Share

บทที่ 571

Author: โม่เสียวชี่
แต่หากดูเพียงแค่ภายในเรือนหลังนี้ เจ้าของเรือนที่ทรุดโทรมหลังนี้น่าจะเป็นบุรุษผู้หนึ่ง

“พี่ไป๋ออกไปล่าสัตว์เจ้าค่ะ”

เฉียวเนี่ยนเอ่ยขึ้นในที่สุด นางมองเห็นแววพินิจและความสงสัยในดวงตาของเซียวเหอ

เซียวเหอจึงละสายตากลับมามองเฉียวเนี่ยน สีหน้าผ่อนคลายลง “ผู้ที่ช่วยเจ้าไว้ เป็นนายพรานงั้นหรือ?”

เฉียวเนี่ยนพยักหน้าเบา ๆ แต่หาได้เอื้อนเอ่ยวาจา

“แซ่ไป๋งั้นรึ? เป็นแซ่ที่หายากนัก”

ได้ยินดังนั้น เฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วน้อย ๆ มิอยากให้เซียวเหอเกิดความสนใจในตัวฉู่จืออี้มากเกินไป จึงเปลี่ยนเรื่องเอ่ยว่า “ท่านพี่เซียวตามหาข้ามานานหรือเจ้าคะ?”

เซียวเหอลอบสูดลมหายใจเข้าเล็กน้อย หลุบตาลง มุมปากเผยรอยยิ้มขื่นขม “ตั้งแต่ที่เจ้าตกลงไปในแม่น้ำฉางหยาง ข้าก็ไม่เคยหยุดตามหาเลย”

แม้ว่าเขาจะหลุบตาลงแล้ว ทว่าเฉียวเนี่ยนก็ยังมองเห็นแววหม่นเศร้าที่แวบผ่านดวงตาคู่นั้นอย่างชัดเจน

จากวันที่นางพลัดตกลงไปในแม่น้ำฉางหยางจนถึงบัดนี้ คงผ่านมาราวเดือนครึ่งแล้ว

ตอนที่นางยังไม่ฟื้นคืนสติ เขาก็กำลังตามหานาง

ตอนที่นางเพลิดเพลินกับความสงบของชนบท เขายังคงตามหานางอยู่

นางไม่อาจรู้ว่าเขาผ่านช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวังมาแล้วกี่ค
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 788

    เฉียวเนี่ยนพยุงเซียวเหิง เดินมาตลอดทางโดยไม่พูดอะไรสายลมฤดูใบไม้ร่วงเริ่มแฝงความเย็น ทางออกจากวังก็ดูจะยาวนานกว่าปกติอย่างยิ่งกว่าจะมาถึงหน้าประตูวังได้ เฉียวเนี่ยนกลับไม่เห็นรถม้าของตระกูลเซียว เดาว่าตอนเซียวเหิงมาเมื่อครู่นี้คงขี่ม้ามา ตอนนี้บาดเจ็บอยู่ คงไม่สะดวกจะขี่ม้ากลับอีก จึงหันไปพูดกับลุงเกิ่งที่อยู่ข้างๆ ว่า “ขอลุงเกิ่งช่วยส่งแม่ทัพเซียวกลับจวนก่อนเถิด”ได้ยินดังนั้น เซียวเหิงกลับชะงักไป “เจ้าจะไม่ทายาให้ข้าหรือ?”เฉียวเนี่ยนก็ชะงักไปเช่นกัน “ตระกูลเซียวไม่มีหมอประจำจวนหรือ?”ถึงจะไม่มีหมอประจำจวน ตระกูลเซียวก็ต้องมีคนที่รู้เรื่องยาอยู่บ้างกระมัง?ยาทาที่อยู่ในมือของเซียวเหิงก็เป็นของสำนักราชาโอสถ ประสิทธิภาพดีนัก!เซียวเหิงเหมือนเพิ่งจะรู้สึกตัวว่า จุดมุ่งหมายของตัวเองชัดเจนเกินไปจึงกระแอมเบาๆ หนึ่งที “หากแม่ข้ารู้ว่าข้าบาดเจ็บอีก ไม่รู้จะร้องไห้หนักขนาดไหน ช่างเถิด ข้าไปหาโรงหมอแถวๆ นี้เองก็ได้! เจ้าไปเถิด!”เห็นท่าทางของเซียวเหิง เฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วน้อยๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “เช่นนั้นก็ตามข้ากลับจวนอ๋องผิงหยางก่อนก็แล้วกัน ค่อยทายา”ได้ยินดังนั้น มุมปากของเซียวเ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 787

