เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 986
บทล่าสุด
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 988
ใบหน้าเล็กๆ ของเกอซูอวิ๋นหม่นลงอย่างเห็นได้ชัดเพราะนางคิดว่าแผนของนางเมื่อครู่ช่างยอดเยี่ยมเสียจริงดังนั้นนางจึงไม่เข้าใจคำพูดของเฉียวเนี่ยนเลย “ทำไมกัน?”ทำไมถึงจะไม่เห็นด้วย?แต่งภรรยาที่เทียบเท่าภรรยาหลวง ทั้งสามารถทำให้สองแคว้นบรรลุสันติภาพยาวนาน อีกทั้งยังไม่ต้องแยกพวกเขาสองคนออกจากกัน ไม่ใช่ว่าได้ประโยชน์สองต่อหรอกหรือ?ที่สำคัญกว่านั้น นางเคยบอกแล้วว่าจะไม่รบกวนชีวิตของพวกเขา จะพยายามทำตัวเป็นคนล่องหน และนางก็ทำได้จริงตามที่พูด!ในช่วงเวลากว่าสิบปีในกลุ่มชนเตอร์กิก สิ่งเดียวที่นางได้เรียนรู้ก็คือจะทำอย่างไรให้ตัวเองเป็นคนล่องหน ทำอย่างไรถึงจะไม่ถูกมองเห็น เพื่อจะได้ไม่ก่อให้เกิดปัญหาและการถูกทุบตี!ทักษะเช่นนี้ นางฝึกมานานมากจริงๆ!เฉียวเนี่ยนเงียบไปครู่หนึ่งจึงเอ่ยว่า “บนโลกนี้ คนที่รักเจ้าจริงๆ จะไม่มีวันยอมให้มีคนที่สามเข้ามาในความสัมพันธ์ของพวกเจ้า”เกอซูอวิ๋นก็ยังไม่เข้าใจ “ทำไมเล่า? บิดาของข้าและพี่ชายของข้าก็ล้วนมีภรรยามากมาย... ข้ารู้ว่าในแคว้นจิ้งก็เหมือนกัน ยิ่งผู้ชายมีความสามารถมาก ก็จะมีผู้หญิงมากขึ้น! หรือว่าท่านอ๋องจะมีเจ้าคนเดียวไปตลอดชีวิต?”“อืม”เฉ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 987
“เจ้าไม่ต้องขอโทษข้าเลย!”เกอซูอวิ๋นขัดคำของเฉียวเนี่ยน “เจ้าไม่ผิด เจ้ากับท่านอ๋องย่อมต้องรักใคร่กันและมีใจต่อกันเพราะอยู่ร่วมกันมานาน ส่วนข้า ข้าเพียงเพราะเหตุผลต่างๆ มากมายจึงโผล่มาอย่างกะทันหัน! ข้าไม่ได้โทษเจ้า ข้าเพียงแต่...”พูดถึงตรงนี้ เกอซูอวิ๋นก็ก้มหน้าลง เสียงสั่นสะท้าน “ข้าเพียงแต่กลัวเหลือเกิน...”ก่อนหน้านี้ตอนถูกส่งมา พวกที่นางเรียกว่าพี่ชายเคยเตือนนางไว้หากไม่สามารถแต่งกับท่านอ๋องแห่งแคว้นจิ้งได้ ก็จะฆ่านาง!และตอนนี้ เฉียวเนี่ยนได้คบหาดูใจกับท่านอ๋องแห่งแคว้นจิ้งแล้ว เช่นนั้นนางจะยังแต่งกับเขาได้อย่างไร?ดังนั้น สิ่งที่รอนางอยู่ก็มีเพียงหนทางตายเท่านั้นนางกลัวเหลือเกิน กลัวว่าจะถูกพี่ชายจับกลับไปทุบตีจนตาย จึงคิดว่า แทนที่จะถูกทรมานจนตาย สู้ฆ่าตัวตายเสียดีกว่า!ทว่า นางขี้ขลาดเกินไปแม้แต่จะฆ่าตัวตาย นางก็ไม่กล้า!มัวแต่ลังเล ไม่กล้าลงมือ จนทำให้เฉียวเนี่ยนต้องบาดเจ็บที่ฝ่ามือนางคิดว่า หากจะมีใครต้องเอ่ยคำขอโทษ ก็สมควรเป็นนางต่างหากเมื่อเห็นเกอซูอวิ๋นในสภาพน่าสงสารเช่นนี้ เฉียวเนี่ยนก็ทนไม่ไหว ยื่นมือไปกอดเกอซูอวิ๋นไว้“อย่ากลัวไปเลย เจ้าอยู่บนผืนแผ่น
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 986
