Share

บทที่ 10

last update Last Updated: 2025-04-30 18:01:29
“...” ฉินเจียวเยี่ยนเลิกคิ้วบางดั่งกิ่งหลิวขึ้นอย่างแปลกใจ

เกิดอะไรขึ้น?

ตามเนื้อเรื่องเดิม ชุนเถาจะต้องเป็นผู้ที่ไปตามทุกคนในโถงด้านหน้าให้มาที่เรือนชุยจู

หากแต่เมื่อคืน นางก็ได้สั่งห้ามชุนเถาไปแล้ว แล้วใครกันที่จะรู้เรื่องราวลับ ๆ ในเรือนชุยจูระหว่างนางกับเฟิงอ๋อง?

“แล้วเมื่อคืน เสียงของข้ากับท่านอ๋อง มันดังออกมานอกเรือนเลยรึ?”

ชุนเถาส่ายหน้าราวกับกลองป๋องแป๋งด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ “ข้ายืนเฝ้าอยู่หน้าเรือน แทบจะไม่ได้ยินเสียงใดเล็ดลอดออกมาเลยเจ้าค่ะ”

“ถ้าเช่นนั้น จะมาอ้างว่า ได้ยินเสียงก็คงไม่ได้สินะ”

แสดงว่า ต้องมีคนเห็นนางลอบเข้าเรือนท่านอ๋อง หรือว่า รู้อยู่แล้วว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นที่เรือนชุยจู...

ฉินเจียวเยี่ยนหรี่ตาลงอย่างใช้ความคิด พลางกดมือนวดเอวเบา ๆ

ชุนเถาถามขึ้น “คุณหนูปวดเมื่อยส่วนใดหรือเจ้าคะ?”

“ก็เมื่อยเอวอยู่นะ เมื่อคืน เฟิงอ๋องไม่รักหยกถนอมบุปผาเอาเสียเลย” ฉินเจียวเยี่ยนบ่นอุบอิบ วาจาที่ใช้ทำให้สองสาวใช้มีใบหน้าแดงก่ำยิ่งขึ้น

คุณหนู อย่าได้กล่าวเช่นนั้นสิเจ้าคะ!!

“เจ้ามานวดให้ข้าหน่อยแล้วกัน”

สุดท้าย ฉินเจียวเยี่ยนก็ทนความเมื่อยล้าไม่ไหว ต้องหาตัวช่วยมาช่วยผ่อนคลาย

ชุนเถาตอ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Navaporn Sodaram
น่าติดตามทั้งพระเอกและนางเอก
goodnovel comment avatar
krittiya M
น่าสนใจ​นางเอก​
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 296

    “จะ... เจ้าเป็นคนของเสด็จพี่สะใภ้?” เมื่อเห็นหลี่ชิงหงพยักหน้า เขาจึงได้ถามต่อ “นางให้เจ้ามาดูแลที่นี่ นั่นหมายความว่าที่นี่เป็นของเสด็จพี่สะใภ้หรือ?”อืม... แต่อาเยี่ยนให้ที่นี่เป็นชื่อของข้านะ...“เรียนท่านอ๋อง ไท่จื่อเฟยเมตตาสงสารหม่อมฉันที่เป็นหลานของหมัวมัวผู้ถวายการดูแลไท่จื่อ จึงได้สร้างที่นี่มอบให้เป็นชื่อของหม่อมฉัน เพื่อให้หม่อมฉันได้มีการค้าสามารถดูแลตนเองได้เพคะ”เซียวชิงฉี “...”เสด็จพี่สะใภ้ช่างใจใหญ่นัก ถึงขั้นสร้างโรงน้ำชาใหญ่โตเพียงนี้ให้หลานสาวของหมัวมัวที่ดูแลเสด็จพี่เป็นเจ้าของ...ข้าเป็นอนุชาที่เสด็จพี่สนิทสนมและรักใคร่มากที่สุดนะ!!ไม่ได้การ! ข้าต้องหาทางเกาะชายกระโปรงของเสด็จพี่สะใภ้ไว้ให้มั่นเสียแล้ว...ความคิดของเซียวชิงฉีเริ่มลอยไปไกล ในขณะที่เสียงกระเส่าจากข้างห้องก็ยังส่งเสียงครางไม่หยุด จนหลี่ชิงหงต้องกระแอมขึ้นเบา ๆ แล้วทูลเชิญ “วันนี้ นับว่าโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอเป็นเกียรตินักที่ฉีอ๋องเสด็จมาเพคะ หม่อมฉันหวังว่าท่านอ๋องจะเสด็จมาเสวยชาบูอีกบ่อย ๆ อย่างไรหม่อมฉันจะนำทางกลับลงไปนะเพคะ”เซียวชิงฉีพยัก

