ตอนที่ 6 ยอมทำทุกอย่าง

                 กษิดิฐจัดการเงินที่หญิงสาวตรงหน้าคนนี้ต้องการ ในตอนที่เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นทำให้เขมจิราจ้องมองข้อความที่บอกว่ามียอดเงินเข้ามาในบัญชีของเธอ อย่างน้อยเงินนี้ก็สามารถช่วยชีวิตมารดาของเธอได้ ต่อให้ต้องขายศักดิ์ศรีเธอก็ยอม

                “เริ่มงานสิ” แต่คำพูดของชายหนุ่มที่เอ่ยออกมานั้น มันทำให้หญิงสาวชะงักนิ่งไปทันที เพราะไม่คิดว่าเขาจะให้เธอเริ่มงานในคืนนี้ อีกอย่างเธอยังมีเรื่องต้องไปทำ ยังมีเรื่องที่ต้องห่วงอยู่

                “ไม่ได้ยินเหรอ?”

                “เขมขอได้ไหมคะ วันนี้เขมไม่สะดวก เขมจะไปโรงพยาบาล”

                “ไปแล้วยังไง เธอช่วยหมอผ่าตัดงั้นเหรอ บอกชื่อแม่เธอมา อยู่โรงพยาบาลไหน” คำพูดเหมือนไม่แยแสของคนตัวสูงเผยออกมาให้ได้ยิน ทำเอาเขมจิราเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น แต่เธอก็บอกชื่อมารดาให้กับชายหนุ่ม

                คนตัวสูงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาใครก็ไม่รู้ ก่อนที่เขาจะพูดคุยกับคนในสาย หญิงสาวที่ได้ยินอย่างนั้นก็ได้แต่ตั้งใจฟังว่าเขากำลังพูดคุยกับใครจนกระทั่งได้ยินกษิดิฐบอกคนในสายว่าให้ดูแลมารดาของเธอให้ดี เรื่องค่าใช้จ่ายไม่ต้องห่วง หลังจากที่ผ่าตัดเสร็จให้ย้ายโรงพยาบาลมายังโรงพยาบาลเอกชนที่กษิดิฐมีหุ้นส่วนทันที

                คนตัวเล็กที่ได้ยินอย่างนั้นก็นับว่าเบาใจขึ้นมาเป็นอย่างมาก เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งข้อความไปบอกน้องสาวว่าให้กลับไปที่บ้านก่อน เรื่องแม่ไม่ต้องเป็นห่วง เดี๋ยวอีกสักพักเธอกลับไปที่บ้าน เอมมิกายังต้องไปโรงเรียนในวันพรุ่งนี้ เธอจึงไม่อยากให้น้องคิดมากไปกว่านี้ด้วย

                “ฉันสั่งให้เพื่อนดูแลแม่เธอเป็นพิเศษแล้ว หายห่วงได้หรือยัง”

                “ขอบคุณนะคะท่านประธาน”

                “เปลี่ยนคำขอบคุณของเธอมาบำเรอฉันให้ดีดีกว่านะ” ถึงแม้ว่าจะรู้ดีว่าที่ผู้ชายคนตรงหน้าเธอนี้ช่วยเหลือเธอเพราะเหตุใดก็เถอะ แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะทำให้เขมจิรารู้สึกขอบคุณชายหนุ่มอยู่ดี เธอยอมเขาแล้ว ยอมแล้วทุกอย่าง เพื่อที่จะทำให้ผู้ชายคนนี้พอใจ เธอยอมทำ

                ร่างบางอรชรขยับกายเข้าไปใกล้ชายหนุ่ม เธอเผยสีหน้าเคอะเขินออกมาเพียงเล็กน้อย พยายามเก็บซ่อนความเขินอายเอาไว้ แสร้งบอกตัวเองให้ใจกล้ามากกว่านี้ แต่มันก็ไม่ง่ายเลยสักนิด มือเรียวสวยของเขมจิรายกขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีเข้มของชายหนุ่มอย่างสั่นเทา เธอสูดลมหายใจเข้าปอดอีกรอบ ก่อนจะค่อย ๆ ปลดกระดุมชายหนุ่มออก

               สายตาเจ้าเล่ห์ของชายหนุ่มจ้องมองใบหน้าสวยหวานของหญิงสาวตรงหน้า ยิ่งได้สำรวจใบหน้าของเธอมันก็ยิ่งทำให้เขานึกถึงเหตุการณ์ในค่ำคืนนั้น เขมจิราไม่ใช่ผู้หญิงขี้ริ้วขี้เหร่

อะไร เธอจัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยน่ารักคนหนึ่งถึงแม้จะไม่ได้สวยเหมือนดารานางแบบแต่เธอก็ชวนมองพอสมควร

               “ถอดเสื้อผ้าของเธอสิ หรือจะให้ฉันถอดให้”

