LOGINShare
EP 1/4 บ่วงพิศวาส
Last Updated:
2025-05-11 19:25:07คฤหาสน์ ศิวเศขร เวลา 21:30 นาฬิกา
ศศินลงรถมาด้วยความสงสัย รถของบ้านโน้นเพิ่งขับสวนรถเขาออกไป เขาจำได้ดี มาทำไมดึกดื่นมืดค่ำขนาดนี้ก็ไม่รู้
ชายหนุ่มก้าวเข้าไปในคฤหาสน์หลังงามปานวังเจ้าชาย แม้ปราสาทจะกว้างใหญ่แต่ความอบอุ่นไม่ค่อยมีมากนัก นั่นเพราะทุกเวลานาทีของเขามีค่ายิ่ง เขาเลยไม่ค่อยได้อยู่บ้านเพื่อทำหน้าที่ลูกที่ดี
“มาแล้วเหรอ วันนี้กลับเร็วนะ”
บุรุษสูงวัยในชุดลำลอง นั่งไขว่ห้างอย่างมีมาดอยู่ที่เก้าอี้ตัวโปรด บนโต๊ะตรงหน้ายังมีกาน้ำชาลายสวยตั้งวางไว้ ถ้วยชาสองใบเล็กๆ วางไว้ห่างจากกัน ใบหนึ่งนั้นปรากฏว่ามีไอร้อนลอยขึ้นมาให้เห็น
“บ้านโน้นมาอีกแล้วหรือครับ จะมาจับผมรีดน้ำเชื้ออีกหรือไง” ถามอย่างเคืองๆ
“เฮ้อ...ฟังแกพูดเข้าสิ ปากจัดยิ่งกว่ากรรไกรผ่าตัดซะอีก”
ศศินเมินคำประชดของบิดาเสีย เขาถอดสูทพาดไว้ตรงพนักเก้าอี้ แล้วนั่งลงตรงข้ามท่าน โซฟาบุผ้าไหมลายสวยไม่ได้ทำให้อารมณ์เขาดีขึ้นมาเลย
“ตอบผมก่อนสิครับ”
วศิน ศิวเศขร มองบุตรชายยิ้มๆ รู้ละว่าสิ่งใดจะเกิดยามท่านเอื้อนเอ่ยออกไป
“หนูวียังไม่ท้อง ฉันกับคุณวรรณิภาก็เลยหาทางใหม่ มันอาจต้องใช้วิธีอื่น”
ศศินเริ่มนั่งไม่ติด จะมีวิธีไหนทำลูกได้อีกเล่า “คงไม่ใช่...”
วศินยิ้มเจ้าเล่ห์ พยักหน้าหงึกๆ ให้บุตรชาย ในขณะที่อีกฝ่ายเริ่มโกรธขึ้นมาทีละนิด
“เกินไปแล้วนะครับ ทำเกินไปแล้ว!”
“นึกซะว่าช่วยคนคนหนึ่งให้มีชีวิตรอดเถอะ พ่อของหนูวีเคยเป็นเพื่อนกับฉัน เราทำธุรกิจด้วยกันแต่เจ้านั่นด่วนจากไปเสียก่อน แกก็รู้เรื่องนี้ดี เมื่อก่อนน่ะ เวลาหมุนเงินไม่ทัน ฉันก็ไปรบกวนพ่อหนูวีบ่อยๆ ดอกเบี้ยอะไรทางโน้นก็ไม่เคยคิดสักแดง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เรามีวันนี้ วรรณรัตน์ก็มีส่วนช่วยเราไม่น้อยนะศศิน ลืมอะไรลืมได้ลูก แต่ลืมบุญคุณคนมันน่าละอายนะ แกว่าไหม”
ศศินขบกรามดังกรอดๆ ต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรือ ตอนเวนิสามาร้องขอกับเขา ก็นึกว่าจะไม่จริงจังเสียอีก แต่นี่อะไร มัดมือชกกันชัดๆ
“แล้วยัยนั่นก็ยอมหรือครับ” ถามอย่างขมขื่น รู้สึกรังเกียจเวนิสามากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก
“น้องไม่มีทางเลือกนะศศิน หมอบอกว่าซีสต์ที่น้องเป็น หากมีการตั้งครรภ์มันจะฝ่อไปเอง ส่วนคุณวรรณิภาน่ะ เธอก็เอ็นดูลูกนะ เธอชื่นชมลูก อยากได้ลูกไปเป็นลูกเขย แต่ว่า...พ่อแม่น่ะ ไม่อยากฝืนใจลูกๆ ให้ต้องมาแต่งงานกัน ก็เลย...”