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 295

    คงต้องหาทางบอกอาเยี่ยนให้เตือนหนิงกุ้ยเฟยซะหน่อยแล้วหลี่ชิงหงเคาะนิ้วลงบนโต๊ะอย่างครุ่นคิด ครั้นเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง พบว่าเซียวชิงฉีจิบน้ำชาล้างปากเสียแล้ว “อิ่มแล้วหรือเพคะ?”“อื้อ... อาหารมื้อนี้อร่อยนัก” เซียวชิงฉีส่งรอยยิ้มที่สะท้อนไปถึงดวงตา ความหม่นหมองเริ่มจางหายไป เมื่ออิ่มท้องด้วยของอร่อย “ข้าคงต้องมาฝากท้องที่โรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอบ่อย ๆ เสียแล้ว”“โรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอยินดีต้อน...”ก่อนที่หลี่ชิงหงจะเอ่ยจบประโยค เสียงร้องครางกระเส่าก็ดังขึ้นมาจากห้องข้าง ๆ เสียก่อน“อ่ะ อ่า อื้อ...” เสียงร้องครางที่ไม่มีประโยคใจความสมบูรณ์ หากแต่สองคนต่างสบตาเข้าใจความนั้นได้ในทันที ใบหน้าทั้งคู่แดงก่ำขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้“อะแฮ่ม...” เซียวชิงฉีกระแอมในลำคอ แม้ว่าเสียงนั้นจะยังครวญคราง ยิ่งเขาเงยหน้าเห็นแก้มนวลขึ้นสีแดงระเรื่อของหลี่ชิงหงก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดใจ “ผู้ใดกันช่างมาทำเรื่องไม่งามในโรงน้ำชาแห่งนี้?”“เอ่อ...” หลี่ชิงหงอึกอัก ยิ่งทำให้ฉีอ๋องเข้าใจว่า ผู้ที่ใช้บริการอยู่ห้องข้าง ๆ นั้นมีอิทธิพลที่แม้แต่เจ้าของโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกออ

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 294

    “เพคะ เอาล่ะ หม้อทองแดงจะร้อนหน่อย รบกวนท่านอ๋องใช้ผ้าจับที่ด้ามหูนะเพคะ” หลี่ชิงหงกล่าวพลางส่งผ้าให้เขาเดินเข้ามายกหม้อทองแดงนั้นออกมาจากตู้ ส่วนตัวนางเองก็ยกถาดใหญ่ที่วางอุปกรณ์ที่เหลือออกมาวางบนโต๊ะข้างตู้นั้นก่อนที่หลี่ชิงหงจะปิดหน้าต่างเล็ก แล้วสั่นกระดิ่งเบา ๆ เสียงกรุ๊งกริ๊งดังกังวานเป็นสัญญาณ เสียงครืดคราดดังขึ้นตอบรับสองสามครั้ง เมื่อเสียงนั้นเงียบลง นางก็เปิดหน้าต่างอีกครั้ง ครานี้ปรากฏเหยือกน้ำซุป กาน้ำชาและจอกน้ำชาสองใบเซียวชิงฉีที่ยังคงถือหม้อร้อน ๆ นั้นในมือ “!!!”กลอุบายใดกัน ยามปิดหน้าต่างไร้ซึ่งสิ่งใด แต่เพียงพริบตา เปิดอีกครากลับปรากฏเหยือกสองใบขึ้นมาได้เล่า!?หลี่ชิงหงไม่ปล่อยให้เซียวชิงฉีแปลกใจนาน นางพาเขากลับมาที่ห้องอีกครั้ง แล้วเริ่มจัดแจงสาธิตวิธีกินชาบูให้เขาดู“อู้ว...” เสียงร้องของเซียวชิงฉี เมื่อเนื้อแพะร้อน ๆ นุ่ม ๆ เข้าไปในปาก รสชาติเค็ม หวาน และมันของน้ำจิ้มงากลมกล่อม กลิ่นงาคั่วหอมอวลไปทั่วทั้งปาก “ข้าไม่เคยกินเนื้อแพะต้มที่ใดรสเลิศเท่าชาบูหม้อนี้เลย”“สิ

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 293

    “สิ่งนี้เรียกว่าตะบันไฟเพคะ หม่อมฉันกับสหายได้ร่วมกันออกแบบและสร้างขึ้นมา ไม่เพียงสิ่งนี้ ยังรวมถึงโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอแห่งนี้ด้วยเพคะ” หลี่ชิงหงตอบยิ้ม ๆ“ตะบันไฟหรือ?” เซียวชิงฉีพยักหน้าอย่างพยายามทำความเข้าใจ พลางเอ่ยพึมพำ “หากได้นำไปใช้ในกองทัพ นับว่ามีประโยชน์มากทีเดียว...”หลี่ชิงหงได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ตอบสิ่งใด เพราะเซียวชิงเฟิงได้นำตะบันไฟจากการจุดไฟถ่านต้มหม้อชาบูของพวกนางไปใช้ในกองทัพเงาพยัคฆ์เรียบร้อยแล้วแต่มีหรือที่คนอย่างฉินเจียวเยี่ยนจะยอมเสียเปรียบ นางเรียกไถ่เงินทองจากสวามีเป็นค่าความคิด ที่หลี่ชิงหงมองว่าเป็นลิขสิทธิ์ทางปัญญา เซียวชิงเฟิงจึงเสนอจ่ายด้วยร่างกายของเขาจนฉินเจียวเยี่ยนปฏิเสธแทบไม่ทัน แต่สุดท้าย นางก็ถูกเซียวชิงเฟิงหิ้วตัวเข้าไปชำระค่าเสียหายบนเตียงในตำหนักอยู่ดีรอยยิ้มของหลี่ชิงหงยกยิ้มกว้าง เมื่อนึกถึงสหายคนสำคัญที่ไม่ว่าจะเป็นยามนั้นหรือยามนี้ก็กำลังถูกเซียวชิงเฟิงลงโทษอยู่บนเตียงร่ำไป โดยไม่เกี่ยงสถานที่เลยแม้แต่น้อยเซียวชิงฉีที่กำลังจ้องเปลวไฟกลางกระถาง เหลือบขึ้นไปมองใบหน้าของคนที่เพิ่งจุดไฟ จึงได้เห็นรอยยิ้มจา

