ตอนที่ 5 ทางเลือก

                  เขมจิราแทบหูดับกับค่ารักษาที่ได้ยินคร่าว ๆ จากคุณหมอตรงหน้า เงินเก็บเธอแทบไม่มีเลย เงินเดือนในแต่ละเดือนก็พอได้ใช้จ่ายหมุนไปทุกเดือนก็เท่านั้น เธอไม่อาจปล่อยให้มารดาเป็นอะไรไปได้ ไม่ว่ายังไงก็ต้องหาเงินมารักษาท่านให้ได้ คนตัวเล็กตอบตกลงที่จะรักษา เธอให้เอมมิกาเฝ้าอยู่ที่นี่ก่อน ส่วนเธอออกมาทำธุระสำคัญก่อน

                  คนตัวเล็กมองเบอร์โทรศัพท์ที่ได้มาจากข้อมูลในบริษัท นั้นคือเบอร์ของกษิดิฐ เธอยังคงใช้ความคิดต่าง ๆ นานา แต่มีเพียงทางนี้เท่านั้นจะพอทำให้เธอผ่านไปได้ ถึงแม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายดูถูกเธอมากแค่ไหนก็ตาม ชีวิตของมารดาของเธอนั้นสำคัญสำหรับเธอมาก ๆ มันจึงทำให้เธอยอมที่จะรับข้อเสนอที่อีกฝ่ายเคยให้ก่อนหน้านั้น

                 สิ้นความคิดหญิงสาวก็ไม่รอช้า กดเบอร์โทรออกทันที เพียงไม่นานอีกฝ่ายก็รับสาย ตอนที่ได้ยินเสียงเรียบนิ่งของชายหนุ่มเอ่ยแออกมามันทำให้เธอนิ่งชะงักไป เธอหาเสียงของตัวเองแทบไม่เจอ แต่พอได้ยินน้ำเสียงเรียบนิ่งของอีกฝ่ายที่บอกว่าถ้าไม่พูดจะวางสาย เขมจิราก็รีบเปล่งเสียงออกมาทันที

                “เอ่อ คุณกษิดิฐคะ ดิฉันเขมจิรา” คนในสายพอได้ยินเสียงหวานตอบกลับมา เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะรอฟังว่าเธอจะพูดอะไรอีก

                “อืม”

                “ข้อเสนอที่คุณเคยบอกเขม คุณพูดจริงใช่ไหมคะ?” ได้ยินคำถามของหญิงสาว รอยยิ้มมุมปากของชายหนุ่มก็เผยขึ้น เขาไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะกลับมาไวขนาดนี้ ไม่คิดเลยจริง ๆ

                “ข้อเสนออะไร?” กษิดิฐแสร้งถามกลับ เขาได้รับความเงียบจากปากของคนตัวเล็กแทน ไม่ต้องเห็นหน้าก็พอเดาได้ว่าเจ้าหล่อนไม่พอใจเขาอยู่แต่แล้วยังไง เขาไม่คิดสนใจอยู่แล้ว

                “ไม่ตอบ?”

                “ขะ ข้อเสนอที่คุณอยากให้เขมเป็นผู้หญิงของคุณ” เขมจิรารู้สึกรังเกียจตัวเองไม่น้อย แต่นี่เป็นทางเลือกเดียวที่สามารถทำให้เธอผ่านพ้นไปได้ ทำให้เธอมีเงินรักษามารดาเธอก็ยอม

                “มาหาฉันที่คอนโดXXX” เสียงชายหนุ่มตอบกลับมา ก่อนที่จะวางสายไป หญิงสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอด เธอเลือกแล้วเพราะอย่างนั้นเธอห้ามเปลี่ยนใจ เพราะนั่นเป็นสิ่งที่สำคัญกับเธอ

                ร่างบางอรชรเดินทางมายังคอนโดมิเนียมที่ชายหนุ่มเอ่ยบอก เธอเงยหน้ามองดูตึกสูงเสียดฟ้าด้วยหัวใจที่สั่นไหว คอนโดมิเนียมแห่งนี้คงราคาเกินสิบล้านแน่นอน มันช่างหรูหราทั้งยังอยู่ในย่านที่ดินแพงอีกด้วย

                เขมจิราเดินเข้ามาข้างในก่อนจะหยิบโทรศัพท์กดไปหาชายหนุ่มอีกครั้งเพื่อบอกว่าเธอมาถึงแล้ว คนตัวเล็กนั่งรออยู่หน้าล็อบบีด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง นึกถึงชีวิตมารดามันก็ยิ่งทำให้เธอหวั่นใจ เธอเป็นห่วงไม่น้อย เอมมิกาบอกว่าแม่กำลังผ่าตัดอยู่มันก็ยิ่งทำให้เธอร้องขอแต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายทั่วสารทิศปกป้องมารดาของเธอด้วย