“ที่ทำอยู่นี่ไม่เรียกว่าฝืนใจหรือครับคุณพ่อ”
“มันไม่ยากสำหรับแกสักหน่อย แกก็เคยไปเที่ยวผู้หญิง ไม่ต้องมีความรักกับผู้หญิงพวกนั้นแกก็มีอะไรกับพวกเธอได้ พ่อถือว่าเป็นเกียรติด้วยซ้ำที่คุณวรรณิภาเลือกแก พ่อน่ะ อยากอุ้มหลานจะแย่แล้ว”
ศศินส่ายหน้าให้กับความคิดของบิดา
“บ้ากันไปหมดแล้ว ผมไม่น่าหลวมตัวช่วยเรื่องนี้ตั้งแต่แรกเลย”
“นึกซะว่า...เห็นแก่มนุษยธรรมเถอะนะ ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไปให้สื่อรู้เข้าละก็ คุณวรรณิภากลัวจะเสียหน้าเสียชื่อ เธออยากเก็บทุกอย่างเป็นความลับ พอหนูวีท้อง เธอก็จะพาไปอยู่ต่างประเทศสักปีสองปี รับรองว่าจะไม่มายุ่มย่ามกับชีวิตครอบครัวหรือว่าคนรักของแกเลย”
“แน่ละครับ ตอนนี้ผมยังไม่มีใครนี่ ถ้าเกิดผมแต่งงานมีลูกขึ้นมา แล้วคนพวกนั้นเอาเด็กมาอ้างสิทธิ์จะทำยังไง สมบัติพ่อมีแค่บาทสองบาทหรือครับ คิดให้ดีๆ หน่อยเถอะ” พยายามอธิบายให้บิดาคิดถึงสิ่งที่อาจเกิด แต่อีกฝ่ายเอาแต่ส่ายหน้าเท่านั้น
“คิดมากน่า ตระกูลวรรณรัตน์ไม่ได้ยากจนข้นแค้น แกก็รู้ดี ช่วยพ่อสักครั้งนะศศิน แกเองก็ไม่มีทีท่าว่าจะแต่งงานนี่นา ถ้าหนูวีท้องเมื่อไหร่ มีหลานให้ฉันเมื่อไหร่ รับรองว่าฉันจะไม่จู้จี้กับแกเลย ต่อให้ชาตินี้แกไม่แต่งงาน ฉันก็จะไม่ยุ่งเลยเอ้า” วศินต่อรอง วาดแผนการบางอย่างในใจอย่างนักธุรกิจผู้ที่ลงทุนแล้วคาดว่าจะได้รับผลกำไรในอนาคต
“แน่นะครับ”
“สัญญาเลย” คนเป็นบิดาเอ่ยคำมั่น
ศศินหรี่ตามองบิดา ความเจ้าเล่ห์นั้นสองพ่อลูกมีมากไม่แพ้กันทีเดียว
“ต่อให้วันข้างหน้าผมแต่งงานกับใครพ่อก็ห้ามยุ่งนะ ห้ามหาสาวๆ มาให้ผมดูตัวด้วย”
“แน่นอน สาบานเลย”
คนเป็นลูกพยักหน้าหงึกๆ ความจริง ข้อเสนอมันก็ไม่เลวนัก อีกอย่าง...บิดาที่เคารพไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมเขาหรอก
“โอเค...ก็ได้ ยังไงละครับ สิ่งที่พ่ออยากให้ผมทำ”
“ฉันอยากให้หนูวีมาค้างที่บ้านเรา ระหว่างนั้นแกคงรู้ว่าควรทำยังไงให้หลานฉันเกิดมา”
ศศินเม้มปากแน่น ส่ายหน้าน้อยๆ กับแผนการของบิดา มันเป็นเรื่องบ้าๆ ที่น่าหัวเราะแต่เขากลับหัวเราะไม่ออก
“สามเดือนนะครับ แค่สามเดือน ถ้ายัยนั่นไม่ท้องก็ไม่ต้องมายุ่งกับผมอีก”
วศินพยักหน้าบ้าง สามเดือนก็พอมีหวังละนะ
“ได้ ตกลงตามนี้”
