Share

บทที่ 1184

Author: โม่เสียวชี่
หว่างคิ้วฮองเฮาขมวดเข้าหากันฉับพลัน “หากใช่ แล้วอย่างไร? มามาไม่รู้เรื่องการแพทย์ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะปรุงพิษใดๆ ที่คล้ายกับพิษไหลเรื้อขึ้นมาได้! ไม่ว่าจะอย่างไร เราก็ไม่มีวันเชื่อว่ามามาจะทรยศเรา!”

เมื่อเทียบกับความโกรธของฮองเฮาแล้ว เฉียวเนี่ยนกลับดูสงบนิ่งยิ่งนัก

ยิ่งเมื่อรวมกับท่าทางอ่อนแอเสแสร้ง ยิ่งทำให้ฮองเฮารู้สึกว่าเฉียวเนี่ยนไม่ได้เสียใจกับเรื่องนี้สักนิด

ก็เห็นนางค่อยๆ พยักหน้า เอ่ยว่า “การที่ข้างกายฮองเฮามีคนที่ไว้ใจได้เช่นนี้ เป็นเรื่องดีอยู่แล้วเพคะ เพียงแต่หม่อมฉันไม่เข้าใจความไว้เนื้อเชื่อใจระหว่างฮองเฮากับมามา คิดเพียงว่าในห้วงเวลาสำคัญเช่นนี้ มีความระแวดระวังเพิ่มขึ้นสักหน่อยก็ไม่เสียหาย”

ความโกรธของฮองเฮาผ่อนคลายลงเล็กน้อย จึงพยักหน้าตาม “เราเข้าใจที่เจ้าจะสื่อแล้ว เรื่องผู้ที่วางยาพิษองค์หญิงเป็นผู้ใด เราจะตรวจสอบให้แน่ชัด เพียงแต่สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือร่างกายขององค์หญิง เรื่องการเปลี่ยนถ่ายเลือด อย่างเร็วที่สุดจะทำได้เมื่อใด?”

เฉียวเนี่ยนตอบด้วยความเคารพ “สภาพของหม่อมฉันในวันนี้ดีกว่าเมื่อวานมาก อีกทั้งอาการขององค์หญิงก็น่าเป็นห่วง หากเป็นไปได้ หม่อมฉันสาม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Vavar
เนี่ยนเนี่ยนขวัญใจสายเสี้ยม
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1204

    ม้าสองตัววิ่งตลอดทั้งวันทั้งคืน กว่าจะมาถึงเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งจึงได้หยุดพักหลินเย่ว์จัดหาที่พักให้เฉียวเนี่ยนเรียบร้อยแล้ว ก็ออกไปเปลี่ยนม้าที่สถานีพักม้า จนกลับมาที่โรงแรมอีกครั้ง ท้องฟ้าก็มืดลงแล้วเดิมคิดว่าหลังจากเหน็ดเหนื่อยทั้งวันทั้งคืน เฉียวเนี่ยนน่าจะพักผ่อนแล้ว ไม่คิดเลยว่าประตูห้องของเฉียวเนี่ยนยังเปิดอยู่ จุดตะเกียงรอเขามองแสงไฟสลัวสีเหลืองที่ส่องออกมาจากในห้อง หลินเย่ว์กำหมัดแน่นเล็กน้อย ปรับอารมณ์ตนเอง ก่อนจะเดินเข้าไป“ยังไม่นอนอีกหรือ?”เขาถามเสียงทุ้ม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นขณะนั้นเฉียวเนี่ยนก็กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะสี่เหลี่ยมเล็กๆ บนโต๊ะมีอาหารสองอย่าง และน้ำแกงหนึ่งถ้วยวางอยู่เห็นหลินเย่ว์ นางก็ไม่มีสีหน้าใด เพียงพูดว่า “รอเจ้ามากินข้าว”หลินเย่ว์จึงพยักหน้า เข้ามาในห้องแล้วนั่งลงมองอาหารตรงหน้า ดูน่าอร่อยกว่าอาหารแห้งที่กินมาตลอดทางมากนัก แต่หลินเย่ว์กลับไม่มีความอยากอาหารแม้แต่น้อยเขาหยิบตะเกียบขึ้น พูดว่า “ต่อไปไม่ต้องรอข้า” จากนั้นก็เริ่มกินเองเฉียวเนี่ยนก็คีบตะเกียบขึ้นมากินด้วยท่าทางดูเชื่องช้า ไม่รีบร้อนเหมือนหลินเย่ว์ที่ตักเข้าปากอย่างหิวโ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1203

