EP 4/4 ชู้รัก

“วันนี้กลับเร็วจัง” ท้วงถามแล้วสอดแขนกอดหล่อนจากด้านหลัง ใช้จมูกคมๆ สูดดมซอกคอภรรยาชาวบ้านจนชื่นปอด

“ต้องไปสปา เดี๋ยวเขาสงสัยว่าไปจริงไหม”

“คุณมันร้าย”

“แล้วชอบไหมล่ะ” ถามออกไปอย่างนั้นเอง เพราะรู้ว่าจีรวัฒน์ไม่ได้รักเธอหรอก เขามีคนรักอยู่แล้ว และเธอไม่ปรารถนาจะรับรู้ว่าเจ้าหล่อนคือใคร

“ที่สุดครับ ว่าแต่...อาทิตย์หน้าผมว่าง ไปเที่ยวกันไหม ใกล้ๆ ก็ได้”

ราตรีมุ่นคิ้ว “สามีฉันเพิ่งเริ่มงานใหม่ อะไรๆ ยังไม่ลงตัว ที่สำคัญคือฉันต้องช่วยเขาเซฟค่าใช้จ่าย” เธออธิบาย

“โอเค งั้นเอาไว้คราวหน้า แล้วคุณจะมาที่นี่อีกเมื่อไหร่” เขาถามต่อ นึกถึงรสรักของราตรีแล้วอยากให้นอนรออยู่บนเตียงทุกคืนเลยล่ะ

“ยังไม่รู้เลย แล้วจะโทรมาแล้วกัน ไปแล้วนะ” สั่งลาแล้วทำท่าจะก้าวออกไป แต่ถูกจีรวัฒน์ดึงแขนไว้ เขาดึงร่างเธอเข้าไปหาอีกรอบ แล้วโน้มใบหน้าลงมาจุมพิตเสียดูดดื่ม ประหนึ่งว่ามิเคยจุมพิตกันเสียอย่างนั้น

“เมื่อไหร่จะเลิกกับเขาแล้วมาสนุกด้วยกันอย่างถาวรนะ ชักติดใจคุณซะแล้วสิ”

ราตรียิ้มเยาะใบหน้าหล่อเหลาของชู้รัก

“ไม่มีทางหรอกย่ะ ฉันรักเขามาก ไม่มีวันเลิกกับเขาแน่นอน”

“แล้วคุณคิดว่าจะปิดเรื่องของเราได้นานสักแค่ไหนล่ะ”

“นานจนกว่าคุณจะลุกมาเปิดโปงนั่นแหละ ถ้ายังอยากสนุกกับฉันก็เหยียบความลับนี้ให้จมดินซะจีรวัฒน์ ฉันไม่ยอมให้ชีวิตฉันต้องพังเพราะคุณหรอก”

“ก็ลองดู หึๆๆ”

จีรวัฒน์ทิ้งท้ายแล้วส่งราตรีออกนอกประตูไป เขายิ้มเยาะน้อยๆ ราตรีไม่มีทางไปจากเขาได้หรอกในเมื่อหล่อนโหยหาเซ็กซ์เสียขนาดนั้น คนไม่รู้จักพอทำอย่างไรก็ไม่มีวันเต็มอิ่มหรอก ราตรีก็เหมือนลูกไก่ในดำมือดีๆ นี่เอง จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด อยู่ที่ว่าเขาจะบีบหล่อนเมื่อไร ให้หล่อนมีทรัพย์สมบัติมากกว่าที่มีอยู่ก่อนเถอะ รับรอง เขาบีบแน่!

หลังจากราตรีกลับไป จีรวัฒน์ก็ต้องทำความสะอาดห้องยกใหญ่ ก็จริงที่เทียนหยดจะมาหาเขาเฉพาะวันอาทิตย์หรือวันหยุดนักขัตฤกษ์ แต่ของอย่างนี้ปลอดภัยเอาไว้ดีกว่า และพอเขาจัดห้องเสร็จ อาบน้ำแต่งตัวเตรียมหันหน้าเข้าโต๊ะทำงาน ประตูห้องของเขาก็ถูกเคาะแล้วถูกเปิดเข้ามาด้วยคีย์การ์ดอีกใบ

“เทียน?”

“คะ? ทำไมคะ มาหาวันศุกร์นี่แปลกนักเหรอ” คนสวยประชดทันทีที่เจอหน้าชายคนรัก เธอหอบหิ้วข้าวของหลายอย่างเข้าไปในส่วนของครัวเล็กๆ เหมือนที่เคยปฏิบัติมา มีอาหารกระป๋อง ของสดบ้างเล็กน้อย เน้นหนักไปทางขนมขบเคี้ยวกับน้ำอัดลม เธอกองทุกอย่างไว้บนโต๊ะกลางครัวนั้น

“ก็เปล่า แบบว่าแค่ประหลาดใจน่ะ” เขาแก้ต่าง แอบผ่อนลมออกจากปากเมื่อกวาดตามองรอบๆ แล้วเห็นว่ามันสะอาดเรียบร้อยดี