    เห็นเขาไม่พูด ฮ่องเต้ก็อดถามไม่ได้อีกครั้ง “เซียวเหิงเอ๊ย เซียวเหิง เจ้าเป็นแม่ทัพคนสำคัญของราชสำนักเรา มีผลงานทางการทหารมากมาย อยากได้หญิงใดก็ย่อมได้ไม่ใช่หรือ? บัดนี้เพราะเฉียวเนี่ยนผู้เดียว กลับทำให้แผนการที่วางไว้หลายปีสูญเปล่า เช่นนี้คุ้มแล้วหรือ?”“คุ้ม”คำเดียวสั้นๆ ไม่มีแม้แต่ความลังเล หลุดจากปากออกมาเช่นนั้นฮ่องเต้ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วจึงเงยหน้าขึ้นมองไปยังด้านนอกห้องทรงอักษร “ท่านหญิงเฉียวได้ยินหมดแล้วหรือไม่?”ได้ยินดังนั้น เซียวเหิงก็ถึงกับตกใจ รีบหันกลับไปมองทางด้านนอกทันทีก็เห็นเงาร่างบอบบางนั้นยืนอยู่ที่ทางเดิน มือทั้งสองประสานไว้ตรงหน้า ดวงตาคู่นั้นจ้องมองมายังเขาอย่างสงบ ไม่มีอารมณ์ใดๆ ปรากฏให้เห็นตอนเขาเข้ามาก็ได้ยินเสียงฝีเท้า แต่ก็คิดว่าเป็นเพียงขันทีหรือนางกำนัลเท่านั้นไม่คาดคิดว่าจะเป็นนางครั้นได้ยินคำถามของฮ่องเต้ เฉียวเนี่ยนจึงก้าวเข้ามาในห้องทรงอักษร คุกเข่าลงทำความเคารพ “หม่อมฉันเฉียวเนี่ยน ขอถวายบังคมฮ่องเต้เพคะ”ฮ่องเต้กล่าวเรียบๆ “ลุกขึ้นเถิด!”พลางหันกลับไปนั่งที่บัลลังก์มังกร แล้วจึงถามขึ้นว่า “ว่ามาเถอะ! วันนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”ส

