LOGINShare
บทที่6
Last Updated:
2025-04-16 11:19:32ภาพตรงหน้าทำให้อัจจิมายืนมองด้วยหัวใจไหวสะท้าน ในหัวหนักอึ้ง มือทั้งสองข้างชื้นไปด้วยเหงื่อระหว่างยืนมองดูนิรุทจูบกับผู้หญิงคนนั้น
“รุท…” คนถูกขานชื่อหันมามอง เขาหน้าซีดขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นว่าเจ้าของเสียงเรียกเมื่อครู่คือใคร
อัจจิมาไม่ได้เป็นแฟนของนิรุทคนเดียว พูดให้เข้าใจง่าย ๆ คือ
เขามีโลกสองใบ กับอัจจิมาคบหากันมาได้สามปี แต่นิรุทก็ยังไม่เคยพาไปแนะนำให้ครอบครัวรู้จัก
ลูกสาวเจ้าของโรงแรมหรูระดับประเทศคือโลกอีกใบของแพทย์หนุ่ม
ฐาจะฐานะทางบ้าน สังคม รสนิยม เหนือกว่าอัจจิมาทุกอย่าง สองครอบครัวรู้จักกันเป็นอย่างดี และทั้งคู่ก็วางแผนจะแต่งงานกันในเร็ว ๆ นี้
แต่ปัญหามันอยู่ที่…อัจจิมาไม่เคยรู้หรือระแคะระคายมาก่อนว่าตลอดเวลาที่คบหากัน นิรุทยังมีใครอีกคน
“ใครเหรอคะ” ไฮโซสาวหันไปถามแฟนหนุ่ม สิ่งที่คนอย่าง โสรยา เกลียดที่สุด คือการที่มีคนทำให้เธอขายขี้หน้า
“เอ่อ คือ…” นิรุทอ้ำอึ้งเหมือนกำลังอมอะไรอยู่ในปาก หากก็มีคำตอบในใจอยู่แล้ว
ถ้าตัดเรื่องเงินทองออกไป อัจจิมาถือว่าเป็นผู้หญิงตรงตามสเปคทุกประการ แต่เธอไม่คู่ควรกับเขา นี่จึงเป็นเหตุผลสำคัญที่เขาไม่เคยพาอัจจิมาออกสังคม
“แล้วคุณเป็นใครคะ”
“ฉันเป็นแฟนของรุท อ่อ…ไม่ใช่สิ เป็นว่าที่ภรรยาน่ะค่ะ เพราะเราสองคนกำลังจะแต่งงานกันเร็วๆ นี้” อัจจิมารู้สึกเจ็บปวดในหัวใจเหมือนมีเข็มนับพันเล่มทิ่มแทงลงมา
ถ้าผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนของผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ แล้วเธอล่ะ เป็นอะไร???
“เขาเป็นแฟนรุท?”
“ใช่” นิรุทยอมรับว่าโสรยาเป็นแฟนสาวอย่างเสียไม่ได้ ใช่ว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรกับอัจจิมา แต่ผู้หญิงที่จะทำให้เขาทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าได้ มีเพียงโสรยาเท่านั้น
“แล้วจี๊ดล่ะคะ” เธอซื่อสัตย์กับนิรุทเพียงคนเดียว หลงคิดว่าเขาคือเทพบุตร สามารถฝากฝังชีวิตเอาไว้ได้ แต่เธอกลับรู้สึกเหมือนตัวเองหลับใหลอยู่ในหลุมลึกมายาวนาน เป็นแค่สิ่งของที่ถูกวางเอาไว้ในที่ลับตาคน
นิรุททรยศหัวใจของเธอมานานแค่ไหนแล้ว สาเหตุที่เขาไม่เคยพาเธอไปแนะนำกับครอบครัว เป็นเพราะแบบนี้เองสินะ
ทำไมเธอมันโง่ได้ขนาดนี้นะ
