LOGINShare
บทที่ 256
Last Updated:
2025-10-09 18:01:22อีกฟากหนึ่งของเมืองหลวง ในเรือนเล็กของร้านเยว่หรง สตรีสามนางกำลังนั่งล้อมวงล้อมรอบโต๊ะไม้ตัวเล็กที่มีเตาถ่านตั้งอยู่ตรงกลาง ความร้อนจากเตาทำให้น้ำซุปในหม้อทองแดงเดือดปุด ๆ ส่งกลิ่นหอมกรุ่นของสมุนไพรและน้ำต้มกระดูกคละคลุ้งไปทั่วห้อง
ฉินเจียวเยี่ยนในชุดกระโปรงสีอ่อน เป็นคนแรกที่ใช้ตะเกียบไม้ยาวคีบเนื้อแพะฝานบางลงในหม้อ เนื้อสีชมพูซีดถูกความร้อนเข้าโอบล้อมเพียงชั่วอึดใจก็สุกกำลังดี
นางนำมันขึ้นมาจุ่มลงในน้ำจิ้มงาที่ผสมกับน้ำมันพริกเผาอย่างพิถีพิถัน ก่อนจะส่งเข้าปากและส่งเสียงในลำคออย่างพึงพอใจในความเอร็ดอร่อย
ตรงข้ามกับนางคือ หลี่ชิงหงที่กำลังใช้ตะเกียบคีบผักกาดขาวลงในหม้อจนเต็ม
“อาหง ช้าลงหน่อยเถิด ประเดี๋ยวน้ำซุปก็ไม่หวานหรอก” เมิ่งลี่เอ่ยท้วง ก่อนจะคีบเต้าหู้ที่ดูดซับน้ำซุปจนพองนุ่มขึ้นมาเป่าเบา ๆ แล้วจึงส่งเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
หลี่ชิงหงย้ายตะเกียบมาเขี่ยเห็ดหอมในหม้ออย่างใจเย็น แล้วนำเห็ดขึ้นมาจากหม้อ จุ่มน้ำจิ้มงาเข้าปากอีกคำ “น้ำจิ้มรอบนี้ ปรุงได้อร่อยเสียจริง”
“ใช่หรือไม่? หลังจากที่กินชาบูกับเจ้าไปรอบก่อน ข้าอุตส่าห์ไปซุ่มซ้อมปรุงอยู่
Latest chapter
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 256
อีกฟากหนึ่งของเมืองหลวง ในเรือนเล็กของร้านเยว่หรง สตรีสามนางกำลังนั่งล้อมวงล้อมรอบโต๊ะไม้ตัวเล็กที่มีเตาถ่านตั้งอยู่ตรงกลาง ความร้อนจากเตาทำให้น้ำซุปในหม้อทองแดงเดือดปุด ๆ ส่งกลิ่นหอมกรุ่นของสมุนไพรและน้ำต้มกระดูกคละคลุ้งไปทั่วห้องฉินเจียวเยี่ยนในชุดกระโปรงสีอ่อน เป็นคนแรกที่ใช้ตะเกียบไม้ยาวคีบเนื้อแพะฝานบางลงในหม้อ เนื้อสีชมพูซีดถูกความร้อนเข้าโอบล้อมเพียงชั่วอึดใจก็สุกกำลังดีนางนำมันขึ้นมาจุ่มลงในน้ำจิ้มงาที่ผสมกับน้ำมันพริกเผาอย่างพิถีพิถัน ก่อนจะส่งเข้าปากและส่งเสียงในลำคออย่างพึงพอใจในความเอร็ดอร่อยตรงข้ามกับนางคือ หลี่ชิงหงที่กำลังใช้ตะเกียบคีบผักกาดขาวลงในหม้อจนเต็ม“อาหง ช้าลงหน่อยเถิด ประเดี๋ยวน้ำซุปก็ไม่หวานหรอก” เมิ่งลี่เอ่ยท้วง ก่อนจะคีบเต้าหู้ที่ดูดซับน้ำซุปจนพองนุ่มขึ้นมาเป่าเบา ๆ แล้วจึงส่งเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อยหลี่ชิงหงย้ายตะเกียบมาเขี่ยเห็ดหอมในหม้ออย่างใจเย็น แล้วนำเห็ดขึ้นมาจากหม้อ จุ่มน้ำจิ้มงาเข้าปากอีกคำ “น้ำจิ้มรอบนี้ ปรุงได้อร่อยเสียจริง”“ใช่หรือไม่? หลังจากที่กินชาบูกับเจ้าไปรอบก่อน ข้าอุตส่าห์ไปซุ่มซ้อมปรุงอยู่
