Mag-log inShare
บทที่ 17 ไม่ทนอีกต่อไป 2/2
Huling Na-update:
2025-08-07 18:41:48
Pinakabagong kabanata
พลิกชะตาคุณหนูใหญ่ผู้อาภัพ ตอนพิเศษ 2 หนิงเจียวสร้างเรื่อง
ตอนพิเศษ 2หนิงเจียวสร้างเรื่องบุตรสาวของเสนาบดีกรมโยธามีนามว่าโจวหลี่น่า นางได้มาเยือนวังหลังตามรับสั่งของฮ่องเต้ ทันทีที่นางเห็นองค์หญิงอวี้หนิงเจียวก็ได้มีความคิดชั่วร้ายออกมา หากนางสามารถเอาชนะใจองค์หญิงได้ ในวันข้างหน้านางก็จะต้องมีโอกาสอยู่ในสายพระเนตรของฝ่าบาทอย่างแน่นอน แต่นางคงจะคิดไม่ถึงว่าองค์หญิงผู้นี้จะฉลาดกว่าที่นางคิดไว้มาก และยังทำกับนางอย่างเจ็บแสบเสียด้วยอวี้หนิงเจียวมองดูผู้มาใหม่ที่จะมาเป็นเพื่อนเล่นให้กับนางด้วยความสงสัย ศีรษะเล็กเอียงคอมองก่อนจะเอ่ยถามออกมา"พี่สาวจะมาเล่นกับเจียวเอ๋อร์หรือ""ใช่แล้วเพคะ ฝ่าบาทเป็นผู้ส่งหม่อมฉันให้มาเป็นเพื่อนเล่นกับองค์หญิงเพคะ""ทำไมล่ะ"จื่อลู่ที่คอยดูแลข้างกายไม่ห่างรู้สึกไม่ดีนัก นางมองดูสตรีผู้นี้ด้วยความไม่ไว้วางใจ แต่ฮองเฮาบอกกับนางแล้วว่าไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เพียงมองดูอยู่เฉย ๆ ก็พอแล้ว"ก็เพราะฝ่าบาททรงไว้วางพระทัยในตัวหม่อมฉันอย่างไรเล่าเพคะ""อ้อ...ดี ๆ งั้นพี่สาวมาเล่นวิ่งไล่จับกับเจียวเอ๋อร์นะ""เพคะ"โจวหลี่น่าแย้มยิ้มกว้างด้วยความยินดี ก็แค่เล่นกับองค์หญิงที่ยังเยาว์วัย ไม่เห็นมีสิ่งใดที่ต้องน่าน่าหนักใจเลย องค
พลิกชะตาคุณหนูใหญ่ผู้อาภัพ ตอนพิเศษ 1 องค์หญิงอวี้หนิงเจียวผู้ถูกรัก
ตอนพิเศษ 1องค์หญิงอวี้หนิงเจียวผู้ถูกรักหลังจากที่มู่ฟางได้รับรู้ความจริงว่าบุตรสาวของตนได้ตายจากไปนานแล้วเพราะการกระทำของนางเอง ด้วยความรู้สึกผิดและเสียใจเป็นอย่างมาก นางจึงเอาแต่เก็บตัวอยู่ในเรือนและไปอารามที่อยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวงนัก ช่วงชีวิตที่เหลืออยู่คือการปฏิบัติธรรมเพื่อช่วยเยียวยาหัวใจของตนเอง และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะสามารถช่วยให้ดวงวิญญาณของบุตรสาวได้ไปอยู่ในแดนสวรรค์ ประสบกับความสุขอันเป็นนิรันดร์ แต่แล้วในวันที่นางได้มาเยี่ยมจางเสี่ยวมี่นั้น ทันทีที่นางได้อุ้มองค์หญิงอวี้หนิงเจียว นางก็รู้ได้โดยสัญชาตญาณว่าแท้จริงแล้วนี่คือบุตรสาวที่แท้จริงของนาง!"มะ มี่เอ๋อร์หรือ"มู่ฟางเปล่งเสียงออกมาอย่างยากลำบาก ดวงตาของนางแดงก่ำก่อนจะมีหยาดน้ำตาไหลรินลงมาไม่ขาดสาย ความรู้สึกมากมายได้ประดังประเดเข้ามาในหัวใจที่แห้งเหี่ยวของนาง แม้ตอนนี้นางจะมีบุตรชายที่ช่วยเยียวยาหัวใจ แต่การได้พบกับองค์หญิงอวี้หนิงเจียวนั้น เสมือนว่านางได้รับสายฝนอันชุ่มฉ่ำที่ตกลงมาสู่กลางหัวใจของนาง..."นางคือหนิงเจียว หาใช่มี่เอ๋อร์ไม่" จางเสี่ยวมี่ปฏิเสธเสียงแข็ง"มะ ไม่เพคะ นี่คือมี่เอ๋อร์ของหม่อมฉัน ไม่ผิด
พลิกชะตาคุณหนูใหญ่ผู้อาภัพ บทส่งท้าย 2/2