เทียนหยดอมยิ้ม ทำตัวอย่างปกติที่สุด

“เทียนออกจากบริษัทก่อนเวลา มาพบลูกค้าน่ะ ขับรถผ่านห้างเห็นเขาโฆษณาว่าขนมมันลดราคา เลยแวะซื้อเข้ามาให้ เดี๋ยวก็กลับแล้วล่ะ”

จีรวัฒน์ยิ้มจนตาหยี เดินเข้าไปหาแฟนสาว โอบร่างน้อยไว้หลวมๆ แล้วจุมพิตที่ข้างแก้มนวลแรงๆ

“รักเทียนที่สุด”

“ขอให้จริง”

“หือ? ทำไมจะไม่จริงล่ะ ก็รักเทียนคนเดียว” เขายังจ้อคำหวาน ชักงงในคำพูดแปลกๆ ของหล่อน

“จะทำอะไรก็ไปทำเถอะค่ะ เทียนจะได้เก็บของ”

“โอเค...งั้นจีไปทำงานต่อนะ งานเร่งน่ะ”

“จ้า...” ขานพร้อมยิ้มหวาน พลางหยิบจับข้าวของเข้าชั้นวาง เข้าตู้เย็น ดังเช่นปกติ

จีรวัฒน์เข้าไปในห้องนอนอันกว้างขวาง นั่งลงหน้าโต๊ะเขียนแบบแล้วเริ่มทำงานของตัวเองอีกครั้ง ไม่ได้รู้สึกผิดเลยที่ราตรีเพิ่งออกไปจากห้อง สวนกับเทียนหยดไม่กี่นาที เขานั่งทำงานไปสักพัก เทียนหยดก็มาเคาะบานประตูก๊อกๆ ทั้งที่เขาไม่ได้ปิด

“อะไรครับ”

“เหมือนหลอดไฟตรงโซฟาจะเสียค่ะ” เธอว่า จีรวัฒน์ทำหน้างง

“เมื่อคืนมันใช้ได้” เขาเถียง

“แต่ตอนนี้มันพังแล้ว” หญิงสาวยืนยัน

จีรวัฒน์มุ่นคิ้วหนักๆ แต่ไม่ได้ลุกจากโต๊ะเขียนแบบไปดู

“พรุ่งนี้จะให้ช่างมาดูแล้วกัน ขอบคุณนะ” บอกแล้วยิ้มให้แฟนสาว ก่อนจะหันหน้าเข้าหางานที่รัก

“โธ่จี แค่เปลี่ยนหลอดไฟ เทียนทำให้ก็ได้”

คราวนี้จีรวัฒน์หันหน้ากลับมาอย่างทึ่งๆ “ได้เหรอ”

เธอพยักหน้ายิ้มๆ “เป็นผู้หญิงยุคใหม่ต้องสตรองค่ะ ว่าที่สามีจะได้รักได้หลง ไม่มีคนอื่น”

จีรวัฒน์สะอึกไปเมื่อได้ยิน หน้าเจื่อนชั่วครู่ แต่ก็รีบปรับให้มันกลับสู่โหมดปกติ “จ้ะ เอ่อ...หลอดไฟน่าจะอยู่ในตู้ข้างล่าง ในครัวน่ะ เทียนทำได้แน่นะ”

“แน่นอนค่า เชิญทำงานให้สบายใจเลยจ้า”

แล้วเทียนหยดก็กลับไปทำอย่างที่บอก จีรวัฒน์ได้ยินเสียงกุกกักดังมาจากด้านนอก โคมไฟเหนือหัวในห้องรับแขกมันไม่ได้สูงมากนัก ยืนบนเก้าอี้ตัวสูงที่มีอยู่ก็น่าจะเอื้อมถึง เขาเลิกใส่ใจเทียนหยดแล้วหันมาทำงานตรงหน้า เขาต้องรีบทำงานให้เสร็จ จะได้ส่งลูกค้าได้ตรงเวลา และไม่กี่นาทีหลังจากนั้น เทียนหยดก็เข้ามาร่ำลา หล่อนยังจุมพิตที่ข้างแก้มเขาอย่างที่เคยทำ แต่มันคงดีกว่านี้ ถ้าหล่อนทำมากกว่านั้น

“กลับแล้วนะคะ”

“อะไรกัน เพิ่งมาเอง”

“ก็แค่แวะมานี่นา วันอาทิตย์เจอกันนะ มีหนังเข้าใหม่ เอาไว้เราไปดูกัน”

“โอเคจ้ะ เทียนขับรถดีๆ นะจีห่วง”

“จ้า...” รับคำชายคนรักแล้วเดินจากมา โดยไม่รอให้เขามาส่ง ก่อนเปิดประตูห้องเขาออกไป ก็ไม่ลืมมองไปยังโคมไฟเหนือโซฟา หวังว่ามันจะส่องสว่างกระจ่างชัดละนะ เธอจะได้เห็นธาตุแท้ของชายคนรักอย่างแจ่มแจ้งเสียที