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 255
ก่อนที่ฮ่องเต้เจิ้นหลงจะได้ตรัสสิ่งใด เซียวชิงเฟิงก็รีบเอ่ยแทรกขึ้นมา“เสด็จพ่อ บัดนี้ คดีวางยาของหออวี่หลินก็ได้รับความคลี่คลายแล้ว สามารถจับกุมและลงโทษผู้ร้ายแล้ว กระหม่อมจึงอยากจะขอทูลลาพักฟื้นร่างกายพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้เจิ้นหลงพยักพักตร์อนุญาต “ได้สิ เราอนุญาต เจ้าก็จงลาพักสักวันสอง...”“ห้าวันพ่ะย่ะค่ะ” เซียวชิงเฟิงเอ่ยขัดขึ้นมาในทันใด “เมื่อครู่ หมอหลวงแจ้งว่า กระหม่อมต้องงดใช้มือสามถึงห้าวัน เพื่อให้บาดแผลได้สมานแผลเต็มที่พ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้เจิ้นหลง “???”“หากมือของกระหม่อมพักฟื้นและหายได้เร็วขึ้น กระหม่อมก็จะสามารถกลับมาทำงานให้แก่ราษฎรได้เร็วขึ้นด้วยพ่ะย่ะค่ะ ขอเสด็จพ่อโปรดพิจารณาด้วยเถิด”พระอุระของฮ่องเต้เจิ้นหลงกระเพื่อมขึ้นลงถี่ ๆ อย่างไม่ทราบสาเหตุเหตุใดข้าจึงรู้สึกโมโหหนักกว่าเรื่องของหลิงอี้ชวนเมื่อครู่อีกนะ?“ไม่เพียงเท่านั้น เสด็จพ่อ กระหม่อมรู้สึกวิงเวียนศีรษะ คล้ายจะมีไข้ด้วยพ่ะย่ะค่ะ” ดวงตาดอกท้อปราดมองไปยังหมอหลวงที่สะดุ้งสุดตัว เมื่อสบตาคมคู่นั้นหมอหลวงรีบคุกเข่าทูลฮ่องเต้เจิ้นหลงทันที “เอ่อ ฝ่าบาท
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 254
กว่าผู้ใดจะไหวตัวทัน มือแก่ชราก็เอื้อมไปหยิบดาบที่แขวนอยู่ของทหารใกล้ตัว ปลายดาบแหลมคมสะท้อนเข้าสู่ดวงตา ก่อนที่เขาจะหลับตาหมุนมือ หมายปาดคอตนเองให้ดับสูญตามบุตรชายแต่รอแล้วรอเล่า โลหะคมก็มิได้ตวัดลงบนคอของตนเสียที เมื่อจงเซิ่งโหวลืมตาขึ้นมอง จึงได้เห็นหยดเลือดที่หลั่งลงบนพื้นเป็นวงกว้าง มือสากของใครบางคนกำรอบดาบคมไว้แน่นดวงตาทุกคู่ในท้องพระโรงต่างเบิกกว้าง“เฟิงเอ๋อร์!!” เสียงร้องของฮ่องเต้เจิ้นหลงดังขึ้นกว่าผู้ใดกู้เหวยที่ได้สติก่อนใคร รีบพุ่งตัวไปถีบจงเซิ่งโหวให้ล้มลง เป็นจังหวะเดียวกับที่เซียวชิงเฟิงปล่อยมือจากดาบ ทำให้ดาบใหญ่เปื้อนเลือดหล่นลงบนพื้นเสียงดัง ปลุกให้ทุกคนตื่นจากความตกใจ“หมอหลวง!” ฮ่องเต้เจิ้นหลงตวาดเรียกหมอหลวงเสียงดังลั่น โจวกงกงรีบวิ่งออกไปตามหมอหลวงในทันทีเซียวชิงเฟิงไม่สนใจบาดแผลที่มีเลือดไหลรินเป็นสาย เขาย่างเท้าสามขุมเข้าไปใกล้จงเซิ่งโหวที่ถูกทหารจับกุมตัวไว้อย่างแน่นหนาแล้ว “มิรู้ว่า จงเซิ่งโหวหวังฆ่าตัวตาย เพื่อชดใช้ความผิดจริง ๆ หรือเพียงแค่ต้องการหลบเลี่ยงความลำบากที่ต้องเผชิญในแดนเหนือ...”“กระหม่อม.