จางเสี่ยวมี่มองพระสวามีของตนด้วยความคาดไม่ถึง เขาน่ะหรือจะคาดเดาสถานการณ์ไม่ออกว่าผลสุดท้ายแล้ว หลี่ซูหนี่จะต้องพบเจออะไร บุรุษผู้นี้ช่างเจ้าเล่ห์และร้ายกาจยิ่งนัก เป็นคนมอบหลี่ซูหนี่ให้กับโจรป่าพวกนั้น และก็เป็นคนที่สั่งฆ่าพวกโจรป่าพวกนั้นด้วยตัวเองนี่สินะที่มีคนเคยพูดว่าเขานั้นโหดเหี้ยมเป็นอย่างมาก นางเพิ่งรู้แจ้งก็วันนี้เอง"เจ้า...กลัวข้าหรือ" เขาถามเสียงเบา"เจ้าค่ะ""เสี่ยวมี่...คนพวกนั้นทำไม่ดีกับเจ้านะ ข้าแค่...แค่ช่วยเจ้าลงโทษพวกนั้นให้เจ้าเอง""ที่ข้ากลัวเพราะข้ากลัวว่าท่านจะทำอะไรลับหลังข้าอีกต่างหากเจ้าค่ะ ข้าแค้นหลี่ซูหนี่จริง อยากให้นางตายตามหวังหมิงจริง แต่การที่นางต้องมาถูกรุมข่มเหงเช่นนี้ ข้ามิอาจรับได้จริง ๆ เจ้าค่ะ""คือ...หลี่ซูหนี่นางตายก่อนที่จะถูกย่ำยี เมื่อนางรู้ว่าตัวเองคงหนีไม่รอดจากพวกโจรกักขฬะ นางจึงใช้ปิ่นปักผมแทงตัวเองตาย พวกโจรรู้สึกโกรธและเสียดายมาก แต่เพราะนางงดงามมากเกินไป พวกมันจึงได้รุมกันย่ำยีศพของนาง ก่อนจะเอาศพมาวางทิ้งไว้ตรงชายป่า"อวี้เซียวจ้านเอ่ยเสียงเบา สายตาของเขามองต่ำไม่กล้าสบตานาง ด้วยกลัวว่านางจะยิ่งโกรธเคืองเขาไปอีก จางเสี่ยวมี่ถึงกับ
พลิกชะตาคุณหนูใหญ่ผู้อาภัพ บทส่งท้าย 1/2
บทส่งท้ายหลังจากคู่บ่าวสาวเสร็จสมในห้องอาบน้ำก็ได้มาต่อกันบนเตียง แต่คราวนี้เป็นจางเสี่ยวมี่ที่จะเป็นฝ่ายควบขี่เขาบ้าง อวี้เซียวจ้านถูกผลักให้นอนราบไปกับที่นอน ส่วนจางเสี่ยวมี่ได้ขึ้นมานั่งบนหน้าตักเขา ท่อนเอ็นที่ร้อนผ่าวยังคงกดแช่อยู่ในตัวของนาง หญิงสาวยกยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะค่อย ๆ ขยับสะโพกมนของตนขึ้นลงช้า ๆ แต่กลับรู้สึกจุกแน่นไปทั่วท้องน้อย"อ่า อื้อ ดีมาก"อวี้เซียวจ้านเอื้อมมือมาจับที่บั้นท้ายของนาง เขายินยอมที่จะอยู่เบื้องล่างของนางตลอดไป จะให้เขานอนนิ่ง ๆ ทั้งคืนก็ย่อมได้ แต่เขาเองก็ถือเป็นบุรุษหนุ่มที่มีพละกำลังล้นเหลือ จะให้ภรรยารักต้องเหน็ดเหนื่อยคนเดียวได้อย่างไรกันคิดได้เช่นนั้นเซียวจ้านก็ได้หยัดกายลุกขึ้นนั่ง ใบหน้าของคนทั้งสองอยู่ใกล้กันแค่เอื้อม จนรับรู้ได้ถึงกระแสลมหายใจที่ร้อนกรุ่นของอีกฝ่าย จางเสี่ยวมี่คลี่ยิ้มบาง นางขยับสะโพกเข้าหาแก่นกายของเขาอย่างรุนแรง อวี้เซียวจ้านยกยิ้มแล้วเป็นฝ่ายกระเด้งเอวสอบเข้าหาความอ่อนนุ่มของนาง ต่างฝ่ายต่างไม่มีผู้ใดยอมกันเลย บทรักในครั้งนี้จึงรุนแรงและหนักหน่วงยิ่งนัก"อ๊ะ อ๊ะ อื้อ อ่า...""อื้อ อ่า ซี๊ด อื้อ..."ริมฝีปากของทั้งสองเคลื
พลิกชะตาคุณหนูใหญ่ผู้อาภัพ บทที่ 30 ค่ำคืนของเราสองคน 2/2