               “ขะ เขมถอดเองค่ะ” เธอบอกออกไปหลังจากที่ถอดเสื้อให้อีกฝ่ายเสร็จเรียบร้อย ยังดีที่เขาพูดขึ้นมาก่อนเพราะงั้นเธอก็คงไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรต่อเพราะไม่ต้องการที่จะถอดกางเกงให้กับอีกฝ่าย

               “เดี๋ยวสิ ถอดให้เสร็จก่อนแล้วค่อยถอดของเธอ” แต่ทว่าชายหนุ่มก็พูดขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวหยุดการกระทำกับร่างกายของเขา

               เขมจิราเม้มริมฝีปากเป็นเส้นตรง เธอค่อย ๆ เอื้อมมือไปจับเข็มขัดหนังราคาแพงของชายหนุ่มก่อนจะปลดมันออกด้วยหัวใจที่เต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะ เธอไม่เคยถอดเสื้อผ้าให้บุรุษเพศคนไหนผู้ชายคนนี้คือคนแรก ไม่แปลกถ้าเธอจะตื่นเต้นมากขนาดนี้

               กษิดิฐอมยิ้มขึ้นมา เขาเห็นท่าทางของเธอก็ยิ่งพอใจ ท่าทางที่สั่นไม่ต่างจากเจ้าเข้ามันช่างชวนตลกเสียจริง เขมจิราตัดสินใจถอดกางเกงอีกฝ่ายออกให้เสร็จอย่างรวดเร็ว เธอไม่ได้จ้องมองตรง ๆ พยายามหลบสายตาไปทางอื่น

               “อุ๊ย ท่านประธาน” เขมจิราตกใจที่ถูกที่ฝ่ายดึงเข้ามาแนบชิด จนเธอรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่โดนต้นขาของเธออยู่

               “เรียกผมว่าคุณดิฐ นอกเวลางานไม่ต้องเรียกว่าท่านประธานแล้ว”

               “เอ่อ ค่ะคุณดิฐ คุณช่วยปล่อยเขมก่อนได้ไหมคะ” การที่เขากอดเธอแน่นแบบนี้มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดไม่น้อย

               “ทำไมฉันต้องปล่อย กอดไม่ได้เหรอ”

               “กะ ก็ได้ค่ะ” เขาพูดขนาดนี้จะให้เธอปฏิเสธได้ยังไง ในเมื่อรับเงินเขามาแล้วก็ต้องยอมเขาสิ ต่อให้เขาจะกอดจะทำอะไรเธอก็ต้องยอมเพราะมันเป็นสิ่งที่เธอเลือกแล้ว

               “หึ” ชายหนุ่มยกมุมปากขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของหญิงสาวที่ไม่ได้ปฏิเสธอะไรเขาออกมา

               กษิดิฐเลื่อนมือมาปลดกระดุมเสื้อของเธออย่างช้า ๆ จ้องมองอาการของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าอย่างพอใจ ใบหน้าสวยหวานในยามนี้แดงก่ำไม่ต่างจากลูกตำลึงสุก เขาเริ่มหายใจติดขัดเมื่อเสื้อตัวนอกของคนตัวเล็กถูกเขาถอดออก เมื่อคืนนั้นเขาจำได้ราง ๆ พอได้เห็นความสวยงามตรงหน้ามันก็ทำให้เขาครางพอใจออกมา

              “อื้อ” เขมจิราส่งเสียงดังออกมาให้ได้ยิน เมื่อจู่ ๆ คนตัวสูงก็แนบริมฝีปากมาประกบปากของเธออย่างที่เธอไม่ตั้งได้ตั้งตัว

              ลิ้นร้อนของคนตัวสูงสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากอวบอิ่มของหญิงสาว ความหวานที่ได้รับมันทำให้ชายหนุ่มรู้สึกพอใจไม่น้อยเลยทีเดียว ความประสีประสาของหญิงสาวที่เผยออกมานั้นมันทำให้ชายหนุ่มกลายเป็นครูสอนชั่วคราว เขาจูบเธออยู่นานสองนาน จนกระทั่งรู้สึกถึงแรงดึงของหญิงสาวเหมือนว่าเธอจะเริ่มหายใจติดขัดนั้นจึงทำให้ชายหนุ่มยอมถอนจูบจากริมฝีปากของเธอ

              “มานี่สิ” เขาพูดพร้อมจับมือเธอเดินเข้าไปในห้องนอนของตนเอง ก่อนหน้านี้พวกเขากอดจูบลูบคลำกันอยู่ห้องโถงของคอนโดมิเนียมหรูแห่งนี้

              ใบหน้าสวยแดงระเรื่อออกมา ในยามที่ชายหนุ่มนั่งลงที่ปลายเตียงบอกให้เธอคุกเข่าลงระหว่างขาของเขานั้น นั่นจึงทำให้เธอจับจ้องมองแก่นกายลำใหญ่ของอีกฝ่ายที่กำลังชี้หน้าเธออยู่ เธอเงยหน้าขึ้นมามองเขาอย่างเกร็ง ๆ ถึงแม้เธอจะไม่ได้เจนจัดในเรื่องพวกนี้แต่เธอก็รู้ดีว่าไอ้ท่าทางของเขานั้นกำลังต้องการให้เธอทำอะไร

