เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 25 เป็นอิสระแล้วอย่างไร
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-24 08:19:15
บทที่เกี่ยวข้อง
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 26 ที่นี่คือบ้าน
ตอนที่ 26 ที่นี่คือบ้านเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วยาม พวกเขาก็มาถึงที่ก่อสร้าง หวังเว่ยซินหันมายิ้มแย้มพูดเสียงดัง “ต่อไปที่นี่จะเป็นบ้านของทุกคน” ผู้คนต่างชะงักงัน ทุกอย่างอยู่ในความเงียบ คนงานทุกคนต่างหยุดมองกลุ่มคนใหญ่ แววตาเต็มไปด้วยความสงสัยพวกเขามาทำอะไรกัน ส่วนเหล่าทาสก็ตกตะลึง เบื้องหน้ากำลังก่อสร้างสถานที่บางอย่าง โดยรวมแม้จะยังไม่เสร็จสมบูรณ์ แต่ก็สามารถคาดเดาได้ว่าจะเป็นที่ ที่ใหญ่โตมโหฬารไม่น้อย เมื่อสักครู่ได้ยินเสียงนายหญิงบอก “ที่นี่คือบ้าน” พวกเขาก็พากันครุ่นคิดกันใหญ่ แม้กระทั่งคนงานก่อสร้างเองก็ดูงวยงง หวังเว่ยซินหรี่ตามอง สายตาของเหล่าทาสดูผิดแปลกจากที่นางคาดหวัง ทำไมไม่ซาบซึ้ง ไม่ดีใจกันหรอก?ต้องมีอะไรผิดพลาดเหตุใด พวกเขาแววตาดูเหมือนสับสน นางอยากจะเอ่ยถามแต่ก็ยังลังเล ต่างคนง่ายเงียบเกิดบรรยากาศกระอักกระอ่วนผุดขึ้นโดยรอบมู่ฟางคนเดิมเอ่ยถามขึ้น “เรียนถามนายหญิง บ้าน คือ อะไรเจ้าคะ” พลันหวังเว่ยซินก็กระจ่างใจ นางหลุดเสียงหัวเราะทันที ถอนหายใจอมยิ้มขำ ๆ ตอบ “บ้านก็เรือนอย่างไรเล่า ที่นี่จะเป็น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-25พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 27 ต้องการพบ
ตอนที่ 27 ต้องการพบ หลีเซียวหยวนหลังจากตรวจเอกสารในหน่วยองค์รักษ์เสื้อแพรเสร็จ บ่ายแล้วตั้งใจจะออกไปทานมื้อเที่ยงที่โรงน้ำชา ทว่าเมื่อเดินออกมาสักพัก ด้วยความรู้สึกฉับไวมากกว่าผู้อื่น คิ้วเรียวจิ้งจอกของเขาขมวดพินิจผู้คนตรงหน้าแล้วเอ่ยถามจางเคอ “คนพวกนี้...เป็นใคร” สิ่งที่น่ากังวลคือสายลับจากแคว้นอื่นที่แฝงตัวเข้ามา แม้ไม่ได้มาสืบข่าวกระนั้นก็อาจจะเกิดความวุ่นวายได้ แต่ว่า...ส่งคนมามากมายขนาดนี้ แล้วยังโจ่งแจ้งไม่มีการหลบหลีก พวกเขาดูถูกข้าหรืออย่างไร จางเคอที่ออกไปสอบถามแค่เพียงอึกใจก็กลับมารายงาน เห็นสีหน้าของหลีเซียวหยวนอึมครึมก็ลังเลที่จะกล่าว สีหน้าของเขาดูลำบากใจ หลีเซียวหยวนขมวดคิ้วอีกขั้น กล่าวเสียงขรึม “มีอะไร เหตุใดไม่รายงาน” “เอ่อ...นายท่านสังเกตดูดีสิขอรับ คนเหล่านั้นก็คือทาสที่คุณหนูหวังไถ่ตัวเมื่อเช้า” หลีเซียวหยวนหันกลับไปมองอีกครั้ง ไม่ผิด นี่คือกลุ่มทาสกลุ่มนั้น เสียงพูดคุยของสตรีตรงหน้าดังขึ้น “เหตุใดถึงได้ซื้อมากมายขนาดนี้” ทาสคนที่ถูกทักรีบส่ายหน้าตอบ “หาใช
