/ รักโบราณ / พระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน / ตอนที่ 49 เกลือเป็นหนอน [1]

공유

ตอนที่ 49 เกลือเป็นหนอน [1]

last update 최신 업데이트: 2025-06-09 18:32:01

ฟางเฟยพยายามลำดับเหตุการณ์และครุ่นคิดเรื่องราวให้ประติดประต่อก็ค้นพบว่าซูเซียงนั้นนางเหมือนจะรู้จักและสนิทกับซ่างกวนอี้เหยาอยู่พอสมควร แต่ครานั้นที่ฟางเฟยถูกหนานจวิ้นอ๋องปรักปรำแลเข้าใจผิดก็มีนางคณิกาคนหนึ่งที่ซ่างกวนอี้เหยาซื้อออกไป ‘เสวียนเยี่ย’ แต่ในเมื่อซื้อเสวียนเยี่ยนางออกไปแล้ว แล้วเหตุใดยังมีผู้วางยาท่านอ๋องในวันนี้ได้อีก

“ซูหนิวหอเยว่เซียงของข้ามีเกลือเป็นหนอนเข้าเสียแล้วล่ะ” ฟางเฟยเงยหน้าขึ้นเมื่อความคิดทั้งหมดกระจ่าง ดวงตาหงส์กระจ่างของฟางเฟยบัดนี้หมายมาดซ้ำแดงก่ำด้วยนึกเสียใจครั้นเมื่อความจริงประจักษ์ว่าแท้จริงแล้วผู้ที่คอยทำร้ายตนนั้นล้วนเป็นคนของตนทั้งสิ้น ซ่างกวนอี้เหยาคงให้ค่าตอบแทนนางมากโขเลยกระมังนางถึงได้ยอมแปรพักตร์เฉกเช่นนี้ หึ!

“ฮ๊า คะคุณหนูท่านไม่เป็นไรนะเจ้าคะ” ซูหนิวอุทานตกใจก่อนจะเข้าไปจับมือผู้เป็นนายอย่างต้องการให้กำลังใจละเป็นห่วงที่เห็นผู้เป็นนายนั้นนั่งนิ่งดวงตางดงงามของนางนั้นมีหยาดน้ำใสคลอระเรื่อ

สูด!

“ช่างเถอะข้าไม่เป็นไร ซูหนิวเจ้าเมื่อครู่เจ้าบอกข้าว่าเจ้าพบซูเซียงนางที่ใดนะ”

“นางลงจากรถม้าของคุณชายซ่างกวนอวี้เหวินเจ้าค่ะ”

“อืม เช่นนั้นต่อไปเจ้าต้อง
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • พระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน   ตอนที่ 96 คราพยัคฆ์พ่ายรัก [2]

    “พระองค์นี่ นับวันยิ่งเลอะเลือนไปเสียจริงเชียว” สิ้นเสียงฟางเฟยร่างของนางก็ถูกรวบเข้าสู่อ้อมอกแกร่ง แต่ครู่ต่อมาก็ต้องตาเบิกกว้างเมื่อรู้สึกถึงแท่งหยกใหญ่ของเขานั้นกำลังดุนดันอยู่ที่หน้าท้องนาง“ท่านอ๋องนี่พระองค์...” ฟางเฟยเอ่ยถามเสียงสั่นอีกทั้งตากลมโตเบิกกว้างขึ้น“อื้ม วันนี้มันคิดถึงเจ้าทั้งวัน หืม” เจิ้งหนานซบใบหน้าสูดกลิ่นฟางเฟยเข้าเสียเต็มปอดก่อนเขานั้นจะมิอาจทานทนได้อีกต่อไป เช่นนั้นร่างบางของ ฟางเฟยจึงถูกรวบอุ้มขึ้นแนบอกแล้วก้าวอาด ๆ ตรงไปยังเตียงใหญ่อย่างรวดเร็วก่อนจะนึกแปลกใจที่นางวันนี้มิได้ขัดขืนรึอิดออดแต่อย่างใด ซ้ำยังให้ความร่วมมือเขาเป็นอย่างดี นั่นยิ่งทำให้เขาเกิดฮึกเหิมเป็นยิ่งนักและคาดในใจว่าวันนี้เขาและนางคงมิได้กินมื้อเย็นกันอีกเฉกเช่นเคย คงเลื่อนไปเป็นมื้อดึกแทนเฉกเช่นหลายวันมานี้ก็ทำกันเช่นนั้นหลังจากเขารักฟางเฟยแล้วเสร็จนางก็หลับไปในทันที เจิ้งหนานเวลานี้มองนางด้วยสายตามีรักก่อนจากไปก็ไม่ลืมที่จะก้มลงไปจุมพิตหน้าผากมนของนางหนัก ๆ หนึ่งคราเจิ้งหนานเดินตามทางเดินโดยมีเสี่ยวกงกงนั้นถือโคมนำทางมาถึงตำหนักที่บิดาของฟางเฟยพักอยู่“ท่านเว่ย” เจิ้งหนานเอ่ยทักทายบุร

  • พระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน   ตอนที่ 95 คราพยัคฆ์พ่ายรัก [1]

    ฟางเฟยมองแผ่นหลังของหนานจวิ้นอ๋องที่กุมมือนางพาเดินมายังคุกหลวงเพื่อรอรับบิดาของนางพลันในใจรู้สึกอบอุ่นแลปลอดภัย อีกทั้งวันนี้ที่เขาออกหน้าแทนนางไปเสียหมดจนคดีของบิดานางคลี่คลายได้ดีและไร้ข้อกังขานั้นยิ่งเพิ่มความเลื่อมใสในใจฟางเฟยขึ้นมาส่วนหนึ่ง แต่ในส่วนที่เขาชอบเอ่ยวาจาว่าร้ายนางเช่นไรนางต้องหาทางเอาคืนเป็นแน่หนานจวิ้นอ๋องจับจูงนางเดินมาเพียงครู่ในที่สุดทหารก็นำตัวบิดานางออกมาส่ง ครั้นเห็นนางร้องไห้จนตัวโยนอีกทั้งใบหน้างามมีน้ำตา ใจเขาในเวลานี้กลับอ่อนไหวอย่างมิเคยเป็นมาก่อน จนนึกอยากเข้าไปคว้ากอดนางมาไว้แนบอกเสียเอง“ท่านพ่อ ฮื้อ ฮึก ๆ ฮื้อ” ฟางเฟยร้องไห้ออกมาเมื่อได้พบหน้าบิดาหลังจากไม่ได้พบเจอกันเสียนาน สภาพผู้เป็นพ่อเวลานี้แทบมิต่างจากเดิมเท่าใดนัก คิ้วเรียวขมวดมุ่นอย่างนึกสงสัยมิใช่สิ เหตุใดบิดานางถูกจองจำท่านพ่อถึงได้...เว่ยเหยียนเฉิงเห็นสายตาของบุตรสาวที่มองมาอย่างใคร่สงสัยจึงได้เอ่ยขึ้นและนั้นเองที่ทำให้ฟางเฟยถึงกับกระจ่าง ก่อนจะมองหนานจวิ้นอ๋องด้วยแววตาไหวระริกอย่างนึกขอบคุณ“ต้องขอบคุณท่านอ๋องที่ดูแลกระหม่อมเป็นอย่างดีพ่ะย่ะค่ะ”“อืม ถือว่าไม่ได้ลำบากอันใดไปเถอะ ท่านเว่

  • พระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน   ตอนที่ 94 สู้เพื่อนางยอดพธู

