MasukShare
บทที่16
Terakhir Diperbarui:
2025-04-19 21:25:16“ผมขอคุยกับญาติคนไข้ตามลำพัง”
นางพยาบาลรับคำสั่งในทันที บรรยากาศในห้องตรวจถูกความอึดอัดเข้าปกคลุมเล็กน้อย เมื่อญาติคนไข้กับคุณหมออยู่ด้วยกันสองคน ไม่สิ เมื่อเธอรู้แจ่มแจ้งว่าศัลยแพทย์หนุ่มตรงหน้าคือผู้ชายที่ตัวเองเคยวันไนท์สแตนด์ด้วยต่างหาก “คุณพ่อของฉันเป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ” ก่อนจะเปิดเผยอะไรผ่านสีหน้าไปมากกว่านี้อัจจิมาก็ตัดสินใจถามถึงอาการของบิดา ทว่าเสี้ยววินาทีสั้น ๆ หญิงสาวรู้สึกได้ว่าถูกสายตาคมกล้าจ้องมอง “อาการแย่กว่าตอนที่มาตรวจคราวที่แล้ว ไม่ทราบว่าช่วงนี้คนไข้มีเรื่องอะไรให้เครียดหรือเปล่าครับ” “ช่วงนี้ที่บ้านมีปัญหานิดหน่อยค่ะ” ความกังวลปรากฏบนใบหน้าของอัจจิมา เธอไม่ได้คาดหวังว่าเพ็ญพักตร์จะดูแลประสิทธิ์ดีได้เท่าแม่ของเธอ แต่ก็ไม่คิดว่าเพ็ญพักตร์จะถูกผีพนันเข้าสิงจนเธอกับประสิทธิ์ต้องมานั่งใช้หนี้สินแทนครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วก็คงจะเป็นเรื่องนี้เองที่กระทบจิตใจจนพ่อของเธอไม่ได้ออกไปขับแท็กซี่หลายวัน “ตอนนี้อาการโดยรวมยังไม่ได้น่าเป็นห่วงมากแต่ก่อนจะทำบอลลูนครั้งหน้าต้องระวังไม่ให้มีเรื่องอะไรมากระทบจิตใจ ไม่งั้นอาการอาจจะแย่กว่านี้ หมอแนะนำให้ดูแลคนไข้อย่างใกล้ชิดและพยายามอย่าให้เครียด” ชายหนุ่มอธิบายด้วยน้ำเสียงทุ้มน่าฟังขณะบันทึกอาการของคนไข้ลงไปในคอมพิวเตอร์ “ค่ะ” เธอโล่งใจลงไปเยอะเมื่อคิดว่าการสนทนาอันน่ากระอักกระอ่วนได้จบลงแล้ว ไม่คิดว่าจู่ ๆ อีกฝ่ายจะชวนคุยต่อ “เป็นลูกคนเดียวเหรอครับ” “คะ?” เป็นอีกครั้งที่อัจจิมาเกิดความสงสัยในคำถาม ไม่ยักรู้ว่าหมอสมัยนี้จำเป็นต้องซักไซ้เรื่องภายในครอบครัวของคนไข้ด้วย “ไม่ทราบว่าคำถามนี้เกี่ยวกับอาการของพ่อฉันยังไงเหรอคะ” “ก็ทั้งเกี่ยวและก็ไม่เกี่ยว” เมื่อสายตาคมคายหันมามองหน้าหญิงสาว ลีลาสวาทของเธอกับเขาพลันกลับเข้ามาหัวเธอราวกับมีคนกดปุ่มสวิตช์ ภาพกอดรัดฟัดเหวี่ยงค่อย ๆ ฉายชัด เพียงเพราะเขาและเธอสบตากัน แต่ทันทีที่ตั้งสติได้อัจจิมาก็กลับเข้าเรื่อง “ตกลงเกี่ยวหรือไม่เกี่ยวคะ?” “ก็อย่างที่ผมเพิ่งตอบไป เกี่ยว เพราะบางครั้งหมอจำเป็นต้องรู้เรื่องในครอบครัวของคนไข้ ส่วนที่บอกว่าไม่เกี่ยว” จบประโยคนี้ ชายหนุ่มสวมชุดกาวน์ภูมิฐานก็ลุกขึ้นยืน ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงไปหาอัจจิมาก่อนจะพูดด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง “ผมแค่อยากรู้อะไรเกี่ยวกับผู้หญิงที่เพิ่งจะมีอะไรด้วย” สัมผัสได้ถึงภัยอันตรายที่ซ่อนอยู่ในประโยค คนตัวเล็กถึงกับพูดไม่ออก เหมือนหัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะ เขาจำเธอได้! “คุณหมอพูดเรื่องอะไรคะ ฉันไม่เข้าใจ” หญิงสาวตีหน้านิ่งแกล้งจำอีกฝ่ายไม่ได้ ถ้าเธอไม่ยอมรับซะอย่าง เรื่องในคืนนั้นก็ถือว่าไม่เคยเกิดขึ้น หากแต่รอยยิ้มมีนัยก็ปรากฏขึ้นยังมุมปากหยักหนาของผู้เป็นหมอ “ผมเข้าใจนะที่คุณจะทำเป็นจำผมไม่ได้ แต่…” คำพูดที่อีกฝ่ายตั้งใจจะเว้นจังหวะ ทำให้คนนั่งตัวลีบกลืนน้ำลายเหนียวลงคออึกใหญ่ หัวใจเต้นแรงลุ้นจนตัวโก่ง ภาวนากับเจ้าที่เจ้าทางขอให้เขาอย่าจำเธอได้ เขาจะพูดอะไรกันแน่ แต่อัจจิมาคงจะลืมนึกไปว่าที่นี่เป็นถิ่นของเขา ผีสางเทวดาก็คงเลือกเข้าข้างเขามากกว่าคนแปลกหน้าอย่างเธออยู่แล้ว ถึงได้พูดในสิ่งที่เธอขลาดกลัวยิ่งกว่ารู้ว่าโลกกำลังจะแตก “ผมจำคุณได้ จำได้แม้กระทั่งว่าคุณมีไฝอยู่ที่…” เขาหยุดเอาไว้แค่นั้น สายตาคมกริบราวกับใบมีดกำลังจ้องตำแหน่งหน้าอกของหญิงสาว แต่สิ่งที่ทำให้ลำคอแห้งผาก มือสองข้างบีบเข้าหากันแน่นไม่ต่างจากคนมีความผิด เป็นเพราะบริเวณใต้ราวนมของเธอดันมีไฝเล็ก ๆ อยู่เม็ดหนึ่งจริง ๆ ถ้าไม่ใช่ตอนที่ไม่มีเสื้อผ้าอยู่บนร่างกายไม่มีทางที่คนอื่นจะมองเห็น นั่นแปลว่า เขาจำเธอได้ หนำซ้ำยังจำรายละเอียดบนร่างกายเธอได้อย่างดีเยี่ยมอีกด้วย เอาแล้วไงนังจี๊ด
Bab terbaru
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 84
ดีไม่ดี อาจจะมาเพื่อประกาศตัดลูกชายออกจากกองมรดกต่อหน้าทุกคนความเงียบเข้าปกคลุมในงาน บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด แม้แต่เสียงเพลงรักหวานซึ้งของนักร้องชื่อดังยังต้องหยุดเอาไว้เมื่อพ่อกับลูกเผชิญหน้ากันพิธารู้ว่าในใจของอัจจิมาตอนนี้รู้สึกอย่างไร กับการที่พ่อของเขามางานทั้งที่ไม่ยอมรับเธอเป็นสะใภ้ของวงศ์ตระกูล เขาจึงเอื้อมมือไปกุมมือเธอ สายตาสื่อความหมายลึกซึ้งต่อให้จะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ เขาก็จะแต่งงานกับเธอและจะไม่ยอมปล่อยมือนี้ไปเด็ดขาดให้ความมั่นใจกับเธอแล้วเขาก็หันไปเผชิญหน้ากับคุณนิพนธ์อีกครั้งผู้ใหญ่ในงานคนหนึ่งซึ่งสนิทกับคุณนิพนธ์พอสมควรตัดสินใจลุกออกจากโต๊ะเพื่อจะเข้าไปช่วยพูดไม่ให้คนเป็นพ่อทำเสียฤกษ์หรือพูดอะไรที่จะเป็นการหักหาญน้ำใจเจ้าบ่าวเจ้าสาวผู้ใหญ่คนดังกล่าวไม่ทันจะได้พูดอะไร อดีตนายแพทย์นิพนธ์ก็ยกมือขึ้นห้าม สายตามองไปยังเวที บรรยากาศตึงเครียดขึ้นมาทันใด“แกแต่งงานแต่ไม่คิดจะเชิญฉัน ยังเห็นฉันเป็นพ่ออยู่ไหม” แม้จะฟังดูเป็นการต่อว่าต่อขาน หากแต่ทุกคนก็มองออกว่าคุณนิพนธ์ไม่ได้จะมาพังงานแต่งลูกชายอย่างที่พากันกังวล หรือกระทำการใดที่บ่งบอกว่าไม่เห็นด้วยกับการแต่งงา