แม้จะเจ็บปวดที่ได้รู้ความจริงหากบนใบหน้าของเธอก็ไม่มีน้ำตาไหลลงมาสักหยด หัวใจซึ่งถูกคมมีดกรีดเฉือน ก็สมควรแล้วที่เธอจะให้มันจมลึกอยู่ในนั้น
“นี่มันเรื่องอะไรคะ” แม้ว่าโสรยาจะมองว่านิรุทเป็นผู้ชายที่คู่ควรทั้งฐานะทางบ้าน วงศ์ตระกูล แต่คนอย่างเธอก็ไม่มีทางใช้ของร่วมกับใคร วันนี้นิรุทต้องเลิกยุ่งเกี่ยวกับอัจจิมาอย่างเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นก็เตรียมยกเลิกงานวิวาห์ได้เลย
พอถูกโสรยากดดันด้วยสายตา นิรุทก็ให้คำตอบได้ไม่ยาก อนาคตของเขาวางอยู่ตรงหน้าแล้ว เขาต้องทุ่มเทไปเท่าไหร่กว่าจะขึ้นมายืนอยู่จุดนี้ ดังนั้นจะให้ผู้หญิงธรรมดาอย่างอัจจิมา มาทำลายทุกอย่างไม่ได้
“ขอโทษนะ แต่เราเลิกกันเถอะ”
“เลิก…” ท่าทีเย็นชาที่อีกฝ่ายแสดงออก มันเป็นอาวุธไร้รูปร่างเฉือนหัวใจเธอออกมาทีละชิ้น
ทำไมคนเราถึงบอกเลิกกันได้ง่ายดายขนาดนี้ สามปีที่ผ่านมาไม่มีคุณค่าเลยเหรอ ???
“ที่จริงผมอยากบอกคุณตั้งนานแล้ว ว่าเราสองคนไปกันไม่ได้ ผมก็ไม่ชอบงานที่คุณทำ งานที่ให้ผู้ชายแตะเนื้อต้องตัวลูบๆ คลำๆ เพื่อแลกเศษเงินพวกนั้น มันดูต่ำและไร้ค่า คุณเคยรู้ตัวบ้างไหม”
หึ…!
ความในใจของนิรุททำให้หัวใจอัจจิมาเย็นเฉียบไปครึ่งดวง เสียงกลั้วหัวเราะถูกฉาบเอาไว้ด้วยความรู้สึกสมเพชตัวเอง
งานของเธอไม่มีศักดิ์ศรี ต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวอย่างที่อีกฝ่ายพูดมา ข้อนี้เธอไม่เถียง
แต่แล้วยังไงล่ะ ในเมื่อไม่มีสักครั้งไม่ใช่เหรอ ที่เธอจะใช้กลิ่นหวานหอมของเงินมาเป็นข้ออ้างในการนอกกาย นอกใจเขา แม้แต่ครั้งเดียวก็ไม่เคย
เทียบกับคนสูงส่งอย่างคุณหมอนิรุท กลับดูแคลนอาชีพคนอื่นด้วยคำพูดซะสวยหรู ทั้งที่ตัวเองต่ำทรามน่ารังเกียจยิ่งกว่า…
“ตลอดเวลาที่เราคบกันมาคุณคิดกับฉันแบบนี้เองเหรอ” ซอกลึกของหัวใจคำรามราวกับสัตว์ป่าได้รับบาดเจ็บ เธอเจ็บปวดจนไม่อาจบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้
แต่เธอจะไม่โทษใครทั้งนั้น เป็นเธอเองที่หลงกับเปลือกนอกของคุณหมอนิรุท เธอมันโง่เอง ที่ไปมอบหัวใจให้กับผู้ชายเห็นแก่ตัวคนหนึ่ง
“ฉันไม่สนหรอกนะว่าก่อนหน้านี้รุทกับคุณจะเป็นอะไรกัน หรือจะคบกันมานานแค่ไหนแล้ว แต่คุณก็เห็นแล้วนี่ว่าผู้ชายเขาไม่ได้เลือก ฉันว่าคุณควรจะปล่อยรุทไปดีกว่านะ อย่ามามัวคร่ำครวญเพื่อจะยื้อผู้ชายไว้เลย” ตอนนี้ผู้หลักผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายรู้เรื่องงานวิวาห์ระหว่างเธอกับแพทย์หนุ่มกันหมดแล้ว
