로그인공유
พันธะลวงสามีแสนเลว EP : 12 ทำให้เจ็บปวด NC++
최신 업데이트:
2025-07-02 20:30:54บทที่ 12
เรือนร่างบางที่เปลือยเปล่าพยายามขัดขืนจนหมดแรงเธอนอนนิ่งน้ำตาไหลริน หลินหลินไม่ได้เสียใจที่จะมีอะไรกันกับสามมีแต่เธอเสียใจที่เขานั้นข่มเหงบังคับขืนใจให้มีอะไรด้วยจนร่างกายนั้นปวดร้าว
"อ๊าส์~เธอบีบบังคับให้ฉันทำแบบนี้เองนะ" เสียงครวญครางของคนตัวโตที่กำลังสนุกกับยอดอกอวบอิ่มทั้งสองเต้ามือหนาบีบเคล้นขยำจนมันแทบแหลกราวกับลูกโป่งปากอันร้อนผ่าวดูดเม็ดหัวสีชมพูดั่งกับเม็ดบัวบนยอดอกสลับทั้งซ้ายและขวากัดขบฟันลงจนคนตัวเล็กนั้นสะดุ้ง
"ฉันจะทำให้ถึงใจเธอเหมือนกับที่มันทำดีไหมล่ะ" ในใจรู้สึกโกรธมากที่ธารามทำแบบนั้นเธอหันมองหน้าเขาทั้งน้ำตา คนตัวโตไม่หยุดการกระทำอย่างแน่นอนเรียวปากน้อยถูกบดขยี้และถูกจับขาชันขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม
เรือนร่างบางนอนเปลือยกายอยู่บนเตียงชันขาตั้งท่ารอ เขาที่ปลดเสื้อผ้าออกและขึ้นไปนั่งอยู่ระหว่างขาของเธอ
แท่งเอ็นร้อนที่คุ้นเคยเล่นทำกิจกรรมอย่างมีความสุข แต่ตอนนี้กลายเป็นแท่งเอ็นร้อนอันใหญ่ที่แสนเจ็บปวด ปลายหัวแท่งเอ็นร้อนจ่อหน้าช่องสวาทเขากระแทกพรวดเดียวโดยที่ไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บแค่ไหน
"อ๊อย!"
เรือนร่างบาง
최신 챕터
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว : EP : 13 ไล่ออกจากบ้าน
บทที่ 13หลินหลินเธอเดินออกมาจากห้องนอนเห็นนิตานั้นออกมาพอดี ใบหน้าเจ้าเล่ห์ดั่งกับสุนัขจิ้งจอกฉีกยิ้มและใบหน้านั้นที่ซ่อนไปด้วยความร้าย"ฉันเตือนเธอแล้วหลินหลินว่าให้เธอหย่ากับคุณธารามตั้งแต่แรกเขาจะได้ไม่เกลียดเธอไปมากกว่านี้ อีกอย่างลูกของเธอจะได้อยู่อย่างสุขสบายแต่นี่เธอเลือกทางเดินชีวิตเองก็คงต้องออกไปทั้งแม่ทั้งลูกอะนะ" หลินจ้องมองสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ตัวนี้ทำท่าทีผยองเดินเข้ามาหาและพูดถึงตัวเองกับลูก แผนการทั้งหมดต้องเป็นนิตาที่ใส่ร้ายให้เธอดูเป็นคนเลวในสายตาธารามแน่นอนหลินหลินเธอยิ้มให้กับนิตาและกอดอกเดินก้าวขาขยับตรงมาหานิตาและดูนิตากลัวจนต้องก้าวขาถอยหลังหนี"เธอไม่รู้เหรอว่าการลงโทษของเขาเมื่อคืนนี้มันหนักแค่ไหน ถึงกับจุกไปหมดเลยนะ เธอรู้ไหมว่าการโดนกระแทกแบบใส่อารมณ์มันฟินแค่ไหน" นิตายืนกำหมัดเข้าหากันอยากจะตบหน้าของผู้หญิงคนนี้ เมื่อพูดเยาะเย้ยถึงเรื่องเมื่อคืน แต่ใบหน้าของหลินหลินที่ยิ้มให้ยังคงแสดงถึงความสุข"ลิ้นของเขานะดีมากเลย เขาไม่เคยเปลี่ยนเลยแหละทั้งดูดทั้งดึงแทบจะดึงวิญญาณฉันออกจากร่างอยู่แล้วอะ ฮ่าๆ พูดแล้