              “เขมทำไม่เป็นค่ะ” เธอบอกออกไปตรง ๆ เพราะเธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลย

              “ทำเหมือนเธอกำลังกินไอศกรีมนั่นแหละ จับแล้วเลียมันแล้วค่อย ๆ เอาเข้าปาก อยากให้โดนฟันก็เท่านั้นเองยากตรงไหน” เขาก็พูดง่ายสิไม่ใช่เป็นคนทำแบบเธอซะหน่อย หญิงสาวพ่นลมหายใจออกมาแต่ท้ายที่สุดเธอก็ยอมทำตามที่เขาสั่งไม่งั้นก็คงไม่ได้กลับบ้านง่าย ๆ แน่

              คนตัวเล็กยกมือขึ้นมากอบกุมแก่นกายของชายหนุ่มอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ เธอรูดชักลงช้า ๆ เพียงแค่นั้นมันก็สร้างความเสียวซ่านให้กับคนตัวสูงเสียแล้ว มือของเขมจิรานุ่มมากเสียจริง เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะรู้สึกดีกับอีแค่มือนุ่ม ๆ ของผู้หญิงคนนี้

              “เขม อมหน่อย” เขาเร่ง พอคนตัวเล็กได้ยินอย่างนั้นเธอก็โน้มใบหน้าลงมาใกล้ สูดลมหายใจเข้าปอดอย่างชั่งใจเพียงครู่ หญิงสาวอ้าปากกลืนกินแก่นกายของชายหนุ่มอย่างช้า ๆ เธอรู้สึกคับแน่นจนพูดไม่ออก พอจะถอยหนีคนตัวสูงก็จับศีรษะของเธอเอาไว้เสียก่อนไม่ยอมให้เธอถอยได้ง่าย ๆ

               “อมขึ้นอมลง ตวัดลิ้นเลียหน่อย” คนตัวเล็กทำอย่างว่าง่าย เธอค่อย ๆ เรียนรู้ตามที่อีกฝ่ายบอกสอนพอได้ยินเสียงทางต่ำของชายหนุ่มที่เปล่งออกมามันก็ทำให้หญิงสาวจับอารมณ์ของอีกฝ่ายได้ว่าเขากำลังพอใจกับการกระทำของเธอ

               เขมจิราลืมอายไปแล้ว เธอตั้งอกตั้งใจทำให้กับชายหนุ่มจนกระทั่งอีกฝ่ายกระแทกสวนกลับมา นั้นจึงทำให้คนตัวเล็กเบิกตาโพลงกว้างด้วยความตกใจ เธอจับต้นขาของอีกฝ่ายเอาไว้พร้อมตีเบา ๆ ส่งสัญญาณว่าเธอไม่ไหว แต่ชายหนุ่มก็ไม่คิดหยุด เขาใกล้ถึงฝั่งฝันแล้วใครจะโง่ปล่อยง่าย ๆ เพียงไม่นานสักเท่าไรนัก หญิงสาวก็รับรู้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่ถูกปลดปล่อยเข้ามาในปากของเธอ เธอสะบัดตัวจนถอยห่างจากคนตัวสูงออกมาได้ในที่สุด เสียงไอของเขมจิราดังขึ้นมา เธอหน้าดำหน้าแดงสำลักจนน้ำตาคลอเบ้า รสชาติแปลกใหม่มันทำให้เธอไม่คุ้นชินเลยสักนิด

                “คุณจะฆ่าเขมเหรอคะ เขมบอกให้หยุดทำไมถึงไม่หยุดกัน” พอได้สติ เธอก็บ่นอีกฝ่ายออกมาทันที

                “นี่ ไม่มีใครตายเพราะอมXXยหรอกนะเขมจิรา” หญิงสาวไม่พูดตอบอะไรออกมาเธอยกหลังมือขึ้นมาเช็ดริมฝีปากตัวเองแทน

               “ว้าย!” เป็นอีกครั้งที่หญิงสาวตกใจกับการกระทำของอีกฝ่าย เขาบอกดี ๆ ก็ได้ทำไมถึงชอบมากระชากเธออย่างนี้ด้วย

               กษิดิฐดึงร่างบางอรชรให้ลุกขึ้นก่อนจะดันเธอให้นอนแนบลงไปกับเตียงกว้างสีเข้มของเขา ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบคร่อมทับร่างของเธอเอาไว้ ไม่รอให้เขมจิราปรับตัวได้เลย ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มก็โน้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของเธออีกครั้ง ก่อนจะยกมืออีกข้างเลื่อนมาบีบขยำหน้าอกของหญิงสาวอย่างหื่นกระหาย