공유

chapter 10

last update 최신 업데이트: 2025-08-10 01:47:23

chapter 10

“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่เรื่องมาก น้ำเปล่าขวดเดียวก็พอครับ”

“ค่ะ ถ้าอยากได้อะไรเพิ่มบอกได้นะคะ”

“ครับ” เอเดนรับคำ หยิบขวดน้ำขึ้นมาเปิด แล้วกระดกดื่มดับกระหาย มะนาวเดินไปสมทบกับสองสาวที่กำลังยืนคุยกันอยู่ มะนาวพูดได้เพียงสองสามคำ ตุ้มเด็กในกองถ่ายก็เดินเข้ามาในห้อง

“พี่ลิซ พี่เมญ่าให้พี่ลิซเอากระดาษซับหน้าไปให้จ้ะ แล้วให้พี่ไปซับหน้าให้เธอด้วย”

“อ๋อได้จ้ะ” ดวงดาราใส่ชุดของลูกชายเข้าที่เดิม ก่อนหันไปหยิบของที่เมญ่าต้องการแล้วรีบเดินออกไปจากห้อง

“เมญ่านี่ก็แปลกนะ ช่างแต่งหน้าก็มีทำไมไม่ใช้ มาใช้ลิซอยู่นั่นแหละ”

“ก็หน้าที่ลิซนี่ ต้องคอยดูแลเมญ่า ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ลูกจ้างจะทำให้นายจ้าง”

มะนาวไม่คิดว่าเป็นเรื่องแปลก เป็นที่รู้กันว่า เมญ่าไม่ใช้เครื่องสำอางในกองถ่าย หล่อนจะนำเครื่องสำอางของตัวเองมาใช้ เหตุผลคือ ผิวเมญ่าแพ้ง่าย หากใช้เครื่องสำอางที่ไม่ถูกกับผิว อาจทำให้ผิวเป็นหื่นขึ้นมา และเกิดอาการคัน ซึ่งทุกกองถ่ายก็ไม่ได้ติดใจอะไร ไม่ได้มองว่าเมญ่าเรื่องมากด้วย

“มันก็จริง” ยุพาเห็นด้วยในข้อนี้ สายตาของหล่อนมองไปยังเอเดนอีกครั้ง ซึ่งเขาก็มองมาที่ยุพาพอดี ห
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • พันธะเสน่หามาเฟีย   chapter 11

    chapter 11แค่หน้าคล้าย หน้าเหมือนคงให้คำตอบคาใจเอเดนไม่ได้ มีหลายอย่างในตัวดวงดาราที่เขาติดใจสงสัย ไม่ว่าจะเป็นนัยน์ตาสีน้ำตาลเปล่งประกาย และกลิ่นกายที่ทำให้เขารู้สึกว่า ถูกย้อนไปในอดีต ชวนให้นึกถึง สาวปริศนาคนนั้น...สตรีแต่งหน้าแฟนตาซี สาวพรหมจรรย์สุดเร้าใจย้อนกลับไปเมื่อเกือบห้าปีที่แล้วคืนนั้นเป็นอีกคืนหนึ่งที่ติดอยู่ในความทรงจำของเอเดน ช่วงสัปดาห์นั้นเขาเดินทางไปประเทศฝรั่งเศส ไปร่วมงานแต่งงานของเพื่อนสนิท ก่อนหน้าวันสำคัญหนึ่งวัน เพื่อนรักได้จัดงานปาร์ตี้สละโสด บังเอิญว่า งานปาร์ตี้สละโสดจัดขึ้นในโรงแรมที่เขาพัก เอเดนดื่มไปค่อนข้างมาก และเกิดอาการมึนขึ้นมา เขาจึงขอตัวขึ้นไปพัก เพราะเกรงว่าวันรุ่งขึ้นจะพยุงตัวลุกขึ้นไปงานมงคลสมรสของเพื่อนไม่ไหว ทว่าพอเข้ามาในห้องนอนของห้องพัก เขาก็พบกับสตรีนางหนึ่งที่ใบหน้าแต่งแต้มแนวแฟนตาซี เปลือกตาทั้งสองข้างมีหลายเฉดสีสัน รอบดวงตาข้างหนึ่งถูกเพ้นท์เป็นรูปดวงดาว แล้วแต้มด้วยสีสัน มีกากเพชรระยิบระยับ ริมฝีปากหล่อนเคลือบด้วยสีแดงสด ส่วนชุดที่หล่อนสวมใส่เป็นชุดเกาะอกสีแดงเลือดนกสั้นเหนือเข่าราวหนึ่งคืบ และตอนนี้มันก็เลื่อนขึ้นสูงตามแรงขยับของเจ