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว EP : 12 ทำให้เจ็บปวด NC++
บทที่ 12เรือนร่างบางที่เปลือยเปล่าพยายามขัดขืนจนหมดแรงเธอนอนนิ่งน้ำตาไหลริน หลินหลินไม่ได้เสียใจที่จะมีอะไรกันกับสามมีแต่เธอเสียใจที่เขานั้นข่มเหงบังคับขืนใจให้มีอะไรด้วยจนร่างกายนั้นปวดร้าว"อ๊าส์~เธอบีบบังคับให้ฉันทำแบบนี้เองนะ" เสียงครวญครางของคนตัวโตที่กำลังสนุกกับยอดอกอวบอิ่มทั้งสองเต้ามือหนาบีบเคล้นขยำจนมันแทบแหลกราวกับลูกโป่งปากอันร้อนผ่าวดูดเม็ดหัวสีชมพูดั่งกับเม็ดบัวบนยอดอกสลับทั้งซ้ายและขวากัดขบฟันลงจนคนตัวเล็กนั้นสะดุ้ง"ฉันจะทำให้ถึงใจเธอเหมือนกับที่มันทำดีไหมล่ะ" ในใจรู้สึกโกรธมากที่ธารามทำแบบนั้นเธอหันมองหน้าเขาทั้งน้ำตา คนตัวโตไม่หยุดการกระทำอย่างแน่นอนเรียวปากน้อยถูกบดขยี้และถูกจับขาชันขึ้นเป็นรูปตัวเอ็มเรือนร่างบางนอนเปลือยกายอยู่บนเตียงชันขาตั้งท่ารอ เขาที่ปลดเสื้อผ้าออกและขึ้นไปนั่งอยู่ระหว่างขาของเธอแท่งเอ็นร้อนที่คุ้นเคยเล่นทำกิจกรรมอย่างมีความสุข แต่ตอนนี้กลายเป็นแท่งเอ็นร้อนอันใหญ่ที่แสนเจ็บปวด ปลายหัวแท่งเอ็นร้อนจ่อหน้าช่องสวาทเขากระแทกพรวดเดียวโดยที่ไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บแค่ไหน"อ๊อย!"เรือนร่างบาง
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 11. ร่านชู้รัก NC +
บทที่ 11 "นายครับเรื่องที่นายให้ผมไปจัดการผมไปสืบมาแล้ว คุณเฉินลู่เป็นแฟนเก่าสมัยมัธยมของคุณหลินหลิน และในวันนั้นที่คุณเฉินลู่พาคุณหลินหลินออกไป ทางคุณหลินหลินสมยอมไม่ได้มีการอุ้มหรือฉุดกระชากไปโดยเด็ดขาด" ธารามกำหมัดและทุบลงที่โต๊ะทำงานของตัวเองลูกน้องที่เขาไว้ใจที่คอยให้สืบเรื่องนั้นรายงานว่าหลินหลินเต็มใจไปกับเฉินลู่ "เธอนี่มันร่านจริงๆ" "และยังมีเรื่องเมื่อสามปีก่อน ทั้งคู่เคยพากันเข้ารีสอร์ทนี่คือหลักฐานครับ" ธารามก้มมองภาพถ่ายที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งมีผู้หญิงและผู้ชายยืนกอดคอกันซึ่งด้านหลังเหมือนกับหลินหลินจริงๆ และมันเป็นภาพถ่ายตอนกลางคืนซึ่งมองไม่ชัดแฟนเก่าอย่างนั้นเหรอ แล้วนัดเจอกันเมื่อสามปีก่อนก็ต้องหลังจากที่แต่งงานเป็นปีแล้วทำไมหลินหลินถึงยังไปเจอแฟนเก่า"ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าผู้หญิงคนนี้จะทำกับฉันได้" ยิ่งทำให้ธารามโกรธมาก ลูกน้องคนนั้นยังไม่พูดไม่จบเขาเอ่ยพูดขึ้นอีก"คุณธาราม ถ้าผมจะพูดอะไรบางอย่างคุณจะโกรธผมไหม" ธารามเงยหน้ามองลูกน้องคนนั้น เขาไว้ใจในตัวลูกน้องคนนี้ระดับหนึ่ง แต่ไม่ถึงกับไว้ใจทุกอย่างในทุกๆ ครั้งที่ต้องการให้ลูกน้องคนนี้สืบหาความจริง เขามักจะโทรไม่ค่อยใ
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 10 เลือดเย็นรังแกลูกเขา
บทที่ 10นิตาเธอนัดเจอยศที่ร้านอาหารซึ่งไม่เข้าไปในบ้านไม่อยากไปเจอผู้หญิงอีกคนที่เป็นภรรยาของยศเพราะทั้งสองคนไม่ถูกกัน"ที่อารมณ์เสียแบบนี้ยังจัดการไอ้ธารามไม่ได้ใช่ไหม วิธีง่ายๆ แค่นี้ทำไมแกถึง...." นิตาถอนหายใจและวางแก้วน้ำลง ธารามไม่ใช่ผู้ชายทั่วไปที่จะคว้าเอาผู้หญิงไม่เลือกหน้าซึ่งนิตารู้ดี"คุณพ่อคะ คุณธารามไม่ใช่คนแบบนั้น เขาไม่เอาผู้หญิงที่ไหนก็ได้มาทำเมียหรือว่าคว้าผู้หญิงข้างทางมาบำเรอร่างกาย เขาให้เกียรติผู้หญิงด้วยซ้ำ นิตาไม่อยากพูดถึงตรงนั้นตอนนี้ธารามมีใจให้กับหลินหลินหลานสาวของคุณพ่อนั่นแหละ" นิตาที่อยู่กับพ่อตัวเองแตกต่างจากนิตาที่อยู่กับธารามน้ำเสียงที่เคยอ่อนโยนกลายเป็นน้ำเสียงแข็งกระด้างพูดด้วยความโมโห"เอาเถอะที่แกต้องการให้ฉันออกมาหาไม่มีอะไรจริงๆ แกเข้าไปหาฉันที่บ้านก็ได้นะ ทำเหมือนไม่เคยเข้าไป""ไม่เอาค่ะ ไม่อยากไปเจอเมียใหม่ของคุณพ่อ ที่นิตานัดเจอคุณพ่อในวันนี้ นิตามีเรื่องอยากให้คุณพ่อช่วย" ผู้ชายวัยกลางคนใบหน้าจ้องมองผู้เป็นลูกสาวฝั่งตรงข้ามของโต๊ะจนคิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัยที่ลูกสาวนั้นต้องการให้ตัว
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 9 ยั่วประสาทนิตา