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 83
ในที่สุดความอดทนในการเฝ้ารอให้ถึงวันที่เขาจะได้แต่งงานกับอัจจิมาก็จบลง เมื่อฤกษ์มงคลที่ประสิทธิ์ได้มาจากหลวงพ่อวัดดังย่านหนึ่งแล้วก็ขอให้เขารอมาอีกสามเดือน ในที่สุดก็ถึงวันนี้แล้วขณะที่แขกเหรื่อกำลังทยอยกันมาร่วมงาน บ่าวสาวยังอยู่บนห้องรับรอง อัจจิมาที่ตื่นแต่เช้ามืดถูกช่างแต่งหน้าชื่อดังทั้งหมดสามคนรุมแปลงโฉมเป็นเจ้าสาว ด้านเจ้าบ่าวแต่งตัวอยู่อีกห้องหนึ่งชายหนุ่มในชุดสูทสีขาวเรียบหรูยืนรออยู่หน้ากระจกบานใหญ่เกือบเท่าความสูงของชายหนุ่ม สายตาคมปลาบมองสำรวจตัวเองทุกกระเบียดนิ้ว จัดเนกไทเส้นแพงหลายครั้ง ไม่ยอมให้มีจุดไหนบกพร่องเล็ดลอดสายตา เมื่อวันนี้เป็นวันสำคัญที่สุดในชีวิตของเขา“มึงจะดูอะไรนักหนาวะ” เห็นเพื่อนพิถีพิถันกับการแต่งตัวแล้วเคืองลูกกะตาหมอธนาจึงแซวขึ้น พลอยให้ช่างแต่งหน้าสาวสวยมองแล้วยิ้มตาม“มึงไม่เคยแต่งงานมึงไม่รู้หรอก” อยากอ้าปากเถียงให้หายหมั่นไส้ในความขี้อวด แต่หนุ่มมาดเจ้าชู้ก็ดันเถียงไม่ออก เจ้าบ่าวสายเห่อเดินไปหย่อนกายลงบนโซฟาอย่างคนอารมณ์ดี หลังจากตรวจทานความเรียบร้อยของตัวเองจนพอใจแล้ว“เชิญมึงแต่งไปคนเดียวเหอะ ส่วนกูขออยู่เป็นโสดแบบนี้ดีกว่า” คนนั่งไขว่ห้างกร
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 82
“เร็วสิ ภิมน้อยมันอยากให้คุณสัมผัสจะแย่แล้ว” ช้อนตามองบอกเสียงนุ่มปนแหบพร่าเมื่อเห็นคนตัวเล็กเอาแต่แกล้งให้เขาทรมาน“แบบนี้ไม่น้อยแล้วค่ะ” อัจจิมาพูดเย้าหยอกหากก็เป็นความจริง ก่อนจะหลุบตาลงมองแผ่นท้องเครียดครัดด้วยมัดกล้ามของคุณหมอเห็นไรขนสีเข้มประปรายเลื้อยต่ำลงไปในขอบกางเกง แล้วจัดการถอดหัวเข็มขัดเส้นแพงออก นิ้วเนียนนุ่มเลื่อนลงไปปลดตะขอทันทีกางเกงเนื้อดีเลื่อนลงจากสะโพกเพรียวตามด้วยบ็อกเซอร์ตัวเล็ก เผยให้เห็นลำเอ็นอวบใหญ่ที่เริ่มจะแข็งขึงขึ้นมาจนน่ากลัวแม้จะยังขยายขนาดไม่เต็มที่เธอลูบไล้เนื้อตัวของเขาโดยปราศจากความเหนียมอาย มือเล็กนุ่มเคลื่อนต่ำลงไปจนถึงกึ่งกลางกาย คว้าจับท่อนเนื้อแข็งร้อนเอาไว้แล้วรูดรึงลำเอ็นขึ้นลงจนมันโป่งพองขยายขนาด