"อื้อ...อ่า อ่า"ริมฝีปากเล็กหลุดเสียงครางกระเส่าออกมาด้วยความรู้สึกเสียดเสียว นางบิดเร่าร่างกายไปมาเมื่อถูกเขาจู่โจมเช่นนี้ อวี้เซียวจ้านดูดเม้มที่ลำคอขาวจนขึ้นรอยสีแดงก่ำ เขาผละออกมาจ้องมองนางในกระจก แล้วจึงเป็นฝ่ายรีบถอดอาภรณ์ของตนเองออกไปจนหมด เวลานี้ทั้งเขาและนางได้เปลือยเปล่าเหมือนกันแล้วท่อนเอ็นอันร้อนผ่าวแข็งตั้งขึ้นมา เขาจับมันเสียดสีที่บั้นท้ายด้านหลังของจางเสี่ยวมี่ช้า ๆ ปลายหัวหยักครูดไปตามแนวบั้นท้ายของจางเสี่ยวมี่ หญิงสาวรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว เสียวจนต้องเอามือจิกเกร็งบนโต๊ะ ดวงหน้างามบิดเบี้ยวเหยเกเพราะคนด้านหลัง"มะ ไม่อาบน้ำแล้วหรือเจ้าคะ""ไม่แล้ว"อวี้เซียวจ้านจับใบหน้าของจางเสี่ยวมี่ให้หันมาหาเขาเพื่อรับจุมพิตอันดูดดื่ม เขาดูดดึงเรียวลิ้นเล็กออกมาจนเกิดเสียงฉ่ำแฉะภายในห้อง ฝ่ามือหนาก็คอยบีบเคล้นหน้าอกอวบของนางไม่หยุด ส่วนเบื้องล่างก็ถูไถกับบั้นท้ายของนางไปมาเช่นเดียวกันเขาจูบนางจนพอใจก็เป็นฝ่ายผละใบหน้าออก คนตัวโตยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะอุ้มร่างอันบอบบางของนางให้นั่งบนโต๊ะ เขากวาดทุกอย่างออกไปทั้งหมด แม้แต่มงกุฎหงส์ที่มีค่าควรเมืองก็ได้ตกลงมาบนพื้น อวี้เซียวจ้า
พลิกชะตาคุณหนูใหญ่ผู้อาภัพ บทที่ 30 ค่ำคืนของเราสองคน 1/2
บทที่ 30ค่ำคืนของเราสองคนอวี้เซียวจ้านเดินเข้ามายังห้องบรรทมด้วยหัวใจเต้นระรัว โคมไฟสีแดงถูกแขวนประดับรอบพระตำหนักคุนหนิงจนสว่างไสวราวกับกลางวัน ร่างสูงสง่าก้าวเดินมาด้านในด้วยฝีเท้าหนักแน่นมั่นคง เขาเฝ้ารอวันนี้มานานเหลือเกินแอ๊ด...เสียงบานประตูถูกเปิดออกพร้อมกับภาพงดงามตรงหน้า จางเสี่ยวมี่ในอาภรณ์สีแดงลวดลายหงส์กำลังนั่งรอเขาอยู่บนเตียง มงกุฎหงส์ที่น่าจะหนักสำหรับนางยังคงประดับอยู่บนศีรษะ นางหันกลับมามองเขาพลางคลี่ยิ้มออกมาอย่างงดงาม แม้จะมีผ้าคลุมหน้าสีแดงปิดบังใบหน้าของจางเสี่ยวมี่เอาไว้ แต่เขารู้ดีว่าตอนนี้นางกำลังยิ้มให้เขาอย่างแน่นอน"รอนานหรือไม่""ไม่เพคะ"คิ้วกระบี่เลิกขึ้น มิใช่ว่าเขาไม่ให้นางเอ่ยคำราชาศัพท์ในตอนที่เราอยู่ด้วยกันหรือ"เสี่ยวมี่ของข้ากำลังขัดคำสั่งข้าหรือ""คิก ๆ ข้าแค่อยากเอ่ยให้ชินเท่านั้นเองเวลาอยู่ต่อหน้าผู้อื่น" นางยิ้มกับท่าทีปั้นปึ่งของเขา"ไม่ได้ ข้าไม่อยากให้เราทั้งสองต่างห่างเหินกัน ตอนนี้เจ้าเป็นภรรยาของข้าแล้ว" ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มกรุ้มกริ่ม ฝ่ามือหนาหยิบคันชั่งที่วางเอาไว้มาเปิดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาว ทันทีที่ผ้าคลุมสีแดงสดตกลงบนพื้น ลมหายใจของอ
Maaari mong magustuhan
ภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง12.0K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น11.7K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย22.9K viewsข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว
Luffy.g9.0K viewsเงารักอสุรา
มี่เยี่ยน516 viewsเล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ1.9K viewsวาสนาเคียงนิรันดร์
องค์หญิงโนเนม1.6K views