บทที่ 9หลินหลินกลับมาที่บ้านในตอนเช้าเห็นลูกชายตัวเล็กซึ่งหลายวันที่เขาไม่ได้เห็นน้องณธีเลยมีแต่พี่เลี้ยงอยู่ดูแล ตัวเธอละเลยความเป็นแม่ขนาดนี้เลยเหรอ เธอทิ้งทุกอย่างและก้าวเดินตรงไปหาลูกชายวัยสองขวบที่นั่งทานข้าวบนโต๊ะอาหารสำหรับเด็ก พี่เลี้ยงที่ป้อนข้าวอยู่นั้นขยับออก"คุณผู้หญิง" หลินหลินพยักหน้าให้กับพี่เลี้ยงและรับถ้วยข้าวมา เพื่อที่จะป้อนข้าวลูกชายเองเด็กชายตัวเล็กวัยสองขวบกำลังหัดพูดยิ้มหวานให้ผู้เป็นแม่ด้วยความเป็นเด็กดีใจมากที่แม่ของตัวเองนั้นมาหา"หม่ามี๊ รักมี๊ คิดถึง" ในดวงตาคู่น้อยน้ำตาเอ่อล้นหลินหลินละเลยความเป็นแม่ให้แต่พี่เลี้ยงดูแลจนตัวเองนั้นไม่เคยได้เข้าใกล้ลูก เมื่อได้ฟังคำพูดของลูกบอกว่าคิดถึงมันรู้สึกจุกอกและพูดอะไรไม่ออกนอกจากน้ำตาที่ไหลออกมา"ฮึ๊บ มี๊ก็คิดถึงลูกมากๆ เลยนะ รู้ไหมมี๊จะไม่ไปไหน วันนี้หม่ามี๊จะอยู่ดูแลน้องณธีและเล่นกับน้องณธีนะลูก" มือของหลินหลินสั่นมากเธอยกมือลูบหัวของลูกชายและยิ้มทั้งน้ำตาเด็กชายตัวเล็กยิ้มหวานให้กับผู้เป็นแม่และจับมือตอบ"รักมี๊สุดๆ" ถ้วยข้าวในมือนั้นปกติแล้วพี่เลี้ยงบอกว่าน
พันธะลวงสามีแสนเลว พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 8 เธอมันก็ผู้แบบนั้น
บทที่ 8ในตอนที่ธารามนอนอยู่นั้นเขาได้ยินเสียงประตูมีคนมาเคาะและเรียกเสียงดังซึ่งธารามนอนในห้องทำงานตัวเองด้านล่างโดยที่หนีหลินหลินมานอนโซฟาในห้องทำงาน เขาลุกขึ้นจากโซฟาด้วยความหงุดหงิดแต่พอเปิดประตูออกมาเห็นนิตาเขาจึงปรับเปลี่ยนสีหน้าทันทีในตอนดึกขนาดนี้แล้วทำไมนิตาถึงยังไม่นอน"นิตามีอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงยังไม่นอนนี่มันดึกมากแล้วนะ" ธารามก้มมองนาฬิกาที่แขนของตัวเองและเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าเธอยืนนิ่งถือโทรศัพท์เอาไว้ใบหน้าสวยนั้นดูใสซื่อ"คุณธารามคะ คือนิตาไม่รู้ว่าจะบอกคุณดีหรือเปล่า แต่มันคงไม่ดีแน่ๆ เพราะจะทำให้สามีภรรยานั้นเกลียดกัน นิตากลับห้องดีกว่าค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ" นิตาเดินหันหลังกลับเหมือนสำนึกผิดที่เขาทั้งสองคนจะทะเลาะกัน แต่จริงๆ แล้วในใจของเธอรอวันที่เขาหย่ากันต่างหากเมื่อนิตาหันหลังธารามจึงคว้าจับแขนของนิตาเอาไว้ดึงให้หันกลับ"มีอะไรนิตามาเคาะประตูเรียกผมแล้วอยู่ๆ ก็กลับไปจะปล่อยให้ผมค้างคาใจหรือยังไง เกิดอะไรขึ้น" สายตาของธารามจ้องมองนิตาที่ดูกล้าๆ กลัวๆ ไม่กล้าที่จะบอก เขาขมวดคิ้วเพ่งมองไปยังใบหน้าน้อยเอ่ยถามย้ำอีกครั้งจนนิตายื่นโทรศั