ท่านว่าแล้วยิ้มสมใจ รินชาขึ้นดื่มอึกใหญ่แล้วลุกขึ้นยืน
“จะไปนอนแล้วหรือครับ”
“นอนบ้าอะไรเพิ่งสามทุ่ม ฉันเหนียวตัว จะไปอาบน้ำ” ว่าแล้วเดินออกประตูห้องรับแขกไป ทว่าไม่ได้เลี้ยวขึ้นไปทางบันไดที่เชื่อมต่อชั้นสอง ศศินที่เดินตามบิดามาติดๆ ก็อดแขวะไม่ได้
“ห้องน้ำอยู่ข้างบนไม่ใช่หรือครับ”
“ไอ้เจ้านี่ ห้องน้ำข้างบนไม่มีคนถูหลังโว้ย”
“พ่อ! แก่แล้วนะ เพลาๆ ลงซะบ้างเถอะเรื่องอย่างว่าน่ะ”
คนเป็นบิดาทำไม่รู้ไม่ชี้ โบกมือให้บุตรชายแล้วรีบเดินไปยังโรงจอดรถ ศศินได้แต่มองตามบิดาอย่างระอา ถ้ายังฟิตขนาดนี้ทำไมไม่มีลูกเองให้รู้แล้วรู้รอด มายุ่งกับเขาทำไม
“โอ๊ย! หงุดหงิดจริงๆ”
Latest chapter
พระจันทร์สองใจ EP 2/5 จูบนี้ที่รอคอย
ตกค่ำ วันเดียวกันศศินเดินเข้ามาในห้องอย่างมึนงง เขายังไม่ชินนักกับการมีเวนิสาอยู่ร่วมชายคา ไม่ชินกับอากาศเย็นๆ ของแอร์ในห้องด้วย ปกติแล้วเมื่อกลับมาถึงบ้านแบบนี้ เขาต้องรอหลายนาทีกว่าแอร์จะเย็น ตอนนี้เวนิสาหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง หล่อนขยับกายเล็กน้อย คงได้ยินเสียงเขาเดินเข้ามา“อะไรกัน นอนหลับอะไรป่านนี้ หรือว่าจะไม่สบาย” ถามตัวเองแล้วเดินเข้าไปดู กล้าๆ เกร็งๆ แต่สุดท้ายก็เลื่อนหลังมือไปอังหน้าผากมน มีไออุ่นแผ่ออกมาเล็กน้อย“ไม่ได้ป่วยแฮะ สงสัยจะเสียเลือดมากจนเพลีย”ชายหนุ่มนั่งลงข้างเตียง พิจารณาวงหน้างามของคนหลับอย่างทึ่งๆ ใบหน้าเรียวสวยนี่เข้ามาวนเวียนในสมองเขากว่าปีมาแล้ว สลัดอย่างไรก็ไม่พ้น หล่อนเป็นตัวปัญหาที่พาแต่เรื่องวุ่นวายมาให้ เป็นยัยตัวแสบที่แสนดื้อ น่าจับตีก้นเป็นที่สุด เขาไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกที่เวนิสามีต่อเขามันปกติธรรมดาหรือว่าพิเศษ หล่อนไม่เคยปริปากบอกอะไร แค่แสดงให้เขารู้ว่าหล่อนมีความจริงจังในสิ่งที่ต้องการก็แค่นั้น“อย่าฝันถึงเรื่องอีโรติก สำหรับเธอกับฉันมันต้องฮาร์ดคอร์เท่านั้น”
พระจันทร์สองใจ EP 2/4 จูบนี้ที่รอคอย