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 786

    เซียวเหิงจากไปพร้อมกับทหารองครักษ์ในเวลาไม่นานนัก เมื่อตอนกลับเข้ามาในห้องทรงอักษรอีกครั้งก็ผ่านไปเป็นเวลาเกือบหนึ่งก้านธูปแล้วฮ่องเต้กำลังพิจารณาฎีกาอยู่ เงยหน้าขึ้นมองเซียวเหิงแวบหนึ่งก็เอ่ยเสียงเย็น “อัครมหาเสนาบดีไม่สั่งให้เจ้าถูกโบยเพิ่มอีกสักสองสามทีหรือ?”เซียวเหิงก้าวเข้ามาคุกเข่า แล้วจึงกล่าวว่า “เขาทราบว่าฮ่องเต้มีพระประสงค์อย่างไร ย่อมไม่กล้าเรียกร้องอะไรพ่ะย่ะค่ะ”ได้ยินเช่นนี้ ฮ่องเต้ก็แค่นเสียงเย็น “ถ้าเช่นนั้นเจ้าลองว่ามา ว่าข้ามีประสงค์อันใด?”เซียวเหิงคุกเข่าหลังตรงเป๊ะ “ฮ่องเต้ทรงตั้งใจให้เหล่าขุนนางและอัครมหาเสนาบดีมาเป็นประจักษ์พยานในการลงโทษ เพื่อให้เขารู้ว่าฮ่องเต้มิได้ลำเอียงเข้าข้างผู้ใด แต่กระหม่อมเป็นคนของฮ่องเต้ เขาก็ต้องมีตาดูออกบ้าง”“เจ้ามันบังอาจนัก!”ฮ่องเต้ขว้างพู่กันในมือกระแทกโต๊ะดังปัง “เพราะเจ้าคิดว่าข้าชื่นชอบเจ้า เจ้าถึงได้กล้าทำอะไรตามใจเช่นนี้หรือ?! ข้าถามเจ้าหน่อย นอกจากจวนอัครมหาเสนาบดีแล้ว เจ้ายังให้คนแฝงตัวไว้ในจวนของใครบ้าง?”ได้ยินเช่นนั้น คิ้วของเซียวเหิงก็ขมวดเล็กน้อย แต่ก็ยังตอบอย่างตรงไปตรงมา “จวนขุนนางตั้งแต่ระดับสามขึ้นไป มีเ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 785

    เฉียวเนี่ยนจึงเพิ่งนึกถึงวั่นเจ๋อเยว่ขึ้นมา จึงส่งตัวเมิ่งอิ้งจือให้กับสาวใช้ แล้วจึงเดินไปหาวั่นเจ๋อเยว่ เอื้อมมือดึงเข็มเงินที่ต้นขาของวั่นเจ๋อเยว่าออกทุกคนเห็นกับตาว่าทันทีที่เข็มเงินนั้นถูกดึงออกจากร่างวั่นเจ๋อเยว่ ร่างกายของเขาก็ผ่อนคลายลงทันตา หายใจหอบแรง สีหน้าก็ไม่เหลือความเจ็บปวดอีกต่อไปต่างพากันประหลาดใจเล็กน้อยแค่เข็มเงินเพียงเล่มเดียว กลับมีฤทธิ์ถึงเพียงนี้เชียวหรือ?ฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นขมวดคิ้วมองเฉียวเนี่ยน พลางครุ่นคิดในใจว่าสตรีผู้นี้ช่างไม่ธรรมดาเสียจริงลุงเกิ่งยังรออยู่ที่หน้าประตูพร้อมรถม้าจนกระทั่งเห็นเฉียวเนี่ยนกับสาวใช้พยุงเมิ่งอิ้งจือออกมา จึงเหมือนเพิ่งรู้สึกถึงบางอย่างเขาก้าวเร็วเข้ามา แววตาเจือความตระหนก “คุณหนูไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่?”มิน่าล่ะ ก่อนหน้านี้เซียวเหิงถึงได้ฝ่าฝืนคำสั่งบุกเข้าไปในจวนอัครมหาเสนาบดี ที่แท้ก็เพราะคุณหนูเฉียวกำลังถูกคนในจวนอัครมหาเสนาบดีรังแก?คำนวณเวลาดูแล้ว วันนี้ก็เข้าไปนานเกินไปจริงๆ!เขาประมาทเกินไปแล้ว!ลุงเกิ่งรู้สึกผิดเล็กน้อย ก็ได้ยินเฉียวเนี่ยนพูดว่า “ข้าไม่เป็นไร พาคุณหนูเมิ่งกลับจวนก่อนเถอะ”สถานการณ์ม