ถ้างานแต่งล่ม เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ไฮโซกรอกตัวเลขลงไปในสมุดเล่มเล็ก เงินหนึ่งล้าน ถ้าแลกกับชื่อเสียงของเธอ ก็ถือว่าไม่ได้มากมายอะไร
“อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะคะ รับไปเถอะถือว่าเป็นค่าเสียเวลาของคุณแล้วกันนะ” อัจจิมามองสิ่งที่อีกฝ่ายยื่นมาให้อย่างนึกเวทนาตัวเอง ไม่คิดว่าในวันเดียวกัน คนเราจะมีเรื่องบัดซบเกิดขึ้นในชีวิตได้ถึงเพียงนี้
แต่ไม่ต้องให้นิรุทกับโสรยาเสียเวลากับเธอไปมากกว่านี้ เธอยื่นมือออกไปรับเช็คเงินสดมาถือเอาไว้
“ดีแล้วค่ะ เงินจำนวนนี้น่าจะให้คุณพอมีกินมีใช้ไปสักพัก” คนให้ยิ้มอย่างดูแคลนที่เธอยอมรับเศษเงิน โดยไม่ได้ย่ามใจว่าผู้หญิงต่ำต้อยอย่างอัจจิมาจะกล้าปฏิเสธเงินจำนวนนี้
“เอาเศษเงินของคุณคืนไปเถอะค่ะ ส่วนผู้ชายคนนี้ถ้าอยากได้มากก็เอาไปเลยฉันยกให้ ถือซะว่าทำบุญทำทาน” เธอฉีกเช็คเงินหนึ่งล้านต่อหน้าต่อตาทั้งสองคน ก่อนจะเหยียบซ้ำด้วยรองเท้าส้นเข็มคู่โปรดแล้วเดินออกไปทันที
-------------------
บางครั้งแฟนเก่าก็มาในรูปแบบของเจ้ากรรมนายเวร
ฝากเป็นกำลังใจให้นางเอกของไรต์เจอคนดีๆในชีวิตด้วยนะคะ
Latest chapter
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 84
ดีไม่ดี อาจจะมาเพื่อประกาศตัดลูกชายออกจากกองมรดกต่อหน้าทุกคนความเงียบเข้าปกคลุมในงาน บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด แม้แต่เสียงเพลงรักหวานซึ้งของนักร้องชื่อดังยังต้องหยุดเอาไว้เมื่อพ่อกับลูกเผชิญหน้ากันพิธารู้ว่าในใจของอัจจิมาตอนนี้รู้สึกอย่างไร กับการที่พ่อของเขามางานทั้งที่ไม่ยอมรับเธอเป็นสะใภ้ของวงศ์ตระกูล เขาจึงเอื้อมมือไปกุมมือเธอ สายตาสื่อความหมายลึกซึ้งต่อให้จะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ เขาก็จะแต่งงานกับเธอและจะไม่ยอมปล่อยมือนี้ไปเด็ดขาดให้ความมั่นใจกับเธอแล้วเขาก็หันไปเผชิญหน้ากับคุณนิพนธ์อีกครั้งผู้ใหญ่ในงานคนหนึ่งซึ่งสนิทกับคุณนิพนธ์พอสมควรตัดสินใจลุกออกจากโต๊ะเพื่อจะเข้าไปช่วยพูดไม่ให้คนเป็นพ่อทำเสียฤกษ์หรือพูดอะไรที่จะเป็นการหักหาญน้ำใจเจ้าบ่าวเจ้าสาวผู้ใหญ่คนดังกล่าวไม่ทันจะได้พูดอะไร อดีตนายแพทย์นิพนธ์ก็ยกมือขึ้นห้าม สายตามองไปยังเวที บรรยากาศตึงเครียดขึ้นมาทันใด“แกแต่งงานแต่ไม่คิดจะเชิญฉัน ยังเห็นฉันเป็นพ่ออยู่ไหม” แม้จะฟังดูเป็นการต่อว่าต่อขาน หากแต่ทุกคนก็มองออกว่าคุณนิพนธ์ไม่ได้จะมาพังงานแต่งลูกชายอย่างที่พากันกังวล หรือกระทำการใดที่บ่งบอกว่าไม่เห็นด้วยกับการแต่งงา