ประตูห้องน้ำปิดลงแทนคำตอบที่ศศินควรได้รับ เขายืนอึ้งอยู่หน้าห้องน้ำ อะไรกันเล่า มีเลือดออกขนาดนั้นยังยืนแหกปากอยู่ได้ ไม่เจ็บไม่ปวดบ้างหรืออย่างไร!“กรี๊ดดด!!!”“อะไร! วีนัส! เกิดอะไรขึ้นฮะ!”“เกิดเหตุฆาตกรรมในห้องน้ำ! เลือดโชกมาก ฮือออ...”ศศินส่ายหัวระอา ทั้งถอนหายใจอย่างโล่งอก มั่นใจได้เลยว่าเวนิสายังอยู่รอดปลอดภัย ฟังจากเสียงกรีดร้องนั่นเถอะ“ให้เรียกรถพยาบาลไหม”“ประชดฉันเหรอ! ผู้ชายไม่เคยเข้าใจอะไรหรอกน่า”“แน่นอน ถ้าเธอไม่เป็นอะไร งั้นฉันไปทำงานแล้วนะ อย่าลืมเคลียร์พื้นที่เกิดเหตุด้วยล่ะ อย่าให้เหลือร่องรอย ไม่งั้นคืนนี้ฉันจะให้เธอนอนในนั้น โอเคนะ!”ศศินร้องผ่านบานประตู เขาถอยออกมาจากตรงนั้น มายืนผูกเนกไทอยู่ข้างเตียง แล้วเสียงเปิดประตูห้องน้ำก็ดังขึ้นหัวใจศศินเต้นรัว เวนิสาโผล่ส่วนศีรษะถึงหัวไหล่ขาวๆ ออกมา หน้าตาเต็มไปด้วยหยดน้ำ ผมเผ้ายุ่งเหยิงไม่เป็นทรง แต่หล่อนยังยิ้มทะเล้นน่าตี“อย่าลืมทานมื้อเช้าก่อนไปทำงานน้า ขับรถดีๆ นะคะพ
พระจันทร์สองใจ EP 2/3 จูบนี้ที่รอคอย
“ขอโทษนะคะ ที่ทำให้ลำบาก” คนสวยแต่โทรมเอ่ยขึ้นยืนนิ่งไม่ไหวติง เขาจ้องเธอนิ่งนาน เธอคงโทรมจนน่าตกใจ หรือไม่ก็ เขาคงระอากับตัวภาระอย่างเธอหัวใจของศศินเต้นผิดจังหวะยามได้ยินเสียงอ่อนแรงของเวนิสา หล่อนดูน่าสงสาร น่าทะนุถนอม แต่ว่า...เขาคงถนอมหล่อนไม่ลง เพราะสำหรับเขานั้น เวนิสาคือตัวปัญหาดีๆ นี่เองชายหนุ่มหันกลับไปนอนบนเตียง ตั้งใจว่าคราวนี้จะหลับลึกไม่ลุกขึ้นมาอีก แต่ความตั้งใจของเขาก็มีอันต้องพังยับตุ้บ!“โอ๊ย! ก้นฉัน!!”“นี่!? ฉันจะนอน!”ศศินดิ้นพล่านเตะลมอากาศอย่างขุ่นเคือง นี่แค่คืนแรกนะ ชีวิตเขาคงไร้ความสงบไปอีกสองเดือนกับยี่สิบเก้าวันใช่ไหม!“ฮือ...พี่ขา ฉันตกเก้าอี้...”คนสวยส่งเสียงร้องฮือๆ อย่างน่ารำคาญ มือข้างหนึ่งลูบบั้นท้ายป้อยๆ บอกแล้วว่าการนอนบนอะไรที่เล็กกว่าเตียง เป็นการท้าทายความสามารถของเธอ และในที่สุด เธอก็พ่ายแพ้บิ๊กบอสแห่งศิวเศขรเม้มปากแน่นๆ มองไปที่เวนิสาอย่างข่มใจมิให้ร้องด่าหล่อน ก่อนฝืนใจกวักมือเรียก“คะ?”“จนได้นะ
พระจันทร์สองใจ EP 2/2 จูบนี้ที่รอคอย
“ปิดไฟด้วยสิ” เขาสั่งเวนิสาลุกไปปิดไฟดวงใหญ่ เหลือไว้เพียงไฟห้องน้ำ“ปิดให้หมด”“ไม่ ฉันนอนไม่หลับถ้าไม่มีแสงไฟ อีกอย่าง...วันนี้วันแดงเดือด ฉันต้องเข้าห้องน้ำบ่อยแน่ๆ พี่ก็นอนๆ ไปเถอะน่า” บ่นให้เขาอย่างนึกรำคาญ ผู้ชายอะไรจู้จี้ชะมัด มองคนนี่มองแค่ภายในนอกไม่ได้จริงๆ ไม่รู้เธอปลื้มเขาเข้าไปได้ยังไงนะ เจอเขาครั้งแรกเธอคงเมาขี้ตาจนเห็นซาตานเป็นเจ้าชายโอ๊ย...หงุดหงิดตัวเอง!