วันรุ่งขึ้น เฉียวเนี่ยนตื่นแต่เช้าทั้งที่เมื่อคืนแทบไม่ได้นอน ตื่นมาแล้วกลับไม่รู้สึกเหนื่อยเลยแม้แต่น้อยนางล้างหน้าเสร็จ ก็เห็นหนิงซวงถืออาหารเช้ากลับมาพอดียังไม่ทันให้นางเอ่ยปาก ก็เห็นหนิงซวงยิ้มอย่างมีเลศนัย “เอ๊ะ? วันนี้คุณหนูตื่นเช้าขนาดนี้ คงไม่ใช่ว่าร้อนใจจะไปพบใครบางคนหรอกนะเจ้าคะ?”แก้มเฉียวเนี่ยนขึ้นสีเรื่อ “อยู่ในกองทัพมานาน ถึงได้เรียนรู้ที่จะหยอกล้อคุณหนูของเจ้าแล้วใช่หรือไม่?”“ฮ่าฮ่าฮ่า บ่าวไม่กล้าเจ้าค่ะ!” หนิงซวงรีบประจบพลางเข้ามาใกล้ วางอาหารเช้าลงบนโต๊ะแล้วจึงเอ่ย “บ่าวแค่ดีใจแทนคุณหนูต่างหาก!”หลังจากผ่านความยากลำบากมามากมาย ในที่สุดคุณหนูก็ได้พบคนที่ถูกใจ นางดีใจแทนคุณหนูของนางจริงๆ!“แต่…”น้ำเสียงของหนิงซวงพลันแผ่วลง “แล้วเรื่ององค์หญิงจะทำอย่างไรดี?”รอยยิ้มบนหน้าเฉียวเนี่ยนก็พลันแข็งทื่อไป เมื่อนึกถึงคำพูดของเกอซูอวิ๋นวันนั้น นางขมวดคิ้ว คิดว่ายังไงก็ต้องไปบอกความจริงกับเกอซูอวิ๋นให้ได้พอทานอาหารเช้าเสร็จอย่างลวกๆ เฉียวเนี่ยนก็ออกจากกระโจมเวลานี้ ฉู่จืออี้คงกำลังนำทหารฝึกซ้อมอยู่ที่ลานซ้อมดังนั้น เฉียวเนี่ยนเพียงแค่เหลือบมองกระโจมข้างๆ แล้วก็ต
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 985
เจ้ารองเปลี่ยนหัวข้อสนทนา ใช้ศอกกระทุ้งลำตัวฉู่จืออี้ “วันนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นบุญคุณของใคร ที่ทำให้บางคนไม่ต้องประสบกับการ ‘เสียไปแล้วจึงรู้คุณค่า’ ”ฉู่จืออี้มองเจ้ารองอย่างจนใจเล็กน้อย จากนั้นจึงยกถ้วยเหล้าที่อยู่ตรงหน้าขึ้น กล่าวกับเจ้ารองว่า “ขอบคุณน้องรอง”“เอ๊ เอ๊ เอ๊ แล้วข้าล่ะ!” พี่ห้าลุกขึ้นอย่างรีบเร่ง “ข้าน่ะโดนเนี่ยนเนี่ยนยิงเข็มไปตั้งสองเข็มนะ! เจ้ารู้ไหมว่าสองเข็มนั้นมันเจ็บแค่ไหน? ตอนนั้นข้าแทบจะเดินไม่ไหวเลย!”พี่เจ็ดก็รีบพูดเสริม “แล้วข้าล่ะ! ตอนเนี่ยนเนี่ยนดิ้นยังงับข้าไปหนึ่งที ดูสิ มือข้ายังมีรอยอยู่เลย!”“ยังมีรอยที่ไหนกัน!” พี่สิบทนไม่ไหวระเบิดเสียงหัวเราะ “ข้าว่าเจ้าก็แค่อยากให้พี่ใหญ่เลี้ยงเหล้าเจ้าน่ะสิ ช่างไม่รู้ที่ต่ำที่สูงเสียจริง!”“อ้าว! พูดเหมือนเจ้ารู้จักที่ต่ำที่สูงอย่างนั้นแหละ! เร็ว เรียกข้าว่าพี่เจ็ดให้ข้าได้ยินหน่อย!”พวกเขาหลายคนรวมกลุ่มกันเช่นนี้ เพียงชั่วครู่ก็ครึกครื้นขึ้นมาฉู่จืออี้มองพวกเขาเล่นกัน แล้วก็ชูถ้วยเหล้าลุกขึ้นยืนพอเห็นฉู่จืออี้ยืนขึ้น เหล่าองครักษ์พยัคฆ์ก็พากันลุกขึ้นตาม สีหน้าก็เปลี่ยนจากเมื่อครู่ที่หยอกล้อกันฉู่จืออี้กล
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 984