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 28 คิดเห็น
ตอนที่ 28 คิดเห็น หลังจากรายงาน จางเคอรายงานเขาก็ก้มหน้าลง รอคำตอบจากอีกฝ่ายเงียบ ๆ “ข้าจะไปหานางเอง” พริบตาหลีเซียวหยวนก็หายไป ชั่วอึกใจชายหนุ่มก็มาปรากฏกายข้างหวังเว่ยซิน หญิงสาวกำลังนั่งเอนกายดูดวงตาบนท้องฟ้า นางไม่หันมามองผู้ที่มา..เพราะคาดเดาเอาไว้หลายส่วน..คนที่ส่งคนมาคุ้มครองย่อมหนีไม่พ้นหลีเซียวหยวน แต่เหตุใดยังไม่กระจ่างใจเท่าไรนักจึงเอ่ยถาม “ท่านมีเหตุใดอันใด ต้องคุ้มครองข้า” “ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถชิงตำแหน่งเจ้ายุทธภพมาอย่างราบรื่น” เกี่ยวข้องกับตำแหน่งเจ้ายุทธภพ “ท่านไม่มีคนของท่านหรือ เอ่อ...คนที่ทางการแอบสนับสนุน” เรื่องนี้...หลีเซียวหยวนไม่สะดวกใจที่จะกล่าว นับว่าเป็นความลับ หากเรื่องที่ราชสำนักสอดมือเข้าไปยุ่งเกี่ยว เปิดเผยออกไป จะเป็นผลร้ายที่ไม่สามารถประเมินได้ คิ้วเรียวหงส์ของหวังเว่ยซินขมวดเข้า นางรู้สึกขุนเคืองที่หลีเซียวหยวนระมัดระวังแม้กระทั่งกับตัวเอง แม้ว่านางจะเข้าใจเหตุผล ตอนนี้นางนับว่าเป็นคนอื่น กระนั้นก็อดรู้สึกหงุดหงิดไม่ได้ จึงเอ่ยขึ้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 29 ไม่เน้นตำแหน่ง
ตอนที่ 29 ไม่เน้นตำแหน่ง พอรถม้าหรูหราคันใหญ่จอดนิ่งอยู่หน้าจวน คนเฝ้าประตูรีบกุลีกุจอเปิดแล้วเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงนอบน้อม“คารวะซื่อจือขอรับ” กู้ซวินหันมาพยักหน้าเล็กน้อย ในขณะที่ก้าวเดินเข้าไป บ่าวไพร่ที่กำลังทำงานเมื่อมองเห็นเด็กหนุ่มก็ต่างหยุดทำความเคารพกู้ซวินพลางเดินใจลอยเล็กน้อย เมื่อคืนสิ่งที่อาจารย์กล่าว ทำให้เขาเหมือนถูกสายฟ้าฟาดตัวชาไปทั้งตัว จนกระทั้งตอนนี้ในหัวก็ยังรู้สึกหนึบ ๆ “หากข้าจะกล่าวว่า..ช่วงหนึ่งปีแรกที่เจ้ามาอยู่เมืองหลวง...มารดาเจ้าถูกวิญญาณอื่นเข้าสิง เจ้าคิดเห็นเช่นไร” อาจารย์มิใช่คนพูดจาเหลวไหลหากไม่มั่นใจเกือบสิบส่วนไม่มีทางเอ่ยเช่นนี้แน่นอนว่า เมื่อพูดถึงเหตุผลแม้กระทั่งตัวเขาเองก็รู้สึกแคลงใจกับการเปลี่ยนไปของมารดา ทว่าช่วงเวลาผ่านไป มารดาก็ยังคงเป็นมารดาเฉกเช่นเดิม ก็มีเพียงช่วงเวลานั้น ช่วงครึ่งปีแรก บ่าวรับใช้หน้าเรือนเห็นชายหนุ่มเดินมา ก็รีบออกไปต้อนรับ “ซื่อจือมาเยี่ยมคุณหนูสิบสามหรือเจ้าคะ” กู้ซวินพยักหน้า “พวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง” “ปลอดภัยทั้งแม่และลูกเจ้าค่ะ ซ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-27พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 30 มีเคล็ดลับเช่นกัน