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 83
ในที่สุดความอดทนในการเฝ้ารอให้ถึงวันที่เขาจะได้แต่งงานกับอัจจิมาก็จบลง เมื่อฤกษ์มงคลที่ประสิทธิ์ได้มาจากหลวงพ่อวัดดังย่านหนึ่งแล้วก็ขอให้เขารอมาอีกสามเดือน ในที่สุดก็ถึงวันนี้แล้วขณะที่แขกเหรื่อกำลังทยอยกันมาร่วมงาน บ่าวสาวยังอยู่บนห้องรับรอง อัจจิมาที่ตื่นแต่เช้ามืดถูกช่างแต่งหน้าชื่อดังทั้งหมดสามคนรุมแปลงโฉมเป็นเจ้าสาว ด้านเจ้าบ่าวแต่งตัวอยู่อีกห้องหนึ่งชายหนุ่มในชุดสูทสีขาวเรียบหรูยืนรออยู่หน้ากระจกบานใหญ่เกือบเท่าความสูงของชายหนุ่ม สายตาคมปลาบมองสำรวจตัวเองทุกกระเบียดนิ้ว จัดเนกไทเส้นแพงหลายครั้ง ไม่ยอมให้มีจุดไหนบกพร่องเล็ดลอดสายตา เมื่อวันนี้เป็นวันสำคัญที่สุดในชีวิตของเขา“มึงจะดูอะไรนักหนาวะ” เห็นเพื่อนพิถีพิถันกับการแต่งตัวแล้วเคืองลูกกะตาหมอธนาจึงแซวขึ้น พลอยให้ช่างแต่งหน้าสาวสวยมองแล้วยิ้มตาม“มึงไม่เคยแต่งงานมึงไม่รู้หรอก” อยากอ้าปากเถียงให้หายหมั่นไส้ในความขี้อวด แต่หนุ่มมาดเจ้าชู้ก็ดันเถียงไม่ออก เจ้าบ่าวสายเห่อเดินไปหย่อนกายลงบนโซฟาอย่างคนอารมณ์ดี หลังจากตรวจทานความเรียบร้อยของตัวเองจนพอใจแล้ว“เชิญมึงแต่งไปคนเดียวเหอะ ส่วนกูขออยู่เป็นโสดแบบนี้ดีกว่า” คนนั่งไขว่ห้างกร
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 82
“เร็วสิ ภิมน้อยมันอยากให้คุณสัมผัสจะแย่แล้ว” ช้อนตามองบอกเสียงนุ่มปนแหบพร่าเมื่อเห็นคนตัวเล็กเอาแต่แกล้งให้เขาทรมาน“แบบนี้ไม่น้อยแล้วค่ะ” อัจจิมาพูดเย้าหยอกหากก็เป็นความจริง ก่อนจะหลุบตาลงมองแผ่นท้องเครียดครัดด้วยมัดกล้ามของคุณหมอเห็นไรขนสีเข้มประปรายเลื้อยต่ำลงไปในขอบกางเกง แล้วจัดการถอดหัวเข็มขัดเส้นแพงออก นิ้วเนียนนุ่มเลื่อนลงไปปลดตะขอทันทีกางเกงเนื้อดีเลื่อนลงจากสะโพกเพรียวตามด้วยบ็อกเซอร์ตัวเล็ก เผยให้เห็นลำเอ็นอวบใหญ่ที่เริ่มจะแข็งขึงขึ้นมาจนน่ากลัวแม้จะยังขยายขนาดไม่เต็มที่เธอลูบไล้เนื้อตัวของเขาโดยปราศจากความเหนียมอาย มือเล็กนุ่มเคลื่อนต่ำลงไปจนถึงกึ่งกลางกาย คว้าจับท่อนเนื้อแข็งร้อนเอาไว้แล้วรูดรึงลำเอ็นขึ้นลงจนมันโป่งพองขยายขนาด รู้สึกได้ถึงเส้นเลือดขรุขระที่ปูดโปนบนลำยาวเขากดไหล่เธอให้นั่งลงบนขอบอ่างด้านหลังโดยที่เขายังอยู่ในท่ายืน มือข้างหนึ่งกุมมือเธอรอบท่อนเนื้ออวบใหญ่ของตนเอง อีกข้างรวบกำเส้นผมยาวสลวย ตรึงเธอไว้ให้มั่น ก่อนที่มือข้างหนึ่งนั้นจะเคลื่อนต่ำลงไปหาจุดอ่อนไหวของเธอนิ้วเรียวยาวเสียดสีกับยอดเกสร ส่งกระแสซาบซ่านไปทั่วร่างกาย หญิงสาวรู้สึกถึงความฉ่ำชื้นที่ซ