                “ตามมาสิ” เพราะมัวแต่นึกถึงเรื่องอื่น หญิงสาวจึงไม่รู้เลยว่าชายหนุ่มเดินมาหาเธอตั้งแต่ตอนไหน พอได้ยินเสียงเจ้าหล่อนก็หันหน้าไปมองด้วยความประหม่าก่อนจะพยักหน้าพร้อมลุกขึ้นเดินตามคนตัวสูงเข้าไปในลิฟต์

                เขมจิราบีบมือเข้าหากัน มองแผ่นหลังของอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกประหม่า เธอไม่อาจถอยได้แล้ว นับตั้งแต่ตัดสินใจที่จะโทรมาหาผู้ชายคนนี้ เสียงสัญญาณแจ้งว่ามาถึงยังที่หมาย พอประตูลิฟต์เปิดออก เธอก็ก้าวเดินตามชายหนุ่มไปติด ๆ จนกระทั่งเข้าเปิดประตูห้องเข้าไปข้างใน

                สายตาของเธอมองไปรอบ ๆ ห้องแห่งนี้ เธออดชมไม่ได้ว่าห้องของเขาเป็นระเบียบเรียบร้อยแถมตกแต่งได้สวยมาก ๆ อีกด้วย แต่พอได้สติหญิงสาวก็ก้มหน้าลงเพราะในตอนนี้สายตาของคนตัวสูงจ้องมองมาที่เธอ เขาบอกให้เธอไปนั่งลงที่โซฟาในห้องรับแขก คนตัวเล็กก็ทำตามอย่างว่าง่าย

                กษิดิฐเดินมาหาพร้อมกับน้ำเปล่าในมือ เขาทิ้งตัวลงนั่งตรงหน้าของเธอพร้อมยังคงจับจ้องมองใบหน้าสวยหวานอยู่เช่นเคย ถึงแม้จะแปลกใจแต่เขาก็พอได้คำตอบอยู่ดี เพราะเงินสำคัญไง ถ้าไม่ใช่เพราะเงินผู้หญิงคนนี้ก็คงไม่มาหาเขาที่นี่

                “เอ่อ คือว่าเรื่องข้อเสนอที่ท่านประธานบอกเขม เขมสนใจค่ะ”

                “หึ ถ้าบอกว่าฉันไม่สนใจแล้วล่ะ” พอได้ยินคำตอบของอีกฝ่ายที่ดังออกมา สีหน้าของหญิงสาวก็เผยความซีดเผือดให้เห็นทันที

                 มือเรียวบีบกำเข้าหากันแน่นกว่าเดิม ทุกอย่างที่หญิงสาวแสดงออกมา มันอยู่ในสายตาของชายหนุ่มทุกอย่าง เขาเองก็จะแกล้งเธอเท่านั้น ว่าถ้าเขาบอกว่าไม่สนใจแล้วเจ้าหล่อนจะทำยังไง ในตอนแรกเล่นตัวไม่สนใจข้อเสนอเขา ท้ายที่สุดก็ซมซานกลับมาหาจนได้

                 “ค่ะ เขมเข้าใจแล้ว” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เธอไม่มีสิทธิ์ไปบีบบังคับให้เขาเปลี่ยนใจ ในเมื่ออีกฝ่ายไม่สนใจแล้วเธอก็ไม่ว่าอะไร

                 “ร้อนเงิน?” ชายหนุ่มถามขึ้น หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมามองเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้าให้กับอีกฝ่าย มันเป็นอย่างที่เขาพูดนั่นแหละ เธอกำลังร้อนเงิน

                 “หึ” เสียงหัวเราะในลำคอดังออกมา ให้ได้ยิน หญิงสาวรับรู้ถึงสายตาดูถูกของชายหนุ่มตรงหน้าในทันที เธอเครียดกับทุกอย่างที่เข้ามา ตัดสินใจมาหาเขาแต่ที่ได้รับก็คือการดูถูก

                 “เขมขออภัยที่มารบกวน ขอตัวก่อนนะคะ” เธอบอกด้วยน้ำตาสั่นเครือ ในตอนนี้หญิงสาวมีความสุขแย่ ๆ เข้ามาในหัว นั่นคือการขายตัว มันดูไร้ค่าเธอยอมรับแต่เธอมองไม่เห็นทางไหนเลยว่าจะหาเงินจำนวนมากอย่างนี้มาจากไหน เธอไม่รู้เลยจริง ๆ