    “ถวายพระพรฝ่าบาท” สองพี่น้องทำความเคารพฮ่องเต้เสร็จก็ถอยออกมายืนประจันหน้ากับฟางเฟย“คนก็มาแล้วท่านอ๋องจะพิสูจน์เช่นไรพ่ะย่ะค่ะ” เสนาบดีซ่างกวนเอ่ยขึ้นอย่างมั่นใจด้วยสีหน้าท่าทางที่ดูท้าทายอำนาจของเจิ้งหนานอยุ่ในที เขาอยากรู้นักว่าเด็กที่ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเฉกเช่นหนานจวิ้นอ๋องจะมีความสามารถอันใดมาโค่นล่มตนได้กัน หึ!“ฝ่าบาทโปรดอนุญาตให้ปิดหน้าต่างแลประตูอีกทั้งดับเทียนให้หมดด้วยพ่ะย่ะค่ะ”“อืม”“ปิดประตู ดับเทียนให้จงหมด” เมื่อฮ่องเต้ตรัสอนุญาตขันทีก็เอ่ยสั่งให้เหล่าขันทีแลนางกำนัลปิดประตูและดับเทียนในทันที“อ๊ะ!” อี้เหยาตกในที่จู่ ๆ นางถูกดึงบางอย่างของจากศีรษะ“ทุกท่านหยกอวี้หลงปี้ที่หายไปแท้ที่จริงถูกตระกูลซ่างกวนนำไปทำเครื่องประดับให้แก่บุตรสาว ท่านหญิงซ่างกวนอี้เหยา”ห๊า!“ไม่จริง! เหตุใดท่านอ๋องพระองค์ถึงได้ปรักปรำกันเช่นนี้เล่าพ่ะย่ะค่ะ พระองค์พึงใจในบุตรีของเว่ยเหลียนเฉิงก็มิน่าสาดโคลนใส่บุตรสาวของกระหม่อมเช่นนี้หรอกกระมัง เช่นไรก็ควรเห็นแก่สัญญาหมั้นหมายที่ยังมีอยู่ด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ”“ฮ่า ๆ ตัวข้านั้นพึงใจแก่บุตรีอดีตเจ้ากรมคลังนั้นจริงแท้แน่นอน แต่ที่กล่าวหาตระกูลท่านนั้น

  • พระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน   ตอนที่ 93 รื้อคดี [2]

    “คดีของอดีตเจ้ากรมคลังหลวง เว่ยเหลียงเฉิน หลังจากที่บุตรีเว่ยฟางเฟยยื่นฎีกาขอไต่สวนความของผู้เป็นบิดาอีกครา บัดนี้ฝ่าบาทเห็นสมควรที่จะนำคดีความนี้ขึ้นมาพิจารณาอีกครา โดยมีหัวหน้าศาลต้าหลี่ และเจ้ากรมพระคลังร่วมไต่สวนอีกครา โดยการประชุมวันนี้มีฝ่าบาทเป็นผู้ตัดสิน” สิ้นเสียงขันทีฟางเฟยก็หันไปสบตาของหนานจวิ้นอ๋องในทันที ไยนางจะมีความรู้และอาจหาญถึงขนาดเขียนยื่นฎีกาเองหากไม่ใช่เพราะว่า และการคาดเดาของนางก็มิผิดเมื่อหันไปมองแล้วได้รับรอยยิ้มอบอุ่นจากหนานจวิ้นอ๋อง เห็นเช่นนั้นฟางเฟยจึงยิ้มตอบกลับอย่างอ่อนหวานในทันที ในรอยยิ้มนั้นมีคำว่าขอบคุณซุกซ่อนอยู่และแน่นอนว่าท่าทีของคนทั้งคู่ล้วนประจักษ์แก่สายตาเหล่าขุนนาง ซึ่งก็เกิดเสียงขัดแย้งขึ้นมาในทันทีด้วยเพราะคนทั่วเหยียนโจวรู้ว่าหนานอ๋องนั้นมีสัญญาหมั้นหมายอยู่กับบุตรสาวตระกูลใดอยู่“เอาล่ะเริ่มเลยเถอะ”“เบิกตัวคุณหนูเว่ย เว่ยฟางเฟย” ขุนนางซึ่งรับหน้าที่เป็นหัวหน้าศาลต้าหลี่เอ่ยเบิกตัวฟางเฟย“หม่อมฉันเว่ยฟางเฟย ถวายพระพรฝ่าบาท” ร่างบอบบางนั่งลงถวายความเคารพฮ่องเต้ที่ประอยู่เบื้องหน้าอีกครา“ลุกขึ้นเถิด”“แม่นางเว่ย เจ้าวันนี้ขอรื้อคดีให้เว่ยเห

  • พระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน   ตอนที่ 92 รื้อคดี [1]

