ยังหื่นได้ใจนะแม่ตัวแสบ“ไม่เอา พี่อ่า...เมื่อคืนน้องจูนก็งอแง น้
พระจันทร์สองใจ EP 21/4 คำสัญญาจากพระจันทร์
ในค่ำคืนที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกน้ำค้าง แลเห็นดวงดาราน้อยใหญ่ประปราย ณ ที่ตรงนั้นท่ามกลางหมอกหนาและดาราพร่างพราว พระจันทร์ดวงใหญ่กำลังอวดโฉมสีเหลืองนวลตาเวนิสากับกลุ่มเพื่อนนั่งสังสรรค์กันอยู่ บนระเบียงดูดาวเหนือหลังคาเรือนพัก พวกเขาปูเสื่อลงนั่ง มีผ้าห่มคนละผืน มีเครื่องดื่มวางตรงหน้าทั้งขนมขบเคี้ยวมากมาย เสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งความสุขกระจ่างอยู่บนใบหน้าของทุกคน ตั้งแต่หัวค่ำกระทั่งค่อนคืนเมื่อเบียร์มากกว่าหนึ่งโหลถูกเทใส่กระเพาะน้อย ไม่นานหลังจากนั้นเจ๊หวานก็สลบเหมือด รวีกานต์กับปลายภูอาสาพยุงร่างหมีของเจ๊ลงไปส่งที่ห้องพัก แน่นอนว่าเพื่อนสาวของเวนิสาไม่ได้ขึ้นมาที่ระเบียงดูดาวอีก ตอนนี้จึงเหลือเพียงแม่ดาวพระศุกร์คนงามกับพ่อพระจันทร์ดวงโต“อืม...ทีนี้ก็ไม่มีก้างขวางคอแล้วเนาะ”ศศินว่าแล้วขยับไปหาเวนิสา พาร่างหล่อนนอนลง ใช้ผ้าห่มของตัวเองห่มทับทั้งสองร่างอีกชั้นหนึ่ง เขามองขึ้นไปบนฟ้า ท่ามกลางหมอกหนายังแลเห็นดาวพระศุกร์ขึ้นเคียงข้างดวงจันทร์ เขาเผยรอยยิ้มละไม“พี่ยิ้มอะไรคะ”“ฉันน่ะ...เหมือนคนโง่แ
พระจันทร์สองใจ EP 21/3 คำสัญญาจากพระจันทร์
เจ๊หวานพยักหน้าเข้าใจ หากเปรียบผู้ชายเป็นของกินได้ ก็แสดงว่าผ่าน เพราะคนเราก็ยังต้องกินเพื่อความอยู่รอด อย่างน้อยรวีกานต์ก็ไม่ต้องทนง่วงอีกต่อไป เพราะมีม็อคค่าปั่นให้ซดทั้งคืน!“แล้วหล่อนละยะแม่ดาวพระศุกร์ ผู้ชายของหล่อนเป็นยังไง”เวนิสาถอนหายใจเฮือกๆ ศศินนั่นหรือ ยังไงดีล่ะ“ก็ดี...พอมองย้อนกลับไป ก็จำได้ว่าเวลาลำบาก เขาก็คอยดูแล คอยปลอบโยน คอยให้กำลังใจ คอยเป็นเพื่อนคู่คิด แม้ว่าความเจ้าอารมณ์ของเขาจะทำให้ฉันอยากจับเขาลงทอดในกระทะก็เถอะ เขาน่ะ ปากร้ายแต่ใจดี บางครั้งการกระทำกับคำพูดก็สวนทาง เรื่องนี้ฉันต้องทำใจให้ชิน”“แล้วไงยะ ก็โอเคในเรื่องนั้น แล้วเรื่องแซ่บล่ะ แซ่บมะ” เจ๊หวานยิ้มหื่นๆวนิสาหรี่ตามอง นึกว่าเธอจะไม่กล้าตอบหรือ เธอไม่ใช่แม่แสงตะวันผู้เหนียมอายนะ“แซ่บเว่อร์ค่าเจ๊! ฮ่าๆๆๆ”“อ๊ายยย!!!”เจ๊ร้องระงมเพราะถูกใจ เหล่าคนงานและสองหนุ่มเมืองกรุงฯ หันมามองทางพวกเธอ ปลายภูโบกมือใส่รวีกานต์ ส่งยิ้มหวานให้กันอย่างข้าวใหม่ปลามันที่แรกรักน้ำต้มผักยังหวานอยู่ ส่วนศศ
พระจันทร์สองใจ EP 21/2 คำสัญญาจากพระจันทร์
เวนิสาหรี่ตามอง ริมฝีปากเหยียดเป็นเส้นตรง “มาปิดให้ไว!”“คร้าบ! ปิดเดี๋ยวนี้คร้าบ!” ศศินจำต้องเดินรอบเตียงเพื่อมาปิดโคมไฟให้แม่ของลูก เอาเถิด จัดมาเสียให้พอ ให้ต้องโดนเมิน ต้องโดนจิกหัวหรือต้องเป็นทาสก็จัดมา สักวันเมื่อเวนิสาเริ่มเบื่อ หล่อนคงกลับมาเป็นแม่ดาวพระศุกร์ผู้น่ารักของเขาเหมือนเดิมกระมัง_________พระอาทิตย์ดวงใหญ่โผล่ขึ้นทางทิศตะวันออก เหนือยอดเขา มันเริ่มโผล่ขึ้นมาทีละนิดๆ ราวกับพู่กันอันใหญ่ที่จุ่มสีส้มแดงคอยแต้มแต่งเวิ้งฟ้ารวีกานต์จ้องมันไม่วางตา หมอกน้ำค้างเหนือชายคายังคงแรงอยู่ แต่มิอาจขัดขวางความตั้งใจ รอบๆ เรือนไม้ของปลายภูโอบล้อมด้วยต้นกาแฟเขียวชอุ่ม มันกินพื้นที่ทั่วทั้งหุบเขา ไม่ต้องบอกว่ามีมูลค่าทางการตลาดมากเท่าใด เธอไม่อยากคาดคิดเพราะอาจทำให้ตัวเองจุกความสุขตาย ในที่สุดฝันของเธอก็เป็นจริงสินะ ฝันว่าสักวันจะได้กลายเป็นซิลเดอเรลล่าของเจ้าชายรูปงามความรักที่เธอมีให้ปลายภูนั้น แม้ไม่ได้ถึงขั้นคลั่งไคล้หลงใหล แต่มันคือรักซึมลึกที่เธอเองยังไม่รู้ตัว ไม่ได้หวือหวา แต่แอบผลิดอกงอกงามในจิตใจ คว