ตอนที่ 30 มีเคล็ดลับเช่นกัน แม้หวังเว่ยซินยังไม่ได้ลงไปร่วมการต่อสู้ แต่ได้เห็นฝีมือของเหล่าจอมยุทธก็นับว่าได้เปิดหูเปิดตา ยิ่งพอใกล้เที่ยงยิ่งปรากฏยอดฝีมือที่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เสียงโห่ก็แทบทำให้แผ่นดินสะเทือน ทว่า...กระนั้น เชี่ยเฉิงยังไม่ปรากฏตัว หวังเว่ยซินก็เริ่มหวั่นใจหากเฟยอิ่งปรากฏกายก่อน นางมิต้องเป็นเจ้ายุทธภพหรือ หญิงสาวกวาดตามองไปรอบ ๆ คาดเดาแผนการที่วางไว้ของแต่ละฝ่าย หากฝ่ายใดปรากฏกายขึ้นก่อนอาจจะสูญเสียกำลังในการต่อสู้ พวกเขาจึงเก็บคนสำคัญไว้สุดท้าย แต่เหมือนว่า...ตอนนี้ฝ่ายของสำนักเงาจันทราของเชี่ยเฉิงพ่ายแพ้ต่อคนของสำนักม่านตะวัน สตรีอีกคนที่แข็งแกร่งไม่ต่างจากเฟยอิง หวังเว่ยซินปรายตาหญิงสาวที่ยืนเด่นเฉิดฉายบนเวที ด้วยแววตายกย่องเป็นประกาย ชื่นชมพวกนางอย่างน่าทึ่งสตรีเหล่านี้ ล้วนน่านับถือ ต้องฝึกฝนเท่าไร มุ่งมั่นเท่าไร จึงได้เก่งกาจเพียงนี้ ขณะนั้นความขุ่นเคืองที่มีต่อเฟยอิงก็ลดน้อยลงนับว่าการเดินเกมหญิงงามของหลีเซียวหยวนไม่ผิดพลาด ไม่นานเชี่ยเฉิงก็ปรากฏกายบนเวทีเป็นคู่ต่อสู้ให้หญิงงามรู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-27พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 31 ทำตามหน้าที่
ตอนที่ 31 ทำตามหน้าที่ ดวงตาของหวังเว่ยซินคล้ายมีเปลวไฟลุกโชน อารมณ์ของหญิงสาวขุ่นมัวสุดขีด อุตสาวางแผนเจ็บตัวให้สมจริงไปแล้ว การต่อสู้หลังจากนี้ก็ของจริงเช่นนั้น พริบตาหวังเว่ยซินก็พลิ้วกายวูบไหวไปมาบนเวที เพียะ!! ผลัวะ!! อั๊ก!! เชี่ยเฉิงถูกหวังเว่ยซินซ้อมจนร่างที่ยืนอยู่ซวนโซ ชายหนุ่มเอากระบี่ปักประครองตนเองแล้วตะโกนขึ้น “นังปีศาจ..!!” หวังเว่ยซินหยุดเคลื่อนไหวยืนนิ่งอยู่บนไม้ขอบเวที นางหรี่ตามองสภาพของอีกฝ่าย ด้วยแววตาผ่อนคลาย ได้ระบายโทสะทำให้หายใจคล่องขึ้น ส่วนหลีเซียวหยวนก็คลายมัดที่กำอยู่โดยไม่รู้ตัว “อย่าพึ่งตายนะ...ข้ายังไม่ได้เริ่มต้น” หวังเว่ยซินชัดกระบี่ออกไป พลิ้วไหวกายดุจสายลม ผู้คนเบื้องล่างเห็นเพียงประกายกระบี่มีเพียงพวกเหล่ายุทธภพที่มีฝีมือแก่กล้ามองเห็นสิ่งที่เคลื่อนไหว “นางกำลังทำอะไร” “ดูเหมือนว่า...จะกรีดเสื้อผ้าของอีกฝ่าย” เมื่อนางหยุดการเคลื่อนไหว เสื้อผ้าของเชี่ยเฉิงก็ขาดกระจายออก “ว้าย!!” เสียงส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-28พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 32 มิใช่ว่าจะดูไม่ออก
ตอนที่ 32 มิใช่ว่าจะดูไม่ออก ส่วนทางเวทีในขณะนั้น เฟยอิงปรากฏกายตามที่คาดหลังจากที่ผ่านไปหนึ่งกระบวนท่าใบหน้าหญิงสาวก็เต็มไปด้วยความตึงเครียด ไอ้บ้านี้ ร่างกายภายในบอบซ้ำอย่างหนักแทบจะทรงตัวไม่อยู่แล้ว แต่ไม่ได้จะชนะ..แล้วให้คนเอ่ยเพราะ..นังคนนั้นไม่ได้ แม้เฟยอิงจะสามารถเอาชนะได้ภายในหนึ่งฝ่ามือ กระนั้นทุกครั้งที่ลงมือนางกลับถอนกำลังภายในออกทั้งหมด หวังยืดการประลองให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ สีหน้าที่นางแสดงออกมาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ลมหายใจหอบถี่ดั่งกำลังต่อสู้อย่างหนักหน่วง ทว่าก็มิใช่ว่าทุกคนจะดูไม่ออก เสิ่นเยี่ยหงเห็นสถานการณ์บนเวที ก็ถอนหายใจโล่งอก ใบหน้าองค์รัชทายาทเองก็ผ่อนคลายลงไปหลายส่วน หันมาถาม “หลีเซียวหยวนไปไหนเสียแล้ว” เสิ่นเยี่ยหงแค่นเสียงหัวเราะ “กระหม่อมคาดว่าน่าจะตามไปดูอาการของคุณหนูหวังผู้นั้นพ่ะย่ะค่ะ” รัชทายาทยิ้มพลางเอ่ย “อายุของหลีเซียวหยวนก็ควรออกเรือนแล้ว ได้ข่าวมงคลท่านได้บุตรสาวเพิ่มอีกคนแล้ว” เสิ่นเยี่ยหง พยักหน้าตอบ “
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-29พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 33 แลกเปลี่ยนความคิด
ตอนที่ 33 แลกเปลี่ยนความคิด จางฮูหยินเสร็จงานที่ก่อสร้างก็เดินกลับ ถึงเรือนตะวันก็คล้อยต่ำเหลือแสงสว่างอยู่รำไร นางจึงรีบหุ่งข้าวเตรียมมื้อเย็น จางฉือพึ่งกลับมาถึงได้ยินเสียงเคลื่อนไหวในครัวจึงเอ่ยถาม “ท่านแม่พึ่งกลับมาหรือขอรับ” “จางฉือหรือลูก...ไปนั่งพักก่อน แม่ทำอาหารสักครู่” จางฉือ วางกระเป๋าตำราลงพลางพับแขนเสื้อขึ้น แล้วเดินเข้าไปในครัว จางฮูหยินเห็นบุตรชายก็เอ่ย “มิต้อง ๆ ตรงนี้ไม่มีอันใด กับข้าวมีแล้ว...แม่แค่ต้มข้าวเพิ่มเท่านั้น...ลูกไปล้างหน้าล้างตาเสียแล้วค่อยมาทานข้าวกัน” จางฉือ มองไปยังกล่องอาหารแล้วเดินไปนั่งข้างมารดา พลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ท่านแม่ต่างหากที่ต้องไปอาบน้ำ ข้าจะเป็นคนต้มข้าวเอง” จางฉือสบสายตามุ่งมั่นของบุตรชาย นางจึงจำยอม “ได้..เช่นนั้นแม่ไปล้างหน้าล้างตาเปลี่ยนเสื้อผ้า...แล้วจะกลับมาทานอาหารที่เจ้าเตรียมให้..อย่าลืมอุ่นน้ำแกงด้วยนะ” จางฉือยิ้ม “ขอรับ...ท่านแม่วางใจได้” จางฮูหยินอาบน้ำเสร็จก็ได้กลิ่นอาหารหอมฉุน นางรีบเดินแล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-29
บทล่าสุด
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย คุยกัน