    นาง... ไม่รู้ว่านี่เป็นความรู้สึกแบบใดกันแน่ รู้เพียงว่าหัวใจหนักอึ้ง หนักอึ้งนัก...ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าใดในที่สุดรถม้าก็หยุดลงตรงป่าผืนหนึ่งเฉียวเนี่ยนจึงเปิดม่านรถออก ก็ได้ยินเสียงของหนิงซวง “คุณหนู!”เพียงเห็นหนิงซวงสวมชุดที่นางใส่เป็นประจำ เกล้าผมเช่นเดียวกับนาง รีบเร่งเข้ามาหา ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวลและร้อนรนเฉียวเนี่ยนเห็นสภาพนั้น ก็พลันกังวลขึ้นมา “เจ้าทำตัวเช่นนี้ คือจะแต่งเป็นข้า เพื่อเบี่ยงเบนทหารที่ตามมารึ?”หนิงซวงพยักหน้าแรงๆ “ท่านอาจารย์บอกไว้ว่าทำเช่นนี้ถึงจะปกป้องคุณหนูได้ดียิ่งขึ้น!”“ไม่ได้!”เฉียวเนี่ยนเอ่ยปฏิเสธทันทีโดยไม่ต้องคิด นางรู้ดีว่าที่เสี่ยวอันจื่อสวมเสื้อที่นาถอดออก แต่งตัวเป็นนาง หลอกล่อทหารรักษาพระองค์อยู่นาน และถ่วงเวลาให้นางหนีก็จะต้องสูญเสียชีวิตไปเพราะเหตุนั้นแน่นอนดังนั้น นางจะให้หนิงซวงมาเดินหมากตานี้ได้อย่างไร?ทุกคนต่างเข้าใจดีว่าการให้หนิงซวงปลอมเป็นนาง หมายความว่าอย่างไรชั่วขณะนั้น ทุกคนต่างเงียบลงเป็นหลินเย่ว์ที่เอ่ยขึ้นก่อน “เรื่องนี้เดิมทีก็เป็นเรื่องที่จะต้องมีคนสละชีวิตเยอะอยู่แล้ว ต่อให้ไม่ทำเช่นนี้ ฮองเฮาก็ไม่ปล่

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1202

    เมื่อเห็นเหตุการณ์ดังนั้น ผู้บัญชาการเซี่ยก็รีบตะคอกสั่งเสียงดัง “รีบสกัดรถม้าคันนั้นไว้!”ชั่วพริบตา ก็มีทหารรักษาพระองค์อีกหลายกองบุกเข้ามาจำนวนคนมากกว่าพวกท่านโหวหลินหลายเท่า แทบจะล้อมพวกเขาไว้จนไม่เหลือทางหนีแต่ก็ไม่ได้ก้าวเข้ามาใกล้กว่านั้นทั้งสองฝ่ายพลันชะงักค้าง พรรคพวกของท่านโหวหลินเผชิญหน้ากันกับกองทหารรักษาพระองค์ โดยมีรถม้าเป็นจุดศูนย์กลางแม้จำนวนจะเป็นรอง แต่พลังอำนาจของท่านโหวหลินกับพวกกลับไม่ด้อยไปกว่าเลยผู้บัญชาการเซี่ยที่เพิ่งประมือกับท่านโหวหลิน แม้ดูเหมือนไม่รู้แพ้ชนะ แต่มีเพียงเขาเองที่รู้ว่าข้อมือของตนเจ็บปวดเพียงใดเขาเคยได้ยินว่า เมื่อตอนที่ท่านโหวหลินยังหนุ่ม เขาเป็นแม่ทัพผู้เกรียงไกร เพียงแต่ตั้งแต่เข้ารับราชการในราชสำนักมา ท่านโหวหลินก็ดูมีท่าทีไม่ค่อยกล้าแสดงออก ไม่องอาจเช่นเดิม จนจวนโหวที่ยิ่งใหญ่ต้องตกต่ำมาถึงสภาพเช่นนี้ เอาเข้าจริง ตอนแรกเขามิได้ใส่ใจท่านโหวหลินเลยด้วยซ้ำทว่าตอนนี้...เขาอาจต้องคิดใหม่ ว่าบุรุษเช่นใด ถึงคู่ควรแก่การถูกเรียกว่าแม่ทัพผู้เกรียงไกรผู้บัญชาการเซี่ยหมุนข้อมือเบาๆ เริ่มประเมินคนตรงหน้าขึ้นมานอกจากท่านโหวหลินแล้ว

