Share

บทที่ 230

Author: โม่เสียวชี่
เมื่อว่าจบก็ก้าวถอยไปอีกทาง

เจ้าระวังตัวด้วย

เพียงแค่ประโยคสั้นๆ ไม่กี่คำ แต่กลับหยั่งลึกลงไปในใจของจิ่งเหยียน

ต่อให้ถูกคนห้อมล้อม สถานการณ์อันตรายเพียงใด มุมปากที่ยกยิ้มของจิ่งเหยียนก็ยังหุบไม่ลง

แต่สายตาของบรรดาคุณชาย รอยยิ้มนั้นเหมือนกับคำท้าทาย

จากนั้นก็ได้ยินเสียงคำรามของชิวอวี่ "ฆ่ามันให้ตาย!"

ทุกคนรุมล้อมพุ่งเข้าใส่จิ่งเหยียน

ทว่าชั้นบน หลินเย่ว์และเซียวเหิงยังคงไม่ขยับไปไหน

จิ่งเหยียนมือเท้าว่องไว

เขาร่วมฟาดฟันศัตรูกับเซียวเหิงบนสนามรบ ฝ่ายตรงข้ามคือศัตรูนับหมื่นนับพัน บรรดาคุณชายที่คิดว่าตัวเองเก่งนักเก่งหามีหรือจะคณามือเขา?

ผ่านไปไม่นาน เหล่าคุณชายก็ถูกจิ่งเหยียนซัดหมอบกับพื้น

เมื่อเห็นจิ่งเหยียนไร้รอยบาดแผล เฉียวเนี่ยนก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก

จิ่งเหยียนเดินเข้ามาหานาง ใบหน้าคมเข้มนั้นเหมือนจะเก้อเขิน

เขาเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างกับเฉียวเนี่ยน แต่คิดไม่ถึงเลยว่าสวีหวาชิงกลับปรากฏตัวขึ้นหลังร่างของเฉียวเนี่ยน ในมือง้างตั่งเหนือหัว

สวีหวาชิงเกลียดเฉียวเนี่ยน

ตอนเด็กเขาถูกหลินเย่ว์ก็เพราะเฉียวเนี่ยน หลายปีมานี้เห็นเฉียวเนี่ยนที่ไหนก็เป็นต้องหลบซ่อนตัว ทำให้เขาถูกหั
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (3)
goodnovel comment avatar
Ana
ขอพระเอกเป็นจิ่งเหยียนได้ไหม
goodnovel comment avatar
กรวรรณ ตามัน
โอ้ขอทานรู้จักคุณหนูรองด้วย
goodnovel comment avatar
พยูน ไม่มีเงิน
อ่านเรื่องนี้เสียน้ำตาทุกตอน อยากให้เฉียวเนี่ยนได้กับจึ่งเหยียน อยากให้หลินนเย่ว์ท้ายสุดนอนติดเตียง อยากให้เซียวเหิงแต่งวานกับหลินยวนแล้วถูกหลินยวนหักหลังไปเข้ากับศัตรูสุดท้ายตายอย่างโดดเดี่ยว🥹🥹🥹🥹
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 944