คุยกัน จวนผู้บัญชาการหลี แม้จะได้รับการต้อนรับอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง อีกทั้งขนมหวานพร้อมชาหอมกรุ่นชุมชื่นละมุนคอ ก็ไม่ทำให้หวังอี้หยางคลายความประหม่าในใจได้ หลีเซียวหยวนพยายามพูดคุยสร้างบรรยากาศ “ดูสีหน้าน้องชายใคร่ไม่สบายใจนัก.. ข้าทำอะไรผิดพลาดหรือทำสิ่งใดให้เจ้าไม่พอใจหรือเปล่า” หวังอี้หยางส่ายหน้ารัว ๆ “ปะ เปล่าขอรับ...ข้าไม่เคยเป็นแขกจวนขุนนางมาก่อนเลยค่อนข้างจะประหม่าขอรับ” หวังอี้หยางคร่ำครวญในใจ แค่ขุนนางชั้นต่ำเฝ้าประตูจวนนายอำเภอเขาก็หวั่นเกรงไม่กล้าสบตา ตอนนี้เขาไม่ล้มลงสลบไร้สิ้นสติไปก็นับว่าเก่งกาจแล้ว หลีเซียวหยวนลอบถอนหายใจ การบ่มเพาะใครสักคนให้เต็มไปด้วยความภูมิฐานและเต็มเปี่ยมด้วยท่วงท่านักปราชญไม่ใช่ว่าจะทำได้ง่าย จะต้องมีช่วงเวลาเคี่ยวกรำจนคร่ำกร้านจึงจะสามารถมีสติใช้ปัญญาที่มีในช่วงเวลายากลำบากใจได้ เห็นได้ว่า หวังอี้หยางยังห่างไกลคำว่าสุขุมรอบคอบอีกมากนักอีกไม่นานหวังเว่ยซินจะตามมา หลีเซียวหยวนจึงเอ่ยถามขึ้น “ข้าขอรบกวนเวลาน้องชายไม่นาน...ช่วยเล่าเหตุการณ์ก่อนที่เจ้าจะมีสติปัญญาเ
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย พูดได้ไหม
พูดได้ไหม กู้เฉียวจิงชำเลืองมองหวังเว่ยซินด้วยความระมัดระวัง แล้วพูดเสียงอ่อย ๆ “พี่สาว...ท่านอย่าตำหนิเลยนะ” หวังเว่ยซินหันมาอีกฝ่าย แววตาเรียบเฉย “ตอนนี้ดึกมากแล้ว ข้าเหนื่อยนัก...สมควรที่เจ้าจะกลับไปได้แล้ว...” เห็นอีกฝ่ายไม่โมโหกู้เฉียวจิงก็ผ่อนคลายลง ยิ้มละมุ่น “เช่นนั้นข้าไม่รบกวนพี่สาวแล้ว...แล้วถ้าเงินไม่พอมาหาข้านะ ข้ามีเยอะ” “รู้แล้ว...ไปได้แล้ว” น้ำเสียงหวังเว่ยซินแฝงความรำคาญพริบตากู้เฉียวจิงก็หายไป หวังเว่ยซินถอนหายใจอย่างหนักหน่วง “ข้ามิได้กลัวว่า หลีเซียวหยวนจะจับได้ ..แต่ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร อธิบายได้แค่ไหน เรื่องเหล่านี้เป็นความลับของสวรรค์หรือเปล่า พูดไปจะมีผลดีหรือผลเสีย...แล้วจะถามตู้ยาได้อย่างไร” หญิงสาวเอนกายลงนอน “ช่างเถอะ...ถ้าเปิดเผยไม่ได้..ตู้ยาคงมีหนทางจัดการเอง...ข้ามิได้ตั้งใจเปิดเผยเสียหน่อยย่อมไม่ผิด” นางสลัดไล่ความกังวลไป พรุ่งนี้นางยังมีสิ่งที่จะต้องทำอีกมากจึงรีบหลับตานอนยามรุ่งอรุณ พระอาทิตย์ยังไม่ทอแสง หวังเว่ยซินล้างหน้าล้างตาเสร็จออกมาจากเรือนก็เห็น
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 36 ชีวิตใหม่แล้วนะ