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1201

    เฉียวเนี่ยนเข้าใจในทันที รีบขึ้นรถม้าแต่ก่อนจะมุดเข้าไปในรถม้า ร่างกายของนางก็ยังหยุดชะงักลงโดยไม่รู้ตัว“ฮูหยินหลิน...”ตอนนี้ฮูหยินหลินยังอยู่ในวังวันนี้นางหลบหนีออกมา ฮองเฮาย่อมต้องคิดจะเอาฮูหยินหลินมาเป็นตัวประกันขู่นางแน่!เพียงแต่ท่านโหวหลินไม่รอให้นางพูดจบก็กล่าวขึ้นว่า “พี่ใหญ่ของเจ้าได้หาทางเข้าไปในวังเพื่อช่วยมารดาของเจ้าแล้ว อย่าได้กังวล รีบขึ้นรถม้าเถิด”ได้ยินดังนั้น เฉียวเนี่ยนจึงพยักหน้าเล็กน้อย มุดเข้าไปในรถม้าภายในรถม้ามีชุดบุรุษอยู่หนึ่งชุดท่านโหวหลินขับรถม้าไปทางประตูเมือง เสียงทุ้มต่ำลอดเข้ามาในรถม้า “เปลี่ยนเสื้อผ้าเสีย รอจนออกประตูเมืองไปแล้ว เราจะเปลี่ยนม้าอีกครั้ง! วางใจเถอะ มีพ่ออยู่ พ่อย่อมสามารถปกป้องเจ้าให้ปลอดภัยจนไปพบอ๋องผิงหยางได้แน่”การเคลื่อนไหวในการเปลี่ยนเสื้อผ้าของเฉียวเนี่ยนหยุดชะงักไปโดยไม่รู้ตัวประโยคที่ว่า ‘มีพ่ออยู่’ ราวกับค้อนใหญ่ กระแทกเข้าที่กลางอกของนางอย่างแรงชั่วขณะนั้น ทำให้นางหนักอึ้งจนกระทั่งแม้แต่ความหวาดกลัวต่อการหนีก็ตกหล่นไปสิ้นทว่า กองทัพที่ติดตามมาก็ไล่มาอย่างรวดเร็วเสียงกีบม้าดังมาจากด้านหลังรถม้า ทำให้เสียง