    โชคดีที่หลังจากนั้นไม่นาน คนตระกูลมู่ก็มาถึง รับตัวคนทั้งสองลงมาได้มู่ซ่างเสวี่ยถอดผ้าคลุมของตนออก คลุมร่างเฉียวเนี่ยนเอาไว้ทั้งตัว พอเห็นใบหน้าซีดเซียวของเฉียวเนี่ยนที่หนาวจนแทบไม่มีสีเลือด ก็คิ้วขมวดแน่น “เร็วเข้า! พาคุณหนูกลับไป! เตรียมน้ำอุ่นกับน้ำขิงไว้!”"เจ้าค่ะ!"สาวใช้ก็เข้ามาพยุงเฉียวเนี่ยนมุ่งหน้าไปยังรถม้าที่จอดอยู่ไม่ไกลในทันทีตลอดทาง เฉียวเนี่ยนไม่ได้หันกลับไปมองเพราะนางรู้ดีว่าหลินเย่ว์อยู่ด้านหลังของนางสายตานั้นร้อนแรง ราวกับจะเจาะทะลุแผ่นหลังของนางให้เป็นรูเพียงแต่ ตอนก้าวขึ้นรถม้า นางก็ยังอดไม่ได้ที่จะหันไปมองทางหลินเย่ว์ก็เห็นว่าหลินเย่ว์ยังคงยืนจ้องมองนางอยู่ที่เดิม พอเห็นนางหันมา ก็มอบรอยยิ้มให้นางหนึ่งที ประหนึ่งบอกให้นางไม่ต้องเป็นห่วงใจเฉียวเนี่ยนพลันสะดุด ใบหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาทันที สุดท้ายนางก็ขึ้นรถม้าไปสาวใช้ของตระกูลมู่พูดเสียงนุ่มจากนอกรถม้า “คุณหนู มีเตาอุ่นมืออยู่ในรถม้า ท่านถือไว้ให้มืออบอุ่นขึ้นนะเจ้าคะ”เฉียวเนี่ยนเพิ่งเห็นว่าบนโต๊ะเล็กข้างๆ มีเตาอุ่นมือวางอยู่จริงๆนางหยิบเตาอุ่นมือขึ้นมา แล้วกดแนบไว้ตรงอก เพียงหวังว่าไออุ่นจากมันจ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 943

    น่าเสียดาย นางกลับไปอดีตไม่ได้อีกแล้วทุกคนไม่มีวันหวนกลับไปยังอดีตได้อีก...“เนี่ยนเนี่ยน! เนี่ยนเนี่ยน!”หลินเย่ว์ยังคงตะโกนเรียก ร่ำร้องด้วยความร้อนใจ“เนี่ยนเนี่ยน เจ้าหาอยู่ที่ไหน! เจ้าอย่าทำให้พี่ใหญ่ตกใจสิ!”“เนี่ยนเนี่ยน! ออกมาเถอะ! พี่ใหญ่มารับเจ้าแล้ว!”“ขอโทษนะเนี่ยนเนี่ยน พี่ใหญ่มาช้าเกินไป พี่ใหญ่ไม่ควรมาช้าอย่างนี้เลย!”“เนี่ยนเนี่ยน เจ้าอย่าทำให้พี่ใหญ่ตกใจ เจ้าอยู่ที่ไหน ตอบพี่ใหญ่มาสักคำเถอะ!”เสียงของหลินเย่ว์เริ่มปนเสียงสะอื้นบางทีอาจเพราะถูกความรู้สึกนั้นส่งผ่านมา เฉียวเนี่ยนที่พยายามกลั้นน้ำตาไว้ก็สุดจะกลั้น สุดท้ายน้ำตาก็ไหลลงมาใช่แล้ว มาช้าเกินไปจริงๆทำไมถึงมาช้าได้เพียงนี้?เจ้ารู้ไหมว่าสามปีนั้น ขอแค่เจ้าปรากฏตัวขึ้นสักครั้ง แค่ครั้งเดียว...ตอนนี้ นางก็ยังจะมีพี่ใหญ่อยู่...“ข้างบนนั่นมีคน!”ไม่รู้ว่าใครร้องขึ้นมาหลินเย่ว์เงยหน้าขึ้นมองในที่สุดท้องฟ้ายามค่ำมืดมิดเกินไปเขามองไม่เห็นใบหน้าของเฉียวเนี่ยน แต่เพียงแวบเดียวก็จำได้ว่าเงาร่างนั้นคือเฉียวเนี่ยนเขาจึงโบกมือให้เฉียวเนี่ยน “เนี่ยนเนี่ยน! เจ้าอย่ากลัว! พี่ใหญ่มาแล้ว! เจ้าอย่าขยับ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 942