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 784

    เสียงแม้จะเบา แต่เฉียวเนี่ยนก็ยังได้ยินไม่ให้นางไป หมายความว่าวันนี้ไม่เพียงแค่เมิ่งอิ้งจือออกไปไม่ได้ แม้แต่นางก็อย่าหวังจะก้าวออกจากประตูตระกูลวั่น!เฉียวเนี่ยนไม่คาดคิดว่า ฮูหยินตระกูลวั่นจะสามารถตัดสินใจเช่นนี้เพื่อบุตรชายของตนได้ในขณะนั้นนางก็หรี่ตาลงเล็กน้อยส่วนฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นเมื่อเห็นสีหน้าของฮูหยินกูลวั่น ก็เห็นได้ชัดว่าเข้าใจอะไรบางอย่างเช่นกันบนร่างของเมิ่งอิ้งจือต้องมีหลักฐาน และจะไม่เป็นผลดีต่อวั่นเจ๋อเยว่ ดังนั้นฮูหยินวั่นถึงได้มีสีหน้าร้อนรนเช่นนี้!แต่เห็นได้ชัดว่าในตอนนี้จะไม่ปล่อยพวกนางออกไปไม่ได้ตระกูลวั่นไม่อาจจะทำร้ายเฉียวเนี่ยนในเวลากลางวันแสกๆ ได้!บางทีอีกไม่นานก็จะมีคนมาอัครมหาเสนาบดีก็เป็นได้!นางจะทำเช่นนี้ได้อย่างไร?แต่ว่า...ฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นมองไปยังหลานชายสายตรงคนโตที่ตนรักที่สุด ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารนางรู้ดีว่า หากปล่อยเฉียวเนี่ยนไป ก็เท่ากับผลักวั่นเจ๋อเยว่ให้ตกในอันตราย!ชั่วขณะนั้น ฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นก็ตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ตัดสินใจไม่ลงเมื่อเห็นเช่นนั้น ฮูหยินวั่นก็เขย่าแขนฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลว

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 783

    ขณะนี้หากไม่ยอมให้นางพาคนออกไป นางต้องเข้าเฝ้าไปฟ้องแน่ได้ยินมาว่า ทุกวันนี้นางมิใช่แค่คอยปรับสมดุลร่างกายให้พวกพระสนมในวังเท่านั้น แม้แต่ฮ่องเต้ยังดื่มยาของนาง เช่นนั้นหากนางเข้าเฝ้าฮ่องเต้ไปฟ้องเรื่องนี้จะทำอย่างไร?หากเป็นผู้อื่นก็คงไม่เป็นไร แต่นี่กลับเป็นท่านหญิงเฉียวที่เป็นถึงบุตรสาวสายตรงของจวนโหว เป็นน้องสาวบุญธรรมของท่านอ๋องผิงหยาง แถมยังมีความเกี่ยวพันคลุมเครือกับพี่น้องตระกูลเซียวอีกด้วย!หากแตะต้องนาง ตระกูลวั่นจะต้องเป็นศัตรูกับคนมากมายเกินไป!ฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นจ้องมองวั่นเจ๋อเยว่ด้วยแววตาเคร่งเครียดแลเห็นว่าวั่นเจ๋อเยว่เจ็บปวดจนเส้นเลือดที่หน้าผากปูดโปน ฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นก็อดสงสารไม่ได้ในใจย่อมอดไม่ได้ที่จะคิดเข้าข้างตัวเองอยู่บ้างหากเป็นเพียงการพูดเกินจริงของแม่นางเฉียวเล่า?หากเป็นแค่แผลเล็กน้อย แต่กลับถูกนางใส่ร้ายว่าเป็นการทารุณเล่า?อาการของเมิ่งอิ้งจือแย่มาหลายปีแล้ว ไม่ใช่เพิ่งมาแย่เอาตอนนี้!หากถูกทารุณจริง เมิ่งอิ้งจือจะไม่กลับบ้านไปฟ้องเองตั้งนานแล้วหรือ?ใช่แล้ว!ต้องเป็นเฉียวเนี่ยนที่พูดพล่อยๆ แน่!แววตาของฮูหยินเฒ่าแห่งตระกูลวั่นฉ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status