หญิงสาวพลิกซ้ายพลิกขวาอยู่หลายนาที แปลกที่ว่ามากแล้ว ที่นอนไม่ได้ดั่งใจยิ่งน่าหงุดหงิดกว่า สุดท้ายก็นอนไม่หลับ ลุกมานั่งแช็ตไลน์กับเพื่อนทั้งสอง แช็ตไปแช็ตมา อาการปวดท้องเมนส์ก็กำเริบ ต้องรีบหายามารับประทาน น่าตกใจที่มันเหลือติดกระปุกแค่เม็ดเดียวเท่านั้น แต่นี่วันที่สองแล้ว คงไม่ปวดเท่าวันแรกกระมัง“พี่...หลับแล้วเหรอ” ถามเขาแต่ได้รับเพียงความเงียบ เธอจัดการปิดแช็ตไลน์เพราะนาฬิกาบอกว่าดึกมากแล้ว ศศินหลับง่ายเหลือเกิน เธอนอนลงบ้าง หนาวนิดหน่อยเพราะไม่มีผ้าห่ม แต่ช่างเถอะ เขานอนแล้ว และเธอไม่อยากเข้าไปรื้อข้าวของหาผ้านวมในห้องแ
พระจันทร์สองใจ EP 2/1 จูบนี้ที่รอคอย
[2]จูบนี้ที่รอคอย_______________หญิงสาวหยิบเสื้อผ้าขึ้นแขวน ปากก็บ่นพึมพำให้พรพ่อยอดดวงใจของรวีกานต์ ก็จริงที่เธอเองก็ปลื้มเขาไม่น้อย แต่พอได้ยินวาจาคมกริบปานใบมีดนั้น ก็ชักจะปลื้มไม่ลง ทีกับคนอื่นทำมาดนิ่งสุขุม ติดเย็นชาด้วยซ้ำ ทีกับเธอนี่พร้อมจะเผากันให้ตายด้วยวาจานั่น น่าโมโห!“ทำไมต้องเป็นฉันด้วยก็ไม่รู้ น่าหงุดหงิดจริงๆ” เขาบ่นอย่างระอา“นี่! มีเซ็กซ์กับฉันนี่มันไม่น่ารื่นเริงใจเลยหรือไง ฉันไม่ดีตรงไหนฮะ!”เวนิสามีเคือง เขาพูดอย่างกับเธอหน้าตาน่าเกลียดจนกอดไม่ลงศศินไม่พูด มองหล่อนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ใช่...เวนิสาเป็นคนสวย หุ่นดี สมบูรณ์แบบเลยล่ะ และด้วยความสมบูรณ์แบบเกินไปมันทำให้เขาหงุดหงิด หล่อนคงมีหนุ่มๆ ดาหน้ามาจีบเป็นขบวน ทำไมไม่เลือกสักคนในกลุ่มคนพวกนั้น ทำไมต้องเป็นเขาด้วยก็ไม่รู้“ฉันไม่มีอารมณ์ ไปอาบน้ำแล้วนอนซะ”เวนิสาเบะปากใส่ ภารกิจทำลูกเพื่อความอยู่รอดจะไปรอดไหม คืนแรกก็กัดกันเป็นหมาแล้วศศินปรายหางตามองแม่
พระจันทร์สองใจ EP 1/6 บ่วงพิศวาส
ณ ร้านอาหารอิตาเลี่ยนแห่งหนึ่ง ภายในโรงแรมที่ตั้งอยู่ไม่ห่างจากบริษัทศิวเศขรมากนัก รวีกานต์นั่งใจเต้นตึกๆ อยู่ต่อหน้าบิ๊กบอสผู้หล่อเหลา มีสาวๆ มากกว่าห้าโต๊ะจ้องมองมาทางนี้ แน่ล่ะ ทุกสายตามองมาที่เธอราวอยากจะฆ่า แต่รวีกานต์ไม่สนหรอกนะ เชิญอิจฉาให้อกแตกตาย วันนี้ศศินเป็นของเธอคนเดียวเท่านั้น!“ไม่หิวหรือครับ” บุรุษผู้สมบูรณ์แบบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งอยู่ต่อหน้า เจ้าหล่อนยังไม่ยอมจับมีดขึ้นมาหั่นสเต๊กสักคำ“เอ่อ...