All Chapters of พันธะร้ายท่านประธาน: Chapter 1 - Chapter 10

ร่างเล็กกระสับกระส่ายรู้สึกปานว่าตัวเองกำลังจะขาดลมหายใจเพราะถูกอะไรบางอย่างกอดรัดร่างกายของเธอเอาไว้อยู่ เธอคิดว่านี้เป็นเพียงความฝัน สัมผัสทุกอย่างที่เธอรู้สึกเป็นเพียงความฝันก็เท่านั้น แต่ทว่าทำไมความฝันมันเหมือนจริงขนาดนี้ เธอรู้สึกว่าการเต้นของหัวใจรัวเร็วไม่ต่างจากกองยาว ในบางครั้งก็รู้สึกเสียวซ่านจนอดไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงครางดังออกมา มันช่างเป็นความฝันที่ลามกเสียจริง! “อ๊า ทนไม่ไหวแล้วคนสวย” น้ำเสียงแหบพร่าดังกระซิบข้างใบหูชวนให้คนฟังขนลุกซู่ขึ้นมา เขมจิราไม่รู้ว่าคำพูดที่ได้ยินเป็นเสียงของใครในฝันของเธอ เธออยากจะตื่นจากฝันเพราะรู้สึกทรมานจนทนไม่ไหวแล้วแต่ไม่ว่าจะลืมตาขึ้นมายังไง คนตัวเล็กก็ฝืนความเหนื่อยล้าและฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ได้เลย ใช่เธอเมา เมามากเสียด้วย “อ๊ะ เจ็บ!” เขมจิราสะดุ้งเฮือกเมื่อรับรู้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่สอดแทรกเข้ามากลางใจสาวของตน เธอเริ่มดิ้นไปมาพร้อมกับยกมือขึ้นมาดันร่างของใครอีกคนที่คร่อมทับเธออยู่ แต่ทว่าเรี่ยวแรงของเธอนั้นมันแทบไม่มีเอาเสียเลย “แน่นจัง” น้ำเสียงทุ้มยังคงพูดออกมา

สีหน้าไม่สบอารมณ์ของคนตัวสูงเผยออกมา เมื่อได้ยินจากปากของเลขานุการบอกว่าเขมจิรากลับไปแล้วเพราะมีธุระด่วน แต่ทว่าเขากลับไม่ได้คิดอย่างนั้น ดูก็รู้ว่าหญิงสาวต้องการจะหลบหน้าเขา นึกแล้วก็สงสัยหรือว่าเธอทำอะไรผิดถึงได้รีบหลบหน้าเขาอย่างนี้ ภาพในกล้องวงจรเมื่อคืนเขาเห็นหญิงสาวเดินซวนเซก่อนจะเข้ามาในห้องของเขา ก็ไม่รู้ว่าเธอเมาจริง ๆ หรือตั้งใจ เขาก็ไม่รู้ได้ แต่การที่เธอหนีปัญหามันทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดเป็นบ้า “ท่านประธานจะให้ผมติดต่อหาเธอดีไหมครับ?” พงษ์ศักดิ์เห็นสีหน้าเรียบนิ่งของชายหนุ่มตรงหน้ามันก็ทำให้เขาเอ่ยถามเจ้านายหนุ่มทันที “ไม่ต้อง ปล่อยไปแบบนี้แหละ ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าผู้หญิงคนนี้จะมาไม้ไหน” พงษ์ศักดิ์พยักหน้า ก็จะเอ่ยปากขอตัวเจ้านายหนุ่มเมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรแล้ว วันหยุดผ่านไปอย่างรวดเร็ว เขมจิราคงต้องมาทำงานเหมือนเดิม หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอด เมื่อนั่งรถเมล์มาถึงหน้าบริษัทยักษ์ใหญ่ที่เธอกำลังทำงานอยู่ ที่ผ่านมาเพื่อนร่วมงานมีทักมาถามบ้างอะไรบ้าง โดยเฉพาะเพื่อนสนิทอย่างพิมพ์พรเพราะเห็นว่าเขมจิรากลั

