บทที่ 128

ยามเซิน รถม้าของจวนเฟิงอ๋องจึงเดินทางกลับถึงจวน ฉินเจียวเยี่ยนมอบหมายหน้าที่ให้ชุนเถาพาเสี่ยวหงไปพักที่เรือนรับรอง เพื่อ ‘ดูอาการ’ ส่วนตนก็เดินกลับไปที่เรือนอี้หงอย่างคุ้นเคย

“เอ๊ะ” ฉินเจียวเยี่ยนเหลือบเห็นตงไฮ่ยืนเฝ้าอยู่ตรงหน้าห้องหนังสือ “ท่านพี่กลับมาแล้วอย่างนั้นหรือ?”

เท้าเล็กเปลี่ยนทิศทางตรงไปยังห้องหนังสือทันที

“พระชายา” ตงไฮ่ประสานมือคำนับ “ท่านอ๋องประทับอยู่ในห้องพ่ะย่ะค่ะ”

ตงไฮ่รายงานในทันใด เพราะตั้งแต่พระชายาย้ายเข้ามาอยู่ในจวน ครั้นเจอหน้าเจ้านายคนใดก็จะถามหาอีกฝ่าย จนสุดท้ายจึงเป็นที่รู้กันทั้งจวนว่า หากพบหน้าคนใดคนหนึ่งก็ให้รายงานไปเลยว่า อีกฝ่ายประทับอยู่ที่ใด

“อา ท่านอ๋องยุ่งอยู่หรือไม่?”

ตงไฮ่เม้มริมฝีปากอย่างลังเล

ในยามนี้ เห็นได้อย่างชัดเจนว่า ท่านอ๋องกำลังมีเรื่องหนักใจ ตามปกติแล้ว ท่านอ๋องจะห้ามมิให้ผู้ใดเข้าไปรบกวนอย่างเด็ดขาด หากยามหน้าประตูยังอยากมีลมหายใจอยู่

“ไม่ยุ่งพ่ะย่ะค่ะ” ตงไฮ่ตอบอย่างรวดเร็ว โดยที่ไม่ต้องเสียเวล