ค่ะ หิวค่ะ ฉันแค่ไม่ชินกับความหรูน่ะ” เธอตอบตามจริง มองศศินแล้วหยิบมีดและส้อมตามเขา ค่อยๆ หั่นเนื้อคำเล็กๆ เขาปาก รสชาติของมันแทบจะละลายในปากเลยดีเทียว “โอ...อร่อย”ศศินมีรอยยิ้มบางๆ ไม่เคยเห็นกิริยาอันเปิดเผยของเหล่าสตรีมากนัก เพราะหากเจ้าหล่อนทั้งหลายได้มานั่งตรงหน้าเขาแล้วละก็ ส่วนมากจะสงวนท่าที จะทำทุกวิถีทางให้ดูสมบูรณ์แบบเพื่อคู่ควรกับเขารวีกานต์เริ่มอร่อยกับอาหารในจานของตัวเอง เธอหั่นเนื้อชิ้นโตเข้าปาก เคี้ยวตุ้ยๆ ไม่ห่วงสวย“คงถูกปากนะครับ” เขาถามแล
พระจันทร์สองใจ EP 1/5 บ่วงพิศวาส
วันนี้อากาศสดใสไร้ลมฝน ศิวเศขร คอร์ปอเรชั่น จำกัด ยังคงเปิดทำการเฉกเช่นวันอื่นๆ วันศุกร์สุดสัปดาห์อย่างนี้ดูเหมือนจะเป็นวันดีๆ ของพนักงานหลายๆ คน ยกเว้นรวีกานต์ เพราะสาวมั่นคนงามอยากให้วันนี้เป็นวันจันทร์ จะได้มาแอบมองบอสใหญ่อีก เขาจะเดินผ่านเธอไปยังลิฟต์โดยสาร เพื่อขึ้นไปยังห้องทำงานที่ชั้นยี่สิบ เธอจะรีบมาก่อนเวลา ทำทีเป็นนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ที่ล็อบบีด้านล่างเพื่อรอการมาของเขาวันนี้ก็เช่นกัน เขายังคงดูหล่อเหลาเช่นเดิม วงหน้าขาวจัดนั่นประหนึ่งไม่เคยโดนแสงแดด เขาทักทายพนักงานพอเป็นพิธี ไม่ได้คลี่ยิ้ม เพียงแค่ก้มหน้าให้เล็กน้อยยามสบตาคนที่ยืนรอ เธอมองเขาจนเขาเดินเข้าลิฟต์ไป แน่นอนว่าหลังจากนั้นเธอต้องวิ่งสี่คูณร้อยเพื่อไปให้ทันเวลาสแกนบัตรเข้างานของตัวเองใกล้เวลาพักเที่ยง รวีกานต์ด้อมๆ มองๆ อยู่หน้าห้องบอสใหญ่ เลขาของเขากำลังจัดเก็บแฟ้มงานให้เรียงกันเป็นตั้ง บุรุษร่างผอมแกรน อายุมากกว่าเธอหลายปี หันมามองเธออย่างใคร่รู้ แน่ล่ะ เกือบแปดปีที่ทำงานที่นี่ เธอไม่เคยขึ้นมาถึงชั้นนี้เลยนี่นา“เอ่อ...มีธุระอะไรหรือเปล่าครั
พระจันทร์สองใจ EP 1/4 บ่วงพิศวาส
คฤหาสน์ ศิวเศขร เวลา 21:30 นาฬิกาศศินลงรถมาด้วยความสงสัย รถของบ้านโน้นเพิ่งขับสวนรถเขาออกไป เขาจำได้ดี มาทำไมดึกดื่นมืดค่ำขนาดนี้ก็ไม่รู้ชายหนุ่มก้าวเข้าไปในคฤหาสน์หลังงามปานวังเจ้าชาย แม้ปราสาทจะกว้างใหญ่แต่ความอบอุ่นไม่ค่อยมีมากนัก นั่นเพราะทุกเวลานาทีของเขามีค่ายิ่ง เขาเลยไม่ค่อยได้อยู่บ้านเพื่อทำหน้าที่ลูกที่ดี“มาแล้วเหรอ วันนี้กลับเร็วนะ”บุรุษสูงวัยในชุดลำลอง นั่งไขว่ห้างอย่างมีมาดอยู่ที่เก้าอี้ตัวโปรด บนโต๊ะตรงหน้ายังมีกาน้ำชาลายสวยตั้งวางไว้ ถ้วยชาสองใบเล็กๆ วางไว้ห่างจากกัน ใบหนึ่งนั้นปรากฏว่ามีไอร้อนลอยขึ้นมาให้เห็น“บ้านโน้นมาอีกแล้วหรือครับ จะมาจับผมรีดน้ำเชื้ออีกหรือไง” ถามอย่างเคืองๆ“เฮ้อ...