พระจันทร์สองใจ EP 21/1 คำสัญญาจากพระจันทร์
[21]คำสัญญาจากพระจันทร์______________ไร่กาแฟ ณ ปลายภู สัปดาห์ถัดมาเรือนไม้หลังงามผุดขึ้นท่ามกลางขุนเขาที่โอบล้อมด้วยต้นกาแฟ เส้นทางลดเลี้ยวยิ่งกว่ารถไฟเหาะตีลังกา ทำให้สองสาวเมารถมากกว่าจะได้ชื่นชมธรรมชาติ กว่าจะนั่งรถขึ้นมาถึงบนนี้ได้ ว่าที่คุณแม่ทั้งสองก็จอดรถอาเจียนไปหลายรอบ รวีกานต์ถึงกับหมดแรงนั่งซบอกพ่อเด็กน้อย ในขณะที่เวนิสานั่งหน้าบูดอยู่เบาะข้างหลังบนรถตู้คันหรู ส่วนเจ๊หวานจ้อเจรจาอยู่ด้านหน้ากับคนขับรถวัยขบเผาะหุ่นล่ำหน้าโหด ที่ถูกใจนางเสียเหลือเกิน“ใกล้ถึงแล้วครับ ตะวันไหวไหม”รวีกานต์ส่ายหน้า ปลดเข็มขัดนิรภัยออกเพื่อจะได้กอดปลายภูดีๆ เธอซุกหน้าเข้าหาอกเขาราวลูกแมวตัวน้อยที่ต้องการไออุ่นจากเจ้าของ ปลายภูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ชอบใจนักเวนิสามองเพื่อนรักกับปลายภูผ่านทางช่องว่างระหว่างเบาะนั่ง ได้แต่เบะปากใส่เพราะหมั่นไส้“นี่! แกจะอ้อนเด็กเพื่อ!?”“เรื่องของฉันน่า นั่งเงียบๆ ไปเลย คนจะสวีตกัน เนาะภูเนาะ”รวีกานต์ยิ้มหวานอย
พระจันทร์สองใจ EP 20/5 ผู้หญิงยากๆ
“แล้วเธอมาทำไม!” น้ำเสียงที่ใช้ไม่ค่อยพอใจนัก จากแค่ประหม่ามึนงง ก็เริ่มมีอารมณ์โกรธเข้ามาปะปน เวนิสากำลังป่วนประสาทเขาอีกแล้วใช่ไหม“มาทำธุรกิจ”“หือ?”คนสวยยิ้มแป้น ก่อนจะอธิบาย“เรามาทำธุรกิจกัน เพื่อความสะดวกในการใช้ชีวิต”“ยังไง”“ง่ายๆ เลย เราก็แค่ทำให้คนรอบข้างเรา เช่นพ่อแม่ พี่น้องเพื่อนฝูง เข้าใจว่าเราสองคนตกลงกันได้เรียบร้อย พี่ก็รู้นี่ ตอนนี้แม่ถามยิกๆ ว่าเมื่อไหร่ฉันจะแต่งงานกับพี่ เมื่อเช้าพ่อพี่ก็โทรมา เพื่อนฉันขู่จะคว่ำบาตรถ้าไม่คืนดีกับพี่ ฉันเลยคิดว่า เพื่อความสบายใจของคนที่รักเราทุกๆ คน ฉันควรเสียสละความไม่สะดวกน้อยนิดแล้วร่วมมือกับพี่น่ะ”“ร่วมมืออะไร ไม่เห็นเข้าใจ” ศศินชักงง“เฮ้ย...พี่นี่โง่ปะเนี่ย พูดไปตั้งเยอะไม่เข้าใจได้ยังไง”“นี่ด่าฉันเหรอ!”“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันนะ!” ตะคอกมาตะคอกกลับ เวนิสาไม่โกงศศินหุบปากฉับ“เอาแบบนี้แหละ พี่เข้าใจแล้วนะ บอกพ่อพี่
You may also like
คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว
อวินจงมี่40.0K viewsเรื่องสั้นอีโรติก HOT NC 25+++
C40.4K viewsบ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย45.9K viewsให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน50.6K viewsสลักรักเคียงใจ
ขนมปังรสหวาน508 viewsทาสบำเรอราชนิกุล
สาริศา58 viewsเฟรนด์โซน ห้ามข้ามมา
เค้กมัฟฟิ่นn349 views4P ยัยเนิร์ดโดนนักบาสรุมซ้อมอย่างหนัก! PWP
Sadistic_X763 views