รู้สึกได้ถึงเส้นเลือดขรุขระที่ปูดโปนบนลำยาวเขากดไหล่เธอให้นั่งลงบนขอบอ่างด้านหลังโดยที่เขายังอยู่ในท่ายืน มือข้างหนึ่งกุมมือเธอรอบท่อนเนื้ออวบใหญ่ของตนเอง อีกข้างรวบกำเส้นผมยาวสลวย ตรึงเธอไว้ให้มั่น ก่อนที่มือข้างหนึ่งนั้นจะเคลื่อนต่ำลงไปหาจุดอ่อนไหวของเธอนิ้วเรียวยาวเสียดสีกับยอดเกสร ส่งกระแสซาบซ่านไปทั่วร่างกาย หญิงสาวรู้สึกถึงความฉ่ำชื้นที่ซ
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 81
หลังจากผลการตรวจแน่ชัดว่าอัจจิมาตั้งครรภ์ พิธาก็ขออนุญาตประสิทธิ์ให้เธอมาอยู่ที่เพ้นท์เฮาส์ในช่วงนี้เพื่อที่เขาจะได้สะดวกในการดูแลเธอเริ่มต้นเดือนแห่งความรักท้องฟ้าแจ่มใสตลอดทั้งวัน อัจจิมาลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกสดชื่นเพราะได้นอนหลับพักผ่อนเต็มที่ตั้งสติอยู่ครู่หนึ่งเธอก็หันไปมองข้างกาย กลับพบแต่ร่องรอยที่บ่งบอกว่าเมื่อคืนนี้มีคนนอนอยู่ด้วยอัจจิมาลุกขึ้นจากเตียงหนานุ่ม เปิดประตูออกไปจากห้อง พลันได้กลิ่นหอมลอยเข้าจมูก ชวนให้คนเพิ่งตื่นนอนรู้สึกหิวขึ้นมาทันที และเมื่อเดินเข้าไปใกล้กับส่วนของเคาน์เตอร์ เธอก็เห็นใครบางคนกำลังง่วนอยู่กับการเตรียมมื้อเช้าพิธาอยู่ในชุดไปรเวทสบาย ๆ หากก็ยังดูดี เขาผูกกันเปื้อนสีน้ำตาลเข้ม ท่าทางดูคล่องแคล่ว เห็นแล้วอัจจิมาก็อดยิ้มไม่ได้กับภาพตรงหน้าเธอไม่นึกไม่ฝันว่าวันหนึ่งเธอจะมีคนตื่นมาทำกับข้าวให้ทาน แถมเขายังตื่นนอนก่อนเธอทุกวันแม้ว่าจะเลิกงานกลับมาดึกดื่น และพิธาก็ปฏิบัติกับเธอแบบนี้ตั้งแต่วันที่สารภาพความรู้สึกอัจจิมาค่อย ๆ ย่องเข้าไปด้านหลังของชายหนุ่ม สวมกอดเขาไว้เพียงหลวม ๆ แหงนหน้าขึ้นไปถามคนตัวสูง “ทำอะไรกินคะ หอมจัง”“ข้าวต้มหมู คุณหิ
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 80
สองเดือนต่อมาอัจจิมาไม่ได้ไปทำงานเพราะเธอรู้สึกไม่ค่อยสบาย เมื่อวานที่บริษัทก็หน้ามืดไปครั้งหนึ่ง วันนี้เจ้านายเลยอนุญาตให้เธอหยุดพักผ่อนอยู่บ้าน“ไปหาหมอหน่อยไหม จะได้รู้ว่าเป็นอะไร” ประสิทธิ์เห็นลูกไม่ได้ไปทำงานก็อดเป็นห่วงไม่ได้“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูซื้อยามากินแล้ว นอนพักหน่อยเดี๋ยวก็ดีขึ้น” เจ้าของใบหน้าอ่อนเพลียเอ่ยตอบผู้เป็นพ่อก่อนจะนั่งลงทานข้าวต้มร้อน ๆ ที่ประสิทธิ์เพิ่งจะยกออกมาให้“คงไม่ใช่ว่าท้องหรอกนะ” เพ็ญพักตร์พูดขึ้นลอย ๆ แต่มันก็ทำให้เธอฉุกคิด…ช่วงนี้ที่บริษัทงานยุ่ง