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 253
เสียงโขกศีรษะของจงเซิ่งโหวดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เลือดสีแดงไหลอาบหน้าผากปูดโปนน่ากลัว หากแต่จงเซิ่งโหวก็ยังไม่มีทีท่าจะหยุดยั้ง โดยที่ฮ่องเต้เจิ้นหลง เซียวชิงเฟิง รวมถึงทุกคนในท้องพระโรงก็ไม่มีผู้ใดเอ่ยห้ามปรามเลือดสีแดงจากศีรษะของจงเซิ่งโหวเพียงผู้เดียว ไม่อาจชดใช้เลือดสีแดงสดของทหารและราษฎรบริสุทธิ์ที่เจิ่งนองไปทั่วแผ่นดินในสงครามแดนเหนือนั้นได้เลย!!“ฝ่าบาท!!” เสียงของกู้เหวยดังขึ้นมาที่หน้าประตูท้องพระโรง ปรากฏร่างแม่ทัพที่ชุดเกราะเปรอะเปื้อนเลือดไปทั้งตัว เขาก้าวเข้ามาคุกเข่าข้างจงเซิ่งโหว พลางประสานมือรายงาน “ทูลฝ่าบาท กระหม่อมได้นำกำลังพลไปล้อมจับหลิงอี้ชวนแล้ว หากแต่อีกฝ่ายไม่ยอมจำนน สั่งให้องครักษ์ของจวนคุ้มกันเขาหลบหนีออกจากจวน”“กระหม่อมจึงจำเป็นต้องใช้กำลังเข้าจับกุม ในขณะที่องครักษ์ของจวนถ่วงเวลาพวกกระหม่อมอยู่ หลิงอี้ชวนฉวยโอกาสควบม้าหลบหนี พลธนูของกระหม่อมจึงได้ยิงธนูหลายดอกติดต่อกันจนเขาสิ้นชีพบนหลังม้าพ่ะย่ะค่ะ!!”สิ้นคำรายงานของกู้เหวยก็ทำให้จงเซิ่งโหวที่คุกเข่าอยู่ข้างกันหยุดโขกศีรษะ ดวงตาแก่ชราเบิกกว้าง เมื่อรับรู้ได้ว่า บุตรชายคนโตของ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 252
ตึ่ง!!จงเซิ่งโหวเซล้มทั้งยืน ก้นกระแทกพื้น เหล่าขุนนางที่อยู่รายรอบต่างถอยตัวออกห่างราวกับว่าจงเซิ่งโหวติดโรคร้ายที่อาจจะแพร่กระจายติดพวกเขาได้“ไม่! ไม่จริง... ลูกข้า ไม่ใช่...” จงเซิ่งโหวได้แต่พึมพำ สติหลุดลอยอย่างไม่เชื่อคำกล่าว “ชวนเอ๋อร์ของข้าเป็นคนดี! เขาไม่มีทางทำเช่นนั้นเป็นแน่!”“เสด็จพ่อ ลูกขอถวายรายงานคดีวางยาราษฎรของหออวี่หลินและคำสารภาพของฟางเหวินเฟย ขุนนางแคว้นต้าถังที่สมคบคิดกับหลิงอี้ชวนพ่ะย่ะค่ะ” เซียวชิงเฟิงยกสองมือทูลเกล้าถวายรายงานในมือให้แก่โจวกงกงที่เดินลงมารับไปถวายต่อฮ่องเต้เจิ้นหลงฮ่องเต้เจิ้นหลงกางรายงานออกอ่าน สองเนตรกวาดไปมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตบโต๊ะดัง ปัง!!“บังอาจนัก!! ไปจับกุมหลิงอี้ชวน คนทรยศบัดเดี๋ยวนี้!! อย่าให้มันหนีหลุดรอดไปได้!”