    “ฟางเฟย” เจิ้งหนานที่กอดร่างบางอยู่ในอ้อมอกแกร่งพร้อมทั้งเฝ้าเทียวดอมดมไหล่บางขาวกระจ่างของนางเล่นอยู่นั้นก็พลันเอ่ยเรียกชื่อนางขึ้นท่ามกลางแสงสลัว“เพคะ”“วันพรุ่งฝ่าบาทจะไต่สวนคดีของบิดาของเจ้าใหม่ อยากเข้าวังไปกับข้ารึไม่”“ฮื้อ จริงหรือเพคะ แต่ว่าข้ายังมิได้หลักฐานอันใดเลยเช่นนั้นท่านพ่อจะพ้นความผิดนี้ได้เช่นไรกัน” ฟางเฟยพลิกตัวหันหน้าเข้าหาอกแกร่งก่อนจะแหงนเงยใบหน้ามองมองสบตาคมเข้มที่มองตนอย่างสื่อความหมาย“หึ! หลักฐานข้านั้นรวบรวมไว้หมดแล้วล่ะ”“ตั้งแต่เมื่อใดกันไยข้ามิรู้ความ อ่อข้าลืมไปที่ทุกเรื่องของข้าถูกพระองค์บงการมันไปเสียหมด” ฟางเฟยแสร้งเอ่ยพร้อมทั้งช้อนตามองเจิ้งหนานอย่างเง้างอน นั่นจึงเป็นเหตุให้เจิ้งหนานกำชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นพร้อมทั้งจุมพิตลงที่หน้าผากของนางหนัก ๆ เสียหลายคราติดเพื่อปลอบประโลมคนงาม“อย่าโกรธข้าเลย ที่ทำไปทั้งหมดล้วนเพราะเจ้าทั้งสิ้น” เจิ้งหนานกระชับอ้อมกอดแน่นอย่างรู้สึกมีรัก และต้องการปกป้องนาง“เพราะเหตุใดพระองค์ถึงได้ช่วยข้าเล่าเพคะ ทั้ง ๆ ที่พระองค์กะ...อื้อ”คล้ายเจิ้งหนานรู้ว่านางจะเอ่ยสิ่งใดปากหนาถึงได้โฉบลงมาจุมพิตนางไว้จนนางต้องกลืนคำพูดนั้น

  • พระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน   ตอนที่ 91 เรียกร้อง [2]

    ครั้นรถม้าจอดเทียบจวนใหญ่เจิ้งหนานก็เดินลิ่วนำลงไปโดยทำทีมิได้สนใจนาง ฟางเฟยที่งุนงงแต่กะนั้นแทนที่จะเดินกลับตำหนักตนนางกลับเกิดนึกเป็นห่วงเขาจึงได้เดินตามเข้าไปยังตำหนักใหญ่ โดยหารู้ไม่ว่าผู้ที่แอบลุ้นในใจว่านางจะสนใจเขารึไม่แอบกลั้นยิ้มมุมปากอยู่ในเวลานี้“ท่านอ๋อง อ๊ะ! นะนี่จะทำสิ่งใดปล่อยข้านะ” ฟางเฟยที่ถูกดึงให้ล้มลงไปยังเตียงใหญ่ก่อนที่จะถูกเรือนกายกำยำตามทาบทับลงมาก็ถึงกับมีสีหน้าตื่นกลัว“ถ้าขอยกเลิกถ้อยคำ” เจิ้งหนานที่เวลานี้ที่ก้มลงมองสำรวจใบหน้างามอย่างแสนคิดถึงก็ราวกับต้องมนต์กับความงามของฟางเฟย นิ้วสากยกขึ้นไล้ผมของนางออกจากใบหน้างามช้า ๆ พร้อมทั้งลูบลงมายังเรียวจมูกโด่งไล้ผ่านไปยังริมฝีปากแดงระเรื่อของนางฟางเฟยเวลานี้ตัวแข็งทื่อหาเสียงตนเองมิเจอ ลมหายใจอุ่นร้อนของเขาที่ปะทะใบหน้านางเวลานี้ทำให้เกิดเขินอายขึ้นมาจนใบหน้าแดงก่ำ เมื่อมิอาจทานทนสายตาคมเข้มที่มองจ้องราวจะกลืนกินนางได้จึงหลับตาลงเพื่อหลีกเลี่ยง ก่อนจะเอ่ยถามในสิ่งที่ไม่เข้าใจในถ้อยคำของหนานจวิ้นอ๋องที่เอ่ยออกมาเมื่อครู่“ย่ะยกเลิกอันใดเพคะ”“หึ! ก็ที่ว่าพวกเราเป็นพี่น้องกัน” เจิ้งหนานเอ่ยพร้อมมองท่าทางน่ารักขอ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status