    ชายชราขยับปากจะพูดเห็นเขาทำท่าทีเช่นนี้ เฉียวเนี่ยนจึงกล่าวขึ้นอีกว่า “หากเจ้ารู้ว่าพิษเยือกมรณะแก้อย่างไร ข้าก็จะยอมรับเจ้าเป็นท่านอาจารย์ หากไม่รู้ ก็อย่าหวังเลย”แต่ก่อนหน้านี้ ชายชราเพิ่งจะพูดเองว่าพิษเยือกมรณะเป็นพิษที่เจ้าสำนักแห่งสำนักราชาโอสถเป็นผู้คิดค้นขึ้น ไม่มียาถอนพิษ วิธีแก้พิษนี้ เกรงว่าคงมีเพียงเจ้าสำนักแห่งสำนักราชาโอสถเท่านั้นที่รู้ชายชรมองเฉียวเนี่ยนครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ถอนหายใจอย่างยอมแพ้ “ช่างเถอะ ข้าเพียงเห็นว่าเจ้าแม่หนูผู้นี้มีพรสวรรค์ในการเรียนแพทย์ ข้าเสียดายคนมีความสามารถ จึงอยากรับเจ้าเป็นศิษย์ แต่เจ้าหาได้เห็นคุณค่าไม่ เช่นนั้นก็ช่างเถอะ!”เห็นชายชราทำหน้าผิดหวัง เฉียวเนี่ยนก็อดไม่ได้ที่จะลดท่าทีแข็งกร้าวลงเดิมทีนางคิดว่าจะหลอกถามส่วนผสมของพิษเยือกมรณะออกมาได้ แต่ดูท่าชายชราคนนี้จะไม่รู้จริงๆเฮ้อ ดูท่าหลังจากนี้นางคงต้องไปยังสำนักราชาโอสถเสียแล้วขณะที่กำลังคิด ชายชราก็หมุนตัว แล้วกระโจนหายไปเฉียวเนี่ยนเบิกตากว้าง ยังไม่ทันจะร้องออกไป เสียงและร่างของชายชราก็หายไปหมดแล้วชายชราคนนี้ รับศิษย์ไม่ได้ก็ปล่อยให้นางอยู่คนเดียวที่นี่งั้นหรือ?!สายลมเย็

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 941

    ก็ได้ยินชายชราพูดต่อว่า “แม่หนู ด้วยฐานะและตัวตนของเจ้า หากข้าคิดจะสืบหาตัวผู้ที่สอนวิชาให้เจ้าก็ไม่ยากนักหรอก”ได้ยินเช่นนี้ ใจของเฉียวเนี่ยนก็พลันสะท้านวูบหนึ่งฐานะของนาง หากมีคนไปสืบก็ย่อมรู้ได้ไม่ยาก ถึงตอนนั้น อีกฝ่ายจะต้องตามไปที่จวนโหวแน่ หากพบเข้ากับท่านอาจารย์…เฉียวเนี่ยนสูดหายใจลึก ระงับความตื่นตระหนกในใจ แสร้งหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ “วิชาของข้าล้วนแต่เรียนมาจากตําราแพทย์ หากเจ้าสืบหาได้ว่าใครเป็นคนสอนข้า ก็ถือว่าเจ้ามีฝีมือแล้วกัน!”ได้ยินเช่นนี้ ชายชราก็ผงะ “เจ้าว่าอะไรนะ? ตําราแพทย์? มีใครบังอาจนำวิชาของสำนักราชาโอสถไปเขียนเป็นตําราแพทย์รึ?”เชื่อง่ายขนาดนั้นเลยหรือ?เฉียวเนี่ยนรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง แต่ก็ยังแสร้งทำเป็นพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “เจ้าคือใครกันแน่? คนอื่นเขาเอาวิชาของสำนักราชาโอสถไปเขียนเป็นตําราแพทย์แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเจ้าด้วย?”ได้ยินเช่นนั้นชายชราก็ชะงักไปเล็กน้อย แต่กลับกระแอมเบาๆ เปลี่ยนหัวข้อ “เช่นนั้น เจ้าเรียนวิชาแพทย์จากตําราแพทย์หรือ?”“ใช่!”“วิธีการถอนพิษในวันนี้ เจ้าก็เห็นจากตําราแพทย์หรือ?”“ก็ใช่น่ะสิ!”“เจ้าไม่ได้หลอกข้าหรอกหรือ?”เฉียวเน