  • พันธะเสน่หามาเฟีย   chapter 10

    chapter 10“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่เรื่องมาก น้ำเปล่าขวดเดียวก็พอครับ” “ค่ะ ถ้าอยากได้อะไรเพิ่มบอกได้นะคะ”“ครับ” เอเดนรับคำ หยิบขวดน้ำขึ้นมาเปิด แล้วกระดกดื่มดับกระหาย มะนาวเดินไปสมทบกับสองสาวที่กำลังยืนคุยกันอยู่ มะนาวพูดได้เพียงสองสามคำ ตุ้มเด็กในกองถ่ายก็เดินเข้ามาในห้อง“พี่ลิซ พี่เมญ่าให้พี่ลิซเอากระดาษซับหน้าไปให้จ้ะ แล้วให้พี่ไปซับหน้าให้เธอด้วย”“อ๋อได้จ้ะ” ดวงดาราใส่ชุดของลูกชายเข้าที่เดิม ก่อนหันไปหยิบของที่เมญ่าต้องการแล้วรีบเดินออกไปจากห้อง “เมญ่านี่ก็แปลกนะ ช่างแต่งหน้าก็มีทำไมไม่ใช้ มาใช้ลิซอยู่นั่นแหละ” “ก็หน้าที่ลิซนี่ ต้องคอยดูแลเมญ่า ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ลูกจ้างจะทำให้นายจ้าง”มะนาวไม่คิดว่าเป็นเรื่องแปลก เป็นที่รู้กันว่า เมญ่าไม่ใช้เครื่องสำอางในกองถ่าย หล่อนจะนำเครื่องสำอางของตัวเองมาใช้ เหตุผลคือ ผิวเมญ่าแพ้ง่าย หากใช้เครื่องสำอางที่ไม่ถูกกับผิว อาจทำให้ผิวเป็นหื่นขึ้นมา และเกิดอาการคัน ซึ่งทุกกองถ่ายก็ไม่ได้ติดใจอะไร ไม่ได้มองว่าเมญ่าเรื่องมากด้วย“มันก็จริง” ยุพาเห็นด้วยในข้อนี้ สายตาของหล่อนมองไปยังเอเดนอีกครั้ง ซึ่งเขาก็มองมาที่ยุพาพอดี ห

  • พันธะเสน่หามาเฟีย   chapter 9

    chapter 9สี่สิบนาทีต่อมาคนขับแท็กซี่พาเอเดนมาถึงจุดหมาย สถานที่ถ่ายทำเป็นคอนโดหรูกลางกรุง ที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมที่เขาพักมากนัก แต่ด้วยการจราจรวันนี้ที่ค่อนข้างแน่นและติดขัด จึงใช้เวลาพอสมควรกว่าจะมาถึง เมื่อมาถึงที่หมายเขาก็พบว่า เมญ่าให้คนในกองถ่ายยืนคอย เพื่อที่จะได้พาเขาขึ้นไปชั้นที่ถ่ายทำ “คุณเอเดนใช่ไหมคะ”มะนาวที่มองรูปภาพของเอเดนในมือถือซึ่งตรงกับคนตรงหน้า ตัวจริงหล่อกว่าในรูปเสียอีก “ใช่ครับ” “เมญ่าให้มาคอยคุณค่ะ ฉันจะพาคุณขึ้นไปหาเมญ่านะคะ” มะนาวพูดเป็นภาษาสากล เอเดนพยักหน้า ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้าไปในคอนโด ใช้ลิฟต์โดยสารนำพาทั้งสองไปยังชั้นที่ 35 ชั้นที่ถ่ายทำละคร “คุณรอเมญ่าในห้องนี้นะคะ เมญ่าถ่ายละครอยู่ค่ะ อีกสักพักถึงจะเสร็จ” ห้องดังกล่าวเป็นห้องที่ทางผู้จัดได้เช่าเผื่อไว้ให้เมญ่ากับนักแสดงคนอื่นไว้พักผ่อน ซึ่งตอนนี้ทุกคนไปเข้าฉากกันหมด “ขอบคุณครับ”เอเดนพูดจบก็เปิดประตูห้องที่เขาเข้าใจว่า ไม่มีคนอยู่ แต่พอก้าวเข้าไปในห้องได้ไม่กี่ก้าว เขาก็พบกับผู้หญิงร่างสมส่วนยืนหันหลังให้ตน ซึ่งเขาจำได้ดีว่าคือใคร เพราะภา