ประโยคสุดท้ายนั้น ราวกับสายฟ้าฟาดกลางใจ ผ่าเปิดความทรงจำที่หลินเย่ว์จงใจเก็บซ่อนเอาไว้เขาดูเหมือนเพิ่งตระหนักได้ว่าตนไม่มีสิทธิ์จะยกกำปั้นใส่ฉู่จืออี้มือข้างนั้น ในที่สุดก็คลายลงอย่างไร้เรี่ยวแรงหลินเย่ว์ถอยหลังไปหนึ่งก้าวอย่างไม่รู้ตัว ใจราวกับระเบิดออก เจ็บหน่วงรุนแรงถ้อยคำมากมายจุกอยู่ในลำคอเขาอยากบอกฉู่จืออี้ว่า เฉียวเนี่ยนคือแก้วตาดวงใจของตระกูลหลิน เป็นคนที่พวกเขาทะนุถนอมมาตั้งแต่เด็กเขาอยากบอกฉู่จืออี้ว่า ต่อให้ฉู่จืออี้มีฐานันดรสูงส่ง ในสายตาของเขา ก็ยังไม่คู่ควรแม้แต่ปลายนิ้วของเฉียวเนี่ยนเขาอยากจะบอกว่า เขาไม่เห็นด้วยที่ทั้งสองจะคบหากันแต่คำพูดเหล่านี้ ประโยคใดเขามีสิทธิ์จะพูด?บางทีเมื่อสามปีก่อน เขาอาจยังมีสิทธิ์แต่ตลอดสามปีมานี้ เขาได้โยนสิทธินั้นทิ้งไปด้วยมือตนเองแล้วจนกระทั่งบัดนี้ คำพูดเหล่านั้นก็เหมือนคมมีดแหลมคมเฉือนกลางใจและกรีดลำคอครู่ใหญ่ เขาจึงค่อยบีบเอ่ยออกมาจากลำคอที่เจ็บแสบได้เพียงไม่กี่คำ“อย่ารังแกนางนะ”แต่น่าขันหรือไม่?แม้แต่ห้าพยางค์นี้ เขายังไม่มีสิทธิ์จะพูดเพราะคนที่รังแกเฉียวเนี่ยนอย่างหนักที่สุด ก็คือเขา!คือเขาที่เป็นพี่ใ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 983
เห็นทั้งสองเดินจับมือกันมา ก็พากันเบิกตากว้าง หลังจากตกใจเสร็จก็หัวเราะและขอเหล้าดื่มกว่าจะกลับมาถึงนอกกระโจมได้ก็ลำบากไม่น้อยเฉียวเนี่ยนเหลือบมองทหารองครักษ์ที่ยืนเฝ้าอยู่หน้ากระโจม ซึ่งเบิกตากว้างอยู่ก็อดหัวเราะเบาๆ ไม่ได้ “เกรงว่าฟ้ายังไม่สาง เรื่องนี้คงแพร่ไปทั่วแล้ว”ฉู่จืออี้ก็หัวเราะตาม “ข้าก็เตรียมส่งข่าวกลับไปที่เมืองหลวง ทูลเสด็จพี่แล้ว”เฉียวเนี่ยนอดประหลาดใจไม่ได้ “รีบขนาดนี้เชียว?”หางคิ้วของฉู่จืออี้ยกขึ้นเล็กน้อย “แน่นอน ข้าอายุไม่น้อยแล้ว”เฉียวเนี่ยนหัวเราะขำที่เขาพูด “ยังไม่ถึงสามสิบ ไม่ถือว่าแก่หรอก”“แล้วถ้าเลยสามสิบไปแล้ว จะรังเกียจหรือ?”สำหรับฉู่จืออี้แล้ว ความต่างวัยกับเฉียวเนี่ยนถึงแปดปี ก็ยังทำให้ในใจเขามีความไม่มั่นใจอยู่เล็กน้อยเฉียวเนี่ยนแกล้งทำท่าครุ่นคิดจริงจัง เห็นสีหน้าของฉู่จืออี้ค่อยๆ เคร่งเครียดขึ้น จึงอดหัวเราะไม่ได้ “หากพี่ใหญ่ยิ่งแก่ยิ่งแข็งแกร่ง ข้าก็ไม่รังเกียจ”ได้ยินดังนั้น ฉู่จืออี้ก็ชะงักยิ่งแก่ยิ่งแข็งแกร่ง?คำนี้ เขาเคยได้ยินพวกนายทหารในกองพูดอวดกันตอนดื่มเหล้าอยู่บ่อยครั้งมุมปากจึงยกขึ้นเล็กน้อย “โอ้?”เพียงคำเดียวก็ลาก
บางทีคุณอาจจะชอบ
ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่66.7K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์87.0K viewsยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว312.1K viewsทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
จี้เวยเวย495.7K viewsแม่ทัพร้ายโหยหารัก
จ้าวฮุ่ยอิง3.9K viewsฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน!
จันทร์ส่องแสง5.6K viewsร่ายรักท่านอ๋องไร้ใจ
ฟู่จินเฟย1.3K viewsอุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ
บ้านเขมปัณณ์2.6K views