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 81
หลังจากผลการตรวจแน่ชัดว่าอัจจิมาตั้งครรภ์ พิธาก็ขออนุญาตประสิทธิ์ให้เธอมาอยู่ที่เพ้นท์เฮาส์ในช่วงนี้เพื่อที่เขาจะได้สะดวกในการดูแลเธอเริ่มต้นเดือนแห่งความรักท้องฟ้าแจ่มใสตลอดทั้งวัน อัจจิมาลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกสดชื่นเพราะได้นอนหลับพักผ่อนเต็มที่ตั้งสติอยู่ครู่หนึ่งเธอก็หันไปมองข้างกาย กลับพบแต่ร่องรอยที่บ่งบอกว่าเมื่อคืนนี้มีคนนอนอยู่ด้วยอัจจิมาลุกขึ้นจากเตียงหนานุ่ม เปิดประตูออกไปจากห้อง พลันได้กลิ่นหอมลอยเข้าจมูก ชวนให้คนเพิ่งตื่นนอนรู้สึกหิวขึ้นมาทันที และเมื่อเดินเข้าไปใกล้กับส่วนของเคาน์เตอร์ เธอก็เห็นใครบางคนกำลังง่วนอยู่กับการเตรียมมื้อเช้าพิธาอยู่ในชุดไปรเวทสบาย ๆ หากก็ยังดูดี เขาผูกกันเปื้อนสีน้ำตาลเข้ม ท่าทางดูคล่องแคล่ว เห็นแล้วอัจจิมาก็อดยิ้มไม่ได้กับภาพตรงหน้าเธอไม่นึกไม่ฝันว่าวันหนึ่งเธอจะมีคนตื่นมาทำกับข้าวให้ทาน แถมเขายังตื่นนอนก่อนเธอทุกวันแม้ว่าจะเลิกงานกลับมาดึกดื่น และพิธาก็ปฏิบัติกับเธอแบบนี้ตั้งแต่วันที่สารภาพความรู้สึกอัจจิมาค่อย ๆ ย่องเข้าไปด้านหลังของชายหนุ่ม สวมกอดเขาไว้เพียงหลวม ๆ แหงนหน้าขึ้นไปถามคนตัวสูง “ทำอะไรกินคะ หอมจัง”“ข้าวต้มหมู คุณหิ
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 80
สองเดือนต่อมาอัจจิมาไม่ได้ไปทำงานเพราะเธอรู้สึกไม่ค่อยสบาย เมื่อวานที่บริษัทก็หน้ามืดไปครั้งหนึ่ง วันนี้เจ้านายเลยอนุญาตให้เธอหยุดพักผ่อนอยู่บ้าน“ไปหาหมอหน่อยไหม จะได้รู้ว่าเป็นอะไร” ประสิทธิ์เห็นลูกไม่ได้ไปทำงานก็อดเป็นห่วงไม่ได้“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูซื้อยามากินแล้ว นอนพักหน่อยเดี๋ยวก็ดีขึ้น” เจ้าของใบหน้าอ่อนเพลียเอ่ยตอบผู้เป็นพ่อก่อนจะนั่งลงทานข้าวต้มร้อน ๆ ที่ประสิทธิ์เพิ่งจะยกออกมาให้“คงไม่ใช่ว่าท้องหรอกนะ” เพ็ญพักตร์พูดขึ้นลอย ๆ แต่มันก็ทำให้เธอฉุกคิด…ช่วงนี้ที่บริษัทงานยุ่ง บางวันอัจจิมาถึงกับต้องเอางานกลับมาทำต่อที่บ้าน