  • พันธะเสน่หามาเฟีย   chapter 8

    chapter 8โก้สงสารและเห็นใจดวงดารามาก เขาเคยพูดและตักเตือนเมญ่าหลายครั้ง เรื่องการพูดจาดูหมิ่นดูแคลนและเหยียดหยาม รวมถึงพูดจาไม่ดีใส่ดวงดาราที่ทำงานอย่างดี ไม่ขาดตกบกพร่อง ไม่มีปากมีเสียง ทำตามคำสั่งทุกอย่างและที่สำคัญมีความซื่อสัตย์ ไว้ใจได้ ซึ่งหาไม่ได้ง่ายในในยุคปัจจุบัน หากทำเกินกว่าเหตุดวงดาราอาจทนไม่ไหวคิดลาออก คราวนี้เมญ่าจะไม่มีคนรองรับอารมณ์ ไม่มีคนคอยเก็บคราบความสุขที่ไม่คิดทำลายทิ้งด้วยตัวเอง ทว่าเมญ่ากลับเมินเฉย ไม่ใส่ใจคำพูด คำเตือนของโก้ บางครั้งกลับทำให้เมญ่ายิ่งโขกสับดวงดารามากขึ้น“ไม่เป็นไรค่ะ ลิซทนได้ อีกอย่างเมญ่ามีบุญคุณกับลิซ ถ้าลิซไม่ได้แม่ย่าช่วย...” ดวงดารายังพูดไม่ทันจบประโยค สาวประเภทสองก็วีนใส่“โอ๊ย! แม่คุณ จะเป็นนางเอกอีกนานไหมเนี่ย บุญคุณมันหมดไปตั้งนานแล้วมั้ง”“จริงๆ แล้วเมญ่าก็ไม่ได้ร้ายอะไรหรอกค่ะพี่โก้ ถ้าไม่หงุดหงิดไม่พอใจเธอก็น่ารักดี บางครั้งมีน้ำใจให้ลิซกับลูกด้วย” ดวงดาราแก้ตัวแทนเมญ่า “ลิซขอบคุณพี่โก้มากนะคะที่เป็นห่วงลิซ แต่ลิซยังไหว ลิซโอเคค่ะ”ดวงดาราไหว้โก้ ก่อนกอดโก้อย่างเอาใจ โก้ถอนหายใจพรืดยาว กอดตอบดวงดาราที่เขาเห็นเป็นน้องสาวคนหนึ่ง ใ