                 “จะไปไหน หรือไปเสนอขายที่อื่น” เขาเพียงพูดเล่น ๆ เท่านั้น แต่ทว่าความเงียบของหญิงสาวมันทำให้คนตัวสูงรู้สึกแปลกอย่างบอกไม่ถูก คนตัวเล็กจ้องมองมาที่เขาพร้อมเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง ก่อนที่เธอจะเอ่ยออกมา

                 “ค่ะ เขมก็กำลังคิดอย่างนั้นอยู่” เพียงได้ยินคำพูด ใบหน้าของกษิดิฐก็เรียบตึงขึ้นทันที ผู้หญิงคนนี้นี่ต่างจากที่เขาคิดเอาไว้ในตอนแรก

                 ตอนเที่ยงปฏิเสธไม่ยอมขายตัวให้กับเขา มาในตอนนี้เปลี่ยนไป พอเขาปฏิเสธก็คิดจะไปขายให้กับคนอื่น ก่อนหน้านั้นคงเล่นละครสินะ ทำเป็นไม่พอใจโกรธที่เขาดูถูก ท้ายที่สุดก็แค่เล่นตัวก็เท่านั้น

                 “เฮอะ ของมันเคย ๆ ฉันจะจำใจซื้อเอาไว้ก็แล้วกัน นั่งลงซะ!” น้ำเสียงไม่พอใจเอ่ยบอก คนตัวเล็กจึงยอมนั่งลง เธอไม่อยากจะมีพันธะกับผู้ชายคนนี้นานหรอก ขอเพียงได้เงินจำนวนนี้มารักษามารดาก็พอแล้ว

                 “เขมต้องการเงินในวันนี้ห้าแสนบาท”

                 “รีบขนาดนั้น?”

                 “ค่ะ แม่เขมกำลังผ่าตัด เขมต้องใช้เงิน” พอได้ยินเหตุผล ชายหนุ่มก็ชะงักเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องจริงหรือเปล่า แต่เรื่องพวกนี้เขาให้คนสืบได้อยู่แล้ว แต่จากที่เห็นแววตาของเธอมันทำให้เขามั่นใจว่าเธอพูดเรื่องจริง เพราะแบบนี้สินะที่เจ้าหล่อนยอมเปลี่ยนไป

                 “ได้ แต่หลังจากนี้เธอต้องทำตามที่ฉันสั่งทุกอย่าง ทุกครั้งที่ต้องการเธอต้องมาหาห้ามปฏิเสธ”

                 “นานแค่ไหนคะ?”

                 “อะไรกัน ยังไม่ทันเริ่มก็ถามถึงระยะเวลาแล้วงั้นเหรอ?”  เขมจิราเม้มริมฝีปากอีกครั้ง

                 “ฉันเบื่อเมื่อไหร่ เมื่อนั้นฉันจะเลิกยุ่งกับเธอเอง ทุกเดือนฉันจะมีเงินเดือนให้ รายละเอียดจะเอามาให้อ่านในตอนเซ็นสัญญา วันนี้ฉันจะให้เงินที่เธอต้องการไปก่อนแล้วกัน อ๋อไม่ต้องถามว่าไม่กลัวเธอโกงเหรอ ถ้าเธอโกงฉันและหนีไปจริง ๆ ฉันมีปัญญาตามเธออยู่แล้ว และผลของการทรยศรับรองเธอคาดไม่ถึงแน่นอน” เขาร้องขู่ ด้วยน้ำเสียงดุดัน

                 เขมจิรากลืนน้ำลายลงคอ เธอรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่แค่ขู่เธอเท่านั้น เขาสามารถทำได้อย่างที่พูดจริง ๆ แต่เธอก็ไม่คิดที่จะโกงชายหนุ่มอยู่แล้ว เธอยังต้องทำงานที่บริษัทของเขา ยังต้องหาเลี้ยงชีพต่อไป ไม่ยอมทำตัวเองพังหรอก เธอยอมรับข้อเสนอของเขาทุกอย่าง บอกตามตรงหนทางนี้หนทางเดียวที่สามารถช่วยเหลือเธอได้ เพราะงั้นเธอยอมแล้วทุกอย่าง

                 “ไม่ต้องห่วงนะคะ เขมไม่คิดเปลี่ยนใจ”

                 “ก็ดี”