ตอนที่ 36 ชีวิตใหม่แล้วนะหลังกู้ซวินกลับไป หลีเซียวหยวนก็ยกสุราดื่มเพียงลำพัง หวนคิดถึงตอนที่เจอกับหวังเว่ยซินครั้งแรกนางเข้ามาพูดคุยกับเขาก่อน แม้เขาจะมีรูปลักษณ์ที่สตรีจะชำเลืองมอง ทว่าด้วยกลิ่นอายเจ้าเล่ห์แฝงความเย็นชาร้ายกาจที่ประทับร่างมานาน ทำให้น้อยนักจะมีสตรีกล้าพูดคุยด้วยน้ำเสียงผ่อนคลายไม่ประมาทเขาเป็นคนมีสติปัญญาเฉียบแหลมสิ่งใดและรายละเอียดต่าง ๆ ที่ผ่านตาแล้วมักไม่ลืม ชายหนุ่มยิ้มอย่างใจลอยเอ่ยพูดกับอีกฝ่ายที่อยู่ในความคิด “แม้ข้าจะกล่าวว่าไม่จดจำเพียงหน้าตา...ย่อมหมายถึงลักษณะกริยา..มิใช่จดจำวิญญาณเสียหน่อย”น้ำเสียงของเขาแฝงความจนใจอยู่บ้าง เขาเป็นคนทำอะไรรอบครอบและระมัดระวังอยู่เสมอ กระนั้นเขาก็รู้ใจตนเอง ความรู้สึกให้ความสนใจอีกฝ่ายมิใช่เรียบง่ายอย่างคนทั่วไปและเหมือนเขาจะได้หลักฐานมาเพิ่มแล้ว “จางเคอ”“ขอรับนายท่าน”จางเคอชำเลืองมองหลีเซียวหยวนที่กำลังอารมณ์ดีด้วยความรู้สึกแปลกประหลาดระคนแปลกใจ“เจ้าไปสืบผลการเรียนของหวังอี้หยางทั้งก่อนหน้านี้และตอนนี้มาอย่างละเอียด ... และมีหลักฐานด้วยยิ่งดี”แม้ภายนอกใบหน้าของจางเคอจะนิ่งราบเรียบ ทว่าภายในกลับป
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 36 เปิดเผยเรื่องราว
ตอนที่ 36 เปิดเผยเรื่องราวหลังจากที่ฟังวาจาของอาจารย์หงโจหวังเว่ยซินก็กระจ่างใจได้ไม่ยาก กล่าวให้ง่ายขึ้นหวังอี้อย่างต้องฝึกกล้ามเนื้อเล็กให้แข็งแรงขึ้นอีกทั้งยังอ่อนเยาว์เกินไปหรือที่นางเข้าใจคือน้องชายยังขาด วุฒิภาวะ ตารางการเรียนของหวังอี้หยางถูกปรับเปลี่ยน ช่วงเช้าจะเรียนเกี่ยวกับปรัชญาการเมืองการปกครอง การคำนวณในบางครั้ง ส่วนช่วงบ่ายฝึกใช้พู่กันทั้งการคัดอักษรและวาดภาพ โดยอาจารย์หงโจได้รับปากจะดูแลจัดการเรื่องนี้ เรื่องเรียนของหวังอี้หยางนับว่าราบรื่นยิ่งนัก หวังเว่ยซินรู้สึกวางใจได้หลายส่วน อีกทั้งการสร้างเรือนก็ใกล้จะเสร็จทำให้นางยิ่งอารมณ์ดี มีเวลาจัดการเรื่องการวางแผนการบริการจัดการโรงเตี๊ยม โดยไม่ทันได้สังเกตว่าช่วงนี้มีบุรุษผู้หนึ่งติดตามนางอยู่ “นายท่าน คุณชายกู้มารอพบท่านอยู่ที่จวนขอรับ” หลีเซียวหยวนหันมาพยักหน้าแล้วเร้นกายออกไปทันทีจวนผู้บัญชาการหลี เมื่อเห็นหลีเซียวหยวน กู้ซวินก็ลุกขึ้นคารวะ “ศิษย์คารวะท่านอาจารย์”ชายหนุ่มโบกมือให้อีกฝ่ายนั่งลง “มีความคืบหน้าหรือ”กู้ซวินพยักหน้าแล้วพูดขึ้น “โชค
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 35 ต้องใช้เวลา
ตอนที่ 35 ต้องใช้เวลา โจวชุนหลังจากคัดเด็กที่คิดว่าน่าจะเหมาะสมกับน้องชายของตนเอง เมื่อคัดเลือกมาได้สองคน จึงเดินออกมาตามหา หวังเว่ยซิน ให้นางช่วยตรวจสอบคนอีกครั้ง “พี่สาว ... ข้าตัดสินใจเลือกเด็กได้แล้ว” หวังเว่ยซินหันมามองเด็กชายสองคนเบื้องหน้า ร่างกายสะอาดสะอ้าน ผิวพรรณดูสดใสขึ้นผิดจากหลายวันก่อน แสดงว่าพวกพอรู้จักดูแลตนเองได้ดีในระดับหนึ่ง นับว่าใช้ได้ “พวกเจ้าชื่ออะไร” “ผู้น้อย...