เขมจิราแทบหูดับกับค่ารักษาที่ได้ยินคร่าว ๆ จากคุณหมอตรงหน้า เงินเก็บเธอแทบไม่มีเลย เงินเดือนในแต่ละเดือนก็พอได้ใช้จ่ายหมุนไปทุกเดือนก็เท่านั้น เธอไม่อาจปล่อยให้มารดาเป็นอะไรไปได้ ไม่ว่ายังไงก็ต้องหาเงินมารักษาท่านให้ได้ คนตัวเล็กตอบตกลงที่จะรักษา เธอให้เอมมิกาเฝ้าอยู่ที่นี่ก่อน ส่วนเธอออกมาทำธุระสำคัญก่อน คนตัวเล็กมองเบอร์โทรศัพท์ที่ได้มาจากข้อมูลในบริษัท นั้นคือเบอร์ของกษิดิฐ เธอยังคงใช้ความคิดต่าง ๆ นานา แต่มีเพียงทางนี้เท่านั้นจะพอทำให้เธอผ่านไปได้ ถึงแม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายดูถูกเธอมากแค่ไหนก็ตาม ชีวิตของมารดาของเธอนั้นสำคัญสำหรับเธอมาก ๆ มันจึงทำให้เธอยอมที่จะรับข้อเสนอที่อีกฝ่ายเคยให้ก่อนหน้านั้น สิ้นความคิดหญิงสาวก็ไม่รอช้า กดเบอร์โทรออกทันที เพียงไม่นานอีกฝ่ายก็รับสาย ตอนที่ได้ยินเสียงเรียบนิ่งของชายหนุ่มเอ่ยแออกมามันทำให้เธอนิ่งชะงักไป เธอหาเสียงของตัวเองแทบไม่เจอ แต่พอได้ยินน้ำเสียงเรียบนิ่งของอีกฝ่ายที่บอกว่าถ้าไม่พูดจะวางสาย เขมจิราก็รีบเปล่งเสียงออกมาทันที “เอ่อ คุณกษิดิฐคะ ดิฉันเขมจิรา” คนในสายพอได้ยินเสียงหว

เขมจิรากระสับกระส่ายไม่น้อยกับการกระทำของคนตัวสูงที่คร่อมทับร่างกายของเธอเอาไว้อยู่ ยิ่งมือหนาของชายหนุ่มบีบขยำหน้าอกของเธอมันก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วร่าง ริมฝีปากของชายหนุ่มกดจูบที่บริเวณซอกคอของเธอ เขมจิรารู้สึกถึงแรงสัมผัสจึงสะดุ้งขึ้นมา ลมหายใจของหญิงสาวติดขัด ไม่น้อย “เสียวแล้ว?” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาถาม พร้อมกับยกมุมปากขึ้น เมื่อรับรู้ว่าหญิงสาวใต้ร่างของเขาในตอนนี้มีอารมณ์เสียวซ่านมากแค่ไหน เขมจิราไม่ตอบอะไรออกไปเธอเพียงกดเม้มริมฝีปากของตัวเองเอาไว้ รู้สึกว่าร่างกายของเธอมันทรมานเหลือเกินอยากให้เขาเติบเต็มเหมือนในค่ำคืนนั้น กษิดิฐเผยสีหน้าและแววตาพอใจออกมาเมื่อเห็นคนตัวเล็กบิดเร่าไปด้วยความเสียวซ่าน ไม่นานเสื้อผ้าของเธอก็ถูกถอดออกจากร่างกายเผยให้เห็นความสวยงามอันน่าเชยชมจนทำให้คนมองกลืนน้ำลายลงคอฮึกใหญ่ ชายหนุ่มไม่รอช้าเขาเองก็จัดการเสื้อผ้าของตนเองออกจากร่างกายกำยำของตนเองเหมือนกัน นับตั้งแต่คืนนั้นที่ได้หลับนอนกับเธอมันก็ทำให้ร่างกายของเขาแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง อยากจะกินเธออีกหลาย ๆ รอบ จนทำให้เขาต้องยื่นข้อเสนอนี้ย

“ก็เขมกลัวคนอื่นเห็นนี่คะ เดี๋ยวคุณเสียหาย” ชายหนุ่มได้ยินอย่างนั้นก็นึกขำอีกครั้ง กลัวเขาเสียหายแต่ไม่กลัวตัวเองเสียหายเนี่ยนะนึกสงสัยเสียจริงว่าผู้หญิงคนนี้เป็นยังไงกันแน่ ยอมรับว่าเรื่องบนเตียงเขาพอใจในตัวเธอแต่ก็อยากจะรู้จักนิสัยของเธอเหมือนกัน คนตัวเล็กเม้มริมฝีปากเข้าหากันเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้พูดตอบอะไรออกมานอกจากรอยยิ้มที่มุมปากที่เผยออกมาให้เห็น เธอเผลอสำรวจใบหน้าของเขาตลอดที่อยู่บนลิฟต์ จนกระทั่งคนตัวสูงหันหน้ามามองเพราะจับสังเกตสายตาของอีกคนได้ แววตาคมเข้มนั้นที่ประสานสบสายตาของเธอมันทำให้หญิงสาวชะงักตกใจแทบตกที่ตาตุ่ม ก่อนที่ใบหน้าสวยหวานจะหันหน้าหนีอย่างทำตัวไม่ถูกกับการที่อีกฝ่ายหันมามองกัน จนกระทั่งเสียงสัญญาณช่วยชีวิตดังขึ้นจึงทำให้เขมจิราถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก คนตัวสูงยกมุมปากกับท่าทางของหญิงสาวก่อนที่เขาจะเดินนำตรงไปหน้าห้องของเขา หลังจากที่เปิดประตูเข้าไปร่างสูงโปร่งก็หันกลับมาทำให้คนตัวเล็กที่กำลังเดินตามเข้าไปไม่ทันได้ตั้งตัวส่งผลให้ร่างเล็กกระแทกชนกับร่างสูงทันที “อุ๊ย!” เธอเจ็บจนเบ้หน้าออกมา ยิ่งอีก