กู้เหวยประสานมือรับคำสั่งในทันที “กระหม่อมได้จัดทหารล้อมจวนจงเซิ่งโหวไว้เรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทมิต้องกังวล”กู้เหวยส่งสัญญาณให้คนใต้สังกัดรีบออกจากท้องพระโรงไปจับกุมหลิงอี้ชวนที่จวนจงเซิ่งโหวในทันที“ไม่! ฝ่าบาท อย่าจับกุมเขา บุตรของข้าเป็นคนดีพ่ะย่ะค่ะ” จงเซ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 251
“เพราะเสด็จพี่สามารถติดต่อกับแม่ทัพหน้ากากเหล็กและกองทัพเงาพยัคฆ์ได้เช่นนี้นี่เอง” ฉีอ๋องเอ่ยขึ้นมาอย่างนึกขึ้นได้ “ท่านพี่จึงสามารถหลอกเสด็จพี่รองได้อย่างง่ายดาย”เพียงประโยคเดียวของฉีอ๋อง ทำให้ทุกคนฉุดคิดถึงวันที่ดูแคลนเฟิงอ๋องว่าสามารถหลอกคนที่ปราดเปรื่องเช่นหมิงอ๋องได้อย่างไร จนถึงวันนี้ทุกคนก็ได้รับคำตอบเป็นที่เรียบร้อยแล้วเฟิงอ๋องมิได้หลอกหมิงอ๋อง โดยไร้แก่นสารหรือความจริง หากแต่แม่ทัพหน้ากากเหล็กและกองทัพเงาพยัคฆ์สมรู้ร่วมคิดและให้การสนับสนุนด้วยต่างหาก ดังนั้น อุบายนี้จึงสมจริงและทำให้หมิงอ๋องหลงเชื่อได้อย่างสนิทใจ!!เสียงขุนนางและแม่ทัพต่างอื้ออึงขึ้นมาอีกครั้ง บทสนทนาต่างไปในทิศทางเดียวกันว่า เซียวชิงเฟิงมีความสามารถและเหมาะสมกับตำแหน่งไท่จื่อนี้เป็นอย่างมาก“เอาล่ะ” ฮ่องเต้เจิ้นหลงดึงบทสนทนาที่เริ่มออกนอกลู่นอกทางให้กลับมาอีกครั้ง “เจ้าจงรายงานผลของคดีนี้ออกมา”“พ่ะย่ะค่ะ เสด็จพ่อ” เซียวชิงเฟิงขานรับ “ตามที่ทุกคนทราบดีว่า หออวี่หลินมีการผสมยาที่มีฤทธิ์ทำให้คนมึนเมาและคลุ้มคลั่งได้ ซึ่งยานี้ก็คือ ยาวิเศษของแคว้นต้าถัง”เสียงฮือฮาเ
You may also like
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.9M viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น17.3K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย28.1K viewsทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา13.2K viewsนักฆ่าล่าพยัคฆ์
ชาไทยเย็น1.5K viewsข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว30.9K viewsสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง18.9K viewsพ่อสามีและตัวร้ายข้าหมายครองรักทั้งคู่
บ้านเขมปัณณ์5.9K views