อี้ซิงขอรับ” “ผู้น้อย..จางถงขอรับ” “อี้ซิง จางถง...ข้าจะให้เจ้าสองคนเป็นบ่าวรับใช้ข้างกายคุณชายรองหวังอี้หยาง พวกเจ้ายินดีหรือไม่” เด็กน้อยทั้งสองคนรีบคุกเข่า “ผู้น้อยยินดีติดตามรับใช้คุณชายรองขอรับ” น้ำเสียงหนักแน่นชัดเจน หวังเว่ยซินพยักหน้าพอใจ “เช่นนั้นก็ไปเก็บข้าวของ กลับไปกับข้า” เด็กชายทั้งสองรับคำรีบกุลีกุจอวิ่งกลับไป หวังเว่ยซินหันมายิ้มกับโจวชุน “แล้วเจ้าเล่า? เลือกสาวใช้ได้หรือยัง” โจวชุนส่ายหน้า “มิต้องหรอกเจ้าค่ะ เอาไว้ย้ายมาอยู่ที่นี่คัดเลือกตอนนั้นยั
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 34 เงินจะหมดแล้ว
ตอนที่ 34 เงินจะหมดแล้ว นอกจากเรือนพักเล็กของเหล่าทาสที่สร้างก่อน ก็เป็นเรือนใหญ่ที่พักของหวังเว่ยซิน เหล่าทาสที่คาดเดาความยิ่งใหญ่ทั้งคฤหาสน์และโรงเตี๊ยมต่างก็มีสีหน้ายิ้มแย้มเพราะที่นี่ต่อไปนี้จะเป็นที่พวกเขาได้อาศัยอยู่จวบจนชั่วชีวิต ทว่า แม้หวังเว่ยซินจะเป็นนายที่เพียบพร้อม ไม่ต่างจากสวรรค์ประทานมาให้ กระนั้นก็มิใช่จะไม่มีคนโง่ละโมบมาก ตัดสินใจหักหลังนาง ความจริงนี้หวังเว่ยซินรู้ดี นางมิได้เชื่อใจพวกเขาขนาดนั้น การปล่อยป่ะให้อิสระก็นับเป็นการคัดเลือกคนอย่างหนึ่ง วันนี้นางกับโจวชุนมาตรวจดูความคืบหน้าและยังมาสอดส่องเด็กรับใช้ให้หวังอี้หยางด้วย เสียงฮื้อฮากระซิบพูดคุยทำให้หวังเว่ยซินเงยหน้าขึ้นไปมอง “นั่นเป็นขบวนรถม้าจากจวนหงอี้กง...ใช่หรือไม่” คนงานอีกคนพยักหน้า “ใช่แล้ว...ว่าแต่พวกเขาจะไปที่ใด” อีกคนเริ่มเอ่ยพูด ด้วยความรู้สึกที่เหนือกว่า “ข้ารู้...” “รู้ก็พูดสิ...จะมัวอวดอ้างอันใด” พวกเขาต่างใจจดจ่อรอฟัง อีกคนอดทนไม่ไหวก็เอ่ยปากเร่ง “แล้ว..อย่างไร พวกเขาจะไปที่ใด”
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 33 แลกเปลี่ยนความคิด
ตอนที่ 33 แลกเปลี่ยนความคิด จางฮูหยินเสร็จงานที่ก่อสร้างก็เดินกลับ ถึงเรือนตะวันก็คล้อยต่ำเหลือแสงสว่างอยู่รำไร นางจึงรีบหุ่งข้าวเตรียมมื้อเย็น จางฉือพึ่งกลับมาถึงได้ยินเสียงเคลื่อนไหวในครัวจึงเอ่ยถาม “ท่านแม่พึ่งกลับมาหรือขอรับ” “จางฉือหรือลูก...ไปนั่งพักก่อน แม่ทำอาหารสักครู่” จางฉือ วางกระเป๋าตำราลงพลางพับแขนเสื้อขึ้น แล้วเดินเข้าไปในครัว จางฮูหยินเห็นบุตรชายก็เอ่ย “มิต้อง ๆ ตรงนี้ไม่มีอันใด กับข้าวมีแล้ว...แม่แค่ต้มข้าวเพิ่มเท่านั้น...ลูกไปล้างหน้าล้างตาเสียแล้วค่อยมาทานข้าวกัน” จางฉือ มองไปยังกล่องอาหารแล้วเดินไปนั่งข้างมารดา พลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ท่านแม่ต่างหากที่ต้องไปอาบน้ำ ข้าจะเป็นคนต้มข้าวเอง” จางฉือสบสายตามุ่งมั่นของบุตรชาย นางจึงจำยอม “ได้..เช่นนั้นแม่ไปล้างหน้าล้างตาเปลี่ยนเสื้อผ้า...แล้วจะกลับมาทานอาหารที่เจ้าเตรียมให้..อย่าลืมอุ่นน้ำแกงด้วยนะ” จางฉือยิ้ม “ขอรับ...ท่านแม่วางใจได้” จางฮูหยินอาบน้ำเสร็จก็ได้กลิ่นอาหารหอมฉุน นางรีบเดินแล