เธอจึงลืมไปเสียสนิทว่าเดือนนี้ประจำเดือนยังไม่มา แต่นอกจากอาการหน้ามืดซึ่งเธอคิดว่าเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอก็ไม่มีอาการอื่นประสิทธิ์มองหน้าหญิงสาว จะว่าไปแล้วสมัยที่บังอรตั้งท้องเธอก็หน้ามืดแบบนี้“ไปโรง’บาลเถอะ เป็นอะไรจะได้รู้”“ไปก็ไปค่ะ แต่วันหลังนะคะ วันนี้หนูไปไม่ไหว”“แล้วทำไมไม่ให้คุณหมอมารับล่ะ” สองสัปดาห์ให้หลังมานี้อัจจิมากลับมานอนที่บ้านทุกวัน อีกทั้งยังไม่เห็นพิธาขับรถมาส่งลูกเหมือนช่วงแรก ๆ ประสิทธิ์จึงถามไถ่ถึงว่าที่ลูกเขย“ช่วงนี้เขางานยุ
พิศวาสรักเมียชั่วคืน บทที่ 79
ร่างบางในชุดนอนตัวโคร่งขดอยู่ใต้ผ้าห่มกำลังหลับสนิท ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ามีคนเข้ามาในห้องกลางดึก ผ้าห่มหนานุ่มถูกดึงเลื่อนลงจากตัวทีละน้อยหญิงสาวขดตัวเข้าหันกันเมื่อผิวเนื้อปะทะกับความเย็นจากเครื่องปรับอากาศ ฝ่ามือเรียวยาวของชายหนุ่มกุมเท้านุ่มนิ่มข้างหนึ่งของเธอเอาไว้ลูบคลำขึ้นมาถึงปลีน่องนวลเนียน ปลายนิ้วลูบโลมสูงขึ้นไปจนถึงด้านในขาอ่อนใต้ร่มผ้า ลากไล้เนินเนื้อที่กึ่งกลางกายสาวผ่านชุดนอน ‘ไม่ได้นอน’ สุดวาบหวิวที่อัจจิมาเพิ่งจะถอยมาวันนี้ทว่าการเคลื่อนไหวนั้นก็ต้องหยุดลงเมื่อคนหลับตาอยู่ส่งเสียงงึมงำออกมา “อื้ออ”“ไหนว่าจะรอผมไง” เสียงทุ้มดังขึ้นที่ริมหู อัจจิมาลืมตาขึ้นในความมืดสลัว มองเห็นใบหน้าอีกฝ่ายไม่ชัดนัก หากก็รู้ว่าเจ้าของมือซุกซนคือเจ้าของหัวใจและร่างกายของเธอ“กี่โมงแล้วคะ”“ตีหนึ่ง” เขากระซิบข้างหูพลางรู้สึกผิดขึ้นมาที่บอกให้เธอรอแต่ตัวเองดันกลับดึกเพราะมีเคสผ่าตัดเร่งด่วนเข้ามา แถมการผ่าตัดใหญ่ยังลากยาวกว่ากำหนด ขนาดว่าเขารีบบึ่งรถกลับมาแล้วอัจจิมายันตัวลุกขึ้นนั่ง พิธาโน้มศีรษะซุกหน้าลงกับเรือนผมสีน้ำตาลประกายทอง กลิ่นโรงพยาบาลคละเคล้ากับกลิ่นโคโลญจน์จากตัวชายหนุ่ม เธ
You may also like
ลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ
ผู้แสวงหาชีวิตที่เป็นสุข57.8K viewsCLOSE FRIEND เพื่อนเล่นไม่เล่นเพื่อน
ACHICHI39.1K viewsจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ชะนีติดมันส์18.0K views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X18.6K viewsเมียบำเรอจอมมาร
baiboau-เนื้อนวล76 viewsอุ้มรักมาเคียงเธอ
ปะหนัน94 viewsลายศิลา
คุณธิดา572 viewsสยบรักนายวายร้าย
อิแย้ม800 views