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1200

    เฉียวเนี่ยนเดินมาถึงตำหนักหย่งอัน และได้เจอกับเสี่ยวชวนจื่อพอดีทั้งสองเข้าใจตรงกันโดยไม่ต้องพูด เฉียวเนี่ยนจึงก้าวไป เดินตามหลังเสี่ยวชวนจื่อแต่เพียงไม่กี่ก้าว ก็ถูกกลุ่มทหารรักษาพระองค์ขวางเอาไว้ยังดีที่เสี่ยวชวนจื่อมีตำแหน่งสูงหน่อย ทหารรักษาพระองค์เหล่านั้นไม่เพียงจำเขาได้ ยังค้อมกายคำนับเขาด้วย “คารวะชวนกงกงขอรับ”เสี่ยวชวนจื่อพยักหน้าน้อยๆ มองพวกเขาแล้วเอ่ยว่า “เกิดเรื่องอันใดขึ้น เหตุใดถึงได้มีการเคลื่อนไหวใหญ่โตเช่นนี้?”ก็ได้ยินทหารรักษาพระองค์คนหนึ่งว่า “เรียนชวนกงกง นางปีศาจที่ลอบวางยาพิษฮ่องเต้และองค์รัชทายาทได้หลบหนีไปแล้ว พวกข้าน้อยกำลังตรวจค้นอยู่ ไม่ทราบว่าท่านกงกงพบเจอนางบ้างหรือไม่?”เสี่ยวชวนจื่อทำหน้าแปลกใจ “พวกเจ้าหมายถึงเฉียวเนี่ยน คนที่เป็นผู้บัญชาการหน่วยแพทย์แห่งโรงหมอหลวงหรือ?”“ใช่แล้วขอรับ”“วันนี้ข้าไม่เห็นนางเลย แต่นางปีศาจผู้นี้จิตใจอำมหิตนัก ไม่รู้ว่ายังจะใช้วิธีการใดลอบทำร้ายบรรดาเชื้อพระวงศ์อีก พวกเจ้าจงรีบไปค้นหา ต้องหาตัวนางให้พบให้จงได้!”"ขอรับ!"ทหารรักษาพระองค์ได้รับคำสั่ง ก็รีบก้าวเข้าไปในตำหนักหย่งอันเสี่ยวชวนจื่อจึงพาเฉียวเนี่ยนเ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 1199

    เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ทั้งสองคนก็ค่อยๆ ปล่อยมือเฉียวเนี่ยนกลับรีบหันไปมองทั้งสอง “แล้วพวกเจ้าเล่า?”เมื่อครู่ฮองเฮาเห็นกับตาว่าพวกเขาพานางออกมา หากนางไม่กลับไป ฮองเฮาย่อมไม่ปล่อยพวกเขาไว้แน่ทว่าทั้งสองกลับมองหน้ากันแล้วยิ้ม “พวกข้าน้อยอยู่ในกองทหารรักษาพระองค์มานาน มนุษย์สัมพันธ์ดีมาก! ต่อให้เกิดเรื่องขึ้น พรรคพวกในกองทหารรักษาพระองค์ก็จะคอยดูแลพวกเราเอง”“ท่านหญิงเฉียววางใจได้ เมื่อครู่ตอนพวกเราพาท่านออกมา ฮองเฮาไม่ได้มองหน้าพวกเราเลยแม้แต่น้อย ไม่เป็นอะไรหรอกขอรับ”เฉียวเนี่ยนมองทั้งสอง แววตาเต็มไปด้วยความกังวลพวกเขาพูดเรื่องนี้อย่างง่ายดาย แต่ทว่านางจะไม่รู้ได้อย่างไร ว่าพวกเขากำลังปลอบใจนางเห็นเฉียวเนี่ยนเป็นเช่นนี้ จั๋วเหยียนก็เก็บรอยยิ้ม ส่งสายตาจริงจังมองเฉียวเนี่ยน “ท่านหญิงเฉียว ไม่ว่าอย่างไร พวกเราก็พาท่านออกมาแล้ว ไม่ว่าท่านจะไปหรือไม่ ความผิดของพวกเราพี่น้องก็ยังคงอยู่”จั๋วลี่ก็เอ่ยขึ้นทันที “ใช่แล้วขอรับ ท่านหญิงเฉียว หากไม่ไปตอนนี้ก็จะไม่ทันแล้ว”ได้ยินดังนั้น เฉียวเนี่ยนกำหมัดแน่น ก่อนจะคำนับทั้งสองอย่างลึกซึ้ง “บุญคุณที่ช่วยชีวิตในครั้งนี้ เฉียวเนี่ยนผู้นี้จ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status