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 32 มิใช่ว่าจะดูไม่ออก
ตอนที่ 32 มิใช่ว่าจะดูไม่ออก ส่วนทางเวทีในขณะนั้น เฟยอิงปรากฏกายตามที่คาดหลังจากที่ผ่านไปหนึ่งกระบวนท่าใบหน้าหญิงสาวก็เต็มไปด้วยความตึงเครียด ไอ้บ้านี้ ร่างกายภายในบอบซ้ำอย่างหนักแทบจะทรงตัวไม่อยู่แล้ว แต่ไม่ได้จะชนะ..แล้วให้คนเอ่ยเพราะ..นังคนนั้นไม่ได้ แม้เฟยอิงจะสามารถเอาชนะได้ภายในหนึ่งฝ่ามือ กระนั้นทุกครั้งที่ลงมือนางกลับถอนกำลังภายในออกทั้งหมด หวังยืดการประลองให้ได้นานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ สีหน้าที่นางแสดงออกมาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น ลมหายใจหอบถี่ดั่งกำลังต่อสู้อย่างหนักหน่วง ทว่าก็มิใช่ว่าทุกคนจะดูไม่ออก เสิ่นเยี่ยหงเห็นสถานการณ์บนเวที ก็ถอนหายใจโล่งอก ใบหน้าองค์รัชทายาทเองก็ผ่อนคลายลงไปหลายส่วน หันมาถาม “หลีเซียวหยวนไปไหนเสียแล้ว” เสิ่นเยี่ยหงแค่นเสียงหัวเราะ “กระหม่อมคาดว่าน่าจะตามไปดูอาการของคุณหนูหวังผู้นั้นพ่ะย่ะค่ะ” รัชทายาทยิ้มพลางเอ่ย “อายุของหลีเซียวหยวนก็ควรออกเรือนแล้ว ได้ข่าวมงคลท่านได้บุตรสาวเพิ่มอีกคนแล้ว” เสิ่นเยี่ยหง พยักหน้าตอบ “
พี่สาวจอหงวนไม่ง่าย ตอนที่ 31 ทำตามหน้าที่
ตอนที่ 31 ทำตามหน้าที่ ดวงตาของหวังเว่ยซินคล้ายมีเปลวไฟลุกโชน อารมณ์ของหญิงสาวขุ่นมัวสุดขีด อุตสาวางแผนเจ็บตัวให้สมจริงไปแล้ว การต่อสู้หลังจากนี้ก็ของจริงเช่นนั้น พริบตาหวังเว่ยซินก็พลิ้วกายวูบไหวไปมาบนเวที เพียะ!! ผลัวะ!! อั๊ก!! เชี่ยเฉิงถูกหวังเว่ยซินซ้อมจนร่างที่ยืนอยู่ซวนโซ ชายหนุ่มเอากระบี่ปักประครองตนเองแล้วตะโกนขึ้น “นังปีศาจ..!!” หวังเว่ยซินหยุดเคลื่อนไหวยืนนิ่งอยู่บนไม้ขอบเวที นางหรี่ตามองสภาพของอีกฝ่าย ด้วยแววตาผ่อนคลาย ได้ระบายโทสะทำให้หายใจคล่องขึ้น ส่วนหลีเซียวหยวนก็คลายมัดที่กำอยู่โดยไม่รู้ตัว “อย่าพึ่งตายนะ...ข้ายังไม่ได้เริ่มต้น” หวังเว่ยซินชัดกระบี่ออกไป พลิ้วไหวกายดุจสายลม ผู้คนเบื้องล่างเห็นเพียงประกายกระบี่มีเพียงพวกเหล่ายุทธภพที่มีฝีมือแก่กล้ามองเห็นสิ่งที่เคลื่อนไหว “นางกำลังทำอะไร” “ดูเหมือนว่า...จะกรีดเสื้อผ้าของอีกฝ่าย” เมื่อนางหยุดการเคลื่อนไหว เสื้อผ้าของเชี่ยเฉิงก็ขาดกระจายออก “ว้าย!!” เสียงส