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 292

    ‘อาหง เจ้ารู้หรือไม่ว่าตัวละครใดที่น่าสงสารที่สุดในนิยายเรื่องนี้?’ เสียงของฉินเจียวเยี่ยนดังขึ้นในความคิด เมื่อครั้งที่พวกนางร่วมโต๊ะกินชาบูด้วยกันเมื่อหลายเดือนก่อน ครั้นเห็นสหายส่ายหน้า โดยที่ในปากยังคงเคี้ยวเนื้อแพะชิ้นใหญ่อยู่ ฉินเจียวเยี่ยนจึงได้เฉลย ‘ข้าคิดว่าเป็นฉีอ๋อง...’‘เหตุใดจึงเป็นฉีอ๋องเล่า?’ หลี่ชิงหงถามอย่างสงสัย ‘เขายังมีมารดาคอยเลี้ยงดู ตระกูลมารดาก็คอยสนับสนุน เติบโตมาอย่างพรั่งพร้อม เป็นท่านอ๋องสูงศักดิ์ ทั้งยังได้ชื่อว่าเป็นพระรองธงเขียวอีกด้วย แตกต่างจากสามีของเจ้า พระเอกธงแดงแปร๊ด’‘...’ ฉินเจียวเยี่ยนอดมองค้อนไม่ได้ เมื่อได้ยินถ้อยคำประชดสวามีของนาง ก่อนจะอธิบายต่อ ‘แต่สุดท้าย สามีของข้าก็ได้เป็นไท่จื่อ ได้เป็นฮ่องเต้อย่างที่เจ้ารู้ตอนจบ เขาได้ใช้ชีวิตอย่างอิสรเสรีมาตลอด ไม่ต้องอยู่ในกรอบใด ๆ จะทำสิ่งใด ฝ่าบาทก็ล้วนตามใจทั้งสิ้น ไม่อยากทำงาน ก็ไม่ต้องทำ มีเพียงสงครามเท่านั้นที่ทำให้เขาสนใจได้’‘แตกต่างจากฉีอ๋อง เขาเกิดมามีพ่อและแม่พร้อมหน้า แต่เจ้ารู้ไหม? หนิงกุ้ยเฟยคอยกำกับดูแล วางกรอบให้เขาก้าวเดินทุกย่างก้าว เขาต้องเรียนสิ่งนี้ ต้องทำ

  • พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC   บทที่ 291

    โรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอได้รับการออกแบบจากฉินเจียวเยี่ยนและหลี่ชิงหง ซึ่งเป็นผู้ข้ามมิติมาจากยุคสมัยใหม่กันทั้งคู่ ดังนั้น อาคารไม้หลังนี้จึงมีความลับซ่อนอยู่มากมายอย่างที่หนิงกุ้ยเฟยสังเกตเห็นในคราแรก อาคารไม้หลังนี้มีทั้งหมดห้าชั้น แต่บันไดใหญ่ตรงกลางที่ลูกค้าสามารถมองเห็นและใช้งานได้มีเพียงบันไดขึ้นสู่ชั้นสี่เพียงเท่านั้นเพราะชั้นห้าเป็นชั้นส่วนตัวของพวกนางที่ไม่เปิดให้ใช้บริการ บันไดจึงต้องออกแบบให้ซ่อนเร้น มีเฉพาะพวกนางเท่านั้นที่รู้ แต่อีกความลับหนึ่งของโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอแห่งนี้คือที่นี่มีลิฟต์!!ลิฟต์แห่งแรกในแคว้นต้าเซี่ย ด้วยหลี่ชิงหงแทบจะย้ายมาพำนักที่นี่เป็นการถาวรแล้ว การที่จะให้นางเดินขึ้นลงบันไดห้าชั้นทุกวันนั้น ข้อเข่าของนางคงจะเสื่อมก่อนเป็นแน่ ดังนั้น นางจึงได้ปรึกษากับฉินเจียวเยี่ยนแล้วร่วมกันออกแบบกับช่างไม้ในการสร้างลิฟต์ขึ้นมาสุดท้ายลิฟต์นี้ก็ถูกออกแบบให้กลมกลืนไปกับอาคารไม้ ติดตั้งอยู่ข้างโรงครัวชั้นหนึ่ง หากมองผิวเผินจะเห็นเป็นเพียงประตูไม้ของห้องรับรองเล็ก ๆ ห้องหนึ่ง หากต้องการจะเปิดจำเป็นต้องใช้ลูกกุญแจที่ฉินเจียวเยี่ยนและหล

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status