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 940

    เด็กรับใช้ตรงหน้า กับชายชราที่เห็นเมื่อหนึ่งชั่วยามก่อน ไม่ว่าจะอายุหรือหน้าตา ล้วนไม่คล้ายคลึงกันแม้แต่น้อยแต่เฉียวเนี่ยนรู้ดี คนผู้นี้ก็คือชายชราที่วางยาพิษพี่ห้า!ทันใดนั้นคิ้วของนางขมวดเข้าหากัน “ปล่อยพี่ห้าของข้า แล้วข้าจะบอกเจ้า”“ได้” ชายชราตอบรับอย่างง่ายดาย ทันใดนั้นก็ปล่อยมือจากพี่ห้าเฉียวเนี่ยนจึงพุ่งเข้าไปหาพี่ห้า หลังจากแน่ใจว่ามือของพี่หาไม่มีอะไรผิดปกติจึงค่อยถอนหายใจออกมา“พูดมา! ใครเป็นคนสอนเจ้า?”เฉียวเนี่ยนปรายตามองเขาอย่างเยือกเย็น แล้วกล่าวเสียงต่ำว่า “ที่นี่ไม่เหมาะที่จะพูด”เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฝ่ายตรงข้ามก็มองไปรอบๆ ห้องที่เต็มไปด้วยผู้คน เห็นว่าที่เฉียวเนี่ยนพูดนั้นมีเหตุผล ครั้นแล้วก็ก้าวเข้ามากดมือลงบนไหล่ของเฉียวเนี่ยน แล้วจับนางขึ้นมาราวกับจับลูกไก่ พุ่งทะยานออกไปทางหน้าต่างเฉียวเนี่ยนได้ยินเสียงหลินเย่ว์ร้องดังมาจากด้านหลัง “เนี่ยนเนี่ยน!”แต่พอรู้สึกตัวอีกที ร่างก็มาอยู่ห่างจากเดิมถึงสองช่วงถนนแล้วเฉียวเนี่ยนไม่คิดเลยว่าวิชาตัวเบาของชายชราผู้นี้จะเก่งกาจถึงเพียงนี้!เดิมทีที่นางพูดเช่นนั้น ก็แค่ต้องการให้ชายชราไปคุยกันในห้องอื่นเท่านั้น มิใช

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 939

    แต่คนที่ตายไปแล้วสองวัน จะไปปรากฏตัวอยู่ในตลาดขายยาได้อย่างไร?แล้วยังจะวางยาพิษใส่พี่ห้าได้อย่างไรอีกจู่ๆ ก็ได้ยินเสียงดังเคร้งขึ้นมาปรากฏว่าถ้วยในมือของหลินเย่ว์พลันหลุดมือ กระแทกกับโต๊ะทำเอาทุกคนสะดุ้งตกใจ แล้วพากันหันไปมองหลินเย่ว์เป็นตาเดียวก็เห็นสีหน้าของหลินเย่ว์มีความหวาดหวั่นอยู่บ้าง “นี่ นี่เจ้าพูดเหลวไหลอะไรกัน! คนที่ตายไปแล้วสองวันจะไปขายยาอยู่ในตลาดได้อย่างไร? อีก อีกอย่างจะเป็นผีได้ยังไงกัน!”แม้หลินเย่ว์จะพูดเช่นนี้ แต่สีหน้าของเขากลับชัดเจนว่าคิดว่าพวกเขาวันนี้เจอผีเข้าแล้วจริงๆไม่ใช่แค่หลินเย่ว์ แม้แต่มู่หงเสวี่ยกับมู่ซ่างเสวี่ยในใจก็ล้วนมีความรู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้างอย่างไรเสีย เรื่องนี้ก็ประหลาดเกินไปจริงๆ“แน่นอนว่าไม่ใช่ผี”เมื่อเทียบกันแล้ว เฉียวเนี่ยนกลับเป็นคนที่ใจเย็นที่สุดในบรรดาพวกเขาแม้ว่าตอนที่ได้ยินข่าวการตายของชายชรานั้น นางจะตกใจอยู่บ้าง แต่เมื่อครู่ที่ได้ยินมู่หงเสวี่ยบอกว่าศพนั้นตายมาแล้วสองวัน นางก็รู้ทันทีว่า ศพนั้นไม่ใช่ชายชราที่นางกับพี่ห้าเจอในวันนี้ได้ยินคำพูดของเฉียวเนี่ยน มู่หงเสวี่ยก็ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย “ข้าได้สืบดูหมดแล้ว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status