ฟังแกพูดเข้าสิ ปากจัดยิ่งกว่ากรรไกรผ่าตัดซะอีก”ศศินเมินคำประชดของบิดาเสีย เขาถอดสูทพาดไว้ตรงพนักเก้าอี้ แล้วนั่งลงตรงข้ามท่าน โซฟาบุผ้าไหมลายสวยไม่ได้ทำให้อารมณ์เขาดีขึ้นมาเลย“ตอบผมก่อนสิครับ”วศิน ศิวเศขร มองบุตรชายยิ้มๆ รู้ละว่าสิ่งใดจะเกิดยามท่านเอื้อนเอ่ย
พระจันทร์สองใจ EP 1/3 บ่วงพิศวาส
“สงวนมาสามสิบปี ไข่แดงยังอยู่ไม่โดนจิ้มสักที คนสวยเครียดค่ะเจ๊” เวนิสาคร่ำครวญ ความสมบูรณ์แบบเกินไปก็ทำให้ผู้ชายขยาด คงคิดเอาว่าสวยๆ อย่างนี้น่าจะมีแฟนแล้วเลยไม่มีใครกล้าจีบ ให้ตายสิ!“ว่าไปนั่น ฉันว่าอีกไม่นานแกคงเสร็จคุณนายแม่ โดนจับแต่งงานกับอีตาเจ้าของสเปิร์มชัวร์!” รวีกานต์เอ่ยอย่างมั่นอกมั่นใจ“แหม...ถ้าเขายอมแต่งฉันก็แต่งนะ คนนี้น่ะข้อยกเว้น โอ้ว! คนอะไร หล่อ รวย ตัวสูงด้วย ปากน่าจูบอีกต่างหาก โอ๊ย...อยากจะพลีร่างให้เดี๋ยวนี้เลย”เวนิสาทำหน้าเคลิ้มฝัน สองเพื่อนรักส่ายหน้าทำท่าแขยง ก่อนจะหยิบน่องไก่ชิ้นหนึ่งยัดเข้าปากชะนีสายหื่น“พูดซะอยากจะเห็นหน้าเลย บอกมาซิ เขาเป็นใคร”กะเทยร่างหมีถามมา แต่เวนิสาส่ายหน้าพรืด“บอกไม่ได้ เดี๋ยวโดนฟ้อง แม่บอกว่าเขาไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่เอาเรื่องบ้าๆ นี่ไปขอให้เขาช่วย ฉันต้องปิดเป็นความลับ ห้ามเปิดเผยว่าเขาเป็นใคร แต่ว่า...ถ้าเอ่ยชื่อออกไปใครๆ ก็คงรู้จัก เพราะเขาฮอตมาก!”“เฮ้อ...เกิดเป็นคนรวยนี่ดีจริงๆ ทำอะไรเพี้ยนๆ ได้หน้าตาเฉย เอ
You may also like
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้199.1K viewsคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว216.5K viewsพ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว
เฉียนเสี่ยวซี104.2K viewsผู้หญิงขายตัว
ลำเจียก15.1K viewsBoss คลั่งรัก
เพลงมีนา1.0K viewsดวงใจทศกัณฐ์ (เซตวิศวะ)
พลอยแพรวา4.2K viewsรักสุดใจยัยตัวแสบ
BAPHOMET SATAN70 viewsดั่งสายลมแห่งรัก
อิ่น เยว่605 views