บางวันอัจจิมาถึงกับต้องเอางานกลับมาทำต่อที่บ้าน เธอจึงลืมไปเสียสนิทว่าเดือนนี้ประจำเดือนยังไม่มา แต่นอกจากอาการหน้ามืดซึ่งเธอคิดว่าเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอก็ไม่มีอาการอื่นประสิทธิ์มองหน้าหญิงสาว จะว่าไปแล้วสมัยที่บังอรตั้งท้องเธอก็หน้ามืดแบบนี้“ไปโรง’บาลเถอะ เป็นอะไรจะได้รู้”“ไปก็ไปค่ะ แต่วันหลังนะคะ วันนี้หนูไปไม่ไหว”“แล้วทำไมไม่ให้คุณหมอมารับล่ะ” สองสัปดาห์ให้หลังมานี้อัจจิมากลับมานอนที่บ้านทุกวัน อีกทั้งยังไม่เห็นพิธาขับรถมาส่งลูกเหมือนช่วงแรก ๆ ประสิทธิ์จึงถามไถ่ถึงว่าที่ลูกเขย“ช่วงนี้เขางานยุ
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 79
ร่างบางในชุดนอนตัวโคร่งขดอยู่ใต้ผ้าห่มกำลังหลับสนิท ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ามีคนเข้ามาในห้องกลางดึก ผ้าห่มหนานุ่มถูกดึงเลื่อนลงจากตัวทีละน้อยหญิงสาวขดตัวเข้าหันกันเมื่อผิวเนื้อปะทะกับความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ฝ่ามือเรียวยาวของชายหนุ่มกุมเท้านุ่มนิ่มข้างหนึ่งของเธอเอาไว้ลูบคลำขึ้นมาถึงปลีน่องนวลเนียน ปลายนิ้วลูบโลมสูงขึ้นไปจนถึงด้านในขาอ่อนใต้ร่มผ้า ลากไล้เนินเนื้อที่กึ่งกลางกายสาวผ่านชุดนอน ‘ไม่ได้นอน’ สุดวาบหวิวที่อัจจิมาเพิ่งจะถอยมาวันนี้ทว่าการเคลื่อนไหวนั้นก็ต้องหยุดลงเมื่อคนหลับตาอยู่ส่งเสียงงึมงำออกมา “อื้ออ”“ไหนว่าจะรอผมไง” เสียงทุ้มดังขึ้นที่ริมหู อัจจิมาลืมตาขึ้นในความมืดสลัว มองเห็นใบหน้าอีกฝ่ายไม่ชัดนัก หากก็รู้ว่าเจ้าของมือซุกซนคือเจ้าของหัวใจและร่างกายของเธอ“กี่โมงแล้วคะ”“ตีหนึ่ง” เขากระซิบข้างหูพลางรู้สึกผิดขึ้นมาที่บอกให้เธอรอแต่ตัวเองดันกลับดึกเพราะมีเคสผ่าตัดเร่งด่วนเข้ามา แถมการผ่าตัดใหญ่ยังลากยาวกว่ากำหนด ขนาดว่าเขารีบบึ่งรถกลับมาแล้วอัจจิมายันตัวลุกขึ้นนั่ง พิธาโน้มศีรษะซุกหน้าลงกับเรือนผมสีน้ำตาลประกายทอง กลิ่นโรงพยาบาลคละเคล้ากับกลิ่นโคโลญจน์จากตัวชายหนุ่ม เธ
Anda juga akan menyukai
น้องเมีย (Secret)
ลำเจียก27.5K Dibacaบ่วงรักนักโทษสาว
ต้นไผ่น้อย47.0K Dibacaท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ35.6K DibacaCLOSE FRIEND เพื่อนเล่นไม่เล่นเพื่อน
ACHICHI72.0K Dibacaสะใภ้ขัดดอก
กนกรส มาศอุไร ชินกี 2.0K Dibaca5 4 3 2 1 สุขสันต์วันลา
นิราอร167 Dibacaฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก
คุณชายสายฝน5.8K Dibacaหรือรักจะร้าย
พ่รรณพสา152 Dibaca