  • พันธะเสน่หามาเฟีย   chapter 7

    chapter 7“สวัสดีครับคุณเอเดน ไม่นึกว่าจะได้เจอคุณเอเดนที่นี่”คำทักทายที่แฟรงค์กับเอกอนันต์ได้ยิน บอกให้รู้ว่า นิพนธ์รู้จักชายแปลกหน้าคนนี้“ผมพักที่นี่ครับ” เอเดนทักกลับ สีหน้าสงสัยเพราะนึกไม่ออกว่าเคยเจอคนทักตอนไหน เมื่อไหร่ “คุณคือ...”“ผมนิพนธ์ไงครับ ผมกับคุณเคยคุยกันผ่านการประชุมทางไลน์เมื่อเดือนก่อน โปรเจคโรงแรมริเวอร์สกายในจังหวัดภูเก็ตไงครับ บริษัทของคุณให้บริษัทของผมออกแบบภายในให้ วันนี้ผมเอางานมาเสนอให้คุณโอลิเวอร์ครับ” นิพนธ์ทวนความทรงจำให้เอเดน“อ๋อครับ จำได้แล้วครับ ขอโทษด้วยที่จำคุณไม่ได้” เอเดนกล่าวคำขอโทษพรอ้มรอยยิ้มบาง“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจครับ” นิพนธ์ตอบกลับ “แล้วไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นครับ”“ไม่มีอะไรครับ ผมเดินไม่ระวังเองเลยชนไทเกอร์ครับ” เอเดนเอ่ยยอมรับผิด เขาไม่โทษเด็ก เพราะเด็กก็คือเด็ก เขาเป็นผู้ใหญ่ต้องมีความระวังมากกว่า“ผมจะแนะนำให้คุณเอเดนรู้จักกับแฟรงค์ ผู้ช่วยผมเองครับ แฟรงค์เป็นคนออกแบบโปรเจคนี้ครับแล้วก็เป็นพ่อของเด็กสองแฝดครับ แฟรงค์ คุณเอเดน เจ้าของหุ้นส่วนใหญ่โรงแรมรีเวอร์สกาย”นิพนธ์แนะนำตัวแฟรงค์กับเอเดนรู้จักกัน ทั้งสองจับมือกันตามธรรมเนียมฝรั่ง

  • พันธะเสน่หามาเฟีย   chapter 6

    chapter 6แฟรงค์กับเอกอนันต์มารับเตชินท์และเตมีย์ สองแฝดวัยกำลังซนที่โรงเรียนอนุบาลแห่งหนึ่งใกล้บ้าน ทั้งคู่มีแผนพาสองแฝดไปกินไก่เคเอฟซี แล้วจึงไปร้านหนังสือเพื่อซื้อหนังสือภาษาอังกฤษและหนังสือเสริมทักษะให้สองพี่น้อง ทว่าแฟรงค์ต้องไปหาเจ้านายที่ตอนนี้อยู่โรงแรมแกรนด์มาร์ค โรงแรมชื่อดังบนถนนสุขุมวิท เพื่อนำโปรเจคงานไปให้ เนื่องจากนิพนธ์ทำมือถือตก ส่งผลให้ไม่สามารถโหลดงานในอีเมลได้ นิพนธ์จึงใช้โทรศัพท์ของโรงแรมโทรหาตน เพื่อให้โหลดงานในอีเมลของเขาแทน หากนิพนธ์โหลดงานใส่แฟลช-ไดรฟ์ เรื่องคงไม่ยุ่งจนต้องไว้วานแฟรงค์ “เอกรอแฟรงค์ที่ล็อบบี้นะ แฟรงค์เอางานไปให้พี่แมนก่อน” “อืม ตามสบายเลย” เอกอนันต์เข้าใจงานของแฟรงค์“พ่อแฟรงค์ไปไหนฮะลุงเอก” เตชินท์ถาม“ไปทำงานครับ หาเงินมาให้เสือกับสิงห์กินขนมและได้เรียนหนังสือไงครับ” เอกอนันต์ตอบ “เสือกับสิงห์อย่าซนนะลูก เดี๋ยวพวกลุงๆ ป้าๆ จะดุเอา”“ฮะลุงเอก”สองแฝดขานรับพร้อมกัน นั่งเล่นบนโซฟา ความที่อยู่ในวัยซน การนั่งเฉยๆ ระหว่างรอนานเกินสิบนาทีเป็นเรื่องที่ยาก เตชินท์กับเตมีย์เริ่มลุกขึ้นยืน โดยยืนเล่นตรงนั้นก่อน แล้วค่อยๆ ขยับมาเล

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status